20.6.18

Resumé Mexico

Op de dag van vertrek naar Nederland blikken we nog even terug op de eerste twee maanden in Mexico.

Mooie koloniale steden zoals Oaxaca
Evenals diverse Midden-Amerikaanse landen heeft Mexico niet meteen een volledig positief imago. Velen waarschuwen je voor allerlei onheil dat je kan overkomen, zoals misdaad, corruptie, natuurgeweld en armoede.
Niet dat daar niets van klopt, maar we hebben er nauwelijks iets van gemerkt.
Misdaadcijfers zijn in Mexico hoog vergeleken met Nederland maar die van de Verenigde Staten zijn drie keer hoger dan die van Mexico. Het gaat er om niet op verkeerde momenten op gevaarlijke plaatsen te komen.
Gevallen van corruptie hebben we niet meegemaakt. We zijn trouwens maar twee keer aangehouden door de politie bij een controle. Een keer een drugscontrole en een keer de importpapieren van de auto. Alles gaat dan heel correct en vriendelijk.

De kever als kunstobject: geborduurd
We hebben 4100 kilometer afgelegd in Mexico en het gaat er op de weg ontspannen aan toe. Men rijdt er rustig en over het algemeen zijn de Mexicaanse chauffeurs heel hoffelijk. De maximum snelheden zijn niet hoog. Op snelwegen meestal 80 tot 110 km/uur en daar houdt men zich ook aan. Wat een verschil met het soms agressieve gedrag op Nederlandse snelwegen.

In het algemeen zijn de Mexicanen vriendelijk, zeker als je hen in het Spaans begroet. Dat breekt meteen de ban, want weinigen spreken Engels.
Winkel- en restaurantpersoneel is ook heel attent en vriendelijk.

Woestijn
Mexico is zeer veelzijdig wat betreft landschap en natuurschoon. We hebben tropisch regenwoud gezien, mooie stranden, bergen, vulkanen, kloven, meren, cenotes, rivieren en woestijn. Dat is echt genieten.

Meer dan de meeste andere landen die we deze reis bezochten kent Mexico ook mooie steden. Hoogtepunten waren Mérida, Campeche, San Cristóbal, Oaxaca en Taxco. Ook Mexico-Stad vinden we een aangename en veelzijdig stad.

Qua cultuur is Mexico een top-land. Het land kent onvoorstelbaar veel overblijfselen van de vroegere Indianenculturen. Maar ook de daarop volgende koloniale tijd heeft veel interessante dingen nagelaten.

Caribische stranden
De kampeermogelijkheden waren redelijk tot uitstekend. Er zitten juweeltjes tussen waar we ons erg prettig voelden, maar ook wel campings die niet zo goed onderhouden zijn of dringend een opknapbeurt nodig hebben. We waren niet erg veel geld kwijt, doorgaans 7-12 euro.
Vaak waren we de enigen. We waren in Mexico tegen het einde van het seizoen, want de meeste buitenlanders komen hier in de winter en het voorjaar.

Nog steeds zijn we geen enkele auto of camper met Nederlands kenteken tegengekomen.

Een van ons heeft een paar dagen last van de ingewanden gehad, verder zijn we gezond gebleven. Blijkbaar is de hygiëne in restaurants wel op orde, want we eten in principe alles, ook rauwe groente.

Een levensboom
Mexico is enerzijds een modern land, niet echt een derdewereldland. Dat zien we aan de grote supermarkten, warenhuizen en shopping malls. Dat zien we ook aan het wagenpark. Er rijden hier veel moderne auto's rond. De oude kevers zijn uit de meeste steden, zoals Mexico-Stad, verdwenen.

Er wordt veel gedaan aan gescheiden inzameling van afval. Straten worden goed schoon gehouden.

Toch is er ook een andere kant, namelijk van armoede in afgelegen gebieden van het land, zoals Chiapas. Ook zie je overal straatverkopers en mensen die met heel kleine aan-huis-winkeltjes een karig inkomen hebben. Bedelaars tref je in grote steden ook aan en in Mexico-Stad zagen we voor het eerst zwervers op straat.

Hoe dan ook is Mexico voor ons een zeer boeiend land gebleken en we zien uit naar het tweede deel van onze reis in dit land, later in 2018.


19.6.18

Mexico-Stad (3)

Het enorme schilderij "Sueno..." van Diego Rivera
(Zondagmiddagdroom in de Alameda)
Mexico-Stad heeft bekende kunstenaars voortgebracht en het zijn vooral Diego Rivera en Frida Kahlo die een soort mythische figuren zijn geworden.

We bezochten vandaag eerst het Frida Kahlo Museum, feitelijk het huis waar beiden gewoond hebben. Er is veel belangstelling dus we moesten een halfuur in de rij staan.
Er hangen nauwelijks schilderijen van haar maar de inkijk in het huis dat in oorspronkelijke staat, compleet met de inventaris, bewaard is gebleven, is heel interessant.

Detail van het middengedeelte: Diego Rivera heeft zichzelf afgebeeld als jongen.
Achter hem legt zijn latere vrouw Frida Kahlo haar hand op zijn schouder.
Na een lunchstop bezochten we ook nog het museum waar slechts één schilderij van Diego Rivera te zien is, "Sueño de una tarde dominical en la Alameda Central". Het is dan wel meteen een schilderij van 70 m2. Het is gemaakt aan het eind van de veertiger jaren en geeft vele historische figuren weer uit de Mexicaanse geschiedenis. Ze zijn gesitueerd in het park Alameda. Het park zelf is een historische plaats, want tijdens de Azteken was het de belangrijkste marktplaats.

Oorspronkelijk stond de schildering in een hotel aan de Alameda, maar dat hotel moest gesloopt worden na de verwoestende aardbeving van 1985. Men kreeg het vele tonnen zware ijzeren paneel (dat zelf niet beschadigd was) met behulp van hijskranen in de nieuwe locatie, een speciaal voor dit schilderij gebouwd museum, ook aan de Alameda.

18.6.18

Mexico-Stad (2)

Vandaag hebben we 12 km gelopen. De stad is heel uitgestrekt en je kunt dus heel wat kilometers afleggen om van de ene in de andere interessante wijk te komen.

Een klein deel van een grote banketbakkerszaak
Op maandag is er veel gesloten, dus musea e.d. konden we vandaag niet bezoeken. In plaats daarvan keken we onze ogen uit bij alle gespecialiseerde winkels die we zagen.
Zo kwamen we in een gigantisch grote patisserie, waar wel 25 mensen personeel rondliep. Of een apotheek/drogist met 15 mensen achter de balie.
Er zijn hele straten gespecialiseerd in een bepaald product, bijvoorbeeld weegschalen of schilderbenodigdheden. Zo zie je ineens 40 winkels naast elkaar die allemaal geluidsapparatuur verkopen. Dat gaat hier blijkbaar het beste door die apparaten op volle sterkte te demonstreren...

We raakten op een gegeven moment ook nog bijna verdwaald in een tentenkamp. Enkele straten waren volledig geblokkeerd en gevuld met tentjes waar mensen blijkbaar bij wijze van protest verblijven. Mogelijk heeft het te maken met de verkiezingen van 1 juli aanstaande.

We lunchten in een van de drukste restaurants waar we ooit geweest zijn, La Casa de Toño. Je kreeg een nummertje voor de ingang waarmee je moest wachten tot je naar binnen kon. Toen we weg gingen stonden er nog zeker 15 mensen te wachten.
We hadden o.a. een sope de pollo besteld en er even overheen gelezen dat er geen sopa (soep) stond.
Sope kennen we niet als Spaans woord, maar het blijkt een tortilla met o.a. kip, sla en room te zijn.

We zijn ook op de Zócalo geweest, met de enorm grote Mexicaanse vlag. Normaal is dit immense plein verder leeg, maar nu staat er een groot scherm met het oog op de WK-wedstrijden.

Hotel Marlowe waar we verblijven is comfortabel. We kunnen we niets op aanmerken.

17.6.18

Mexico-Stad

Palacio de Bellas Artes
Terwijl Mexico in Rusland het voetbalteam van Duitsland versloeg reisden we ontspannen naar ons hotel in de hoofdstad.
Een overwinningsfeest lijkt (nog) niet te worden gevierd. De Mexicanen lijken er vrij nuchter onder.
Muurschildering van Diego Rivera

China Town
De omgeving van ons hotel (vlak bij de Alameda) is afgesloten voor het verkeer en is nu het domein van voetgangers en sportieve fietsers.
Vlakbij is ook 'China Town', eigenlijk maar één straat die gedomineerd wordt door Chinese restaurants en Chinese winkels.
Voor het eerst deze reis hebben we Chinees gegeten.

Naast het park Alameda staat het Palacio de Bellas Artes. Het is in principe een theater (op dat moment was er een voorstelling) maar er is een fraaie hal die fungeert als museum en dat is op zondag vrij toegankelijk. Er zijn topstukken te zien van Mexicaanse schilders van 'murales', enorme muurschilderingen. De bekendste is Diego Rivera, een maatschappelijk betrokken kunstenaar die tijdens zijn leven veel murales aan Mexico-Stad heeft nagelaten.

In deze stad is veel te zien zodat we de komende dagen ons wel zullen vermaken.

Tepotzotlán (4)

De kerk van Tepotzotlán
De laatste dag hier is het opnieuw mooi weer. We doen nog wat laatste schoonmaakklusjes, brengen de was naar de wasserette en gaan uitgebreid lunchen in het centrum. Het is daar gezellig druk.

Morgen gaan we 40 km verder,  naar het centrum van Mexico-Stad. Per taxi, trein, metro en nog een stukje lopend. Als we onderweg zijn zal het wel rustig zijn want Mexico speelt de eerste WK-wedstrijd.

16.6.18

Tepotzotlán (3)

Vandaag was het voor de verandering wel mooi weer, zelfs een hele tijd zon.
We hebben de dag nuttig gebruikt om de camper van binnen en buiten schoon te maken. Meestal zijn er op campings honden. Ook hier dus en om een of andere reden mogen wij ons altijd in hun belangstelling verheugen.

De lunch was deze keer eenvoudig, een dagmenu voor €3,50. Toch was het smakelijk.


15.6.18

Tepotzotlán (2)

Kerk in Tepotzotlán
Het stadje Tepotzotlán is een van de Pueblos Mágicos. Dat zijn 111 Mexicaanse steden en dorpen met een authentiek karakter, de meeste van koloniale oorsprong. Inderdaad is het een gezellige plaats met een centrum dat er oorspronkelijk uitziet. Er zijn wel veel restaurants want in de weekends komen veel mensen uit de hoofdstad langs.

Een van die restaurants hebben we vandaag geprobeerd en we vonden het eten en de sfeer prima.

Verder hebben we ons beziggehouden met het vertrek. Er moet veel schoongemaakt worden en alle spullen worden gesorteerd op wat we mee willen nemen in het vliegtuig. Er zijn toch wel dingen overbodig of overbodig geworden. Ook gooien we versleten kleding nu eindelijk maar eens weg.

Er is momenteel nog een andere camper bewoond hier, van Spanjaarden. Ook zij vliegen terug naar huis een dezer dagen.
Het is nu ook geen mooi seizoen in Mexico. Aan de kusten is het heet en in de hogere binnenlanden (we zijn hier op 2200 meter hoogte) is het regenseizoen begonnen en dat duurt tot oktober. De ochtenden zijn wel droog meestal maar in de middag begint het steevast te regenen. De temperatuur is nog wel boven de 20 graden maar een echte vakantiestemming is er niet meer bij.
Geen probleem overigens want we hebben zoveel mooi weer gehad deze vijf maanden dat het voor velen jaloersmakend zal zijn.

Statistieken
Nu de camper tot stilstand is gekomen, kunnen we vaststellen dat we vanaf Panama 9740 km hebben afgelegd in 155 dagen.
Dat is meer dan we tevoren hadden verwacht, maar wel logisch vanwege de flinke omwegen die we hebben gemaakt. Als je steeds de kortste weg tussen Panama-Stad en Mexico-Stad zou volgen dan zou het iets meer dan 4000 km zijn.
Verdeeld per land was het als volgt:
Panama: 880 km (21 dagen)
Costa Rica: 1860 km (38 dagen)
Nicaragua: 515 km (11 dagen)
Honduras: 150 km (0 dagen)
El Salvador: 420 km (6 dagen)
Guatemala: 1240 km (14 dagen)
Belize: 575 km (8 dagen)
Mexico: 4100 km (59 dagen)

De wegen zijn het beste in Mexico, in het bijzonder de tolwegen. De secundaire wegen zijn vaak erg langzaam omdat het verkeer door dorpen en steden gaat en daar wordt afgeremd door onvoorstelbaar veel verkeersdrempels. In de andere landen zijn de doorgaande routes een mix van goede en slechte wegen.

Pech hebben we niet echt gehad. We hebben een lichte aanrijding van achteren gehad, maar die is inmiddels hersteld.
De minieme lekkage van vloeistof uit het koppelingcircuit is nu bijna 6000 km aan de hand en wordt niet erger. Tijdens het rijden geeft het geen hinder, terwijl je hier erg vaak moet schakelen (bij elke verkeersdrempel 3 of 4 keer; 150 verkeersdrempels op een dag is niet heel bijzonder)

Als we de komende dagen nog meetellen dan zijn onze 158 overnachtingen als volgt verdeeld:
> camping: 112 nachten
> betaalde en meestal bewaakte parkeerplaats: 12 nachten
> vrije overnachting: 11 nachten (dus gratis; soms bewaakt)
> hotel: 23 nachten
De campings onderweg zijn wel van zeer verschillende soorten. Vaak konden we overnachten in de camper bij een hostel met gebruikmaking van de voorzieningen. Deze voorzieningen waren soms verrassend goed, onder andere met een keuken. Diverse keren was het ook een echte camping, hoewel er dan vaak ook wel huisjes op het terrein waren.

Op de fietsen hebben we 550 km gereden.

14.6.18

Tepotzotlán

Vandaag hebben we de laatste 60 km afgelegd tijdens de eerste helft van onze reis. Van Tula reden we naar Tepotzotlán.

Aan het hotel in Tula denken we met gemengde gevoelens terug. De kamer was goed maar helaas zaten er wel 20 muggen die we een voor een moesten vangen. Steeds kwam er weer een te voorschijn.
Van een ontspannen nachtrust kwam uiteindelijk niet veel terecht. Uiteindelijk moesten we het licht aanlaten om te voorkomen dat ze om onze hoofden zoemden.

We hebben vanochtend de opgravingen bezocht. Het zijn o.a. twee piramides van de Tolteken, die hier een grote stad hadden gebouwd, zo rond 800 nC.
Op een van deze piramides staan reusachtige beelden, eigenlijk pilaren van de vroegere tempel, wachters voorstellend.

De camping waar we nu staan heet Pepe’s RV-park en is vrij bekend onder Amerika-reizigers. Er staan ook een stuk of 15 campers langdurig gestald, dus we zijn hier aan het goede adres.
De camping ziet er verzorgd uit en heeft internet. We zullen hier 3 dagen en 4 nachten zijn. Daarna nog 3 nachten in een hotel in Mexico-Stad.

13.6.18

Tula

Als je ons op de kaart volgt, blijkt dat we ineens ten noorden van Mexico-Stad zijn.

Gisteren reden we ruim 200 km via Toluca naar een staatspark, Ocotlan geheten. Het ligt zo’n 20 km van Atlacomulco op 2700 meter hoogte dus het was vannacht vrij koud met 10 graden. Het is er mooi met zeer veel kampeermogelijkheden maar we kwamen helaas aan met regen. Later werd het wel weer droog, maar van mooi weer kun je niet spreken. Vanochtend bezochten we de kleine dierentuin in het park. Niet heel bijzonder maar de dieren zagen er welverzorgd uit. Een nadeel van dit park was ook dat we geen internet hadden.

We hadden oorspronkelijk twee nachten hier willen blijven maar vanwege het weer trokken we verder. Wel waren we vergeten dat op deze dinsdag het voor ons niet is toegestaan in de staat Mexico te rijden. We liepen de eerste 50 km risico om bekeurd te worden en konden opgelucht ademhalen toen we de staat Hidalgo bereikt hadden.

De stad Tula is bekend van opgravingen maar die gaan we morgen zien.

We zitten nu in een leuk hotel in het centrum met zelfs een zwembad. Helaas is het vanmiddag weer regenachtig geworden, dus geen zwemweer vandaag.

De reden dat we naar de noordkant van Mexico-Stad zijn gereden is dat ons eindpunt is gepland in Tepotzotlán, ook aan de noordkant. Daar laten we de camper voor een aantal maanden achter wanneer we over een week terugvliegen.
Het zal duidelijk zijn dat we met een grote boog om de hoofdstad met zijn 20 miljoen inwoners zijn heengereden.

11.6.18

Taxco (3)

Taxco met in het midden de kerk Santa Prisca
Onze laatste dag in Taxco is een zondag en het lijkt even druk als anders of zelfs drukker.
We hebben enkele musea bezocht en nog wat zilverwinkels.

Ook zijn we een van de steile straatjes omhoog gelopen, om bij de kerk van Guadeloupe een mooi uitzicht over de stad te hebben.

Het is onwaarschijnlijk hoeveel mensen in Taxco iets willen verdienen aan de verkoop van zilveren sieraden. Volgens zeggen zijn er driehonderd zilverwinkels, maar er zijn ook nog gebouwen waar kraampjes verhuurd worden en waar mensen ook proberen de aandacht van de langslopende toeristen te trekken.

De binnentuin van het hotel
De oude stad is verstopt door het verkeer. We begrijpen niet waarom er niet meer straten afgesloten worden voor het verkeer. Alsof dat niet genoeg was bleek Taxco vandaag het eindpunt van een soort rally. De zócalo stond vol met een verzameling gepimpte auto's.

10.6.18

Taxco (2)

De barokke kerk Santa Prisca
Vijf jaar geleden werd onder een hotel in Taxco een spleet ontdekt. Deskundigen onderzochten deze en kwamen tot de conclusie dat het een mijn was.
Alleen een houweel ontbreekt...
De mijn was echter onbekend in alle geschriften dus moest het een prehispanische mijn zijn. Men denkt nu dat deze ongeveer tussen 1400 en 1500 geëxploiteerd is geweest door de indianen.

Nu kun je deze mijn bezichtigen met een gids. Je daalt ongeveer 40 meter af. Het was een interessant bezoek. We hoorden onder andere dat je wel 1000 kg erts nodig hebt om drie kilo zilver te kunnen winnen.

8.6.18

Taxco

De zócalo van Taxco. 
Een absolute toeristenmagneet is Taxco, een vroegere zilvermijnstad.

We hebben onze intrek genomen in hotel Santa Prisca, een 80 jaar oud hotel met mooie binnenplaats.
Hoewel er aan het hotel sinds de bouw waarschijnlijk weinig is gedaan ziet het er wel schoon en verzorgd uit. En het is echt midden in het centrum, heel dicht bij de fraaie kerk Santa Prisca. We hebben een kamer met uitzicht. We blijven hier drie nachten.

Uitzicht vanuit de hotelkamer
De kevertaxi’s
Het was niet zo eenvoudig om bij het hotel te komen, want de straatjes in de binnenstad zijn erg smal en je moet de ruimte delen met de voetgangers. Het gaat dus letterlijk stapvoets. Het hotel heeft gelukkig een eigen parkeerterrein.

We hebben pozole gegeten, de regionale specialiteit en wel in een pozolería, dus een restaurant waar ze weinig anders hebben dan pozole. Het is een soep met chicharón (spekchips), popcorn, avocado en vlees. Het smaakt prima.

Taxco is overigens nog steeds een zilverstad, niet meer wat betreft de winning maar wat betreft de zilveren sieraden die er gemaakt en verkocht worden. Er zijn meer dan 300 zilverwinkels en Janny heeft meteen vanmiddag al wat gekocht.

Afgelopen nacht hadden we onweer en regen. Het is lang geleden dat we dit voor het laatst hadden.
De echte warmte ligt nu weer achter ons want Taxco ligt op 1700 meter hoogte, dus met een relatief koel klimaat. Nu in de zon met 24 graden is het heerlijk.

Zoals in de meeste steden zijn taxi’s bijna allemaal gelijk, zelfde type auto en zelfde kleur.
Vaak zijn ze van het type Nissan Tsuru. In Taxco zijn het witte Volkswagen kevers, dus je hoort constant het typerende kevergebrom. Erg schone uitlaatgassen produceren ze ook niet...
Deze kevers hebben geen passagiersstoel. Je zit op de achterbank, tot drie personen.

7.6.18

Lago de Tequesquitengo

Een klein stukje naar het zuiden hebben we een plekje aan het meer van Teques (afgekort) gevonden.
Het lijkt een beetje een kratermeer met een bijna ronde vorm en een rand van 50 tot 100 meter hoog.

Camping met mooi gazon
We zijn er vanmiddag om heen gefietst en we aten in een restaurantje in het grootste dorp aan het meer. De weg gaat overal bovenlangs met aftakkingen omlaag, maar die hebben we niet genomen (te warm om weer omhoog te fietsen).
Wel heerlijk om weer eens op de fiets te zitten.

De camping bevat ook hier voornamelijk vaste plaatsen, maar buiten het weekend is er niemand.
Er is een zwembad en het geheel wordt goed onderhouden. Speciaal voor ons gingen ze het gras maaien.

6.6.18

Cuernavaca

We zijn zo’n 2500 meter afgedaald en dat merk je natuurlijk meteen in de temperatuur. Het is weer 30 graden. We gaan met de wijzers van de klok mee met een wijde boog om Mexico-Stad. We zijn nu iets ten zuiden van Cuernavaca op een camping met de veel te pretentieuze naam El Paraiso (het paradijs). De voorzieningen zijn nogal gedateerd hier. Maar het ziet er redelijk schoon uit en ook het zwembad is schoon. En er staan veel oude bomen en dus horen we vogels.

Wat we voor het eerst zien zijn vaste standplaatsen. Veel Mexicanen uit de steden hebben hier een caravan of oude camper staan waar ze de weekenden naar toe gaan. Wij zijn nu op woensdag de enige bezoekers.

De afgelopen nacht boven op de pas was rustig, maar we sliepen toch ietwat onrustig, onder andere vanwege de lage temperatuur. Het kwam onder de 10 graden en onze zomerdeken kon ons ternauwernood warm houden.

We werden wakker met zon en de Popo vulkaan lag er weer mooi bij.
De motor sloeg trouwens moeilijk aan, wat heel ongebruikelijk is maar wat waarschijnlijk toegeschreven moet worden aan de lage luchtdruk op deze hoogte. Later hadden we er geen last meer van.

Op de Paso de Cortés staat een grote trailer, die de basis is voor de ‘bergpolitie’. Vanochtend telden we er 12 op het appél. We denken dat ze hier weinig nuttigs kunnen doen en zich de meeste tijd vervelen.

5.6.18

Paso de Cortés

Kamperen onder de rook van de Popo.
Nee, geen rook, wolken...
De pas tussen de twee vulkanen Popocatéptl en Itzaccíhuatl is voor ons het hoogste punt van de reis, 3650 meter. Het zijn de tweede en derde hoogste bergen van Mexico, ruim boven de 5000 meter.

Er zijn vooral in het weekend veel mensen die de Itza beklimmen. De Popo is denken wij gesloten, omdat hij soms een beetje actief is.

Zelf hebben we ons beperkt tot een kleine rondwandeling. Hoe dan ook merk je het wel dat je op deze hoogte bent. Voor zwaardere inspanningen moet je eerst acclimatiseren.

De Itzaccíhuatl
Op de pas staat een klein monument voor Hernan Cortés, de Spaanse veroveraar. Hij wordt niet echt geëerd in Mexico, om begrijpelijke redenen. Vanaf deze pas zagen de Spanjaarden voor het eerst de vlakte waar later Mexico-Stad zou verrijzen.

We overnachten op de pas, hetgeen misschien wel koud is. We mogen nu niet afdalen omdat we in de staat Mexico komen en daar mogen we met onze nummerplaat (met laatste cijfer 7) op dinsdag niet rijden. Op zaterdag mag het ook niet en elke dag voor 11 uur niet. Er wordt streng gecontroleerd zegt men en de boetes zijn fors. Deze regel vereist dus wat extra planning.

4.6.18

Atlixco

We zijn in zuidwestelijke richting verder gereden en staan op een camping niet ver van Atlixco.

Het is hier een landelijke en heuvelachtige omgeving. De camping ligt aan een vijver waar forellen gekweekt worden en die je ook mag vangen.
Wij kozen voor de gemakkelijke weg en kregen de vissen gewoon op ons bord, want er is ook een restaurant bij.

De vulkaan de Popocatéptl is nog steeds zichtbaar aanwezig maar we willen nog dichterbij komen.

3.6.18

Cholula (3)

Met de lijnbus gingen we vandaag naar Puebla. Het is 12 km.
Het is zondag maar in het centrum is het enorm druk. De meeste winkels zijn open.

We komen niet voor iets speciaals, maar het centrum van Puebla blijkt bruisend en aangenaam te zijn.

Natuurlijk is er een kathedraal en een grote zócolo. De kathedraal heeft de hoogste torens van Mexico.

De historische bibliotheek van Puebla
Verder namen we een kijkje in de Casa de Cultura dat een fraaie oude bibliotheek herbergt.

Puebla was vroeger een spoorwegknooppunt, maar daar is nu weinig van over. Wel is er een eenvoudig spoorwegmuseum. We kwamen er langs dus wilden we de oude stoomlocomotieven wel even van dichtbij bekijken.

Het valt ons steeds weer op dat er op veel plaatsen personeel wordt gezocht. Het gaat in dit opzicht goed met de economie van Mexico: veel vacatures.

Cholula (2)

De heuvel met kerk in Cholula
Midden in de stad Cholula ligt een heuvel met daarop een kerk. Maar dat lijkt maar zo, want in werkelijkheid is deze heuvel een piramide die volledig bedekt is met zand en begroeiing.

Het is overigens wel de grootste piramide ter wereld als je kijkt naar de afmetingen op de grond, meer dan 300 meter in het vierkant.

De maquette toont een kleinere piramide,
de latere grote piramiden er overheen
en ten slotte de Spaanse kerk
Binnen in de piramide is een uitgebreid gangenstelsel ontdekt van wel 8 kilometer en een klein stukje ervan is opengesteld. We schuifelden in een lange rij door deze smalle tunnel.
Daarna wandelden we naar de top, dus de kerk. Je hebt dan een mooi overzicht over de stad en de omringende vulkanen.

Verder is Cholula een niet zo opwindende stad, maar wel met ontzettend veel kerken, men zegt meer dan 300.
Diverse van deze kerken zijn beschadigd geraakt door een recente aardbeving. De brokken puin liggen nog naast de gebouwen.
We kwamen nog een Nederlander tegen met zijn Mexicaanse vrouw. Hij zei dat hij vrijwel nooit Nederlanders had gezien in Cholula, waar ze wonen.

2.6.18

Cholula


Het was uitgesproken mooi tussen de cactussen. We hebben er van genoten.
Zowel gisteravond als vanochtend hebben we een wandeling gedaan. Er staan enkele uitzichttorens en dan heb je een mooi overzicht. Het is bijzonder wat er allemaal groeit in de woestijn.

Aan het eind van de ochtend zijn we toch verder gereden, over de tolweg naar Puebla. Dat is de stad waar de Volkswagens worden gemaakt. Het valt wel op dat in Mexico veel Volkswagens rondrijden, ook de opvolgers van de kevers. We zijn nu echt in het centrum van het land en dat kun je merken aan de drukkere wegen.


We zijn na enige moeite aanbeland op de camping Las Americas. We reden vier keer verkeerd omdat we wat ruzie hadden met de routeplanner Maps.me.
De camping ligt in Cholula, een stad 10 km ten westen van Puebla.

Hier dichtbij bevinden zich meerdere vulkanen, waaronder de beroemde Popocateptl. We konden vanuit de auto het silhouet zien, maar in de ochtend moet het zicht vanuit Cholula beter zijn.