Gran Canaria (10)

Ideale condities voor kitesurfen

Overnachten op een parkeerplaats is niet onze eerste keus, maar hier in Maspalomas gaat het best goed. We zijn niet gestoord de afgelopen nacht. 

Overdag staat de parkeerplaats bijna vol

De politie komt hier regelmatig langsrijden en vindt het blijkbaar goed dat we hier staan.

We gebruiken vaak de Franse app Park4night voor onze overnachtingsplekken en daar staat deze ook op. We zien hier trouwens geen andere campers, eigenlijk in het algemeen weinig campers uit andere landen dan Spanje. 

Na de lunch hebben we 8 km gewandeld langs het strand en door de duinen. Vanwege de nog steeds stevige wind wordt er gesurft en stuift het in de duinen. Het is overal behoorlijk druk met toeristen. We horen zo ongeveer alle Europese talen, maar vooral Duits. 

Duinwandeling

Gran Canaria (9)

De duinen van Maspalomas

Ter afwisseling zijn we nu in Maspalomas en Playa del Inglés, daar waar de toeristen met vliegtuigladingen tegelijk worden gedropt. We overnachten op een parkeerplaats dicht bij de strandpromenade en het duingebied waar Maspalomas om bekend is. 

Playa del Inglés

Op de camping vanmorgen was het prachtig weer toen de zon eenmaal over de berg heen scheen maar nu aan de zuidpunt van Gran Canaria waait het nogal hard. 

Gin-tonic

We zijn een stuk langs de toeristenkermis van Playa del Inglés gelopen en weten meteen ook waarom we hier niet een week willen zitten. Toch hebben we in een loungebar een gin-tonic genomen, de eerste cocktail deze reis. 

Overigens was Janny hier 26 jaar geleden al eens met vriendin Atty, toen het nog wat gemoedelijker was.

Gran Canaria (8)

Gran Canaria telt maar weinig campings. Vandaag hebben we de eerste serieuze camping bereikt, Pinillo geheten. We zijn 20 km vanaf de zuidpunt, Maspalomas. 

Op camping Pinillo

De camping heeft veel vaste plaatsen maar er is ruimte genoeg voor een leuke plek, met uitzicht op de bergen. 

De route langs de westkust was ook vandaag weer spectaculair met prachtige uitzichten. Een bijzondere stop was bij Azulejos (tegels). 

Los Azulejos

De bergwand heeft daar bijzondere kleuren, zoals groen en roze. Dat valt op tussen het vulkanische zwart en bruin zoals de bergen er hier meestal uitzien.

Het kleurenpalet van de Azulejos

Gran Canaria (7)

Wandelpad naar Charco Azul

Er waren nog enkele buien vandaag, maar we waagden het er op een wandeling te doen. Het werd de wandeling naar Charco Azul, vanuit het dorpje El Risco. 

Bestemming bereikt

Je komt door een prachtige vallei, maar het eind van de wandeling, bij een meertje met waterval, vergt nogal wat klauterwerk. Het was maar goed dat we de regenjassen hadden aangedaan want er kwam op dat moment een bui. 

Het eindpunt vandaag is La Aldea (de San Nicolás). Het is een toeristisch dorpje aan zee. Ook hier zijn opgravingen waar een museum aan is gewijd. 

Om het dorp heen zijn bananen- en tomatenkwekerijen met plastic er overheen. Geen fraaie aanblik. 

Dramatisch landschap onderweg naar La Aldea

De stenige kust bij La Aldea

Gran Canaria (6)

We zaten vanochtend eerste rang om vanaf zee het slechte weer te zien aankomen. Het was even spektakel, maar al snel ging het over in lichte regen. 

Fundament van een huis van vroegere bewoners;
de nis links is het slaapgedeelte

Wat doe je dan op een regendag? Natuurlijk een museum bezoeken. In Gáldar is de Cueva pintada, de beschilderde grot. Daar omheen is een heel dorp teruggevonden van de inheemse bevolking, dat wil zeggen de fundamenten. Het geheel is overkapt en voor het publiek toegankelijk gemaakt. 

Er zijn ook enkele films te zien die over de cultuur van dit volk gaan en over de oorlog die de Spanjaarden in de 15e eeuw voerden en die leidde tot hun onderwerping en gedeeltelijk ballingschap. 

De huidige inwoners van de Canarische Eilanden zijn een mengvolk van de inheemsen en Spaanse kolonisten. 

Gran Canaria (5)

Op de noordwestpunt van het eiland, Punto de Sardina, gaan we nu overnachten onder de vuurtoren. Bij helder weer kun je hier Tenerife zien en mag je spectaculaire zonsondergangen verwachten. Helaas is het bewolkt en nog steeds staat er voor morgen regen op het programma, hoewel de temperatuur aangenaam blijft. Je kunt niet alles hebben. 

Gran Canaria (4)

We zijn verhuisd naar een camping aan zee, nog steeds aan de noordkant van het eiland. Er is weinig gedaan om het tot een knusse camping te maken, want het is gewoon een heel groot terrein van grind. Er staan veel onbewoonde caravans en campers van Spanjaarden die hier in de vakanties komen of misschien ook wel in de weekeinden. 

Hoe dan ook, er zijn sanitaire voorzieningen en we horen de branding luid en duidelijk, want die is maar 25 meter van onze camper.

Wandelpad in Los Tilos de Moya

Om hier te komen hebben we een kleine omweg gemaakt naar Los Tilos de Moya, een klein natuurreservaat. Het is deels een soort oerwoud van voornamelijk laurierbomen en een ander deel met veel cactussen. Jan deed er een wandeling van 2 km. 

Janny wandelde niet, want ze is geblesseerd. Gisteravond kreeg ze erg veel pijn in haar dij toen ze opstond van de bank, maar vandaag was het al een stuk minder erg. Ze wil het voorlopig niet forceren dus lastige wandelingen doet ze nog even niet.

Het is nog steeds aangenaam weer, maar voor het weekeinde wordt harde wind en regen voorspeld.

Gran Canaria (3)

Afdaling naar San Andres

Wij staan op 185 meter hoogte. Om naar zee te lopen moeten we dus afdalen en dat deden we vandaag. Heen en terug via een andere route was het ruim anderhalf uur. En dat eigenlijk alleen maar om brood te kopen en een ijsje te eten.

Wandelpad

Gran Canaria (2)

Firgas

Vanaf onze standplaats hebben we een pittige fietstocht gedaan van 20 km en 550 hoogtemeters. Het ging eerst naar het dorp Firgas dat vrij bekend is vanwege de Paseo de las Canarias. Dat is een steil weggetje waar men in het midden een trapsgewijze fontein heeft gemaakt en er naast afbeeldingen van dorpen op Gran Canaria.

Alles keramiek

Verder naar boven zijn tableaus gemaakt met gebakken tegels van alle Canarische Eilanden. 

Bananenplantages doen het goed op vulkanische grond

Daarna maakten we nog een omweg naar Arucas, een bezienswaardig stadje. Door de bananenplantages en via steile weggetjes keerden we weer terug. 

Het weer was niet zo mooi vandaag. Er was veel bewolking bij windstil en redelijk warm weer en het dreigde steeds te gaan regenen, maar dat gebeurde uiteindelijk niet. 

Gran Canaria

Playa de las Canteras

De overtocht van Huelva naar Las Palmas de Canarias verliep redelijk vlekkeloos. We hadden bij vertrek een uur vertraging en de eerste uren was er veel deining. Voor Jan is dat altijd problematisch want die wordt snel zeeziek, ook nu. En het tabletje tegen zeeziekte hielp dus ook al niet. 

El Atlante, metershoog kunstwerk uit lavasteen

Maar goed, na een paar uur was het over en verliep de reis van 32 uur verder naar wens. De hut was comfortabel, het eten redelijk en we konden films kijken op de tablet of computer. Het gratis internet beperkte zich tot Whatsapp. Als je meer wilde moest je een tientje betalen. Dat snappen we ook wel want internet op een schip gaat via de satelliet. 

De paardenfluisteraar

We hebben in Las Palmas eerst maar eens ontbeten in een churreria. Vervolgens hebben we over de Playa de las Canteras gelopen, een bijzonder druk strand, als je bedenkt dat het november is. De temperatuur is er ook wel naar om naar het strand te gaan, 24 graden. 

We hadden via internet een eerste overnachtingsplek gevonden, een finca waar overnachtingen worden aangeboden in verschillende voertuigen en huisjes, maar waar wij in onze camper kunnen overnachten. Het geheel maakt een wat provisorische indruk en de sanitaire voorzieningen zijn ook nogal primitief. 

De hondenfluisteraar

Daarentegen is de locatie met uitzicht op zee wel heel mooi. Er zijn 5 honden en een paard die nieuwsgierig zijn naar de nieuwe gasten.

Aan ruimte geen gebrek

Huelva-haven

Geen badgasten maar sportvissers op het strand

Na een strandwandeling bij de camping zijn we naar de stad Huelva gereden om wat laatste boodschappen te doen en te lunchen. 

De replica’s van Columbus’ vloot

De stad is niet interessant vinden wij. Wel gingen we naar de Columbus-expositie. De ontdekking van Amerika werd vanuit Huelva gedaan met een vloot van drie houten schepen.

 

Het leuke is dat deze drie schepen, Santa Maria, Pinta en Niña, zijn nagebouwd en nu in een meertje liggen om te worden bezichtigd. Er is ook een museum. 

Columbus gebogen over zijn zeekaarten

Na de bezichtiging reden we naar de veerhaven waar we nu enkele uren moeten wachten om in te schepen. De zee lijkt rustig, dus we hopen er het beste van. 

Hoewel er internet op het schip schijnt te zijn verwachten we daar niet veel van, dus het volgende bericht komt waarschijnlijk vanaf Gran Canaria.   

Huelva

Cadiz, zonsondergang vanaf de camperplaats

Het is nog 25 km naar de veerhaven van Huelva. We hebben een camping gevonden in de buurt en aan zee. Deze camping heeft het enorme aantal van 900 plaatsen. We kunnen ons waarschijnlijk niet goed voorstellen wat voor heksenketel het hier in de vakantieperiode zal zijn. 

Nu is het rustig met hooguit 20 campers. 

We hebben even een fietstocht gedaan naar het 10 km verderop liggende dorp. Ook daar is het tamelijk uitgestorven. We zijn in een streek met droge zandgrond en dennenbossen.

In Cádiz staan reusachtige ficusbomen

Gisteren hebben we de stad Cádiz bezocht. We hebben er overnacht op een camperplaats aan zee, helemaal aan de westzijde van de stad, die feitelijk op een schiereiland ligt. Het is wat hectisch om er te komen, maar de plek met uitzicht over de oceaan is leuk.

Uitzicht op het strand vanaf het fort in Cádiz

We hebben een wandeling door de oude provinciehoofdstad gedaan, die geen uitgesproken hoogtepunten telt, maar we waren deze reis ook al erg verwend met stedenschoon. 

Meer campers met zeezicht

Vlak bij de camperplaats hebben we nog even het fort bezocht dat de stad vroeger moest beschermen tegen aanvallen vanuit zee. 

Wij stonden ook eerstelijns

Er was een tentoonstelling over de enorme explosie van een munitiedepot in 1942. Een deel van stad werd toen verwoest en er waren 150 doden.

We verlieten Cádiz over een 3 km lange brug

 

Zahora

Voorbijgangers zetten steeds platte stenen rechtop voor een bijzonder effect

Na het vertrek uit Denia zien we sinds bijna een week de zee weer, de Atlantische Oceaan ten zuiden van Vejer de la Frontera.  

Camperplaats

We staan op een goed verzorgde en vrij nieuwe camperplaats, die vanwege de goede beoordelingen druk bezocht wordt. Het is een zeer gemengd internationaal gezelschap dat hier staat. Er zijn opvallend veel jongere mensen die in een camper of busje onderweg zijn, dus niet alleen de gepensioneerden.

Het is niet ver lopen naar het strand waar we wat surfers in de golven zien. De zee is eigenlijk heel rustig, te rustig om goed te kunnen surfen, denken we.  

Strandwandeling naar Cabo de Trafalgar

Er staat een vuurtoren op de Cabo de Trafalgar, een kaap die een beetje in zee uitsteekt.

Ronda

Trapstraatje in Setenil met huizen onder de rotsen

We bezochten Setenil nog eens, nu op een rustige maandagochtend. Dat maakt een enorm verschil. Je kunt  dan zelfs foto's maken zonder mensen er op.  

Daarna reden we het korte stukje naar Ronda, een van de belangrijkste toeristenmagneten in Zuid-Spanje. Ook nu was het nog redelijk druk.

We bezochten de Arabische baden, een complex uit de 14e eeuw dat heel mooi bewaard is gebleven. Er was een animatiefilm te zien die toonde hoe zo'n badhuis destijds z'n rol in het sociale leven vervulde. 

De zuidelijke poort van Ronda met imposante stadsmuren

We zijn midden tachtiger jaren ook eens door Ronda gekomen en hebben toen het badhuis gemist.

Weerzien met de stier, na circa 35 jaar

Wel wist Janny zeker dat ze toen een beeld van een stier had gezien. Inderdaad is dat beeld er nog steeds, naast de arena. 

Hemingway heeft bijgedragen aan het toerisme in Ronda

Het stierenvechten was een van de passies van Ernest Hemingway, die hij ook beschreef in zijn boeken. Het is dus niet toevallig dat dicht bij de arena een passage naar hem is vernoemd. 

De beroemde Puente Nuevo

De bruggen over de kloof die de stadsgedeelten met elkaar verbinden zijn wel het meest beeldbepalend voor Ronda. Daar concentreert zich de toeristenmenigte dan ook. De breedste en hoogste brug is de Puente Nuevo. Maar vroeger moest men het doen met twee bruggen van meer bescheiden afmetingen, ook mooi. 

We staan op een mooie camperplaats ten zuiden van de stad. Het was bijna 2,5 km wandelen om bij de bruggen te komen. 

Het weer is nog steeds fantastisch. We vragen ons al bijna af waarom we vrijdag helemaal naar Gran Canaria willen varen. 

Setenil (2)

Het Romeinse theater Acinipo

Het is een prachtige dag, opnieuw volledig zonnig. We blijven mede daarom een tweede dag op de camping. 

Jan deed een rondje op de mountainbike van 30 km, waarvan de helft onverhard en met fikse klimmen. 

Mooi heuvellandschap voor een mountainbiketocht

Het einddoel was de Romeinse vindplaats Acinipo. Die wordt ten onrechte ook wel aangeduid als Ronda la Vieja.  

Het ligt 400 meter hoger dan Setenil, op een heuveltop. Het opvallendste overblijfsel is het theater, wat er nog goed uitziet en zelfs bruikbaar is voor voorstellingen. 

Er waren nog ongeveer 20 andere bezoekers op het zelfde moment. 

Intussen had Janny op de camping allerlei werkzaamheden gedaan, zoals schoonmaken. De taken zijn bij ons goed verdeeld!

De camping heeft een goed restaurant en daar hebben we vanmiddag geluncht. Het zat helemaal vol, want zondagmiddag is traditioneel voor Spanjaarden het moment om met de familie uit eten te gaan. Toch was het relaxter dan in het dorpscentrum waar het nog drukker was dan gisteren. 

Setenil

De grotwoningen in Guadix; onder elke schoorsteen bevindt zich een keuken

De afgelopen nacht waren we in een natuurpark zonder internetdekking, dus hierbij onze ervaringen van twee dagen.

Grotwoning

Gisteren, in Guadix, ontbeten we eerst in restaurant Versailles, churros die gedoopt wordt in dikke chocoladedrank. Heerlijk was het, maar misschien niet erg gezond die gefrituurde deegstengels. Na het betalen van de rekening vroegen we de ober voor de zekerheid toch maar even of het bedrag klopte want wij konden ons niet voorstellen dat 2 espresso's en een kop chocola met 10 churro's maar €3,40 kostten en toch was het zo.

We wandelden vervolgens door de buurt van de grotwoningen in Guadix. Er is een authentieke woning sinds 30 jaar opengesteld als museum. In deze streek bestaan duizenden van dergelijke woningen. Het principe is dat er kamers worden uitgehakt en met elkaar verbonden. Er is een toegangsdeur en een schoorsteen die een ventilatie geven. Er is geen verwarming en vaak ook geen raam; het licht komt door de openstaande deur. Er is het jaar door een temperatuur van 19-21 graden, dezelfde als de versteende klei waar de woningen in zijn uitgehakt. 

Tegenwoordig worden nog steeds veel van deze woningen bewoond en ook gerenoveerd en gemoderniseerd. Andere worden verhuurd als gastenwoningen.

Wandeling door El Torcal de Antequera

We vervolgden onze reis naar Antequera en dan speciaal het natuurpark El Torcal, ten zuiden van de stad.

Er gaat een weg omhoog naar het bezoekerscentrum. Het was gisteren te laat voor een wandeling, maar het uitzichtpunt was veelbelovend. We overnachtten op de parkeerplaats, wat gedoogd schijnt te worden. Er waren nog twee andere busjes.

Vandaag is het zaterdag, eigenlijk een verkeerde dag voor een bezoek aan zo'n park want binnen korte tijd was vanochtend de parkeerplaats vol en ging men massaal de route wandelen door het park. Op 5 km afstand is nog een grotere parkeerplaats en vandaar brengt een shuttlebus nog meer bezoekers.

Hoe het ook zij, we hadden toch een opvallend rustige wandeling want de meeste mensen blijven in de buurt van het bezoekerscentrum annex restaurant. 

De wandeling is werkelijk schitterend. De rotsen herinneren ons aan een park in Arizona, maar dichter bij huis kun je ook van zoiets genieten. De foto's spreken voor zich.

De wandeling duurde anderhalf uur over een stenig pad

We reden vanmiddag verder naar een kleine maar zeer nette camping bij het dorp Setenil de las Bodegas, 20 km ten noorden van Ronda. 

Woningen onder overhangende rotsen in Setenil

We gingen even op de fiets naar het centrum, 2 km slechts. We schrokken wel van de enorme mensenmassa die zich door de straatjes voortbeweegt en op de terrassen zit. Setenil is dan ook een beroemd dorp in Spanje. Het is bijzonder door de huizen die onder de overhangende rotsen zijn gebouwd. Maar ja, het toerisme heeft het dorp wel helemaal overgenomen, zeker in de weekeinden.

Comfortabele camping in Setenil

De afgelopen nachten was het koud, ongeveer 2 graden als minimum temperatuur, maar overdag wordt het rond de 20 graden met vrijwel onafgebroken zon. Heerlijk.