Buenos Aires (4)

Ons verblijf in de hoofdstad is bijna ten einde. Tijd voor een balans. We zijn normaal niet van die grote-stadsmensen, dus het is altijd even wennen. Zo ook Buenos Aires met zijn extreem brede wegen (16 banen is geen uitzondering), de vele stinkende bussen en soms erg oude auto´s. De economische crisis heeft zijn sporen achtergelaten, maar langzaamaan komt de welvaart terug. Je ziet nog wel heel wat zwervers, bedelaars en straatverkopers, maar in welke grote stad niet?

Het leven is voor de westerse toerist wel aangenaam goedkoop, maar ook dat is al behoorlijk veranderd de laatste jaren.

Zoals gezegd hebben we vandaag de wijk San Telmo bezocht. Het valt op dat San Telmo, Palermo e.d. wijken prettiger overkomen dan het centrum. Er is laagbouw en er zijn gezellige straten, soms met kinderkopjes nog.

Fietsers zie je ook in deze wijken meer dan in het centrum, maar nog altijd stelt het weinig voor. Wel opvallend is het hoge aantal fietskoeriers. De fietsen hier zijn over het algemeen goedkoop en simpel. We hebben één fietswinkel gezien en de duurste fiets daar was zo`n 250 euro.

De Argentijnen zijn voor ons helaas moeilijk verstaanbaar. Het Spaans hier is toch behoorlijk afwijkend qua uitspraak en woordenschat. Maar met een beetje begrip over en weer lukt het altijd wel. Ze zijn beslist behulpzaam en aardig.

Gisteravond hebben we een zgn. confiteria bezocht waar na middernacht uren lang optredens waren van zangers en muzikanten. Leuke sfeer, die op een gegeven moment bedorven werd door een vrouw die stennis maakte over het een of ander.

Ze werd tot twee keer toe met het nodige geduw en getrek en na hevige woordenwisselingen buiten de deur gezet. Vurige mensen die porteños (inwoners van de hoofdstad).

We hebben ook kennis gemaakt met een echte traditie hier, die van de mate (foto). Het is een soort bittere kruidenthee, die echt overal wordt gedronken, bij voorkeur in gezelschap. Niet verkeerd, die mate.