12.11.11

Marrakech (4)

Het is een aardig stukje met de trein van Fes naar Marrakech, ruim 7 uur. We hebben daarom een eersteklaskaartje genomen. De treinreis wordt daarmee comfortabel en de trein rijdt ook stipt op tijd deze keer.
We delen de coupé met twee Japanse meisjes en een Libanese man.
Het is in Marrakech lekker weer, 's avonds kunnen we weer op een terrasje eten.
We zitten in een hotel in de wijk Gueliz, niet ver van het station. Het is er druk, veel winkels e.d. Het dakterras heeft uitzicht op de besneeuwde toppen van de Atlas.
Verder is er niet zo veel meer te zeggen over de terugkeer naar Marrakech. Er rest ons nog vroeg op staan, in de taxi naar het vliegveld en dan naar huis.


Marokko is ons weer goed bevallen, alleen jammer dat we de vakantie gepland hebben tijdens het offerfeest. Het blijft een fascinerend land waarin de middeleeuwen en de moderne tijd steeds naast elkaar en door elkaar leven.

We hebben nog wat dirhams overgehouden die we niet terug konden wisselen, want we hadden geen bonnetje van de geldautomaat bewaard.
We zullen dus nog een keer terug moeten...

10.11.11

Fes (3)

Vandaag zijn we niet meer verdwaald. We beginnen al wat gewend te raken in dit doolhof.
We hebben in deze korte tijd al een favoriet restaurant gevonden, namelijk restaurant Kasbah, vlakbij de poort Bab Boujloud, die een blauwe buitenkant en groene binnenkant heeft. Voor de tweede keer hebben we ontbeten op het dakterras en vandaag ook geluncht, want het eten bevalt ons goed en de ontvangst is sympathiek.

Elke dag lijken er wat meer winkeltjes open te gaan.
Het is hierdoor behoorlijk levendig geworden in de medina.

Vandaag hebben we de Attarin-medresse bezocht. Medresse, of medersa, is een koranschool. Deze is onlangs gerestaureerd en is heel mooi. Wel is hij een stuk kleiner dan de Bou Inania-medresse die we de eerste dag hier zagen en helemaal vergeleken met de gigantische Ben Youssef-medresse in Marrakech.

We hebben ook nog een paleisje bezocht, wat voor officiële ontvangsten wordt gebruikt, maar we mochten nu ook een kijkje nemen.

Verder hebben we koffie gedronken op het Seffarine-pleintje, waar je lekker in de zon de mensen kunt observeren.


In de namiddag hebben we nog een wandeling gemaakt door het park tegenover ons hotel, dat nu voor het eerst open was. Het was er een drukte van belang.

Het is al weer het einde van ons bezoek aan Fes, want morgen willen we vrij vroeg de trein terug naar Marrakech nemen.

9.11.11

Fes (2)

Fes heeft de reputatie dat er altijd hulpeloos ronddwalende toeristen zijn op zoek naar een uitgang. Dat kunnen we ons goed voorstellen. Het is een labyrint van allemaal op elkaar lijkende straatjes, zonder veel duidelijke herkenningspunten. We waren dus ook twee keer aardig de weg kwijt.

Als je vertwijfeld op een plattegrond staat te kijken, waarvan je het stratenpatroon in overeenstemming probeert te krijgen met het echte, dan is er altijd wel een hulpvaardige Marokkaan die met je mee wil lopen, maar die wij juist van ons af proberen te slaan. We willen niet achter iemand lopen die daar vervolgens ook nog een keer geld voor verlangt.
We zijn uiteindelijk overal geweest waar we wilden zijn zonder pseudogids, maar door af en toe de weg te vragen aan een ouder iemand. Een probleem is ook dat je nauwelijks straatnaamborden ziet.
We liepen op de terugweg achter een Nederlands gezelschap aan, maar dat bracht ons bij de verkeerde poort. Een Marokkaan wilde ons wel met een taxi bij de juiste plek brengen, want het was volgens hem twee uur lopen (in werkelijkheid 20 minuten). Er wordt nogal fantasievol met de feiten omgesprongen om aan toeristen te kunnen verdienen.


Na ons ontbijt bezochten we eerst een museum en daarna de fantastische medresse, eigenlijk een van de stuk of 6 die hier zijn. Daarna liepen we via de grote moskee naar twee locaties waar leer bewerkt wordt, haast een verplicht onderdeel van een bezoek aan Fes en inderdaad gegarandeerd goed voor dramatische indrukken.

We zagen een gezelschap met takjes munt voor de neuzen want het stinkt inderdaad.
We vingen op dat er wel 100 families leven van de looierij.

Ons hotel heeft een minder rustige ligging dan de vorige twee, want we zitten aan een doorgaande weg met aardig wat verkeer. We slapen er echter niet minder om.

8.11.11

Fes

We hebben de riad in Rabat (foto) ingeruild voor een gewoon hotel in Fes. Een comfortabele treinreis van 3 uur , zonder vertraging deze keer, brengt ons weer een heel stuk het binnenland in. We merken het meteen aan de temperatuur, het is vooral 's avonds een heel stuk kouder.

7.11.11

Rabat (2)

Er hangt een rookwolk boven de stad, want het offerfeest is in volle gang. Gisteren zag je nog overal schapen staan in afwachting van hun lot, maar vandaag zien we overal schappenvellen, vuurtjes midden op straat waarboven schappenkoppen verkoold worden. We kunnen ons niet voorstellen dat er nog iets van opgegeten wordt.

6.11.11

Rabat

We hebben de trein (foto is van station Marrakech)
naar Rabat genomen en zouden 4:15 uur later moeten aankomen. Helaas deden we er 5:30 uur over. De trein is lang, maar na Casablanca helemaal vol. Het wordt ons langzamerhand duidelijk dat er een feestdag op komst is, het offerfeest.

We hadden in Marrakech al veel mensen gezien die een schaap vervoerden en ook in Rabat is dat zo. Op sommige plekken worden ze te koop aangeboden.

Hoewel onze reisgids zegt dat het offerfeest op 6 november 2011 is, wordt ons door de eigenaar van de riad, waar we nu zijn, verzekerd dat het morgen pas feest is.

We hebben gegeten in restaurant Liberation, op advies van de reisgids. Het is het type budgetrestaurant, kaal en simpel. We zijn er om 19 uur, net voor sluitingstijd en de keuze is beperkt.

Het eten is verder wel goed en goedkoop.
De riad is iets minder leuk dan die we in Marrakech hadden, maar het internet is hier wel sneller. Handig om radio te beluisteren en uitzendinggemist te zien.

5.11.11

Marrakech (3)

In deze stad ben je niet snel uitgekeken. Vandaag hebben we even de laatste regenbui afgewacht en zijn daarna te voet naar een kunstnijverheidscentrum en de Majorellatuin gegaan, een hele wandeling.

4.11.11

Marrakech (2)

Het weer is erg wisselend vandaag, met enkele buien, maar ook zon. Het ontbijt genieten we in de zon. We bezoeken de indrukwekkende Medressa, een koranschool, die 450 jaar geleden is gebouwd en nog steeds in mooie staat is. Er zijn 100 kamers waar de jongens moesten verblijven om de koran uit het hoofd te leren. Ze zaten wel met 8 op een kamer. Het gebouw is prachtig met een fantastische binnenplaats. Er is veel bewerkt cederhout verwerkt.

Eén van de kamers is ingericht met de koran, kaarsen e.d. zodat we ons kunnen voorstellen wat die jongens de hele dag moesten doen.
We waren trouwens een beetje verdwaald voor we hier waren. De kunst is dan om geen verloren indruk te maken, want dan val je in de handen van hulpvaardige gidsen die je er tegen betaling de weg wijzen.
Vlakbij de koranschool staat ook nog een paleis wat we bezocht hebben, veel nieuwer maar ook met een mooi interieur.

Dan zoeken we ons weer een weg door de soeks naar het Earth Café, een vegetarisch restaurant. We eten er lekker.
Het is dan inmiddels geen prettig weer meer, met flinke buien, zodat we ons hotel opzoeken.

3.11.11

Marrakech

We hebben Marokko deze keer als vliegbestemming, zonder onze fietsen mee te nemen trouwens. Het moet een stedentrip worden langs enkele koningssteden. Met Ryanair vlieg je simpel en goedkoop van Valencia naar Marrakech. Het was wel vroeg opstaan, want de vertrektijd is 7.15 uur.
Omdat Jan zijn wekker nog op zomertijd had staan, stond hij ook nog eens een uur te vroeg op. Beter dan andersom.
We zitten in een riad, een traditioneel huis met binnenplaats, gerenoveerd tot bed and breakfast.

Na een wandeling door de soeks passeren we het grote Djema el Fna plein, met de trieste overblijfselen van restaurant Argana, dat verwoest werd door een bomaanslag. De vorige keer hebben we er nog koffie gedronken. Daarna bezoeken we de ruïnes van het Badiapaleis, tegenwoordig in bezit genomen door heel wat ooievaars.

We eten vervolgens couscous en gaan dan op onze kamer maar eens wat slaap inhalen.
Het weer was eerst zonnig en warm, maar later bewolkt met enkele buien.

25.9.11

Sagra - Benidoleig

Jos en Frans zijn als vijftigers opmerkelijk fanatiek met hun hobby. Het liefst elke dag een pittige route.
Afgezien van een rustdag worden ze op hun wenken bediend. Vandaag alweer de laatste dag. We starten in Ondara en gaan om de berg Segaria heen.

Vanaf de pas ten noorden van Sagra gaan we een extreem steil weggetje omhoog om daarna een mooie onverharde afdaling te doen naar Sagra. Er blijkt trouwens een wielerwedstrijd over dezelfde pas te gaan, zo merken we later.
Na een terrasje in Orba onder de op hol geslagen torenklok volgt de zwaarste klim van de dag, 4,7 km lang en bijna 300 meter hoogteverschil. Er zitten lastige stukken in, zoals Jos merkt.
Hij valt stil op een stenig stukje en valt met zijn fiets, niet de eerste keer deze week. Maar het loopt allemaal goed af. Na 53 km en 900 hoogtemeters zijn we terug in Ondara.

20.9.11

Jalon

Deze week fietsen Jos en Frans uit Brabant bij ons. Ze zijn goed getraind en ondanks het gebrek aan bergen in de Kempen kunnen ze de Spaanse bergen goed aan. Ook de technische paden kosten niet al te veel moeite.

18.9.11

Rond de Montgó

Niet elk ritje wordt hier vermeld, dus we hebben de afgelopen weken niet stilgezeten. Vandaag hebben we een rit rond de Montgó gefietst, 40 km, voornamelijk asfalt en een gemiddelde van 18 km/u. Met ons mee ging dochter Marije, goed getraind en jong, dus niet gemakkelijk bij te houden.

In Javea bleek de eindstreep te zijn van een mtb-koers, maar geen idee wat voor route die gefietst hebben.

18.8.11

Benichembla

De route vandaag begint en eindigt in Ondara en gaat via Orba en Murla naar Benichembla. Daar doen we een klim met een onverhard gedeelte in een mooi gebied. Verder is dit ritje redelijk ontspannen. We fietsen 47 km met een gemiddelde van 17 per uur.

7.8.11

Segaría

We doen een verharde route naar de top van de Segaría, dat wil zeggen het hoogste punt van de asfaltweg, die eindigt bij de zendmasten. De Segaria is een gekartelde bergrug tussen de plaatsen Beniarbeig, Sagra en Pego. We beginnen in Denia en volgen eerst de nieuwe via verde, waar veel mensen hun hardlooptraining doen.

In Rafol de Almunia begint de klim, die eindigt bij het uitzichtpunt op 395 meter hoogte. Achteloos doen we dus even een klim die hoger is dan de Vaalserberg en daar zijn we best een beetje trots op. De afstand is 39 km vandaag.

6.8.11

Teulada-Denia

Voorlopig het laatste tochtje met Ormur. We hebben beiden niet veel tijd, dus doen we een stukje met de trein, naar Teulada. Van daaruit zijn verschillende routes mogelijk. We doen nog aardig wat tracks en smalle paadjes voor we in Javea zijn. Dan begint een zware klim (met dit warme weer) naar de Cabo San Antonio, gedeeltelijk single trail, maar eigenlijk wat te steil, want we moeten zo'n 300 meter lopen.
Ik had Ormur een spectaculaire afdaling beloofd naar Denia, niet over asfalt, maar geheel onverhard. Je komt dan uit bij restaurant Mena, aan zee.
Dat hebben we geweten, want ik viel een keer met de fiets, in zo'n gemene prikstruik. Ormur, die met zijn full suspension veel ervaring heeft op rotspaadjes, gaat echter twee keer onderuit. De schade aan lichaam, geest en fiets blijft beperkt.
Ik leg 38 km af.

3.8.11

Vall de Alcalá

Met een internationaal gezelschap doen we vandaag een pittige tocht door de Vall de Gallinera en de Vall de Alcalá. We fietsen 53 km en zo'n 1300 hoogtemeters. Er zitten wat lastige stukjes in en we moeten enkele keren van de fiets, vanwege dikke keien en te steile klimmetjes, maar verder is het een van de mooiste tochten die je hier kunt doen. Ik fiets met Ormur, een IJslander, die ik al een paar jaar ken en met wie ik al meerdere tochten heb gedaan. Hij is getrouwd met een Spaanse en komt elk jaar en paar keer naar Pedreguer waar hij ook een fiets heeft staan. Twee dagen geleden had ik ook al een tocht met hem gedaan van zo'n 48 km.
Vandaag hebben we gezelschap van Rick uit Engeland en Ives een Fransman. Alle drie kennen deze route en de omgeving niet en ze genieten ervan ondanks de pittige klimmen. De snelle afdalingen maken natuurlijk veel goed. Het is behoorlijk warm en dorstig weer vandaag.

31.7.11

Denia - Javea v.v.

Een echt zondagsritje, weliswaar 60 km, maar wel tamelijk vlak met weinig onverhard. We rijden met Karin, onervaren op de mtb, ruim over de 60, maar wel met een goede conditie. We volgen vanaf Denia de gemarkeerde fietsroute. Er zijn wat verdwenen bordjes vervangen, zodat we de route goed kunnen vinden. Alleen in Jesús Pobre ontbreekt er iets.
Na een drankje in La Siesta aan het strand van Javea rijden we via een iets andere route terug naar Denia.

27.7.11

Torremanzanas

We hebben een tweedaagse fietstocht gedaan van Benidorm naar Torremanzanas en dan terug naar de kust in Vilajoyosa. We leggen ongeveer 100 km af waarvan 15 onverhard. Niet veel lijkt het, maar er zitten behoorlijke hoogteverschillen in. In totaal moeten we 1750m hoogtemeters overwinnen. De eerste dag is het bijna steeds klimmen tot het afgelegen dorp Torremanzanas.
Het gaat over zeer rustige asfaltwegen, die niet veel van ons vergen, behalve een stuk na Relleu dat steiler is.
We overnachten in het bijzonder nette hotel El Sester en eten in het dorp.
's Avonds maken we nog net het einde mee van de patroonsfeesten met een processie en vuurwerk.
De tweede dag klimmen we eerst naar het hoogste punt om dan bijna 15 km aan één stuk af te dalen over een onverharde weg door een fraai landschap met uitzicht op de kuststrook bij Alicante. Na een korte onderbreking in Busot fietsen we via Aigües naar Vilajoyosa, waar we de trein terug naar Denia nemen.

21.7.11

Benidoleig

Met Tjeb en Janneke rij ik een route in het dal tussen Ondara en Orba, met een paar pittige klimmen tegen de heuvels op. De meest serieuze klim gaat met een boog achter Benidoleig langs. Het is een fraaie afwisseling van beton, steentjes, single track en een bochtige afdaling. De route is 40 km en we doen er 2,5 uur over.

19.7.11

Teulada - Denia

Vandaag een route onder blauwe lucht en langs blauwe zee. We nemen het onvolprezen treintje vanuit Denia, waar je de fietsen zo in rijdt. Het kost ook nog eens niets extra. Na 20 minuten stappen we uit in Teulada en rijden over achterafweggetjes naar Benitachell en doen vanaf daar een pittige klim richting de Cumbre del Sol, maar niet naar de top.
Via natuurgebied fietsen we naar de Cabo de la Nao en dan afdalen naar Javea. Na nog een klim van 180 meter volgt de afdaling naar Denia. Na 41 km en ruim 2,5 uur zijn we erg bezweet weer terug.

12.7.11

Rondje Montgo

Je kunt op tientallen verschillende manieren rond de Montgo fietsen, de markante kalksteen berg tussen Denia, Gata en Javea. Met Tjeb en Janneke doe ik een wat langere versie, die vanaf Gata een pittige omweg naar Teulada inhoudt. Alles bij elkaar zo'n 60 km. Ik kan mijn gasten niet verleiden om tussen Javea en Denia nog wat extra onverharde kilometers te doen. Ze hebben dan wel genoeg stenen en steile weggetjes gezien en gevoeld...

10.7.11

Vall de Ebo

Een van de mooiste routes in het achterland van Denia gaat van Villa Mercedes, langs Pla Petracos, naar Vall de Ebo. Het is een smal asfaltweggetje dat langzaam omhoog loopt en vrij steil afdaalt. De kans dat je iemand tegenkomt is vrij klein. Vanuit Vall de Ebo moet je altijd omhoog. We kozen het eveneens smalle asfaltweggetje dat westelijk van de Almassera uitkomt op een alweer super rustige weg, die voor deel kapot gereden is. De Almassera (of Miserat) is de bergtop met de zendmasten die je vanuit de wijde omgeving van Pego ziet. Welgeteld één auto, één fietser en één wandelaar komen we tegen tussen Ebo en Pego.


Na 45 km zijn we terug in Orba waar we gestart zijn. We hebben dan 3 passen gereden met een totaal hoogteverschil van zo'n 1000 meter. Hoewel de hele route verhard is, kun je beter met de mountainbike dan met de racefiets dit rondje doen, omdat het wegdek plaatselijk slecht is.

3.7.11

Denia - Coll de Rates - Altea

Deze keer hebben we de mtb-tocht naar Altea via het binnenland gedaan. Dat wil zeggen via Gata, Lliber, Jalon, Parcent, Coll de Rates, Tárbena, Callosa d'En Sarria. Alles bij elkaar 74 km, waarvan ongeveer 15 onverhard. We doen er 4,5 uur over.
Op de pas Coll de Rates staat een tamelijk overprijsd restaurant. Een colaatje kost daar €2,50, een bedrag wat we in de verste verte nooit hebben betaald in Spanje. Wij weten ook adresjes waar een drankje maar €0,90 kost...
Na Bululla namen we een alternatieve route naar Callosa. Daar zitten wat pittige klimmetjes in.
Verder is deze route goed te doen. De hoofdwegen zijn zelden meer dan 6%.

1.7.11

Marjal de Pego-Oliva

Op deze warme dag maken we een redelijk ontspannen mtb-tocht van 40 km, die o.a. door het moeras- en rijstgebied de Marjal gaat. Momenteel zijn de rijstvelden ontzettend groen. De foto is gemaakt bij een bullal, een kwel. Het grondwater stroomt hier naar de oppervlakte. Tussen Pego en Sagra gaan we een bescheiden pas over van 180 meter hoogte en keren weer terug naar het startpunt bij Beniarbeig.

23.5.11

Gata de Gorgos


Gata is een mtb-paradijs. In de omgeving zijn fraaie routes waaronder erg technische. Ik heb er diverse keren leuke routes gefietst. Gata is ook de plaats waar fietswinkel Boronat (Cannondale-dealer) is en waar vice-wereldkampioen Kolobnev woont.

Deze keer had ik een gps-track van internet geplukt met een forse klim er in. Toen ik daar aan begon bleek het al snel niet te fietsen te zijn. Te steil, te grote stenen, te smal. Op dat moment kwamen drie mountainbikers van de andere kant, dus naar beneden fietsend. Ze vertelden mij dat ik de route andersom had moeten doen.
Gezien het technische karakter had ik dan evengoed moeten lopen, besefte ik toen ik toch maar de fiets naar boven duwde.
Voor de rest was de route van 30 km wel redelijk tot goed fietsbaar en ik vond weer enkele leuke nieuwe trajecten.

De laatste klim van Jesús Pobre naar Denia over een rotspaadje was echter weer erg lastig en voor mij niet te fietsen. Die trialeras, zoals de Spaanse mtb-ers ze noemen, zijn eigenlijk meestal niet aan mij besteed.

13.5.11

Denia - Altea

Zo ongeveer eens per week of per twee weken maken we een fietstocht van een paar uur. Het is altijd weer een compromis tussen veel asfalt (Janny) en veel onverhard (Jan). Dus meestal zit er van beide wel in, hoewel asfaltweggetjes de boventoon voeren. We zoeken wel de rustige landweggetjes op. Hoewel we eigenlijk tot Benidorm wilden fietsen, gingen we niet verder dan Albir en toen nog een stukje terug naar Altea. Van Altea namen we de trein terug naar Denia.

De route volgt min of meer het verloop van de snelweg AP7, waar we ongeveer 10 keer onderdoor gaan. Het is een mooie route, met alleen ten noorden van Altea een stukje van de drukke N332, die echter wel vluchtstroken heeft.

Er zit een korte onverharde klim in waar je de fiets moet duwen omdat het te steil is.
Het is genieten, met veel zon en een temperatuur van zo'n 21 graden. De pret werd een beetje verstoord door een lekke band. Maar ach, een terrasje in Altea maakt veel goed. Na 63 fietskilometers waren we terug in Denia.

7.3.11

Larache

We hebben een heel stuk gereden om in Larache te komen, helemaal in het noorden van Marokko. Het is van hier nog maar 100 km naar de veerboot.
Larache is een gezellige stad aan zee. We zitten te internetten in een restaurant/café met uitzicht op zee, waar de zon zo langzamerhand bezig is onder te gaan.

Marokko is ons weer goed bevallen, al was de kennismaking wat minder intens dan vorig jaar toen we voor het eerst waren. De fietstocht had een toegevoegde waarde doordat we directer contact hadden met de bevolking en we leuke overnachtingsadressen hadden. Het fietsen was, zoals eerder gezegd, wel zwaar, maar het brengt je op plekken waar je anders niet gekomen was.
We hebben totaal geen technische problemen gehad, niet met de fietsen en niet met de auto. De foto is ergens in het woestijnachtige zuiden gemaakt.

We hebben trouwens wel vier of vijf keer de vraag gekregen of we de fietsen niet wilden verkopen. Toen we klaar waren met het fietsen kwam die vraag echter niet meer... We hebben ze dus nog steeds, zoals ook de bedoeling was.

Woensdag verwachten we terug in Denia te zijn als alles goed gaat.

6.3.11

Ouzoud (2)


Gisteren zijn we even naar de omgeving van de watervallen gefietst. Het is maar een kilometer. We zijn de rechteroever langs gegaan, de stille kant zogezegd. Er staan prachtige oude olijfbomen en er is zelfs een kleine apenkolonie. Op bepaalde punten kun je de waterval zien en de overkant waar trappen naar beneden zijn gemaakt en waar diverse restaurantjes zijn vlak bij het vallende water. Die kant gaan we vandaag nog bezoeken.
Het schijnt vooral 's zomers een enorme drukte te zijn hier, zo werd ons verteld door Paul en Renate van camping Zebra.
Hun camping en de kamers die ze er ook gebouwd hebben, heeft nog niet alle vergunningen. Morgen krijgen ze een overheidscommissie op bezoek die de zaak gaat beoordelen. Intussen is alles in vol bedrijf, zo gaat dat hier in Marokko.

Morgen willen we weer verder trekken naar het noorden.

4.3.11

Ouzoud

We zijn de Hoge Atlas overgestoken via een echt schitterende route met steeds uitzicht op de besneeuwde toppen. Deze route tussen Ouarzazate en Demnate is erg bochtig en smal zodat campers zich hier verder niet wagen. Lekker rustig voor ons. We reden gemiddeld niet harder dan 30 tot 40 km/u omdat de weg ook op veel plekken beschadigd is door aardverschuivingen.
Daar is het asfalt dan helemaal afwezig.
Onderweg zie je steeds weer andere kleuren, van wit tot zwart en alles wat er tussen in zit. Ons eerste plan was om de Atlas twee keer met de fiets over te steken. We zien nu dat dit toch een zware opgave was geweest. Onderweg zijn er trouwens wel dorpjes met voorzieningen.

We zijn nu op de mooiste camping tot nu toe, Camping Zebra in Ouzoud. De eigenaren zijn Nederlanders die de camping de afgelopen jaren hebben opgebouwd en ze zijn eigenlijk nog steeds bezig. Ze hebben er echt iets moois van gemaakt. De camping is ook vrijwel vol momenteel.


We staan in een groene omgeving, want de noordkant van de Atlas is totaal anders dan de zuidkant.
Het weer is goed, maar een beetje aan de frisse kant nu. 's Nachts koelt het af tot zo'n 7 graden en overdag wordt het hier nu ook maar 17 graden.