28.11.12

Asilah

Camping Relais de Marrakech
De kustplaats Asilah is onze laatste stop in Marokko ongeveer 100 km vanaf de haven. Morgen varen we over naar Spanje en zullen we een dag later hopelijk in Denia aankomen.
Er is weinig reden om ons verblijf hier nog te verlengen want het weer is sinds eergisteren behoorlijk verslechterd. Dat ligt natuurlijk ook aan de streek, want ten noorden van de Atlas is het klimaat koeler en natter dan ten zuiden ervan. Maar er is ook een behoorlijke temperatuurval.
Gisteren zijn we naar Marrakech gereden en daar stonden we op de ons bekende camping Relais de Marrakech. Het is een van de beste, schoonste en duurste campings in Marokko, maar je hebt waar voor je geld. Er is zelfs een hondenwasplaats, iets wat we nooit eerder hebben gezien, een jacuzzi, een massagesalon en een mooi (niet verwarmd) zwembad. Maar ja, als het bewolkt is en slechts 14 graden dan geniet je niet zo. Bij vertrek was het wel weer zonnig.

We zien weer terug op een geslaagde tocht door Marokko van ruim 2500 km. We hebben veel nieuwe dingen gezien, genoten van mooi weer, spectaculaire landschappen en vriendelijke mensen.

26.11.12

Lalla-Takerkoust

Deze plaats is niet gemakkelijk te vinden op de kaart. Het is ongeveer 30 km ten zuiden van Marrakech. We gingen daarvoor de Hoge Atlas over, deze keer via de Tizi-n-Test route (pashoogte 2100m). Aan het begin zagen we een verkeersbord dat 120 km lang bochten beloofde. Dan weet je het wel. Toch was deze weg gemakkelijker te rijden dan de route van een paar dagen geleden.
Het weer was zozo, tot 8 graden afkoelend in de bergen, geen zon en af en toe motregen.

De start vanmorgen was moeizaam. De Duitse bewoner van de camper naast ons was vannacht van het trapje gevallen en kon niet meer overeind komen. Hij reist alleen en hij heeft ons niet geroepen en heeft dus uren lang voor zijn camper gelegen.
Vanochtend kregen we het met z'n tweeën niet voor elkaar hem weer in zijn camper te krijgen, niet onlogisch want hij was wel 150 kilo en er zat geen beweging in. Met de jongen van de camping erbij lukte het om hem op het trapje te krijgen. Even later kon hij toch zijn benen weer gebruiken. We zijn vervolgens vertrokken met beiden rugpijn...

Bij Lalla-Takerkoust staan we aan een stuwmeer,  met bijzonder mooi uitzicht op onder andere de besneeuwde Atlastoppen.. Er is geen camping maar een 'bewaker' vond het prima dat we hier overnachten. Inmiddels begint het ook hier zachtjes te regenen.

25.11.12

Taroudant (2)

Acht salades
Vandaag wilden we eens uitgebreid en lekker lunchen en de reisgids beval Riad Maryam aan. Het is twee of drie maal de prijs die we normaal betalen maar dan heb je ook wat. Na de soep verschenen maar liefst 8 verschillende salades op tafel. Daarna een overheerlijke lamstajine en nog een lekker toetje. We aten meer dan goed voor een mens is en er bleef nog heel wat op tafel achter. We namen ook nog de luxe van een fles wijn erbij.
De stadsmuren zijn 5 km lang
We hebben ook nog de soek bezocht en daar een typische Marokkaanse lamp gekocht. Uiteraard moesten we stevig afdingen en we liepen uiteindelijk weg. Waarna de winkeleigenaar ons achterna kwam en alsnog akkoord ging met de laatste door ons genoemde prijs, die minder dan een derde van de vraagprijs was.
Taroudant is een overzichtelijk stadje, omgeven door stevige muren, die het speciaal maken.

24.11.12

Taroudant

Via de onmogelijkste bergwegen zijn we naar Taroudant gereden, eigenlijk tot de camping er in de buurt. Het was een zeer fraaie route met enorm veel bochten, waar je wel de tijd voor moet nemen, want gemiddeld kom je niet boven de 40 km/u.
Toen we de bergen achter ons hadden gelaten kregen we nog te maken met een bizarre wegblokkade van wel 50 dromedarissen. 
Nu zijn we in een totaal andere wereld gekomen, want camping Raha ligt aan een drukke vierbaansweg. Voor het eerst sinds lange tijd hebben we hier geen last van vliegen en we ruiken de heerlijke sinaasappelbloesem.
De temperatuur is hier 26 graden (wat veel mensen jaloers zal maken) en we verwachten dat het minder afkoelt dan in Tafraout vanwege de lagere ligging.

23.11.12

Tafraout (5)

De laatste dag in Tafraout doen we weer een fietstocht, deze keer vanuit de camping.

Het is een erg fraaie route opnieuw, minder zwaar en lang dan de vorige maar landschappelijk ook heel bijzonder. Er zaten flinke onverharde gedeelten in, maar ze waren simpel te fietsen. Niet het wegdek maar de hoogteverschillen deden het hem deze keer. Uiteindelijk waren we na 45 kilometer en ruim 600 hoogtemeters terug bij de camping. Het laatste deel ging via de beschilderde rotsen, waar we twee jaar geleden ook hebben rondgekeken. De rotsen rondom Tafraoute blijven fascinerend.
Onderweg zagen we heel wat grondeekhoorns, erg grappige beestjes en een soort voorhistorisch beest van 25 cm waarvan we de naam niet weten maar die vrij lang bleef zitten voor de foto.

22.11.12

Tafraout (4)

Couscous
Sommige dagen doen we niets bijzonders, zoals vandaag. Wel doen we boodschappen met de fiets en eten we in restaurant Marrakech.
Uitzicht vanaf de camping bij zonsondergang

21.11.12

Tafraout (3)

Geen 51 maar 54 km in werkelijkheid
Vandaag hebben we een rondje gefietst van 54 km en 850 hoogtemeters. Er was ook een flink deel onverhard bij, zodat het een behoorlijk zware opgave was.
De afdaling
De moeite loonde echter, want het is een route door een zeer fraaie omgeving. We kwamen door prachtige kloven en palmentuinen.
Het is het rondje langs onder andere Ait Mansour, waar we twee jaar geleden al eens heen en terug naar toe gereden waren. Door het te combineren met een andere kloof, die net zo mooi is, wordt het een supertocht.
 

Vanuit Tafraout fietsen was voor ons niet mogelijk, want dat had nog eens 40 km extra en 600 hoogtemeters erbij betekend, dus iets te veel van goede. We gingen met de auto naar het startpunt, bij het bord op de eerste foto.

Ait Mansour
Wat een beetje tegenviel was het weer. Het waaide aanvankelijk nogal en er kwam steeds meer bewolking. Aan het eind, terug bij het hoogste punt (1700 m), was het slechts 12 graden en dat met een stevige wind. Niet lekker dus, maar over het algemeen was het een perfecte rit.

De eerste helft was vrijwel steeds afdalen, af en toe over iets wat ooit asfalt was geweest, maar het meeste toch onverhard.
De laatste 20 km was voordurend klimmen, maar wel over asfalt. Van verkeer was de hele route nauwelijks sprake.

De gpstrack is hier terug te vinden: klik

20.11.12

Tafraout (2)

De souk in Tafraout
Hier zijn de nachten weer kouder dan de laatste tijd, het wordt zo'n 7 graad. De zon warmt echter snel op.
De viskraam
We bezoeken vandaag de wekelijkse souk, vooral om groenten en fruit te kopen. Ook de heerlijke gebakken vis laten we niet liggen; alsof je op een Nederlandse markt bent.

Uitleg over het Ameln-huis
Daarna bezoeken we het dorpje Oumesnat in de Amelnvallei. Achter het nieuwe dorp bevindt zich het oude dorp, alleen te voet bereikbaar. Het bestaat voornamelijk uit ruïnes, maar enkele huizen worden nog bewoond, waaronder het "Maison Traditionelle", waar we een toelichting krijgen van de blinde eigenaar, in het Spaans (!) en een rondleiding door een van zijn zonen in het Frans. De andere zoon spreekt ook wat Engels en de eigenaar ook nog Duits, zodat het af en toe wat chaotisch wordt.
Dorp in de Amelnvallei
Maar we komen heel wat te weten over hoe het hier van oudsher toeging, over de bestaansbronnen en de gebruiken.
Een vraag die we hadden over de arganolie wordt ook beantwoord. Er blijken twee kwaliteiten te zijn. De goedkopere, die meestal voor cosmetische doeleinden wordt gebruikt, heeft eerst in de geit gezeten. Geiten vreten de noten en verteren het zachte omhulsel. De noot komt er weer uit in de harde schaal. Na het kraken hiervan wordt hij uitgeperst en dan heb je olie. Bij de dure variant gaat het om noten die geen geit van binnen hebben gezien en er dus ook niet naar smaken...

Daarna keren we terug naar de camping om te eten, de was te doen en nog een tijd lekker in de zon te zitten.

Camping Tazka
Tot nu toe hebben we eigenlijk dagelijks last van twee diersoorten, honden en vliegen. De (wilde) honden blaffen 's nachts soms uren achtereen en op elke camping worden we door vliegen belaagd, zodat ongestoord genieten zelden mogelijk is. Maar beschouw dit niet als klagerig zijn, we hebben het prima naar onze zin.

19.11.12

Tafraout

De woestijn bij Tata
Een van de leukste plekjes in Marokko is Tafraout, zodat we voor de derde keer hier zijn. We staan op dezelfde camping als tijdens onze eerste reis.
Gelaagde rotsen
De omgeving van Tafraout is heel bijzonder en eigenlijk alleen maar goed over te brengen met foto's en die zullen de komende dagen nog meer volgen.

Een indrukwekkende ksar
De weg er naar toe was 215 km en ook een aaneenschakeling van hoogtepunten. Het landschap was het eerste deel nog woestijnachtig en werd later steeds groener. Vooral de gelaagde en veelkleurige rotsen maken indruk.
Villa's van emigranten
Naar de Ameln-vallei bij Tafraout

De dorpen onderweg hebben naast simpele huisjes vaak ook enkele enorme villa's die er goed afgewerkt bijstaan. Bijna zonder uitzondering zijn deze gebouwd door Marokkanen die naar het buitenland zijn vertrokken. Soms staan ze leeg, soms woont er familie in. Uiteindelijk willen ze er met hun pensioen zelf gaan wonen. 

18.11.12

Tata

Zoute en zoete rivier komen samen
De weg naar Tata is 140 km en glad asfalt. Een aardige onderbreking halverwege is Tissint, een dorp aan de samenvloeing van twee rivieren en er is ook nog een waterval te bewonderen. De omgeving is in het rivierdal erg mooi en vormt een groot contrast met de woestijn zodra je het dal weer uit bent.

Omgeving van Tissint
In Tata staan we op dezelfde camping als voorjaar 2011. Toen was het helemaal vol, nu staan er maar een stuk of vijf campers.
Het is een gemeentelijke camping die niet goed wordt onderhouden, maar dat is in Marokko niets bijzonders, weten we inmiddels.

Vanavond hebben we even met dochter in Nederland geskyped, hetgeen -weliswaar zonder camera- toch opvallend goed gaat met de Marokkaanse dongel. Die heeft in vrijwel elk dorp waar een mast staat goed bereik en een aanvaardbare snelheid.

17.11.12

Foum Zguid

Dadels oogsten
Eerst nog een foto van de dadeloogst. Jongens klimmen zonder hulpmiddelen in de dadelpalmen en met een scherp mes aan een lange steel worden de takken en de trossen afgesneden en vallen naast de boom. Het ziet er spectaculair uit.


Het stuift...
Na eerst ruim inkopen te hebben gedaan nemen we de weg naar Foum Zguid. We weten dat het gedeeltelijk piste is en dat men bezig is er een asfaltweg van te maken. Uiteindelijk blijkt dat van de 130 km er ruim 100 km piste is, waarvan een flink deel irritant wasbord en ook nog eens 5 km een smalle stenige piste waarop je bijna niet vooruit komt. Verkeer is er vrijwel niet (we tellen 4 auto's en 2 brommers), zodat in geval van problemen je lang moet wachten op hulp. GSM-bereik is er ook niet. Maar gelukkig gaat alles prima en bereiken we na ruim 4 uur trillen en schudden het plaatsje Foum Zguid, waar we de nogal aftandse camping Sable d'Or bezoeken.
Piste rijden
Het is vandaag gaan waaien, zodat er af en toe zand opwaait. Het is half bewolkt en boven de 20 graden. Onderweg hadden we een tijdje de airco aan.

16.11.12

Zagora (2)

Onder voorjaarsachtige omstandigheden hebben we vandaag door de palmentuinen ten noorden van Zagora gefietst. Het is een idyllische omgeving en je komt hier taferelen tegen die in West-Europa al 50 jaar tot het verleden behoren. Ezelskarren zijn hier het belangrijkste transportmiddel. We komen door dorpen die er uitzien zoals in de Middeleeuwen en waar het leven ook nog ongeveer is als toendertijd.
Palmentuinen bij Zagora

Bonjour!

Wachtend op nog meer lading...
Onderweg worden we ontelbare malen door kinderen toegeroepen met bonjour, stylo, bonbon, dirham enzovoort. Dat is niet altijd even leuk, maar het hoort er blijkbaar bij. Een meisje had de Franse les goed geleerd en zei heel uitgebreid 'bonjour monsieur, bonjour madame'.
Na 35 km over onverharde weggetjes kwamen we op de asfaltweg die ons terugbracht naar Zagora. In totaal hebben we 55 km gefietst. Opnieuw was de gps met een van internet gedownloade route onze gids.

Vanavond hebben we een door de campingbaas bereide kiptajine gegeten die rijkelijk gevuld was en heerlijk smaakte. 

15.11.12

Zagora

Dadeloogst
Via de asfaltweg hebben we Zagora bereikt, in de Draa-vallei. Ook hier zijn enorm veel dadelpalmen en hier op de camping zijn ze momenteel aan het oogsten. Onderweg hebben we een nieuw voorraadje gekocht.
Huiselijk tafereel
We werden hier op camping Oasis Palmier allervriendelijkst ontvangen met thee uiteraard, maar ook wordt een tapijt voor onze camper gelegd en een tafel met krukjes.
Al snel is een jonge hond er met een slipper vandoor.

Het weer is de laatste dagen erg goed geworden, met veel zon, temperaturen boven de 20 graden, weinig wind en niet al te koude nachten.
Zagora is op zichzelf niet zo'n bezienswaardige plaats. De toeristen komen hier voor de palmentuinen en de dorpen verderop naar het zuiden, en ook hier de zandwoestijn. Er zijn bijzonder veel overnachtingsmogelijkheden langs de Draa. 

Palmtakken sjouwen
Volgens de laatste mode
Tijdens een wandeling naar de stad zien we onderweg een opvallende verschil tussen hoe de oudere vrouwen gekleed zijn en de meisjes met hun hippe gewaden. De hoofddoek is standaard hier. Voor de zekerheid fotograferen we hen van achteren.

14.11.12

Tazarine

Camping Amasttou
Vandaag ging de reis in westelijke richting. We zijn aangekomen op camping Amasttou, waar we al eens eerder verbleven. Het is een kleine en eenvoudige camping in het palmenbos. We zijn de enige gasten, in tegenstelling tot vorige keer. Toen was het voorjaar en dan is het duidelijk drukker dan in november.
We hebben eerst nog 20 km woestijnpiste gereden, met veel 'wasbord', dus auto en passagiers schudden dan als een gek. De asfaltweg daarna was erg rustig.
Onderweg probeerden we lamsvlees te kopen. De eerste slager had alleen maar rund. Hier in Tazarine slaagden we wel en de de bereide stoofschotel was zeer geslaagd.

Het plan om morgen binnendoor via een 90 km lange piste naar Zagora te rijden laten we toch maar voor wat het is, het schijnt gedeeltelijk een erg stenige weg te zijn.

13.11.12

Merzouga (2)

Zoek het juiste spoor..
Langs de duinen
Het is heerlijk weer vandaag, zonnig, weinig wind, ideaal om te fietsen. We doen een tochtje, geheel onverhard, van 34 km. We hebben weer een route in de gps gezet, handig want het is soms moeilijk te bepalen welk spoor je moet volgen. Eerst gaan we richting een drooggevallen meer en dan door een toeristisch dorpje en langs de duinen weer terug.
Aan het eind van de middag doen we wat velen doen, een hoge duin beklimmen en dan wachten tot de zon ondergaat.
Watching the evening sun




De nachten zijn koud, 4-6 graden, zodat we 's avonds soms de standkachel aan hebben. De slaapzak houdt ons 's nachts uitstekend warm.

12.11.12

Merzouga

Camping Les Roches
We zijn weer een stukje verder gereden, nu naar Merzouga, wat zijn bekendheid ontleent aan de Erg Chebbi. Dat is een groot gebied met zandduinen, erg in trek bij de toeristen. Er zijn tientallen hotels, herbergen en campings aan de voet van de duinen. Natuurlijk worden er allerlei dingen georganiseerd, zoals tochtjes met dromedarissen, jeeps, overnachtingen in berbertenten etc.
Wij beperken ons voorlopig even tot wandelen en fietsen. Vanuit de camper zien we de duinen liggen, dus ver hoeven we niet. We verblijven op het terrein van Auberge Les Roches, hoewel er geen rotsen te bekennen zijn.

In de duinen van Erg Chebbi
Het weer is niet helemaal naar onze zin. De wind is wel gaan liggen vanmorgen, maar het is frisjes, zeker als het ook nog bewolkt wordt. 's Middags ook weer wind, zandstormen en een regenbui. Morgen belooft het een paar graden warmer te worden.