30.11.18

Barra de Navidad (2)

Mooie plek aan zee
Het is al de derde dag hier en vandaag is het pas echt mooi weer.

Gisteren zijn we een stuk langs zee gelopen richting Barra de Navidad. Vandaag hebben we de fiets genomen over de weg naar Barra de Navidad. Zoals gezegd is onze camping in Melaque. Over het strand is het drie kilometer, over de weg 6 km naar Barra.

Barra is toeristischer dan Melaque en het ziet er wat netter uit.
Het ligt aan een riviermonding, tamelijk idyllisch.
Vanaf de promenade heb je mooi zicht op de surfers die zich hier goed kunnen uitleven.

We zijn 20 jaar geleden ook in Melaque geweest. We kwamen toen met kerst aan in Barra met de bus vanuit Guadalajara. Alles was toen vol en we liepen toen in het donker over het strand naar Melaque waar we wel onderdak vonden, in een geleend tentje.

Barra de Navidad
Onze camping is prima en we staan pal aan het strand. Minpunt is wel dat het internet heel zwak is en vaak helemaal afwezig.

De camping staat driekwart vol, met voornamelijk Canadese overwinteraars die hier al jaren komen en dan maandenlang hier staan in hun 12 meter lange campers met uitschuifbare wanden.

Dat geeft natuurlijk een ons-kent-ons-sfeer. Wij zijn momenteel de enige passanten en lijken ook in andere opzichten vreemde eenden in de bijt.

29.11.18

Barra de Navidad

Eigenlijk heet het hier Melaque, maar het naburige Barra de Navidad is veel bekender.

Boven het strand
Het regent de hele dag, aan het meer waar we vanochtend vertrokken, de 340 km lange route over voornamelijk tolwegen regende het en hier aan het strand regent het nog steeds. Toch is dit uitzonderlijk want morgen en daarna is het een en al zonneschijn.

We staan op een leuke kleine camping vlak aan het strand. Rustig is het hier niet want de Stille Oceaan zorgt voor luide klapgolven, die je soms zelfs voelt trillen.

28.11.18

Jocotepec (6)

Het meer van Chapala vanaf de pier van Chapala
Op onze laatste dag op de camping Roca Azul lijkt het weer al te veranderen. Veel wolken en af en toe een spatje regen. Voor morgen is meer regen voorspeld.
Nog een foto vanaf de pier

We zijn naar de plaats Chapala gereden met de camper, om te kijken of er nog iets te herkennen was van ons vorige bezoek in 1996. Dat was inderdaad het geval. Het waterfront met een pier kwamen ons bekend voor.

En nog een
We lunchten in café Paris, niet heel bijzonder, maar oké.

Op weg naar Chapala kwamen we door Ajijic waar we destijds een aantal dagen logeerden bij Hendrik en Paula. Ze leven niet meer, dus hoefden we geen moeite te doen hun huis weer op te zoeken.

Tussen beide plaatsen is ook een Walmart winkel, zodat we nog even de voorraden aanvulden voor ons vertrek morgen.

De camping biedt de mogelijkheid om gratis gebruik te maken van een wasmachine. Dat konden we zeer waarderen. De was droogde gelukkig voldoende tijdens ons tripje vandaag.

26.11.18

Jocotepec (4&5)

Zondag: gewoon een zonnige voorjaarsdag, in november.
We hebben niets speciaals gedaan vandaag, behalve de camper wassen.

Maandag: opnieuw een stralende dag. Omdat we denken elders geen prettiger weer zullen krijgen, hebben we geen haast om weg te gaan. Waarschijnlijk gaan we woensdag pas weg.
Hoewel hier niet veel te doen is, vermaken we ons prima met lezen. Tussendoor boodschappen doen in het dorp, op de fiets.
Er zijn hier ook backpackers gekomen, een stel uit Duitsland. Ze zijn al bijna een jaar onderweg. Wel bijzonder, want ze hebben een tent, kookspullen e.d., dus ze moeten grote en zware rugzakken meeslepen.

25.11.18

Jocotepec (3)

Als je vroeg opstaat kun je prachtige foto's maken van de zonsopkomst boven het meer.
Veel vogels boven het meer van Chapala

Binnen 10 minuten verrees dit tentenkamp
Het is weekend en vandaag kwam een groep tieners naar de camping, die hier overnachten in 21 gehuurde tenten. Er is ruimte genoeg, zelfs om te voetballen en andere activiteiten. Ze storen ons niet.

Een bijzonder kleurige, grote en lekkere salade
Vanmiddag zijn we weer naar het centrum gefietst om te lunchen en om de malecón (boulevard) te bezoeken.
Het eten was heerlijk. Wat meer op de westerse smaak afgestemd dan meestal in Mexico en misschien dat we het daarom wisten te waarderen.
Mexicanen vermaken zich aan de Malecón

24.11.18

Jocotepec (2)

Voor de camping staat deze vuurtoren;
het is voor de show, want hij geeft geen licht
Het meer van Chapala heeft een ideaal klimaat, bijna het hele jaar door. Vandaag was het 27 graden en 's nachts wordt het ongeveer 10 graden. Men spreekt hier wel van de eeuwige lente. Vandaar dat hier heel wat Amerikanen en Canadezen naartoe trekken, het hele jaar of alleen de winters.

Op veel plekken zijn de randen van het meer begroeid
met drijvende waterhyacint; het is een plaag
Wij genieten ook van het mooie weer en hebben vandaag eigenlijk niets bijzonders gedaan, behalve lezen, koken en internetten. Er is gelukkig goed internet, zelfs 'uitzending gemist' kunnen we zien.
Het enorme zwembad van de camping

23.11.18

Jocotepec

Camping Roca Azul aan het meer
We zijn vandaag gevorderd tot het grote meer van Chapala, het grootste meer van Mexico met 85 km lang. Helemaal aan de westpunt ligt Jocotepec en op de camping Roca Azul daar vlakbij staan we nu.

Meer van Chapala met volle maan
Het is een parkachtig terrein, grenzend aan het meer en er staan veel Amerikanen in hun grote caravans en campers. Ze staan er semi-permanent.

Vanochtend ontbijt voor het huisje waar we overnachtten

Voor we deze ochtend hier naar toe reden bezochten we vanuit het hotel (eigenlijk bestaande uit cabañas) het dorp Mazamitla.
Overdekte trottoirs in Mazamitla
Direct viel op dat sommige rijen witte huizen en de vele winkeltjes een houten overkapping hadden, fijn bij het winkelen bij zon of regen.

Overal geschilderde reclame
Ook hier weer geen reclameborden maar de koopwaar werd overal in dezelfde geschilderde letters duidelijk aangegeven. Het was een uur of tien en het leven moest nog wat op gang komen. Niet alle winkels waren al open en in de andere waren de vrouwen (ja, afhankelijk van het gebodene zijn het vaak vrouwen) de vloer en de stoep aan het vegen.

De kerk op het centrale plein van Mazamitla
Langs het grote plein met de bijzondere kerk vonden we op iedere hoek een koffietentje. In zulke gelegenheden is de koffie altijd bijzonder lekker. Ook nu weer konden we er van genieten.

De vuilnisophaaldienst in Mazamitla
De een gooit de zakken omhoog; de ander vangt op
Na dit korte, aangename bezoek vervolgden we onze route over deze keer goede wegen naar Jocotopec.

22.11.18

Mazamitla

Gisteren zijn we verder gereden naar Angahuan. Het is een Indiaans dorpje ten noodwesten van Uruapan. Het is vooral bekend vanwege de vulkaan Paricutín. Deze is in 1943 ontstaan als een plotselinge opwelving van de grond. Gedurende 9 jaar werd het een vulkaan van 400 meter hoog die lava, as en rook uitspuwde. Er vielen geen gewonden.


Vanaf de primitieve camping bij het dorp hebben we vandaag een mooie wandeling gedaan.
De Paricutín met gestolde lava op de voorgrond
Eigenlijk was het de bedoeling naar de vulkaan te lopen hetgeen ongeveer 15 km retour zou zijn, maar het bleek dat deze korte route een flink stuk strompelen over lavablokken zou betekenen en dat zagen we niet zitten.

De kerkruïne van San Juan Viejo
De langere en gemakkelijke route die veel mensen per paard doen is ruim 25 km en dat was ons te veel, te meer omdat we al een stuk omgelopen hadden.

We beperkten ons tot het bezoeken van San Juan Viejo, het dorp dat destijds onder een lavastroom werd bedolven. Alleen van de kerk staan nog restanten overeind tussen de grote brokken lava. Een bijzonder gezicht is dat.

Kerkruïne sinds 1943
Uiteindelijk hebben we 11 km gewandeld, maar het was zeker de moeite waard. Deze omgeving is heel mooi.
Ochtenddauw

We besloten niet nog een nacht te blijven op deze camping maar door te rijden naar onze volgende stop in Mazamitla.
Dat bleek gemakkelijker gezegd dan gedaan. De 130 km zaten niet in de lengte maar in de kwaliteit van de wegen. Niet alleen moesten we door enkele grote plaatsen en hadden we weer veel verkeersdrempels te verwerken. De weg bleek over grote afstand van heel slechte kwaliteit. regelmatig moest je slalommen om de gaten heen en op diverse plekken ontbraken hele stukken asfalt.

In de buurt van Mazamitla zou een camping moeten zijn, maar deze is inmiddels opgeheven. We overnachten nu in een hotel, dichtbij het centrum.
We zullen het dorp nog gaan verkennen, want dit is weer een van de 111 Mexicaanse 'pueblos magicos'.

20.11.18

Pátzcuaro (4)

We hebben ongeveer 15 km gewandeld naar een mirador en terug. Een mirador (uitzichtpunt) ligt uiteraard hoog en dat betekende een flinke klim.
Zwoegend omhoog
Het zwoegen werd beloond met een fraai uitzicht over het meer en met name het toeristische eiland Janitzio. Bovenop dat eiland staat een kolossaal beeld. Je kunt binnenin zelfs naar boven.
We slaan Janitzio over. We waren er 22 jaar geleden al en het is er vast niet rustiger geworden.

19.11.18

Pátzcuaro (3)

Pitriet in Tzintzuntzan, in de Mexicaanse kleuren
De nachten zijn fris hier,  zo'n 8 graden, maar overdag warmt het op tot boven de 20 graden met volop zon.
Langs het meer van Pátzcuaro

We vonden het weer eens tijd voor een fietstocht. Vanaf de camping maakten we een rondrit van bijna 50 km. Deels was het een redelijk drukke weg en deels was het heel rustig en er was regelmatig uitzicht op het meer van Pátzcuaro, met zijn vier eilanden.

Hier is geen woord Spaans bij
Het verkeer houdt wel goed rekening met fietsers, merken we. We kwamen ook wat andere fietsers tegen, maar er is geen echte fietscultuur in Mexico.

Alles van hout
Onderweg kwamen we door één groot dorp, Tzintzuntzan. De streek heeft diepgewortelde Indiaanse tradities en de meeste plaatsnamen hebben ook een Indiaanse oorsprong. Deze plaatsnaam betekent 'plaats van de kolibries'.

Cafeetje van 6 vierkante meter
We aten bij een stalletje langs de weg, een zeevruchtencoctail met garnalen en inktvis, die heel goed smaakte. Ook vonden we een piepklein koffietentje. Er konden met een beetje goede wil vier mensen zitten, maar een tafel ontbrak. De koffie was niettemin uitstekend.

Op een gegeven moment hoorden en zagen we tijdens onze wandeling door Tzintzuntzan een muziekgroepje voorbij komen, die een naar ons gevoel opgewekt deuntje speelde. Dat bleek evenwel het begin van een zeer lange begrafenisstoet te zijn, met naar schatting 300 mensen.

Begrafenisstoet
Tzintzuntzan is een centrum van houtbewerking en pitrietverwerking. Veel dorpen rond dit meer hebben van oudsher een specialiteit als het om ambachten gaat, zoals koper, aardewerk, muziekinstrumenten. We zagen heel wat mensen die met houten voorwerpen onder de arm vertrokken. Niet onze smaak, maar hier blijkbaar geliefd.


18.11.18

Pátzcuaro (2)

La Casa de los 11 Patios
Deze stad heeft een lange geschiedenis en die is nog goed zichtbaar. Soms waan je je in een levend openluchtmuseum.
La Casa de los 11 Patios
Er wordt ook wel wat aan gedaan om de oude glorie te tonen. De gebouwen zien er over het algemeen goed uit en het is blijkbaar verplicht alle panden in dezelfde roodbruine en witte kleuren te schilderen. Zo bont gekleurd als Guanajuato is, zo ingetogen is Pátzcuaro. 

Ook bijzonder is dat alle reclameuitingen in rode en zwarte letters moeten. Zelfs de grote supermarktketen Bodega die normaal gifgroen van uiterlijk is, heeft zich moeten aanpassen. 

We lunchten heerlijk in la Casa del Naranjo, inderdaad met een sinaasappelboom op de binnenplaats. 

Het restaurant
Verder wandelden we door het centrum en kwamen onder andere in het Huis van de 11 Patio’s. Er zijn diverse winkeltjes gevestigd met de mooiste handgemaakte spullen. 

Pátzcuaro heeft ook twee mooie en gezellige pleinen. Het is leuk om daar een tijdje het rondwandelende publiek te observeren. 

17.11.18

Pátzcuaro

Dit gedeelte van onze reis gaat echt langs hoogtepunten. Want ook Pátzcuaro is een van die aantrekkelijke oude Mexicaanse steden.
Camping Villa Pátzcuaro
We hebben zo’n 240 km gereden, voornamelijk over tolwegen. Dus dat ging op een relaxte manier.
We staan op een leuke camping, deze keer weer met gras in plaats van beton. Er staan nog twee andere campers, Canadezen en Zwitsers.
Bij aankomst zijn we nog niet de stad in gegaan, dus daarover morgen meer.

16.11.18

Guanajuato (3)

We hebben vanochtend een mijn bezocht. Er werd vroeger zilver gedolven. Na 25 meter omlaag te zijn gegaan kregen we uitleg in het Spaans over de erbarmelijke omstandigheden waaronder gewerkt moest worden.
Nagebouwd tafereel in de zilvermijn
De mijnwerkers hielden het doorgaans niet langer dan vijf tot zeven jaar vol. Dan moesten ze het vanwege stoflongen opgeven. Toch kwamen hun kinderen vaak ook weer in de mijnen terecht.
Veel verdienen deed het ook niet. Bovendien was er ook nog een systeem van gedwongen winkelnering zodat de arbeiders geen geld kregen maar produkten. Vanwege hun analfabetisme kregen ze vaak nog minder dan waar ze recht op hadden. Aan dit systeem kwam pas een einde na vakbondsacties, begin vorige eeuw.

Teatro Juarez
Aan het eind van de middag gingen we weer naar de stad. We wilden het Teatro Juarez van binnen zien. Het is een van de meest bijzondere gebouwen, zowel de gevel als de theaterzaal.
Het liep iets anders. Een normale rondleiding was niet mogelijk maar we konden wel een gratis concert bezoeken om 19.00 uur. Prima!
Het bleek een klassiek concert te zijn van een blazersorkest van 40 personen. Simpelweg heet dit de muziekband van de staat Guanajuato. Overigens wel met een historie van 200 jaar.
Leuk om dit concert mee te maken, onder andere met de Bolero van Ravel.


Bij het uitgaan van het theater zagen we hoe bruisend deze stad is. Overal op straat treden muziekgroepen op. In het centrum zijn de straten overvol en dat op een donderdagavond.

De afgelopen avonden en nachten waren behoorlijk koud. Als we ‘s avonds in de camper zitten doet de verwarming goede diensten.

15.11.18

Guanajuato (2)

Guanajuato vanaf de camping
We stonden vroeg op, iets na 7 uur, want we hadden afgesproken om een wandeling te doen met Erika, een studente die hier werkt.
Wandelen met Erika
We waren 2,5 uur onderweg en al die tijd wees Erika op planten, bomen en andere zaken en dat alles natuurlijk in het Spaans.
Het bleek dat ze van heel veel planten de medicinale eigenschappen wist.
Het was een leuke en leerzame wandeling. De zon scheen gelukkig, want toen we begonnen was het nog maar 5 graden.
Plaza de la Union

Na het bakken en opeten van een lading pancakes namen we de bus naar het centrum. We wandelden volgens een routebeschrijving het hele centrum door en we herkenden zowaar de Plaza de la Union, waar we 22 jaar geleden ook waren en waar we toen gegeten hebben.

Verder namen we een kijkje in het grote marktgebouw en we namen een kabeltreintje omhoog naar een uitzichtpunt.

Uitzicht over Guanajuato
We zien niet heel veel toeristen, wel veel studenten want Guanajuato is een populaire universiteitsstad.

Guanajuato is ook de geboortestad van Diego Rivera, de beroemdste schilder van Mexico. Hoewel hij er alleen de eerste zes jaar van zijn leven gewoond heeft is zijn geboortehuis nu een museum. Het heeft lang geduurd voor het zover was want hij was in zijn vaderstad lange tijd niet geëerd, vanwege zijn politieke overtuiging die de kerk een doorn in het oog was.
Wij namen een kijkje in het museum, wat minder interessant is dan het Frida Kahlo Museum, maar toch de moeite waard.

Mercado
We namen een taxi terug naar de camping.
De stappenteller houdt het voor vandaag op 26.000 stappen (18 km).

14.11.18

Guanajuato

Ook Guanajuato is een beroemde stad in Mexico en ook hier waren we al twee keer.

We hebben een nieuwe camping gevonden, ongeveer 5 km van het centrum. Het is bij een hotel, waarvan we diverse voorzieningen mogen gebruiken, zoals een keuken en een terras met fraai uitzicht over de stad.
De campingvoorzieningen zijn nieuw en prima. Voor de hotelvoorzieningen moeten we heel wat trappen op.

We werden ontvangen door Javier, de beheerder, die ons uitgebreid te woord stond. Hij kent Engels maar we deden alles in het Spaans.

De kerk op de foto, Templo de la Valenciana, is genomen vanaf de camping en ook de zilvermijn Mina Valenciana is op een steenworp afstand.

Morgen gaan we de stad bezoeken, die rijk geworden is van de zilvermijnen.

Het weer is omgeslagen. Het is een stuk frisser, de zon is weinig te zien en af en toe valt er een bui. Gelukkig is het een kortstondige inzinking.