28.2.19

Roosevelt Lake (2)

 

 
We kwamen vandaag tot de ontdekking dat we sinds 3 november 116 dagen onderweg zijn en tot 23 juni nog 116 dagen te gaan hebben. We zijn op de helft qua tijd, maar zeker niet qua afstand. Vanaf Mexico-Stad hebben we bijna 7000 km gereden en tot Baltimore zal het zeker meer worden.

Vandaag bleven met prachtig voorjaarsweer aan het Roosevelt Lake. Lezen, een wandeling en eten koken waren de belangrijkste activiteiten.

27.2.19

Roosevelt Lake

Apache Lake met poppies op de voorgrond
De verdere route van Tortilla Flat naar Roosevelt Lake is grotendeels onverhard. De route staat bekend als de Apache Trail en werd in de tijd van de postkoetsen al gebruikt. Het is een bijzonder fraaie weg met naar alle kanten imposante uitzichten. De besneeuwde toppen maken het uitzicht extra mooi.
Een prachtige en afwisselende route

Er rijden niet veel auto's over dit gedeelte, want je moet wel veel geduld hebben en voorzichtigheid betrachten. De weg is hier en daar nogal hobbelig, smal, steil en bochtig.

We komen uiteindelijk uit bij de stuwdam van het Roosevelt meer en daarachter is ook een mooie boogbrug.

Onverharde weg, 35 km lang
De eindbestemming voor vandaag is de mooi gelegen camping Cholla Bay, die we al kenden van 4 jaar geleden. Veel campingplaatsen hier hebben een prachtig uitzicht over het meer en de daar achter liggende besneeuwde bergen, zo ook de onze.

Roosevelt Lake bij de boogbrug
We werden nog aangesproken door een Nederlander die al jaren in de VS gewoond en gewerkt heeft. Zoals zovelen woont hij nu in een caravan waarin hij rondtrekt, het goede weer achterna. Hij is 's winters meestal in Arizona en ook hij bevestigde dat het deze winter wel erg koud is geweest. De sneeuw die wij in Tucson meemaakten is ook heel uitzonderlijk.

De campingplaats met geweldig uitzicht
Vandaag was het in elk geval opnieuw zonnig met temperaturen rond de 18 graden. Met weinig wind was het nu genieten bij de camper.

26.2.19

Tortilla Flat

De ruïne van Casa Grande
Tortilla Flat is behalve een boektitel van John Steinbeck een gehucht ten oosten van Phoenix in een zeer fraaie omgeving.

Er zijn twee toeristische winkels, een bar, een restaurant en een camping. Dat is alles.

Een van de winkels bestaat overigens al sinds de veertiger jaren en is bekend van het ijs en de fudge. Wij probeerde een 'prickly pear' ijsje en dat smaakte beslist goed.

Naast de bar trad een band op in de openlucht en dat bracht een geanimeerde sfeer. Er komen heel wat mensen naar Tortilla Flat op een doordeweekse dag.
De westernsfeer van Tortilla Flat

Camping Tortilla Flat
De camping ligt in een mooie kloof waar een rivier stroomt en waar we andermaal saguaro catussen zien. Het is natuurgebied van de nationale Forest Service.

Onderweg naar hier kwamen we langs het National Monument Casa Grande, een indiaanse nederzetting van 650 jaar oud, waarvan het grootste gebouw (casa grande) van oorspronkelijk 4 verdiepingen nog altijd overeind staat. Er is een dak overheen gebouwd om het te beschermen tegen weersinvloeden.
Deze indiaanse cultuur was hoogstaand omdat ze veel verstand van irrigatie hadden en van astronomie. Het gebouw bevat openingen waardoor alleen zonnestralen vallen bij de zonnewende en bij een bepaalde stand van de maan die eens in de 18 jaar voorkomt.

De temperaturen stijgen elke dag wat verder, vandaag 17 graden en met veel zon.

25.2.19

Maricopa (2)

Ernie Adams met een van zijn modellen
Vanaf de camping is het 11 km naar het Dwarf Car Museum van Ernie Adams. Van dat museum hadden wij nog nooit gehoord, ook niet van het fenomeen dwergauto’s.
De afstand was prima om even op de fiets te doen en het was zonnig weer.

Janny wilde graag deze rode
Ernie verwelkomde ons persoonlijk en we keken onze ogen uit. Deze dwergauto’s zijn replica’s van historische auto’s, maar dan ongeveer half zo groot. En je kunt er in rijden; er werden zelfs races mee gedaan.
Er was ook een documentaire te zien en daar werd uitgelegd hoe hij deze auto’s maakt (we zagen er een stuk of 8). De carosserie wordt helemaal opgebouwd vanaf vlak metaalplaat, een waar monnikenwerk. Hij heeft een grote metaalbewerkingswerkplaats, vanzelfsprekend.
De motoren en sommige andere onderdelen maakt hij niet zelf maar worden overal vandaan gehaald.
Een van deze dwergauto’s is zelfs toegelaten voor de openbare weg.

Als kind bouwde Ernie al auto’s. In de eerste zelfgebouwde auto ging hij naar school. Er zat nog geen motor in; hij werd voortgetrokken door zijn moeder in haar auto...

Een gezellige wanorde
De afdeling oud roest
Verder is het museum een verzameling van allerlei foto’s, krantenberichten, miniatuurauto’s en buiten diverse roestige objecten.

Conclusie: niet alles in Amerika is altijd groter.

24.2.19

Maricopa

We zijn nu dichter bij Phoenix dan bij Tucson.
Het is hier vlak agrarisch land en deels ook woestijnachtig.

Hier in de buurt zijn enorme melkveebedrijven met vele honderden koeien die buiten lopen. Ze hebben niet veel terrein en gras groeit er niet. Nu na de regen staan ze in de modder, maar ze kunnen in elk geval heen en weer lopen.
Enorme melkveehouderijen in de openlucht
(foto vanuit rijdende auto genomen)

Onze camping is een ranch geweest in bezit van de beroemde filmheld John Wayne, wiens geest hier nog rondwaart. Er zijn 120 plaatsen en die zijn bijna alle bezet.
We hadden de site Hipcamp.com ontdekt waarmee we deze camping konden reserveren. In plaats van 30 dollar betalen we zo 17,50 dollar. We blijven op de kleintjes letten.

De vorige camping konden we gelukkig weer verlaten vandaag. Een shovel had de tonnen zand en blubber op de weg weggeschoven en de rivier voerde geen water en zand meer aan.

Vandaag was het zonnig en 12 graden.

22.2.19

Catalina

Verrassing vanochtend
We hebben Tucson verlaten en ten noorden van de stad staan we nu op een state park camping.
Uitzicht op besneeuwde bergen
We zijn nu door slecht weer overvallen. Gisteren regen en vandaag sneeuw. Het is vandaag maar 4 graden, dus het is gewoon winter.

De modderrivier is een te groot obstakel vandaag
Een probleem is dat we niet weg kunnen. De toegangsweg naar de camping gaat door een rivierbedding die nu overstroomd is met een laag modder. Niemand kan er door.
Hopelijk is de weg morgen weer vrij gemaakt. We hebben gelukkig voor een paar dagen te eten bij ons.

Morgen wordt het zonnig en vanaf zondag wordt het boven de 20 graden. We verheugen ons op het komende voorjaarsweer.

Een minivliegtuig dat echt kan vliegen
Gisteren hebben we het Pima Air en Space Museum bezocht. Het is natuurlijk vooral interessant voor mensen die gek zijn van oude vliegtuigen. We hebben er zo’n drie uur doorgebracht maar we zullen het ons vooral herinneren als een erg koude ervaring. Zowel binnen als buiten was het koud en het waaide ook nog eens flink en het regende. Niet een geschikte dag dus om zoiets te bezoeken, maar toch was het er behoorlijk druk.

20.2.19

Tucson (8)

Een eenzame drummer in het centrum van Tucson
Het is een prachtige dag met een stralende zon en 15 graden.

Voor deze dag hadden we bezoek aan de garage gepland. De laatste week liep de motor slechter en de koude start was moeizaam met veel rook. Gisteren een afspraak gemaakt en vandaag konden we terecht in een garage gespecialiseerd in Volkswagen.

Het bleek te zijn wat al werd vermoed, de timing van de dieselinspuitpomp bleek niet goed meer te zijn. Na 2:30 uur bleek het verholpen te zijn en de motor loopt inderdaad nu goed. Morgen de koude start nog even afwachten en dan weten we zeker of we verder gaan. En we duimen dat het probleem niet terugkeert.

We hebben ook in het centrum rondgelopen, maar zoals in veel Amerikaanse steden zoek je in het stadscentrum tevergeefs de levendigheid die we in Europa, Midden-Amerika en Mexico gewend zijn.

Tucson (7)

Chiricahua NM
Gisteren deden we nog een wat langere wandeling in het park Chiricahua. Ongeveer 2,5 uur deden we er over en ook nu was de omgeving bijzonder fraai. Het was ook duidelijk minder koud dan de dag er voor.

Chiricahua NM
Zoals aangekondigd reden we daarna terug naar Tucson, ongeveer 200 km. Daar regende het helaas zodat we er qua weer nog niet zoveel mee opschoten.

Vandaag hebben we Tucson doorkruist om aan de oostkant het andere deel van het Saguaro NP te bezoeken. Hier waren ook weer heel wat mensen. Ook dit park herbergt vele honderden saguaro’s en je kunt het allemaal mooi bekijken tijdens een autorit en wij deden daarbij ook weer een wandeling.

In deze omgeving hebben we een vrije overnachtingsplaats gevonden met mooi uitzicht over Tucson onder de ondergaande zon.
Het belooft vannacht ook weer koud te worden.

Gezellig bij elkaar
De voorjaarstemperaturen worden verwacht na vrijdag, dus eerst nog een paar frisse dagen en misschien ook weer regen. In Nederland is het beter...
Sneeuw op de bergen op de achtergrond

18.2.19

Chiricahua NM

Kraanvogels in Whitewater Draw wildlife Area
We waren vier jaar geleden ook in dit National Monument naar we wilden het graag nog eens zien. De rotsformaties hier zijn bijzonder indrukwekkend.

Op de 100 km lange route hier naar toe gingen we eerst nog langs de Whitewater Draw Wildlife Area. Dat is een moerasachtig gebied, nogal bijzonder voor Arizona, waar duizenden kraanvogels overwinteren. Ze leven van de zaden op de akkers in de omgeving en zijn in groten getale te zien in en om dit moerasmeer.

Een balancerende rots
Er waren natuurlijk heel wat vogelspotters en andere belangstellenden zoals wij. We vonden het heel bijzonder, al deze grote en statige vogels, die ook nog eens mooie geluiden naar elkaar maken.

Chiricahua ligt een heel stuk hoger, zeker het gedeelte waar wij gingen wandelen, dat is boven de 2000 meter. Mede vanwege de wind moesten we ons warm aankleden. We wandelden bijna vijf kilometer door een onwezenlijk landschap. Echt schitterend.

De rotsen zijn groen van mos- en algenaangroei
De camping binnen het park, die we online konden reserveren, is mooi maar ligt ook op 1650 meter hoogte, dus zal het vannacht wel gaan vriezen. Opvallend genoeg hebben we op deze afgelegen plek wel af en toe internet van T-Mobile.

Vanaf camping Bonita Canyon mooi zicht op de rotsen
Omdat het de komende dagen nog kouder gaat worden, willen langzamerhand weer terug naar Tucson, waar het 5-10 graden warmer is. We kwamen nog een Nederlander tegen die in de buurt woont en volgens hem is het deze winter kouder dan normaal. Dat idee hadden wij ook al.

17.2.19

Bisbee

Opnieuw zijn we een eindje naar het oosten gereden en hebben het voormalige mijnstadje Bisbee bezocht.
Een historisch pand in Bisbee;
jaarlijks is er een sponsorloop over zes trappen
met in totaal 1000 treden
We waren er in 2015 ook maar toen was het zondag en vrij rustig. Nu op zaterdag was er heel wat meer bedrijvigheid.
Het kleine restaurantje
Het is een echt toeristisch stadje en je ziet veel mensen rondkijken in de winkeltjes en eten in de restaurants. Wij aten een lekker vegetarisch broodje in hetzelfde restaurantje als vier jaar geleden.
Bisbee heeft veel voorspoed gekend toen de mijnen nog open waren. Er zijn veel historische gebouwen bewaard gebleven.

Bisbee Bicycle Brothel
We liepen ook nog een curieuze fietsenzaak binnen met de al even curieuze naam Bicycle Brothel (fietsenbordeel).
Het was om een binnenband te kopen, maar we kwamen terecht in iets dat het midden hield tussen een fietsenmuseum en een fietsenwinkel. De gepensioneerde eigenaar bleek Eddy Merkx ooit nog ontmoet te hebben. Hij had diverse klassieke racefietsen staan en gelukkig ook de juiste binnenband.

De tour door de mijngangen in een treintje, hetgeen hier een belangrijke attractie is, bleek helaas uitverkocht te zijn. Dat was de vorige keer ook al zo, dus veel geluk hebben we niet.

Camping Double Adobe, Bisbee
We zijn nu op een voormalige KOA-camping, met 33 dollar verreweg de duurste camping tot nu toe. Het is 20 km buiten Bisbee, van alle gemakken voorzien, maar toch ook weer niet echt speciaal.

Het was vandaag een zonnige en winderige dag. Met 15 graden niet warm genoeg om de jas uit te trekken.

16.2.19

Huachuca City

Antieke benzinepomp in Arivaca
Gisteren reden we naar een primitieve camping omgeveer 25 km ten noordwesten van Nogales. Het was een onverharde weg door een mooi gebied, heel eenzaam. We kwamen slechts enkele auto’s tegen.

Veertig kilometer gravelweg
De weg voert langs Ruby, een ghost town. Helaas was de toegang afgesloten. Er leken wel enkele mensen nog te wonen.

Eenmaal op het kampeerterrein verslechterde het weer en regende het de hele avond. Vandaag was het weer droog en scheen de zon ook af en toe.

Kampeerterrein Peña Blanca
Via Patagonia, een leuk dorp waar we vier jaar geleden ook waren, reden we verder naar Huachuca City, een dorp van niks aan een drukke doorgaande weg. We zijn hier omdat er een camping is met alle voorzieningen die we willen, o.a. een wasmachine en droger.
Camping Corte del Rey in Huachuca City

14.2.19

Arivaca


La Siesta Campground, Arivaca
De route vandaag was 75 km en bracht ons in Arivaca, ten zuidwesten van Green Valley. Het is hier overal ranch land, golvend prairieterrein met weinig bomen. Ook geen cactussen.
Net voor Arivaca staan we op een particuliere camping die eigenlijk te duur is voor wat ze bieden, maar we hadden dringend een douche nodig na 9 dagen zonder...

Verder biedt de camping een knusse huiskamer waar we kunnen internetten en dergelijke. Dat is ook wel eens prettig.
Het dorp zelf hebben we nog niet gezien. Dat komt morgen, want dan trekken we weer verder, richting Nogales aan de Mexicaanse grens.

13.2.19

Green Valley

Bog Springs Campground
We zijn naar het zuiden gereden en na 60 km aangekomen bij een leuke kleine camping in de bergen, Bog Springs Campground. Er zijn picknicktafels, toiletten en water. Een douche hebben we al een tijdje moeten missen. Hopelijk op de volgende camping.
Dit beekje is gemakkelijk over te steken. 

Het is hier 1500 meter hoog dus wel wat koeler dan in Tucson. Overigens was het vandaag bijzonder prettig weer.

De vegetatie is hier ook heel anders. Je ziet veel eiken en naaldbomen.

We hebben eerst gekookt en gegeten en daarna nog een stevige wandeling gedaan van 8 km.
Ook hier in Madera Canyon is de omgeving prachtig.

11.2.19

Tucson (6)

Tucson grenst aan Tohono O’Odham Nation en dat is een enorm gebied van ongeveer 150 bij 150 km waar de indianen een beperkt zelfbestuur hebben. Deze gebieden bestaan overal in de Verenigde Staten en werden vroeger reservaten genoemd.
Parkeerterrein van Casino del Sol

Het voordeel voor de ‘native Americans’ is dat ze diverse wetten van de staat Arizona niet hoeven na te leven binnen hun eigen grondgebied, zoals het verbod op gokken en casino’s.
Interieur van het casino.
De lucht is een geschilderd plafond. 
Dus de indianengemeenschappen hebben casino’s gebouwd op de rand van hun gebied en trekken daarmee grote aantallen goklustigen.

Hotel behorend bij het casino.
Een tweede hotel is in aanbouw. 
We zijn nu bij het Casino del Sol, een groot casino met hotel en een megagroot parkeerterrein.
Op dat parkeerterrein mag je gratis overnachten en meer dan 100 campers en caravans doen dat ook. Vannacht willen we dat wel eens proberen, al zal het niet heel rustig zijn.

We bezoeken nooit casino’s om er te gokken, maar we zijn er vanmiddag wel gaan kijken. Ondanks de luxe uitstraling van het casino is het publiek er over het algemeen slecht gekleed, slecht ter been en slecht gehumeurd. Je ziet niemand blij kijken, wat misschien ook niet vreemd is als je weet dat een casino er is om jou geld afhandig te maken zonder tegenprestatie.

De gokkers moeten ook gevoed worden en dus hebben casino’s natuurlijk restaurants. Die maken geen onderscheid tussen klanten en anderen zoals wij. We hebben lekker gegeten in het buffetrestaurant.

Tucson (5)

Water in de woestijn: Sabino Creek
Deze zondag moesten we naar de stad om boodschappen te doen en we maakten van de gelegenheid gebruik om naar de overkant te rijden om de Sabino Canyon te bezoeken.

De indianen zien in de saguaro's
de incarnatie van hun voorvaderen.
Niet heel vreemd.
Dat betekende 40 km heen en 40 km terug. Amerikaanse steden zijn nu eenmaal uitgestrekt. In Nederland zouden er op dezelfde ruimte zeker 2 miljoen mensen kunnen wonen in plaats van een half miljoen die er in werkelijkheid wonen.

Openbaar vervoer is bescheiden. Wel heeft Tucson een treinverbinding en er is een nieuwe tramlijn aangelegd tussen het centrum en de universiteit. Het Ronstadt-station is vernoemd naar Tucson’s beroemdste inwoner, Linda Ronstadt.

Hoe dan ook, het natuurpark ligt dus tegen de oostkant van de stad. Het is populair als plek voor een zondagmiddagwandeling, zodat het behoorlijk druk bleek te zijn.
We deden een mooie wandeling van 8 kilometer. Gedeeltelijk liepen we langs de Sabino Creek. In de winter blijkt dat een behoorlijke rivier te zijn. In elk geval moesten we de route aanpassen, want de rivier oversteken was onmogelijk.
We zagen onderweg tweemaal een roadrunner, een loopvogel die weinig schuw is.

10.2.19

Tucson (4)

Pannenkoeken bakken in de zon
Gisteren was het mooi weer en deed Jan een mtb-tocht van 20 km. Er zijn bij de camping diverse routes die geschikt zijn voor de mountainbike.

Februari 2015
Vandaag was het bewolkt en 17 graden. We deden nu samen een fietstocht van 30 km door het Saguaro National Park. Omdat we een deel van de route 4 jaar geleden ook hebben gefietst probeerden we een toen gemaakte foto nog eens over te doen. Dat is bij benadering gelukt. Zoek de verschillen.


Februari 2019
We hebben ons verblijf op de camping verlengd tot de maximum periode van 7 dagen, dus nog twee overnachtingen hier. We hebben weinig haast om Tucson te verlaten want dit is in Arizona ongeveer de plek met het beste weer momenteel. En er is bovendien behoorlijk veel te zien.
Het enige probleem is dat het moeilijk is om campings te vinden die ons aanspreken, voldoende voorzieningen hebben en enigszins betaalbaar zijn.