31.12.18

Cabo San Lucas

Het is nog een paar uur totdat dit jaar 2018 voorbij is.
Het jaar begon verdrietig, met de begrafenis van Jan’s vader.

Camping El Chorro
Maar daarna heeft ons dit jaar persoonlijk veel goeds gebracht. De reis die we in januari begonnen en de pauze in Nederland, het is alles prima bevallen.

We hebben natuurlijk vaker lange reizen gemaakt maar deze is toch wel uniek.
Het voortdurend op een paar meter van elkaar te leven gaat nog steeds goed. Je moet er wel een beetje aanleg voor hebben en natuurlijk wat begrip voor elkaar en aanpassingsvermogen. Blijkbaar hebben we dat.

Heetwaterbad
Afgelopen overnachting was bij een riviertje in het binnenland waar ook een warmwaterbron is. Beter gezegd, een heetwaterbron want je kon nauwelijks in het badje zitten. We stonden op een zeer primitieve maar mooi gelegen en zeer rustige camping.
Er waren een stuk of 10 andere kampeerders, allemaal 20ers en 30ers. We vonden dat wel bijzonder want op deze plek is totaal geen bereik voor mobiele telefoon of internet. Dus je leeft in de prehistorie zogezegd. Ook geen water of elektriciteit, wel een latrine. Baden doe je in de rivier.

Vandaag zijn we doorgereden naar Cabo San Lucas. Dat is de zuidelijkste stad van Baja California.
We hadden een plekje gereserveerd bij een hostal, maar bij aankomst was er onduidelijkheid tussen de beheerders of we terechtkonden. Uiteindelijk was het goed en nu staan we op het kleinste plekje tot nu toe. Wel midden in de stad.
Hier gaan we het nieuwe jaar inluiden. Salud!
Zonsondergang Camping El Chorro

30.12.18

Los Barriles (2)

Mountainbikepad
Er waait een noordenwind en het is nogal bewolkt vandaag. Niet zo aangenaam dus. De komende week wordt het wel een stuk beter.
Dit kruis is vanaf de camping te zien;
omgekeerd is het lastig van hier de camper te zien

Jan heeft een mountainbikerit gedaan van 20 km. Het was behoorlijk pittig met af en toe klimmetjes die niet op de fiets te doen waren. Het was een mooie route.

Overdekte markt in Los Barriles
Intussen heeft Janny in het dorp boodschappen gedaan en kadootjes gekocht.

29.12.18

Los Barriles

Rancho Verde, onze plek gezien vanuit de camper
Vannacht was het kraakhelder en de maan bleef nog weg. Dus we konden genieten van een indrukwekkende sterrenhemel. Omdat we op 500 meter hoogte stonden was het behoorlijk koud, ongeveer 10 graden.

Vannochtend hebben we vanaf de camping een leuke wandeling gedaan, al was het maar 4 km.

Na de lunch zijn we verder gereden en we zijn nu in het andere uiterste beland, een echte toeristenplaats vol met Amerikanen. We staan als enige camper op het tentenveld van de camping die verder vol staat met langkampeerders in grote RV’s. Het is even wennen, deze massaliteit vergeleken met de volkomen rust de afgelopen nacht.

Er is hier een mooi strand maar het zeewater is uitgesproken koud.

27.12.18

Rancho Verde

Kitesurfers in La Ventana
Gisteren was de laatste dag in La Ventana. Het waaide ‘s middags flink, zodat we naar het strand gingen om de kitesurfers in actie te zien. Het was behoorlijk druk op zee.
Camping Playa Central, 'surfersgetto'
Ook konden we nu eens de camping van dichtbij bekijken waar al die surfers verblijven.

Viswinkeltje Perla
Een buurman van onze camping vertelde dat hij wel kitesurfers van in de 70, misschien wel 80 jaar had gezien. Je hebt er veel minder spierkracht voor nodig dan voor plankzeilen. Nog een paar jaar wachten, zegt Jan, dan neem ik ook les.

Net ver van onze camping is een kleine viswinkel, waar we gisteren vis hebben gekocht. We hebben er een heerlijk gerecht van gemaakt.

Veel ruimte op camping Rancho Verde
Vandaag zijn we ca. 35 km naar het binnenland gereden en we staan nu op de camping met de naam Rancho Verde, groene boerderij dus. Groen is het hier zeker. Behalve cactussen groeien er ook allerlei loofbomen. De temperatuur is met 21 graden niet erg hoog en in de wind is het gewoon fris.  Uit de wind en in de zon is het heerlijk.

Er is maar een andere camper hier, dus lekker rustig.
Gelukkig is er wifi, want er is geen dekking voor mobiele telefoon en mobiel internet, voor het eerst eigenlijk.

26.12.18

La Ventana (5)

Restaurant Caffe el Triunfo
We wilden deze kerstdag wel ergens lekker lunchen, maar niemand kon ons vertellen welke restaurants open zouden zijn en of je zou moeten reserveren.

Lunch met een wijntje
Op goed geluk reden we naar het historische dorpje El Triunfo, zo'n 30 km heen en 30 km terug.
Het bleek inderdaad een goed restaurant in een historisch gebouw te hebben en we kwamen beslist aan onze trekken. Het eten was bijzonder en het was smaakvol.

De schoorsteen
Er is ook een bakkerij verbonden aan dit restaurant die heel bijzonder brood maakt. Iemand op de camping had een van de voorgaande dagen zo'n brood meegenomen en liet ons ervan delen. We waren er verrukt van.

Binnenplaats van het restaurant
Het dorp El Triunfo is een vroeger mijndorp, dat in zijn gloriedagen 4000 inwoners had en nu nog maar enkele tientallen. Het schijnt dat bij de leegloop zo'n 150 jaar geleden de inwoners hun huizen afbraken en de bakstenen meenamen naar een volgende plek. Vandaar dat er niet veel ruïnes over zijn. Wel staan er twee hoge schoorstenen; de hoogste was met 47 meter destijds een van de hoogste van Noord-Amerika. Die werd gebruikt voor de oven waarin het zilvererts werd verhit.

25.12.18

La Ventana (4)

Zoals verwacht hebben we vandaag nog een mountainbiketocht gedaan in het zelfde gebied. Ook dit was leuk.
De routenamen worden op keien aangegeven

Nog steeds waait het niet heel overtuigend zodat het aantal kitesurfers nog wat beperkt blijft.

We kregen deze on-Mexicaanse salade voorgeschoteld:
peer, walnoten, schimmelkaas
De camping wordt wat voller. Er komen allerhande voertuigen en ook een fietser, die helemaal vanaf het noorden door Baja gefietst is over onverharde wegen.

Wij blijven nog even, maar weten niet hoe lang. In elk geval de kerstdag, waarvan er hier maar één is.

24.12.18

La Ventana (3)

Overal cactussen
De campingbeheerder Lee, die hier tijdelijk de honneurs waarneemt, maakte ons nog attent op een ander mountainbikegebied, aan de andere kant van het dorp. Het is gemakkelijker te fietsen dan waar we gisteren waren.
Met de app Trailfork konden we precies zien hoe de routes lopen en op de telefoon te volgen. Er staan bordjes met namen die terug te vinden zijn op de app.

Het pad slingert zich langs de cardones
En we werden niet teleurgesteld! We fietsten door een ware "cactustuin", waar enkele tientallen kilometers mountainbikepaden zijn aangelegd. Het zijn eenvoudige trails met weinig hoogteverschil, meest zand met weinig rotsen, eigenlijk voor iedereen goed te doen.

De omgeving is echt fantastisch. Je fietst aan één stuk langs de 'cardones', enorme cactussen, flinke bomen eigenlijk.

We fietsten ongeveer 24 km, maar we gaan er waarschijnlijk nog een keer heen. Het is echt een van de mooiste mountainbikegebieden die we kennen. Hulde aan de Mexicanen die dit hebben gerealiseerd.

We kookten weer zelf en aten onder de palapa. Wat een heerlijke camping is dit.
Hippie-camper met surfplanken

23.12.18

La Ventana (2)

Deze plek is beroemd vanwege kitesurfen maar ook komen hier veel mountainbikers hun rondje doen. Men heeft hier enkele leuke trails aangelegd door de kuststrook waar veel cactussen staan. Het is beslist een prachtige omgeving waar je door fietst.
Fietsen langs zee

Niet dat het heel gemakkelijk is. De grotere onverharde weg langs zee gaat wel, die is goed te fietsen ondanks enkele klimmetjes. Daarna deden we een echte mtb-route en dat was pittiger. Af en toe moesten we wel afstappen en het viel niet altijd mee om de scherpe takken en cactussen te ontwijken.

De fietstocht dreigt te verzanden
Niet erg slim was dat we per ongeluk niets te eten meegenomen hadden. We hebben daarom de route niet helemaal afgemaakt maar via een rivierbedding een stuk afgesneden. Helaas was dit stuk helemaal niet te fietsen vanwege een dikke laag rul zand waar je te ver in wegzakte.

Vooral vanwege de omgeving was het een erg mooie route.

De camping bevalt erg goed, zij het dat er wel wat muggen zijn, ook tijgermuggen zijn hier actief.
De keuken met 6-pits gasstel is een luxe waar we graag gebruik van maken.

Hoewel het hier hard behoort te waaien, hadden de kitesurfers vandaag pech. Het schijnt dat er steeds enkele dagen met stevige wind worden afgewisseld met nauwelijks wind, zoals vandaag.
La Ventana schijnt desondanks een van de populairste kitesurfplekken van Noord-Amerika te zijn, met op sommige dagen honderden surfers in actie.
Typerend Baja-landschap

21.12.18

La Ventana

Malecón van La Paz
Ongeveer 50 km zuidelijk van La Paz staan we momenteel in La Ventana. Het is een kuststrook met diverse campings aan zee. Van een afstand ziet het er tamelijk chaotisch uit met heel veel busjes en campers. Het is voornamelijk kitesurferspubliek dat hier komt. Het waait hier dus veel.

Wij kozen voor een camping 500 meter vanaf zee, lekker rustig en toch zeezicht. Het is een nieuwe camping met uitstekende faciliteiten zoals een zwembad, keuken en een koelkast. Er wordt zelfs ontbijt geserveerd. Wij kozen een plekje met ‘dry camping’, hetgeen wil zeggen dat je geen aansluitingen hebt op elektriciteit, water en afvoer. Dat hebben we ook niet nodig nu we een koelkast van de camping kunnen gebruiken. Prijs voor dit alles is 9 euro.

Gevel van garage VW Baja Red
De camper heeft inmiddels nieuwe olie en oliefilter.
We waren bij de garage VW Baja Red, een eenvoudig werkplaatsje gespecialiseerd in Volkswagen. De eigenaar heeft zelf een T4. De monteur verving de olie en het filter terwijl de bus voor de garage stond, op de stoep eigenlijk. We kunnen nu verder tot het einde van de reis, als er geen gekke dingen gebeuren.

Onderweg reden we deels over een kaarsrechte weg die over ongeveer 10 km constant afdaalde naar zeeniveau. We konden ons nog goed herinneren dat we hier 22 jaar geleden omhoog moesten fietsen. Met zware tassen aan de fietsen was dat ondanks onze jeugdigheid een zware opgave.

La Paz

Gespreid bedje
Het is niet de slimste tijd om zo vlak voor Kerst een veerboot te nemen, want het was bijzonder druk.
Dus steeds sta je in de rij. Bij de afvaart, die een uur vertraging opliep, in het restaurant, bij het verlaten van de veerboot, en dan nog bij de militaire controle in de aankomsthaven.

Liz en Tony, die elkaar ook niet kenden
We hadden voor de nacht wat slaapattributen meegenomen en we vonden een plekje waar we ons konden neervleien. Uiteindelijk heeft Jan 7 uur geslapen en Janny heeft de halve nacht met een paar Mexicaanse jongelui zitten kletsen, zij het wel in het Engels.

We staan nu op de camping Maranatha, zo’n 12 km ten westen van het centrum van La Paz.
Het is een mooi aangelegde en goed onderhouden camping, waar we ook weer eens voertuigen met Europese kentekens zien.

Camping Maranatha La Paz
Het weer is in zoverre wat veranderd dat het van tijd tot tijd stevig waait. In de nacht wordt het langzamerhand steeds frisser. ‘s Avonds buiten zitten is er niet meer bij, ook vanwege de muggen die hier zijn.

Baja California heeft een droog klimaat, is voor een groot deel woestijnachtig en telt een groot aantal cactussen.

Morgen hebben we afspraak met een garage in La Paz voor olie verversen.

19.12.18

Mazatlán

Fietspad langs de boulevard van Mazatlán
Na ruim 300 km in 4 uur hebben we Mazatlán bereikt, een van de grootste Mexicaanse steden aan de Stille Oceaan. De bedoeling was eigenlijk om meteen de veerboot te nemen naar La Paz, maar dat liep iets anders. Er zijn twee maatschappijen die beide voor vandaag geen plaats meer hebben.
Vissersbootjes in Mazatlán
De ene gaat morgen niet en de andere wel. Daar hebben we dus geboekt, zij het dat ze ons geen gereserveerde stoel meer kunnen verkopen. Dus hoe we de nacht op zee doorbrengen weten we nog niet. De overtocht duurt zo’n 14 uur. Woensdag is het vertrek om 20.00 uur.

De vis wordt op het strand schoongemaakt,
weten de pelikanen en de meeuwen
We staan nu op een camping in Mazatlán, niet heel speciaal en met veel Amerikaanse overwinteraars.   Mazatlán lijkt trouwens wel een Amerikaans resort. Er lagen ook nog eens drie cruiseschepen in de haven, dus het is hier behoorlijk toeristisch.

Men komt hier behoorlijk in de kerstsfeer. Sommige campers hebben uitgebreide feestverlichting.

Wij hebben nu het eindpunt van onze reis over het Mexicaanse vasteland bereikt en we gaan verder over het langgerekte schiereiland Baja California.

Het volgende bericht zal dus uit La Paz komen.
We hebben sinds 4 november in Tepotzotlán 2270 km gereden. Dat is gemiddeld slechts 50 km per dag. Dat hadden we ook gemakkelijk op de fiets kunnen doen, zegt een van ons dan. De ander zegt dan:  “Nou mooi niet”.

We hebben ongeveer 150 km gefietst deze periode.
Geplande route door Baja California, beginnend in La Paz, ca. 2000 km

18.12.18

San Blas

Per boot door de mangrove
San Blas ligt in een streek met lagunes, rivieren en mangrove.
Het stadje is wat verweesd. De vakantiecomplexen doen vermoeden dat hier ooit toerisme bloeide maar nu staat er veel leeg. Het centrum is nog wel levendig.

Niet veel langer dan twee meter zijn de krokodillen
We hebben een boottochtje gedaan op een rivier door de mangrovebossen. Dat was een leuke ervaring. We hielden diverse keren halt bij dieren langs het water, vooral krokodillen en schildpadden. Het keerpunt was bij een restaurantje waar een tak van de rivier ontspringt.
We hadden er kunnen zwemmen want het water is daar heel helder.

Daarna reden we door naar San Blas en namen onze intrek in een eenvoudig hotelletje dat niet helemaal proper was.
Op de app iOverlander lazen we dat kamperen afgeraden wordt vanwege de vele zandvlooien en muggen. Dit hotel is nauwelijks duurder dan een camping maar we slapen in principe liever in onze camper.

We aten in een restaurant en wandelden naar het strand dat toch behoorlijk druk bezocht wordt.

Op het centrale plein dronken we nog wat in een bar. Er werkte een Mexicaan achter de bar die zei dat hij eigenlijk leraar wiskunde is maar vanwege te weinig uren moet bijverdienen.

We hoorden nu voor de tweede keer dat er in Mexico naar Nederlands competitievoetbal wordt gekeken. Men kan ons zo een paar voetbalsteden of clubs noemen.

Oh ja, we hebben bananenbrood gekocht, wat je in deze streek vaak aangeboden ziet. Het bleek heel lekker te zijn.

17.12.18

Miramar

Imposante boom op de camping
We naderen de plaats San Blas, de muggenhoofdstad van Mexico, zo wordt deze plaats wel genoemd.
Momenteel staan we op een mooie camping bij het plaatsje Miramar, 15 km ten zuiden van San Blas.
Geen mooi strand maar wel vogels
Het is een mooi park met oude bomen en er stromen 2 riviertjes door. Er zijn huisjes te huur en er is een restaurant, maar voor ons is belangrijk dat er ook gekampeerd kan worden.

Er staan slechts twee andere campers en nog een fietser met een tentje.
Het strand is hier niet mooi, nogal veel stenen liggen er. Maar we hebben al veel mooie stranden gehad. Wel fascinerend vinden we de pelikanen die op maar een paar centimeter boven het water vliegen, vrijwel zonder een vleugelslag. Soms zie je ze in het water duiken.

We aten vanmiddag in een van de visrestaurants aan zee. Ja, de pelikanen en meeuwen laten nog wat vissen over voor de vissers...

Sommige restaurants zaten helemaal vol, want het is zondag. Buitenlanders zie je hier vrijwel niet.

Muggen zijn hier bijna niet maar wel zandvlooien, die ook je bloed zuigen. Dat zal richting San Blas waarschijnlijk nog erger worden.

16.12.18

La Peñita (3)

De camping bevalt ons prima, het weer is fijn, maar vandaag zullen we toch weer verder rijden.
Uitzicht vanuit de camper
De drie overnachtingen hier waren voldoende om de omgeving in ons op te nemen.
Op de promenade van La Peñita

14.12.18

La Peñita (2)

Al 6 weken onderweg en het gaat ons goed

La Peñita

La Peñita
Slechts 20 km rijden is het naar onze volgende plek. In het dorp La Peñita staan we op een mini-camping. De naam Little Rig geeft ook nog eens aan dat we hier met onze kleine camper op onze plek zijn.
Camperplaats naast villa aan zee
Er kunnen bij dit huis aan zee maar 7 campers staan en om een of andere reden is opnieuw het laatste beschikbare plekje het dichtst bij het strand. We staan weer eerste lijn.
Op de promenade van La Peñita
Nu horen we weer duidelijk de branding en we kunnen zo het strand op.
Het is ook een heel nette camping, zelfs met een zwembad, en het is niet ver lopen naar het dorp.

Vanochtend werden we wakker met onverwachte regen. De laatste regen was toch al weer even geleden. Het weer is verder prima, half bewolkt en 26 graden.

12.12.18

Lo de Marcos

We hebben ruim 200 km gereden en zijn nu ten noorden van Puerto Vallarta.
In deze stad hebben we boodschappen gedaan bij een grote supermarkt en we hebben gegeten in een soort wegrestaurant. Ze hadden een goedkoop keuzemenu (€3,50) en het was goed te eten.

Alleen de vierde man ontbreekt nog
Lo de Marcos is een aantrekkelijk klein dorp met wel zes campings. We hebben een aardig plekje, opnieuw tussen veel overwinteraars. Wel iets verder van het strand dan de vorige keren, dus we zullen hier waarschijnlijk minder lang blijven.

We hebben geprobeerd de trein naar de Barranca del Cobre te reserveren, maar dat is in december niet meer mogelijk. Alles zit vol tot 6 januari en dat wordt ons te laat.
We moeten onze plannen dus wat omgooien. Waarschijnlijk gaan we nu vanaf Mazatlan met de veerboot naar La Paz en niet vanaf Los Mochis.

10.12.18

Punta Pérula (4)

Op weg naar beroemdheid: youtube-filmpje maken
Het is de laatste dag hier. We hebben nog een korte fietstocht gedaan in de omgeving.
Goedkope arbeid: dan laat je het strand harken
Het is interessant om te zien hoe de Mexicanen op het platteland wonen en werken.
Het ziet er over het algemeen primitief uit, maar de mensen lijken toch vrij opgewekt in het leven te staan.
Zo wonen de Mexicanen