Sidi Ifni (2)

Drie tongen

We verkeren in Spaanse sferen. Sidi Ifni was zo'n 50 jaar geleden nog Spaans gebied en de stad heeft inderdaad typische Spaanse gebouwen en er zijn zelfs nog Spaanse straatnaamborden te zien.

Spaanse sferen

We hebben gegeten in het restaurant Gran Canaria, dat klinkt ook erg Spaans.
Het eten was overigens prima. Het restaurant wordt als beste beoordeeld van de stad.

We hebben vandaag nog meer mensen voor ons laten werken, de wasvrouwen die tegen een betaling op de camping de was voor je doen en ophangen.

Om toch nog wat beweging te krijgen hebben we een paar wandelingen gedaan, onder andere een strandwandeling, waarschijnlijk de laatste deze vakantie want we gaan nu in oostelijke richting, het binnenland in.

Het weer was vandaag dik in orde, 20 graden en alleen maar zon.

Zoek de onze...

De campings aan de kust van het type rechttoe rechtaan parkeerplaats met veel langdurig verblijvende overwinteraars. Het is niet echt wat we leuk vinden, maar voor kleinschalige en meer rustieke campings moet je in het binnenland zijn.

Kampioenen in de maak

Sidi Ifni

Vanochtend was het droog na de nachtelijke regens. Toch besloten we verder te gaan

Rotsboog Legzira

Strand Legzira

We namen de route die we zes jaar geleden op de fiets hebben gedaan, via Mirleft naar Sidi Ifni. Toen deden we de 80 km in twee dagen met een overnachting in Mirleft.
Om een of andere reden trekt Mirleft verhoudingsgewijs meer buitenlandse toeristen dan andere kustplaatsen. Er heerst een ontspannen sfeer.
Janny wilde een goede internetverbinding om de laatste aflevering van Wie is de mol te zien. Dat lukte prima in een barretje dat voornamelijk door buitenlanders wordt bezocht.

Hierna reden we door naar Sidi Ifni. Onderweg staken we af naar Legzira,  een verzameling restaurantjes aan het strand met de bekende rotsbogen. We durfden er niet naartoe te lopen omdat het vloed werd en een andere rots ons de pas zou afsnijden.
De tweede rotsboog is enkele jaren geleden ingestort, dus dat wordt googlen voor een foto.

We staan nu op de camping Ifni. Hij staat vrijwel helemaal vol. Het is echt hoogseizoen onder de overwinteraars uit voornamelijk Frankrijk.

Het weer is nog steeds afwisselend buien en droge perioden met af en toe zon. De temperatuur is een aangename 21 graden. Af en toe waait het hard. Morgen lijkt het beter te worden.

Tiznit

Het was buiïg weer vandaag. Geen reden om langer bij zee te blijven.

We reden 45 km verder naar Tiznit, een wat grotere plaats.
De gemeentelijke camping bleek zowaar helemaal vol. We gingen naar een andere, iets buiten het centrum.

Tussen de buien door fietsten we naar het centrum om wat boodschappen te doen.
Bij terugkomst bleek dat er een bruiloftfeest was begonnen in een zaal naast de camping. We kunnen vanavond meegenieten van de traditionele Marokkaanse muziek die daar wordt gespeeld.

Sidi Ouassay (2)

Het dorp stelt niet veel voor. Het is een verzameling blokken van vakantiewoningen met enkele restaurants en kleine winkeltjes. Verder een islamitisch heiligdom en de camping. In de zomer zal het hier wel druk zijn, maar nu zijn het slechts de camperaars die hier de sfeer bepalen.

We hebben een strandwandeling gedaan en zitten nu in het restaurant van de camping te internetten. Het is inmiddels zwaar bewolkt geworden en het zal ongetwijfeld gaan regenen. Maandag zal het pas weer zonnig worden als we de weerberichten moeten geloven.

Sidi Ouassay

Via Agadir zijn we een stukje zuidelijker gereden, naar het kleine dorpje aan zee met de naam Sidi Ouassay. Er is een camping vlak aan zee en we staan eerste lijn. We hebben uitzicht op het strand en de branding. Veel mooier kun je het niet hebben.

Helaas zijn de weersvooruitzichten voor de komende drie dagen wat minder gunstig. Men verwacht minder zon, lagere temperaturen en zelfs regen. Hopelijk valt het alles wat mee, maar we beseffen dat we al behoorlijk verwend zijn met de afgelopen periode.

In Agadir hebben we in de grote supermarkt Marjane het nodige ingeslagen. Het voordeel van een dergelijke winkel is voor buitenlanders dat er vaste prijzen zijn, zodat je niet hoeft af te dingen of bang te zijn dat je een toeristenprijs betaalt. Alcohol is overigens niet meer te koop in de Marjanewinkels, maar we hadden er al rekening mee gehouden door wat uit Spanje mee te nemen.

Aourir (3)

Paradijs Vallei

Na ons uitstapje naar Imouzzer, zijn we weer terug op de camping.

We hadden gisteren een nogal koud hotel, met een te kleine elektrische verwarming, maar het diner en het ontbijt waren in orde. Ze hadden een open haard aan en nog een gaskacheltje, zodat het in het restaurant net te doen was.
Het hotel Cascades de Imouzzer heeft betere tijden gekend en er was er maar één stopcontact in de kamer, dat het niet deed. Dus telefoons opladen e.d. moest in de badkamer.

Het boerenleven in Marokko, akkertjes en amandelbomen

De omgekeerde weg was natuurlijk veel gemakkelijker, maar er zaten nog wel tussen de 300 en 400 klimmeters in, dus helemaal vanzelf ging het niet.

Onderweg zijn we nog gestopt om een korte wandeling te doen in de Paradijsvallei.
Het was er er opvallend druk met dagjesmensen, voornamelijk Marokkanen en enkele buitenlanders.
De omgeving is inderdaad paradijselijk, maar er zijn inmiddels heel wat meer mensen dan alleen Adam en Eva.

Imouzzer

Met de fiets 45 km afleggen klinkt niet als een bijzondere prestatie. Wij zijn echter niet erg getraind en er moest veel worden geklommen.

Op weg naar Imouzzer (1200 m), nog vol goede moed

Jan had een hotel geboekt in Imouzzer (de naam is eigenlijk langer) en dat blijkt te liggen op 1200 meter hoogte, terwijl de camping op 120 meter ligt. Omdat we onderweg ook nog weer eens een stuk omlaag gingen kwamen we aan 1500 hoogtemeters, wat voor ons doen fors is. We kwamen daarom enigszins afgepeigerd bij het hotel aan.

Paradijs Vallei

Een van de cafeetjes in de Paradijs Vallei

De weg gaat door de Paradijs Vallei, een mooie kloof met palmen, rotsen, waterbekkens waar mensen pootjebaden en een aantal primitieve restaurantjes, kortom een idyllisch oord.
Het is opvallend hoeveel Marokkanen hier picknicken.

Diner

We zullen zometeen dineren in het hotel en waarschijnlijk ook ontbijten.
Dan zullen we morgen de route in omgekeerde richting doen en kunnen de trappers lange tijd stilgehouden worden.

Aourir (2)

Vandaag hebben we voornamelijk op de camping doorgebracht. De was doen en van dat soort zaken.
Maar in de middag zijn we nog even naar Agadir gereden (25 km) om boodschappen te doen en om het internetmodem weer aan de praat te krijgen.
Dat is gelukt. In een telefoonwinkel vertelde men dat bij het opwaarderen gisteren een fout is gemaakt. Het maakt verschil over je gewoon opwaardeert of alleen voor internet. Dat laatste had moeten gebeuren. Nu nog eens opgewaardeerd voor een klein bedrag en dan zou automatisch ook het vorige tegoed moeten blijven werken. Voorlopig werkt het inderdaad, alleen niet op de camping, want hier is geen bereik voor 3G.

Het is hier overigens heerlijk weer,zo'n 24 graden en alleen maar zon.

Het is ons opgevallen dat de Marokkanen wat milieubewuster geworden zijn de laatste jaren. Zo krijg je bij de grote supermarkten geen plastic tasjes meer en zelfs de groente gaat in papier. Dat plastic is een grote plaag hier want overal zie je het in de bomen en dergelijke achtergebleven. Dat zal nu langzamerhand minder worden. Ook worden in de meeste plaatsen de straten netjes gehouden.
De stinkende bestelbusjes en stokoude Mercedes taxi's zijn echter nog steeds in het straatbeeld te zien. Als er al een autokeuring is hier, dan niet op uitlaatgassen.

Aourir

Strand in Essaouira

We zijn eerst een stukje terug gereden, naar de stad Essaouira. Hier zijn we al eens eerder geweest, toen ook heel kort. Misschien doen we de stad wel tekort want ook nu zijn we maar even geweest, onder andere om het internetkaartje op te laden en dat kostte veel tijd. Het opladen lukte, maar nu doet de kaart helaas niets meer, een hele tijd geprobeerd zonder resultaat. We zijn er nog niet achter wat er aan de hand kan zijn. We zijn momenteel dus afhankelijk van wifi op campings en in café's en dergelijke. Op de vorige camping deed wifi het niet, hier gelukkig wel.

Na een mooie rit zijn we nu dus in Aourir, wat iets ten noorden van Agadir ligt, de plaats aan de kust, de camping 5 km het binnenland in. De camping is vrijwel nieuw en ziet er perfect uit, in Marokko is dit wel een bijzonderheid.

Langs de kust van Tanger tot Agadir

We zijn van plan van hieruit een fietstocht te doen, dinsdag en woensdag, met een hotelovernachting.

Inmiddels hebben we al ruim 1700 kilometer afgelegd, waarvan 1000 in Marokko.
We volgen nog steeds de kust, want daar zijn de aangenaamste temperaturen, vooral 's nachts wordt het veel minder koud dan in het binnenland.

Sidi Kaouki (2)

Ook vandaag is het lekker weer. Een goede gelegenheid om de fietsen eens te pakken.
Het korte rondje was lastiger dan verwacht. We moesten een deel over een geitenpad met mul zand en keien. Niet te fietsen over 2 kilometer. Later bleek Jan ook nog eens een doorn in zijn band te hebben, dus lek.

Onderweg reden we twee keer bijna over een schildpad heen.

In de kleine nederzetting Kaouki, waar veel surfers actief zijn, hebben we in een van de restaurantjes lekker gegeten.

Sidi Kaouki

In Oualidia hebben we over het strand gewandeld. De branding is hier echt imposant.

Op het duin liggen diverse vissersbootjes en we waren eigenlijk wel benieuwd hoe ze daarmee door de branding komen, maar ze waren allemaal al terug.
We zijn hier heel wat keren benaderd door verkopers die een bak oesters op hun brommer hebben. Ze maken ze ter plekke voor je open. Maar om nu oesters als ontbijt te nemen...
De oesters halen ze van de rotsen in zee.

Het dorp is mooi gelegen maar klein. We konden er brood kopen en geld pinnen, op dit moment het belangrijkste.

Op campings en parkeerplaatsen komen geregeld mensen voorbij met allerhande koopwaar. Zo zijn we vandaag al gezwicht voor zes eieren en een assortiment lekkere koekjes.

Hierna reisden we verder naar het zuiden en verbazen ons opnieuw over de enorme aantallen ezelkarren die hier nog als vervoermiddel in gebruik zijn.

We belanden uiteindelijk in een nog kleiner dorp, Kaouki. Het zo'n 20 km ten zuiden van Essaouira.
We staan op een leuke camping, Kaouki Beach, opnieuw met het achtergrondgeluid van de zware branding. Helaas werkt het wifi hier niet, zodat we internetten met het datakaartje wat we hier hebben gekocht.

Oualidia

Het was bewolkt vandaag en daarom vonden we het tijd om verder te trekken.
We wilden naar een exotische tuin, iets ten noorden van Rabat en daar in de buurt overnachten.

Jardin Exotique

De tuin hebben we gevonden en de uitgebreide wandeling was leuk. Over de botanische waarde hadden we twijfels, want de meeste bomen en planten kwamen ons bekend voor. Maar verder is het leuk aangelegd en vooral voor kinderen spannend.

We waren net terug in de bus en het begon te regenen. We besloten daarop 250 km zuidelijker te rijden, want daar lijkt het weer mooier.
Dat bleek te kloppen.

Camperplaats Oualidia

De navigatie leidde ons door Rabat en dat heeft het chaotische verkeersbeeld van alle Marokkaanse grote steden, maar het lukte.
Net voor het donker werd kwamen we aan in Oualidia (of Loualidia). Deze kustplaats schijnt aantrekkelijk te zijn maar dat gaan we morgen zien.

We staan op een camperkampeerplaats met een stuk of veertig andere.
Behalve brandinggeluid horen we nu een enorm kikkergekwaak.

Moulay Bousselham

Uitzicht op de lagune, vanuit onze camper

We zijn aangekomen op de eerste camping op deze reis in Marokko. Een fraaie plek aan een lagune met op de achtergrond zichtbaar en hoorbaar de Atlantische Oceaan.

De reis ging voorspoedig tot nu toe. We zijn gisteren vertrokken vanuit Denia in Spanje. Na 700 kilometer waren we in Algeciras. Een bekend traject voor ons, dus weinig opwindend. Het weer was bijzonder fraai met lenteachtige temperaturen en veel zon.

In Algeciras kochten we de tickets bij het kantoor waar we tot nu toe altijd heen gingen. Retour kost het 185 euro voor camper en twee personen.

Vandaag was de wachttijd minimaal en de overtocht duurde anderhalf uur. Het invoeren van de auto ging ook redelijk vlot. Onderweg bij een benzinestation konden we onze eerste dirhams pinnen, onder andere nodig voor de tolweg, waar nog steeds geen creditcards worden geaccepteerd.

In Moulay Bousselham staan we op camping International, vlak langs de lagune. Het is een voor Marokkaanse begrippen behoorlijk goede camping. Er staan heel wat campers, vooral uit Frankrijk, maar ook Duitsers, Nederlanders en Italianen.

We hebben in het dorp een flink bord met allerhande gefrituurde vis genuttigd, ongetwijfeld vers aangevoerd door de vissers die in de lagune hun bootjes hebben.

De eerste dag in Marokko noemen wij in elk geval geslaagd. 

Lagunas de Ruidera

Vanaf 23 september hebben we een lang weekend doorgebracht in het natuurpark Lagunas de Ruidera. We kennen dat van een bezoek van enkele jaren geleden.
De meren liggen ongeveer 100 km ten westen van Albacete, dus vanuit Denia is het een rit van ruim 3 uur.
Uiteraard hebben we de mountainbikes meegenomen, want we willen twee dagen fietsen.

Evenals vorige keer staan we op de camping Los Batanes. Wat meteen opvalt is dat er nu aan het eind van de zomer veel minder water is. De vorige keer in het voorjaar waren er tussen de meren overal watervallen en deze stonden nu grotendeels droog. Toch zijn de meren erg fraai en de routes die we gedaan hebben zeer de moeite waard.

De eerste route, zaterdag, was vanuit de camping in noordelijke richting langs de westkant van de meren. Het eerste stukje is niet overal te fietsen, maar al snel wordt het een aantrekkelijke zand- en gravelweg. We komen diverse mountainbikers en wandelaars tegen.
Voorbij de plaats Ruidera blijven we de onverharde weg nog een tijd volgen en keren daarna over de asfaltweg terug naar de camping. In totaal 30 km.

De route op zondag ging naar het zuiden, een voor ons nog onbekend gebied. Ook hier volg je de oevers van diverse meren en later gaat de onverharde weg door een golvend landschap. We kwamen ook nog langs de Laguna Blanca, een droogstaand meer met een bodem van wit zand. Af en toe loopt bij langdurige regenval dit meer wel vol.

Over de asfaltweg fietsen we verder naar Ossa de Montiel, de grootste plaats in de omgeving. Van daar uit nemen we de kortste weg terug naar de camping. In totaal 35 km.

Maandag nemen we met de camper een omweg door het mooie berggebied Sierra de Alcaraz.
In het historische stadje Alcaraz eten we in het restaurant van het hotelletje waar we twee jaar geleden waren tijdens onze fietsreis naar Sevilla.
Alcaraz is een onontdekt pareltje.

Ons weekend was zeer ontspannen, met prima weer.

Margarida

Gisteren heen, vandaag terug. In totaal een fietstocht van 105 km en naar schatting 1000 meters klimmen.
Ons doel is Margarida waar de fraaie Casa Rural l'Almassera staat, die gerund wordt door Michael.
Zowel de overnachting als het diner en het ontbijt waren uit de kunst.

Het heerlijke ontbijt op het terras van l'Almássera

De heenweg ging vanaf Pego door de kersenvallei, officieel Vall de Gallinera. Er waren nog volop kersen en af en toe hangen ze bijna over de weg, dus ...

Vandaag deden we een andere terugweg, langs de berg Miserat door fraaie verlaten landschappen en spectaculaire afdalingen. Het weer was prachtig.

La Laguna

Onze fietsvakantie op de Canarische eilanden Tenerife en La Gomera hebben we voltooid. We zijn terug op ons eerste overnachtingsadres, zodat we morgen heel vroeg de laatste twee kilometers naar de luchthaven kunnen fietsen. De zakken waarin we de fietsen verpakken hebben ze hier voor ons bewaard.

Uitzicht op Orotova en Puerto Cruz

Het was vandaag niet de gemakkelijkste etappe. Er zat onder andere een lange klim van 500 hoogtemeters in met af en toe dermate steile gedeelten dat we beiden van de fiets moesten en dat was nog niet eerder gebeurd deze vakantie. Het leken hellingen van bijna 20%.

Er was een minder lastige route mogelijk, maar we wilden minder verkeer en dat was bij deze route inderdaad het geval. Deze kant van het eiland is relatief dicht bevolkt; je komt elke twee kilometer wel een dorpje tegen.

Na aankomst in La Laguna hebben we onze prestatie gevierd met een biertje en we hebben voor vanavond gereserveerd in het beste restaurant van de stad. Vandaag hebben we 33 km gefietst met daarbij 800 hoogtemeters. 

Onze fietsen en de BoB

Over de hele fietsreis gezien, die drie weken heeft geduurd, hebben we ongeveer 500 km afgelegd op de fiets en daarbij bijna 10.000 meter hoogteverschil moeten overwinnen (en dus ook 10.000 meter afgedaald). Dit was verdeeld over 15 fietsdagen.

We hadden geen ongelukken, geen lekke banden en geen andere problemen. We hebben op ongeveer 3 km na alleen op asfalt gefietst. 

We kijken terug op een mooie fietsvakantie, waarbij het wat ons betreft wel wat zonniger en warmer had mogen zijn. We hebben genoten van mooie landschappen, dorpen en steden, aantrekkelijke routes, comfortabele overnachtingsplekken en vooral een heerlijk fietsgevoel.

Voor de materiaal-geïnteresseerden hierbij enkele details: Janny rijdt op een Cube AMS100 mountainbike. Jan rijdt op een Cannondale F400 mountainbike met een BoB Yak aanhanger. We gebruiken Schwalbe Smart Sam banden. Dat zijn mtb-banden die ook heel geschikt zijn voor asfalt. We vervoeren samen ongeveer 18 kg bagage.

Puerto de la Cruz (3)

Drakenbloedboom

We hadden tevoren al een tweede rustdag gepland in Puerto Cruz, want van hieruit leek het een goede mogelijkheid om een uitstapje te maken naar El Teide. Eerst hadden we nog voorzichtig overwogen om het op de fiets te doen, maar met ons tempo zou de 35 km lange klim met 2500 hoogtemeters wel erg lang duren. Dat hebben we dus niet gedaan, maar we zagen wel heel wat fietsers deze klim doen, vooral wielrenners. De klim is niet heel steil, maar wel erg lang.

El Teide

Wij deden vandaag deze excursie dus met de bus en daar waren we in totaal ook nog ruim 7 uur mee bezig. Eerst ging het uitstapje naar de historische stad Orotava, op een paar kilometer van waar we deze dagen verblijven. De stad heeft enkele zeer fraaie gebouwen van zo'n 4 tot 5 eeuwen oud. Typerend zijn ook hier weer de decoratieve houten balkons. Ook konden we eens van dichtbij de op Tenerife mythische 'drakenbloedboom' zien, die wel wat op een yucca lijkt.

Daarna was het tijd de bochtige weg verder omhoog te nemen naar de Cañadas del Teide. Al snel bleek dat er aan de noordkant van de vulkaan nog veel sneeuw ligt. De toegangsweg vanaf La Laguna is zelfs nog steeds afgesloten.

Aan de zuidkant zien we geen sneeuw

Een minpuntje deze dagen is dat de lucht niet zo helder is, ondanks dat de zon volop schijnt. Dat komt doordat er Saharastof in de lucht zit wat het zicht wat vertroebelt.

Aangekomen in het park reed de bus door naar de parkeerplaats bij de markante lavarotsen, die je in een shot met de vulkaan kunt fotograferen. Het is daar natuurlijk heel toeristisch maar je kunt er toch ook een leuke wandeling doen. Het valt op dat hier aan de zuidkant nauwelijks nog sneeuw ligt.

Al op de terugweg werd een restaurant aangedaan waar we een tijdlang heerlijk in de zon konden zitten en een soort wintersportgevoel konden hebben. We zitten hier ruim boven de tweeduizend meter en hier ligt wel weer volop sneeuw.
De excursieleider vertelde dat het in 22 jaar niet zoveel had gesneeuwd.

Vanwege de afgesloten weg nam de bus de zelfde weg terug.

Maar aan de noordkant ligt nog veel sneeuw

Puerto de la Cruz (2)

 

Een positieve dag want de zon schijnt! En geen wind en een aangename temperatuur.
Bovendien hebben we een ticket voor een bustocht, morgen door het natuurpark De Teide. De wegen zijn blijkbaar voldoende sneeuwvrij om dit te kunnen organiseren.

Houten balkons aan een eeuwen oud huis

We zijn op de fiets naar een park geweest en daarna naar het centrum, waar het goed toeven was op de terrassen.

Ficus met gigantische luchtwortels

Een van de toeristische attracties volgde na de lunch, de botanische tuin die al meer dan twee eeuwen oud is. Er staan duizenden (sub-) tropische planten en bomen vanuit heel de wereld. Officieel heet dit de acclimatiseertuin want de toenmalige koning wilde die flora naar zich toehalen. De bomen en planten moesten eerst 'wennen' in deze tuin voor ze naar Madrid werden overgebracht. Dat plan mislukte natuurlijk omdat Madrid gure winters heeft. Maar hier op Tenerife gedijen ze goed.
De meest in het oog springende boom is een reusachtige ficus met luchtwortels die uitgroeien tot nieuwe stammen aan dezelfde boom.

Puerto de la Cruz

Playa San Marcos

Gisteren hadden we een rustdag in Buen Paso, niet de meest logische keuze zo bleek want er is eigenlijk weinig te doen. De echte bezienswaardigheid in het naburige Icod is helaas maandag gesloten. Het is een van de langste grotten ter wereld.
We hebben een wandeling gedaan van 12 km, o.a. naar Playa San Marcos. Het was er vrijwel uitgestorven.

Het moet gezegd, strandweer is het hier zeker niet. Er is nog steeds vrij veel wind, het is bijna steeds bewolkt en niet erg warm. Gelukkig geen regen.

Ook vandaag het zelfde weer. We hadden een korte rit met toch nog wel wat klimmen.
Puerto de la Cruz lijkt een prettige stad, alleen nu iets minder vanwege de koude wind.

We hebben ons meteen laten informeren over een busrit naar de Teide. Dat ziet er helaas nog niet goed uit. De wegen vanuit het noorden, dus ook Puerto de la Cruz zijn nog gesloten wegens de sneeuw. We hopen dat het donderdag kan, anders moeten we dit vergeten, want vrijdag gaan we verder naar Laguna, waar de luchthaven is.

We hebben gisteren zelf gekookt maar vandaag ons weer laten verwennen in een visrestaurant. Jan wilde een 'niet al te grote vis', maar volgens de rekening woog hij rauw een kilo en dat zou best zo kunnen zijn.

We hebben een kamer via Airbnb, ongeveer 3 km van het centrum, op 200 m hoogte. Het is wel de goedkoopste van deze vakantie.

De afstand vandaag was 25 km met 500 hoogtemeters.

Buen Paso

Markt in Los Silos

We zijn nu aan de noordkant van Tenerife, na een lange afdaling vanuit het Teno-gebergte. Daarvoor moesten we eerst nog 200 meter klimmen naar een pas.

We kwamen weer in de wolken en boven op de pas stormde het zo hard dat we van de fiets af moesten en we zelfs moeite hadden om de fiets vast te houden. De afdaling verliep verder soepeltjes.

In Los Silos bezochten we een boerenmarktje.

 

 

De rit langs de kust levert mooie beelden op.

In het historische stadje Garachico bleven we een tijdje om rond te kijken en te lunchen. 

In Buen Paso zagen we nog eens de besneeuwde Teide in volle glorie.

Tegen 5 uur waren we op onze bestemming. We zijn te gast bij Engelsen en hebben hier een goedkope kamer. Het is wel waar naar zijn geld, want deze keer hebben we geen uitzicht en aan de afwerking moet nog het nodige gebeuren.

Het was vandaag een leuke route met over het algemeen goed weer, zeker toen we eenmaal bij de kust waren.
We fietsten ongeveer 38 km met 550 hoogtemeters.

El Teide gezien vanaf Buen Paso