30.12.20

Denia (4)

Het belangrijkste nieuws voor ons is dat het ADSL internet weer werkt. Ineens, zonder dat iemand aan huis is geweest en zonder enig bericht. Blijkbaar was de telefoonlijn afgesloten van de centrale en dat is nu weer in orde gemaakt. We kunnen nu zelfs Netflix kijken.

Anderzijds is nu de boiler uitgevallen door kortsluiting. Hij is 15 jaar oud en tegen die tijd begeven ze het meestal wel een keer. Het wordt pas in het nieuwe jaar dat we een nieuwe krijgen maar intussen kunnen we ons in de benedenverdieping douchen want daar is ook een boiler. 

Het is nog steeds mooi weer met bijna de hele dag zon en maximum temperaturen van 15 graden. Ideaal om dagelijks een wandeling te doen of te fietsen.  

26.12.20

Denia (3)

Wandelen op Playa Deveses
De Montgó op de achtergrond

Vrijdag, kerstdag, was een stille dag. We hebben thuis paella gemaakt. Eerder op de dag hebben we een strandwandeling gedaan met Erdmut, een vriendin van Karin, die wij al vaker ontmoet hadden. 

In tegenstelling tot de dagen ervoor was het stormachtig en fris. Een jas was tijdens de wandeling beslist nodig.

Zicht op Margarida

Vandaag was het het weer rustig, zonnig en nog frisser, zo'n 10 graden. We hadden bedacht om een nachtje te logeren in het Casa Rural Almasera in Margarida. Dat is 50 km het binnenland in op zo'n 600 meter hoogte. Je kunt daar ook lekker eten.

Gamba's, heerlijk

Voordat we ons te goed deden aan de heerlijke lunch deden we vanuit Margarida een flinke wandeling van 12 kilometer door een fraaie omgeving. De hoogteverschillen zijn hier aanzienlijk.


Zelfs in het nog geen 100 inwoners tellende Margarida loopt iedereen buiten met mondmaskers op. De Spanjaarden zijn erg plichtsgetrouw.

Morgen gaan we nog een wandeling doen en dan rijden we terug naar Denia.

Het dorpje Catamarruch, nog kleiner dan Margarida

Tussen de amandelbomen

23.12.20

Denia (2)

Het huis van Karin
We verblijven in het huis van Karin. Ze heeft het ons belangeloos ter beschikking gesteld, wat we natuurlijk bijzonder waarderen. 


Het huis is niet bijzonder luxe, maar de meeste dingen die we nodig vinden zijn er. Zo is er verwarming en een zonnig terras. We hebben wel vaker hier verbleven, maar dan meestal in de benedenverdieping.
Zonsopgang vanuit de slaapkamer

Nu zijn we boven en daar is een weidser uitzicht over onder andere de zee en de berg Montgó. 

Jan heeft hier de halfwilde tuin meermalen onderhanden genomen, maar sinds drie jaar, toen we hier voor het laatst waren,  is het al weer behoorlijk dichtgegroeid. Het is onbegonnen werk. 

Wat we helaas niet hebben is Nederlandse tv, maar daar is overheen te komen, en internet. Er is internet maar het werkt niet. Er zou iemand voor komen om de verbinding weer in orde te maken, maar we hebben nog niemand gezien. We zorgen dat er steeds iemand thuis is. We moeten het nu dus nog doen met het mobiele internet op onze telefoons. Helaas is dat ook niet erg betrouwbaar hier, want vaak is het langzaam of er is helemaal geen bereik aan een kant van het huis. 

Maar verder genieten we van de rust en het mooie weer hier.

Jan heeft maandag al een rondje gefietst met zijn vaste fietsgroepje. Het was stevig aanpoten tegen de heuvels op.

Janny heeft twee dagen lopend boodschappen gedaan, een wandeling van telkens in totaal anderhalf uur.

De coronasituatie is hier redelijk ontspannen. Bijna alles is open maar je moet overal binnen mondmaskers dragen, hetgeen iedereen ook nauwgezet doet. Buiten schijnt het ook verplicht te zijn, maar daar wordt het minder goed nageleefd. 

Terug van boodschappen doen
Vandaag heeft Jan voor het eerst van z'n leven de haren van Janny geknipt. Ongeveer vijf centimeter er af. Ze was zeer tevreden over het resultaat. 

20.12.20

Denia (Spanje)


Onderweg langs de snelweg in Spanje
Vier dagen geleden zijn we met onze kampeerbus vertrokken. Ja, we weten dat er een pandemie heerst maar we hebben redenen om te gaan want wij hebben een vast adres in Spanje waar we de komende weken willen blijven en er is hier een veel lager besmettingsrisico. Uiteraard zijn we gezond en wel vertrokken.

De reis, waar we twee en een halve dag over deden, verliep probleemloos. We zagen wel meer reizigers onderweg maar natuurlijk veel minder dan normaal. 

We hebben gisteren bij diverse mensen in Denia spullen afgegeven die we voor hen hadden meegenomen. Bij Marina en Jim werden we ontvangen met soep, een quiche en een nagerecht van geroosterde pompoen. Het was fijn hen weer te zien en te spreken.



Vandaag hebben we gewandeld naar de pier. We zagen de meeste mensen met mondmaskers, vooral waar het wat drukker was. Op de pier waren de terrasjes behoorlijk bezet. We hebben het weerzien met Denia gevierd met een biertje. 

Het weer is mooi. Veel zon en overdag circa 17 graden. 

Ons zonnige terras


21.7.20

Kampen - Ede

Landgoedcamping in Vollenhove
Pech vandaag. De fiets van Jan (26 jaar oud) begaf het, althans het voorwiel. Vandaar dat we vanaf Kampen de trein namen om naar huis te gaan. Een passend wiel bleek bij de fietshandelaren niet op voorraad.

Schokland
Onze route vandaag ging grotendeels door de Noordoostpolder. Eerst fietsten we door het Voorsterbos en daarna volgden we een leuke route over het voormalige eiland Schokland. Het fietspad volgt min of meer de vroegere kustlijn. Schokland is werelderfgoed. Het museum was nog niet open toen wij daar aankwamen.

Schelpenpad over Schokland
Net voordat we de polder zouden verlaten scheurde de versleten velgrand van het voorwiel af. Er volgde een luide knal toen de voorband klapte. Het wiel is total loss. Het was natuurlijk verstandig geweest deze oude wielen eens te vervangen, maar ja.
Omdat we nog 10 km van Kampen waren volgde een lange wandeling met de fiets. 
In het centrum lunchten we op het zonnige terras.

10 km wandelen
Toen bleek dat vervanging van het voorwiel vandaag niet zou lukken, stapten we met de fietsen in de trein. Dat ging allemaal soepeltjes. Wel twee keer overstappen. 
Ook vandaag was het mooi weer met niet al te veel wind.

Onze fietsvakantie 2020 rond het IJsselmeer is hiermee ten einde. Jammer genoeg niet helemaal voltooid.

We zijn 10 dagen weg geweest, waarvan we 8 hebben gefietst.
De totale afstand was 440 km. 
Dit Drentse weerbericht kwamen we tegen in Overijssel

20.7.20

Vollenhove

De haven van Blokzijl
Het was vandaag een erg gemakkelijk dagje. De afstand was maar 45 km en de wind hadden we meest in de rug.

Onze koffiestop hadden we in het schilderachtige Blokzijl. We zijn daar vroeger ook wel eens geweest.

Doorkijkje in Blokzijl
Behalve het stuk door het Kuinderbos was de route door open weidegebied. Bijzonder groen allemaal.

In Vollenhove aten we vis in een eenvoudig visrestaurant annex palingrokerij.

De camping op het landgoed  Oldenhof is een natuurkampeerterrein met voor de verandering wel 12 fietstentjes. Zoveel fietskampeerders zagen we nog niet bij elkaar.

Het was overwegend zonnig vandaag maar niet heel warm.
De avond valt op de camping

19.7.20

Lemmer

Vanochtend ontbijt in de tent
Het weer was vandaag beter dan verwacht. De zon scheen regelmatig.

In Stavoren stopten we voor koffie. Ook hier zijn terrasjes aan de haven.

Lekker eten met uitzicht op de jachthaven
Onderweg op zondag betekent ook hier dat er veel medefietsers onderweg zijn.

Dit gebied kent enkele “kliffen”, door de ijstijd ontstane heuvels die vrij steil aflopen naar het water. We zagen veel kitesurfers.

Het grootste nog werkende stoomgemaal van Nederland
In Lemmer staan we nu op een camping omgeven door water. We aten in het restaurant hier een lekkere vispot.

Het nabijgelegen Woudastoomgemaal is helaas sinds kort op zondag gesloten.

De afstand vandaag was een bescheiden 38 km.

18.7.20

Molkwerum

In de bus, 15 fietsen, 15 fietsers
De weg naar Den Oever ging gemakkelijk vanwege de rugwind.  Het is ook maar beter om de Wieringermeerpolder snel door te zijn want erg interessant is dit landschap niet.
In Den Oever zijn we gedwongen de gratis pendelbus te nemen, want wegens werkzaamheden is het fietspad over de Afsluitdijk een paar jaar gesloten.
De bus biedt plaats aan ongeveer 15 fietsers met hun fietsen en bagage. Die waren er ook daadwerkelijk.

Hindeloopen
In Friesland fietsten we in zuidelijke richting naar Makkum. Daar aten we een broodje vis.
Nu hadden we de wind duidelijk tegen.

De volgende plaats van betekenis is Workum, een gezellig stadje.
We dronken er koffie bij een Argentijnse barista.

Hindeloopen is ook zo’n toeristenstadje waar momenteel veel vakantiegangers rondlopen, ook veel watersporters want er is een grote jachthaven.
We kwamen langs het restaurant waar we lang geleden vis gegeten hebben.

Kamperen met uitzicht over de Friese weiden
Tussen Hindeloopen en Stavoren staan we nu op een camping, die drukker is dan we gewend zijn. We horen weer veel Duits.

De gefietste afstand was 69 km. Het was lekker weer vandaag.

17.7.20

Oostwoude

De minicamping in Hem;
er worden twee replica-woonwagens verhuurd
Gisteravond waren we om half 10 ‘s avonds terug in Hem. We hebben goed geslapen op de minicamping.

Onder andere in dit VOC-pand
is het Zuiderzeemuseum ondergebracht
Vandaag fietsten we naar Enkhuizen waar we het Zuiderzeemuseum hebben bezocht. Het is een van de meest bezochte musea in Nederland en dat begrijpen we. In het binnengedeelte was het niet erg druk. In een aantal 17de eeuwse panden is een mooi overzicht gemaakt van de cultuur en geschiedenis van de bewoners rond de voormalige Zuiderzee.

Origineel vrachtzeilschip met bruine zeilen
Het openluchtgedeelte trekt veel meer bezoekers. Het is een opvallend groot terrein waar zo’n 40 jaar geleden begonnen werd allerlei gebouwen en inventarissen over te brengen vanuit het hele IJsselmeergebied. Ook hier is veel aandacht voor de vroegere bewoners.

Mensen waren vroeger vaak kleinbehuisd;
9 mensen op 25 m2 was niet ongewoon
We staan nu op een natuurcamping in het dorp Oostwoud, niet ver van Medemblik. Op het trekkersveld staan nog twee andere tenten.

We legden vandaag slechts 32 km af. Dat was zo gepland vanwege het uitgebreide bezoek van 4 uur aan het museum. Hemelsbreed is de afstand vandaag zelfs minder dan 10 km.

Het was droog vandaag en circa 20 graden.

15.7.20

Hem

Scheepvaartmuseum Amsterdam
Gisteren bleek inderdaad de regendag te zijn die voorspeld was. We konden de tent nog wel opbreken tijdens een droog moment. We fietsten 2 km naar een hotel aan de oostkant van Amsterdam.
Replica VOC-schip Amsterdam
Toen het weer even droog werd liepen we 2 km naar het Scheepvaartmuseum waar we een paar uur doorbrachten. Het was de moeite waard. In het water naast het historische gebouw ligt een nagebouwd VOC-schip. Elk kind dat daar rondloopt ziet er een piratenschip in.

We hadden een verlate lunch in Café Orloff en bereikten opnieuw zonder nat te worden ons hotel weer.

Vanochtend hadden we een lekker ontbijt waarna we goedgehumeurd weer op de fiets stapten.
Heel snel lieten we de stad achter ons en kwamen in het kenmerkende Hollandse weidelandschap.

Beeld palingroker (met mondkapje),
Monnickendam
Het eerste vissersdorp waar we door heen kwamen was Monnickendam.
De haven van Monnickendam
Het ziet er nog redelijk authentiek uit met een kleine haven. Veel toeristen zagen we hier niet maar dat werd anders in Volendam waar we moeite moesten doen om de rondslenterende Duitse toeristen niet omver te rijden. Ja, het zijn voornamelijk Duitsers; een enkele verdwaalde Belg of Fransman vind je nauwelijks terug.
We aten een ijsje op de Dijk.

Scheefgezakte eeuwenoude gevels in Hoorn
We kwamen ook nog door Edam met zijn lange gracht met oude pandjes.
Daarna volgden 20 minder interessante kilometers tot Hoorn. We kwamen wel veel fietsers tegen, zowel wielrenners als vakantiefietsers en natuurlijk ouderen op hun e-bikes.

Fraaie gevel in Hoorn
Hoorn was onze volgende stop. Op het plein rond het omstreden standbeeld van J.P. Coen is het een en al terras en in de zon namen we koffie.

Na 70 km kwamen we aan bij een minieme minicamping in de buurt van het gehucht Hem. Hier staan nu de fietsen met alle bagage in een schuurtje. Wij overnachten hier pas morgen omdat we wegens een begrafenis onze fietstocht voor een dag onderbreken.
Zonder mondkapje niet in de trein
We liepen 2 km naar het station Hoogkarspel en we waren na ruim 2 uur met de trein terug in Ede.


13.7.20

Amsterdam

Grote raderen van het stoomgemaal moesten de polder droog houden. 
Het was vandaag een schitterende fietsdag. Het weer was zonnig en aangenaam en de route was afwisselend.

We kwamen langs een stoomgemaal dat nog schijnt te werken, alleen nu niet. Het was vanwege de maandag ook niet open voor bezoek.

Spakenburg
De eerstvolgende stop was in het vissersdorp Spakenburg. Het haventje ligt er nog mooi bij. We name koffie met koek bij het museum.

De route door de Eemvlakte was minder saai dan verwacht. Het zijn weilanden met verschillende watergangen en er komen veel vogels voor. Veel vogelspotters komen hier.

De overgang naar de zandgronden van het Gooi is heel abrupt.
We zagen waarom Blaricum een van de rijkste dorpen van Nederland is.
In Huizen lunchten we, maar we waren niet erg te spreken over de bediening die simpelweg onze bestelling vergeten was.

Daarna volgde nog een mooie fietsroute vlak langs de vroegere kustlijn van de Zuiderzee. Het land ligt hier al snel 10 meter hoger dan het water.

We fietsen de vesting Naarden binnen
De vesting Naarden is heel goed bewaard gebleven met kazematten, wallen en brede vestinggrachten.  Dit is een rijk erfgoed.

Het Muiderslot
Vervolgens kwamen we door het pittoreske Muiden en natuurlijk het imposante Muiderslot.
Het slot hebben we alleen van een afstandje bekeken, want de toegang was al gesloten.

De tentenzee op camping Zeeburg
Onze staat er tussen
We bereikten na 77 km de camping Zeeburg bij Amsterdam.
Dat is het andere uiterste na gisternacht. Geen kwetterende vogels meer maar tientallen tenten van jongeren uit heel Europa. We voelen ons een beetje verweesd hier. Hopelijk maken ze niet te veel lawaai.

We hebben hierna wat logistieke puzzels op te lossen. Morgen gaat het langdurig regenen en dan willen we niet fietsen en we willen ook niet op deze camping blijven. We gaan daarom morgen naar een hotel in de buurt.

Donderdag moeten we in Ede zijn voor een begrafenis en we gaan dan met de trein op en neer. Waarschijnlijk vanuit Hoogkarspel.

12.7.20

Zeewolde

Lunch op de Markt in Harderwijk
We zijn begonnen aan een fietsreis rond het IJsselmeer, de Zuiderzeeroute genaamd.
We rekenen op 550 km, inclusief de rit naar Harderwijk en aan het eind terug naar Ede.
Zoals meestal kamperen we.
Vertrekpunt veerboot Strand Horst naar Zeewolde

Vandaag legden we 62 km af naar een camping bij Zeewolde, in de Flevopolder. We staan als enigen op het trekkersveld en hebben een zee van ruimte.

Onderweg lunchten we in het gezellige Harderwijk op een terrasje op de Markt.

Camping Het Groene Bos, Zeewolde
Het is zondag en met het mooie weer waren er bijzonder veel fietsers en wandelaars onderweg.

25.3.20

Ede

Zoals verwacht zijn we vandaag thuisgekomen.
Het rijden van Denia naar Ede was vanwege de coronacrisis ontspannen en we werden nergens aangehouden of gecontroleerd.
Het was over het algemeen rustig op de weg omdat in Spanje, Frankrijk en België het verkeer beperkt is tot noodzakelijk werkverkeer.
Waar naar toe?

In Nederland was het daarentegen erg druk. Naar ons gevoel is er nauwelijks verschil met de normale situatie.
We vonden in het algemeen dat het in Nederland anders toe gaat dan in andere landen. In onze woonplaats zien we veel mensen op straat en vooral jongeren houden zich totaal niet aan de oproep om afstand te bewaren.

We zullen zien hoe de komende weken en maanden ons hier bevallen.

We bedanken iedereen die de laatste tijd belangstellingstelling heeft getoond in onze reis en ons moreel heeft gesteund bij het vinden van een mogelijkheid om Marokko vroegtijdig te verlaten.

Voorlopig zullen we even niet reizen, maar de zin in reizen is zeker niet weg.

23.3.20

Denia (Spanje)

De eerste 700 km hebben we vandaag afgelegd door Spanje. Het is natuurlijk rustig op de wegen, voornamelijk vrachtverkeer.

In de supermarkt is het ook wennen. Niet samen boodschappen doen, een voor een naar binnen, plastic handschoenen aan. Het is veel strikter dan in Marokko. Heel veel mensen gebruiken hier trouwens mondkapjes.

 Bij tankstations is alleen het nachtloket open. Naar binnen gaan is niet mogelijk.

Je mag maar met een persoon in de auto zitten, maar ze zullen voor ons wel een uitzondering maken. De politie hebben we overigens eigenlijk alleen vanochtend gezien toen iedereen verzocht werd van de camperparkeerplaats te vertrekken. Er stonden er zo’n 25.

We waren wel even bang dat we misschien tegengehouden zouden worden in Denia, maar ook hier geen controles.
We zijn hier om spullen en een fiets mee te nemen die we bij vertrek in februari hadden achtergelaten.
We overnachten in de camper voor het huis waar we van november tot en met januari waren.

Nog twee lange dagen rijden tot we in Nederland zijn.

22.3.20

Ceuta (2)

We zijn vanochtend de grens tussen Marokko en Ceuta (Spanje) gepasseerd. Hoewel het lang duurde verliep dit probleemloos.

Door naar de veerhaven en toen bleek dat we simpelweg met ons open retour-ticket meekunnen. Maar we hebben tientallen verhalen gehoord dat je nu toch een nieuw ticket moet kopen omdat je anders de grens niet over mag. Dat hadden we dus gedaan en nu blijkt dat dit onnodig is geweest.  Maar vooruit, geld is onder de huidige omstandigheden niet de eerste zorg.

Goede informatie vinden was de afgelopen tijd bijzonder moeilijk en aan de Nederlandse ambassade in Marokko heb je niets. We hoorden van verschillende Nederlanders dat ze op advies van de ambassadeur (in een toespraak via de sociale media) naar de andere Spaanse enclave Melilla waren gereden want daar kon je een boot nemen naar Spanje. Klopte niets van. Daarop moesten ze 300 km naar hier rijden. Ook de mededeling dat vandaag om 12.00 uur de grens dicht gaat, lijkt ons een onzinbericht. Er zijn nog duizenden campers die Marokko uit moeten. Er is al twee keer eerder een datum genoemd dat de grens gesloten zou worden en beide keren klopte dat ook niet.

We hebben ook grote bedenkingen bij het besluit van de NKC, de Nederlandse Kampeerautoclub, om tientallen deelnemers aan hun rondreizen naar Nederland te laten terugvliegen met achterlating van hun camper. Het lijkt ons dat niemand dat graag doet en het was dus volkomen onnodig.

Hoe laat we vandaag met de boot meegaan is niet bekend. De boot van 16.00 hebben we gemist, want we stonden te ver achter in de rij. Nu staan we wel behoorlijk vooraan, dus de volgende boot moet lukken.

We hebben tijdens het wachten de Nederlandse radio aan, via internet. Dus we blijven keurig op de hoogte van wat we bij thuiskomst kunnen verwachten.
In Taroudant

Nabeschouwing Marokko 2020
Intussen kunnen we vaststellen dat we 4350 km hebben gereisd in Marokko. We zijn er van 6 februari tot 22 maart geweest, ruim 6 weken dus.
We hebben uitzonderlijk goed weer gehad, op twee zandstormen na.
Na de vorige vijf keren hebben we toch ook veel nieuwe plaatsen bezocht. Bijna alle campings waren nieuw voor ons.
We hebben behalve de coronaperikelen geen problemen gehad.
Na die ene keer startte de motor steeds zonder haperen.

Dank
De afgelopen week hebben heel veel mensen ons adviezen gegeven en hulp aangeboden, waarvoor hartelijke dank. Uiteindelijk zijn we blij dat we het besluit hebben genomen om vervroegd terug te gaan naar huis en dat dit ook lukt. Beter om thuis gevangen te zitten dan in je camper op een camping ver weg.

21.3.20

Ceuta

In de rij voor de grens van Ceuta
We zijn vandaag toch gaan rijden want de campingeigenaar was er van overtuigd dat dit mag en dat de grens open blijft.
Om 10 uur vertrokken we nadat de campingeigenaar nog wat documenten voor ons afdrukte. Er vertrokken nog enkelen maar de meesten blijven. Het was trouwens moeilijk te zien hoeveel mensen er zijn want er staan ook veel achtergelaten campers van mensen die zijn gaan vliegen.

De lege tolweg van Marrakech naar Casablanca
Onderweg was het rustig, maar rond Casablanca leek het een gewone zaterdag. Er was politie onderweg maar er werd nauwelijks gecontroleerd en bij ons al helemaal niet.
Na 7 uur rijden staan inmiddels op 400 meter van de Marokkaanse grenspost. Hier worden alle voertuigen nu tegengehouden en zullen moeten overnachten. Er staan er ongeveer zestig voor ons.

De boot van de maatschappij waar we geboekt hebben vaart vier keer per dag. We hopen dat we morgen meekunnen.

Zo wisselen de negatieve en de positieve ervaringen elkaar af. Gisteren was het naar ons gevoel niet meer mogelijk Marokko te verlaten en maakten we voorzichtig al plannen voor hoe we nog een paar weken in Marrakech zouden kunnen doorbrengen. Vandaag is alles weer anders.

Van de Nederlandse ambassade kunnen we weinig goeds melden. Ze zeiden in een e-mail dat de grenzen gesloten zouden worden gisteren, maar voor Ceuta is dat dus gewoon onzin. Verder heb je ook niets aan de algemeenheden die ze schrijven.

Het is hier regenachtig en vrij koel. Gisteren begonnen we in de woestijn, zo contrastrijk is Marokko. Het doet toch wel pijn om twee weken eerder dan gepland het mooie land noodgedwongen te moeten verlaten.