Santiago de Chile

Relaxen in de Baños Colina

Gisteren reden we ander dal in, met als einddoel Baños Colina, een warmwaterbron, zoals er vele zijn in Chili en Argentinië. Het stond op ons lijstje om er minstens een te bezoeken. 

 

Deze leek ons leuk omdat de baden simpel zijn qua opzet en in een mooie bergwereld liggen. We werden niet teleurgesteld. We moesten vanaf de camping 45 km rijden om er te komen en natuurlijk was het laatste stuk weer een onverharde weg. Het voordeel is dat je ook kunt kamperen bij de bronnen en dus niet dezelfde dag terug hoeft. De camping was overigens heel erg simpel. 

Op de achtergrond de camping

We gingen gistermiddag dus meteen het bad in. Het water is heerlijk warm en wel behoorlijk zout. Er zijn koude douches om het zout er weer af te spoelen. In totaal zijn er zeven baden met temperaturen die variëren van zeer heet tot lauw.

Vanochtend deden we het nog eens dunnetjes over. Het was wat drukker dan gistermiddag, maar dat valt in het niet bij de weekenden. Goed dat we op maandag kwamen. 

We waren gewaarschuwd dat het hier op 2500 meter in de nacht erg koud kan worden, maar we vonden het meevallen. Het werd ongeveer 8 graden als minimum temperatuur. 

Een ruige weg in een ruig landschap

Afdalend van de baden naar de camper gleed Janny vanmorgen uit en ze had erge pijn in het bovenbeen. We vreesden voor een spierscheuring, maar nu, 6 uur later blijkt de pijn toch mee te vallen. Misschien niet meer dan een verrekking van een spier die na een paar dagen over moet zijn. 

Het wordt erg donker hier, dus later veel sterren

Van 2500 meter hoog zijn we nu op 10 hoog. We hebben een appartement voor 4 dagen in de wijk Providencia in Santiago. We reden dus van een uiterst afgelegen plek naar de zeer drukke hoofdstad met 6 miljoen inwoners. Het is wel een rustige woonwijk. 

De route van Temuco naar Santiago, 14-28 februari, ruim 1400 km

San José de Maipo

Embalse El Yeso met bergtoppen boven de 5000 meter

We zijn ongeveer 50 km vanaf de hoofdstad Santiago, ten zuidoosten. In het mooie rivierdal van de Maipo wordt heel wat aan recreatie en toerisme gedaan, zeker nu in het weekend. Het is een populair uitstapje voor de hoofdstadbewoners.

 

Wij staan een paar kilometer te zuiden van het dorp San José de Maipo op een leuke camping met notenbomen. De eigenaren hebben Duitse wortels en ze hebben hier de zaken goed voor elkaar. Er kunnen ongeveer 6 campers staan maar we zijn de enigen. Elke bezoeker heeft zijn eigen sanitair. In het dorp zijn we nog niet geweest want we zijn er omheen gereden.

Vandaag hebben we een uitstapje gemaakt naar het Embalse el Yeso, een mooi gelegen stuwmeer (2600 meter hoog) met uitzicht op enkele van de hoogste bergen van Chili. Het laatste stuk van de weg er naar toe was erg smal, onverhard en vrij druk. Auto's konden elkaar soms met veel moeite passeren en intussen kijk je in de diepe afgrond. Een vangrail ontbreekt. Hier een impressie.

De vorige twee overnachtingen waren bij de plaats San Fernando, aan de grote noord-zuidroute, Ruta 5. De camping daar was ook prima, met een groot zwembad zelfs en heerlijk geurende eucalyptusbomen, maar de omgeving was uitgesproken oninteressant. Die camping bevindt zich tussen twee steengroeves, een drukke weg en een rivier die onbereikbaar en onzichtbaar is. De gelegenheid is te baat genomen om de camper eens van buiten te wassen. Dat was sinds november nog niet gebeurd. Er had zich dus wel wat stof en vuil verzameld. 

Op die camping ontmoetten we een Fransman die op een scooter zijn Panamericana reis maakt. Begonnen in Frans Guyana was hij helemaal in Ushuaia op Vuurland gekomen en daarna weer verder in noordelijke richting met als einddoel Canada. Iets voor een volgend leven. 

Ons tussendoel is Santiago waar we dinsdag voor 4 dagen een appartement hebben gehuurd. We zullen daar vriendin Christien en haar dochter met gezin ontmoeten. Kunnen we weer eens Nederlands spreken. 

Pichilemu

Overnachtingsplek in Pichilemu

De plaatsnamen zijn af en toe tongbrekers. Dit is een bijzonder levendige badplaats waar de temperatuur niettemin nauwelijks boven de 20 graden komt om nog maar niet te spreken van het koude oceaanwater. Maar de bijna altijd aanwezige zonneschijn vergoedt veel.

Park Ross in Pichilemu

We staan op een parkeerplaats aan een lagune, maar nog wel aan de rand van de stad. Er staan hier ook caravans en busjes en het is er vrij rustig. Overdag komen er een stuk of tien touringcars die op een terrein hiernaast geparkeerd staan. Ze brengen Chilenen die voor een dagje naar het strand gaan, de souvenirstalletjes langsgaan en eten bij goedkope tentjes. Het is er overdag dan ook behoorlijk druk.

Daarnaast heeft Pichilemu zich uitgeroepen tot surfhoofdstad van de wereld. Dat lijkt ons overdreven want zo heel veel surfers zien we niet. 

Ondanks de toeristenstroom heeft het stadje toch wel sfeer, zodat we er een extra dag blijven.

Mistige strandwandeling

Onze vorige overnachtingsplek was 120 km zuidelijker en was het volkomen tegendeel. Aan een kilometers vrijwel leeg zandstrand stonden we vrij. Er was een gratis camping met een toiletgebouw, een ruimte met barbecues en overkappingen waar je op een beschutte plek je tent kunt neerzetten. Wij stonden dus op een verhard deel van het strand. Het is een bijzondere voorziening die de gemeente hier heeft gerealiseerd.

In de nacht was het volkomen donker, dus een mooie sterrenhemel.

Voor we naar Pichilemu reden probeerden we nog een parkeerplaats in het nietige dorpje Boyeruca, maar de mist uit zee was daar de spelbreker. Na een korte wandeling reden we verder. 

Het clichébeeld van zwervers: slapen op een bankje

We willen het even hebben over zwerfhonden. Deze komen in Chili heel veel voor. Wij hebben er geen last van want ze zijn niet agressief en bedelen ook niet echt om eten. 

We verbazen ons over hoe Chilenen met deze honden omgaan. Ze worden feitelijk volledig genegeerd. Niemand stoort zich er aan. Niemand jaagt ze weg, zelfs niet uit winkels of andere publieksruimtes. Niemand geeft ze te eten. Ze leven blijkbaar van afval. Het enige probleem is dat ze je 's nachts uit je slaap kunnen houden door geblaf en het zorgt voor extra vervuiling doordat ze vuilniszakken openmaken. 

Slechts een breed strand scheidde ons van de branding

Constitución

Camping bij Constitución

We reizen nog steeds in noordelijke richting langs de kust en zijn aangekomen in een wat groter dorp, Constitución.

Avondrood aan het strand bij Buchupureo

We stonden twee keer vrij en afgelopen nacht op een camping aan zee. Het zijn steeds leuke plekken maar meestal is er geen internetontvangst omdat we te ver van de bewoonde wereld af zitten. Campings hebben hier doorgaans geen wifi.

Het valt op dat op sommige plekken door Chilenen aan zee wordt gekampeerd in tenten en dat voor meerdere dagen. Zo kun je goedkoop vakantie vieren maar we zien dat dergelijke plekken op den duur niet zo fris en schoon meer zijn. 

Rotsen bij de riviermonding in Constitución

De meest spectaculaire plek was in Constitución. Er zijn daar meerdere rotsen waarop honderden meeuwen, aalscholvers en pelikanen zitten. Het moet hier een bijzonder visrijk gebied zijn want er zijn ook tientallen hengelaars in de weer. 

Het weer is prima, wel een stuk koeler dan in het binnenland. In de ochtend en avond is er soms mist uit zee, maar verder voornamelijk zon. 

De rots is wit van de vogelpoep

Dichato

Vanavond zonsondergang op de camping

Vanuit Temuco zijn we eerst naar de kust gereden, naar de vakantieplaats Puerto Saavedra. Tijdens de zomermaanden komen de mensen hier vakantie vieren in cabañas, meestal primitieve huisjes, of in hostels. Campings zijn er niet, al is er aan de overkant van de lagune een gedoogcamping waar door de Chilenen wel gekampeerd wordt. Wij wagen ons daar niet, want veel campings hebben in dit land 's zomers één groot probleem, geluidsoverlast. Dat zul je zeker op zo'n gedoogplek ondervinden. 

Wij stonden de nacht op een kleine parkeerplaats aan zee. Er kwamen wel wat mensen maar het bleef rustig, op de branding na. Het was dinsdag bewolkt en niet erg warm.

Lunchplek met uitzicht op de Stille Oceaan

We reden de dag erna door een golvend landschap met veel bosbouw. Het leek wel wat op Zweden. Het eindpunt was aan een meer waar we een camping vonden. Het was er behoorlijk vol en hier beleefden we de geluidsoverlast wel enigszins, al liep het niet uit de hand. Er stond op een bordje dat het om 1 uur 's nachts afgelopen moest zijn met muziek en dat gebeurde ook. Je moet je dus wat aanpassen aan het ritme van de Chilenen op de camping: half 2 naar bed en pas half 10 weer op. De camping was verder wel in orde, alleen geen warme douches.

In een dorp onderweg stonden wel 20 stoommachines opgesteld

Die hebben we wel op de camping vandaag. Hier geen muziek en veel minder druk. 

Het weer is gisteren en vandaag een stuk zonniger al moeten we voor echt hoge temperaturen nog een paar honderd kilometer verder naar het noorden. We zien hier af en toe de gevolgen van kleine bosbranden. Niet ver van deze camping zien we ook een stuk afgebrand bos en de eigenaresse van de camping zei dat ze wel bang waren geweest. Deze camping is namelijk midden in het bos. 

Bijna elke dag doen we een wandeling

Na Temuco hebben we ruim 400 km gereden en we zijn nu ten noorden van de stad Concepción. 

Temuco (3)

Het probleem met de versnellingen is opgelost.

Demontage en inspectie

Jan heeft een aantal dingen gedemonteerd om er beter bij te kunnen en stelde vast dat de beugel waar het bolletje in valt verkeerd gemonteerd was. Hij zat maar met een schroef vast en de andere schroef zat er wel in maar kon dus niet de beugel op zijn plek houden; heel vreemd. Het is eigenlijk een wonder dat de beugel drie jaar lang met één bout toch op zijn plaats is gebleven; tot vorige week dus.

De monteur heeft er niet veel werk meer aan gehad en Jan had het karwei ook zelf wel kunnen afmaken (denkt hij). 

Er lopen hier diverse kippenfamilies rond

Wij zijn natuurlijk erg opgelucht dat er uiteindelijk weinig aan de hand was en er geen onderdeel besteld hoeft te worden, waarop je dan dagenlang moet wachten. We blijven de rest van de dag nog wel hier en gaan morgen verder, richting de kust. 

Gisteren hebben we trouwens op geleende fietsen een tochtje naar het centrum van Temuco gedaan. Het was wel even wennen na zo'n 4 maanden niet gefietst te hebben. Het was een beetje doods op de zondag en we konden met moeite een restaurant vinden om te lunchen. Wel is er een enorm grote groenten- en fruitmarkt open op zondag.

Temuco (2)

We zijn dus voor enkele dagen neergestreken in het hostel in een voorstad van Temuco. Het is geen verkeerde plek want we kunnen lekker in de tuin zitten, of bij het zwembad of in een gemeenschapsruimte. We slapen gewoon in de camper. 

De mensen hier zijn erg behulpzaam en begripvol en denken met ons mee. 

Vandaag is Jan met de eigenaar mee geweest om af te spreken met een garage maar ze lijken alle gesloten deze zaterdag. Wel is er inmiddels een afspraak met een monteur die maandag langskomt. Jan heeft gezien dat de bolletjes nog in orde zijn maar dat door een losgetrilde en verdwenen schroefje de boel in het ongerede is geraakt. (*Het bleek later nog net iets anders te zijn). Een schroefje er in en het zou weer moeten werken. Er is alleen wat moeilijk bij te komen. 

De route van Trevelin tot Temuco (24 jan - 10 feb);
met alle omwegen en zijwegen was het 1200 km

Temuco (Chili)

Uitzicht over het kratermeer en het Lago Aluminé

We zijn wat overhaast de Andes weer uit. De bedoeling was er nog wat langer te blijven maar precies voor de grens van Chili, tussen de beide grensposten in, kregen we pech. Het schakelbolletje dat 3 jaar geleden vernieuwd was, is weer kapot gegaan. Het is een kunststof onderdeel van een paar euro maar essentieel om goed je kunnen schakelen. Nu zijn alleen de derde en vierde versnelling maar te gebruiken en dat is razend onhandig. Je kunt niet eens achteruitrijden. (* Het bleek later niet het bolletje te zijn maar een destijds verkeerd gemonteerde beugel.)

Een araucaria aan een van de vijf lagunas

We besloten naar een grote stad te rijden, 130 km naar het westen, dus Temuco. Daar zal het probleem hopelijk opgelost worden.

We staan bij een hostel aan de rand van de stad. We gebruiken hier de voorzieningen. De eigenaar toonde zich bereid om te helpen met het vinden van een goede garage morgen. Hopelijk is het onderdeel ook hier te krijgen.

Beklimming van de vulkaan

Van Aluminé zijn we gisteren verder gereden naar het vakantieplaatsje Villa Pehuenia, dicht bij de grens. Het is mooi gelegen aan het Lago Aluminé. We stonden op een camping vlak aan het meer. De camping was prima in orde, alleen was er geen internet, geen wifi maar ook geen 4g-ontvangst. Dat was in het hele dorp zo, merkwaardig genoeg. 

Vandaag deden we een pittige wandeling rond een kratermeer in een uitgedoofde vulkaan met sublieme uitzichten. Met de auto reden we de 5-lagunas-route. In beide gevallen is het Mapuchegebied en je betaalt dan een kleine toegangsprijs.

Ontbijt aan het Lago Aluminé

Jammer dat we de natuur weer hebben verlaten en in een grote stad zijn, maar er komen vast nog meer bergen op onze weg.

Camping aan Lago Aluminé bij Villa Pehuenia

Aluminé

We staan aan de rivier Aluminé waarin ook gezwommen wordt

We zijn wat verder naar het noorden gereden, naar het eenzame dorp Aluminé, gelegen in een mooi dal. Ook hier hebben we een mooie camping gevonden, weer aan een rivier. 

De wandeling

Vandaag hebben we een mooie wandeling gedaan in de omgeving van het dorp en verder hebben we eigenlijk een gewoon campingleven deze dagen. We zijn hier twee dagen en morgen gaat de reis weer verder.

Nu koken we regelmatig buiten;
de 28 jaar oude MSR benzinebrander bewijst weer zijn nut

We zijn dus nog steeds in Argentinië, wel in de buurt van de grens. Het weer is onveranderlijk zonnig en warm en er is ook weinig wind. Het is al niet meer voor te stellen dat we een maand geleden wel eens windkracht 9 hadden. 

PN Lanín

De majestueuze vulkaan Lanín en een even majestueuze araucaria

Op de grens met Chili ligt de 3776 meter hoge uitgedoofde vulkaan Lanín. Je ziet hem vanuit een wijde omtrek, maar het dichtstbij is toch vanuit het mooie nationale park. Het park telt niet alleen deze vulkaan maar ook bergmeren en vele araucaria's (slangendennen). Deze karakteristieke den komt in dit deel van de Andes in beide landen veel voor. Dit is de zuidgrens van zijn verspreidingsgebied. 

Vanaf Lago Tromen is er ook uitzicht op de vulkaan

De vulkaan is te beklimmen, 10 km naar de top, maar wel 2600 meter omhoog. Je moet dan naar een basiskamp om te kamperen en het stuk naar de top en terug op de tweede dag. Niet iets voor ons dus. 

Camping Tromen

We komen nu ook steeds meer in het gebied van de Mapuches, een oorspronkelijke bevolkingsgroep, die langzamerhand meer rechten krijgt, soms na lange (juridische en politieke) strijd. Ook in Chili wonen nog veel Mapuches. 

Het blog wordt gemaakt

Minder goed bericht is dat er in Chili veel bosbranden woeden. Gisteren zagen we de blauwe lucht enigszins grijs worden omdat de wind deze kant op waaide. Vandaag is dat niet meer zo maar de branden aan de andere kant van de grens zijn nog lang niet bedwongen, zo lezen we in het nieuws. We houden er rekening mee voor de route door Chili in het vervolg van onze reis.

We staan op een mooie camping aan een beekje en met voldoende schaduw. Deze camping in het nationale park wordt beheerd door Mapuches. De voorzieningen zijn beperkt maar we hebben wel wifi van het parkkantoor. 

Vandaag deden we een 7 km lange rondwandeling, bijna vlak, onder andere langs het Lago Tromen. De uitzichten op het meer, de vulkaan en de bossen zijn heel bijzonder.  

Araucaria's

Lago Tromen

Junin de los Andes

Langs de camping in Junin stroomt een rivier voor welkome verkoeling

Slechts 40 km verder ligt het volgende dorp, Junin de los Andes. Het is wat gewoner, dus minder toeristisch, maar er is wel een mooie camping waar we voor de verandering drie nachten verblijven. Dat is voor deze reis een record: drie nachten op één camping. 

Ook op het strand van San Martín de los Andes
 werd een podium opgebouwd

Het opvallende is dat de camping in de middag vrijwel leeg is en dat daarna veel mensen aankomen die de volgende morgen weer vertrekken. Buitenlanders zien we hier nauwelijks.

Vanwege de vakantietijd is er een behoorlijke bezettingsgraad, maar het publiek is hier beschaafd en rustig. Eigenlijk kunnen we wel stellen dat de Argentijnen in het algemeen vriendelijk en attent zijn. Ze zullen je zelden voorbij lopen zonder te groeten. Ook in het verkeer gedraagt men zich hier uitgesproken hoffelijk. 

Hiernaast is nog een camping die een jonger publiek trekt en luidruchtiger is. In de avond horen we dat er ergens op een podium opgetreden wordt. Elk dorp heeft zijn feest.

Onze tijd gebruiken we hier om contacten via internet te onderhouden, wat uitgebreider te koken, de verdere reis voor te bereiden, te lezen en te luieren. 

Er is een hittegolfje gekomen, vandaag zelfs 35 graden. Dat nodigt ook niet uit tot veel activiteit. Daarentegen zijn de nachten opvallend fris, zo rond de 10 graden.

San Martín de los Andes

Aan een van de zeven meren, Lago Villarino

Zondag reden we vanuit El Bolsón 12 km verder naar de estancia van Klaus en Claudia. We zijn klant bij hen voor de autoverzekering en de klanten worden altijd uitgenodigd om een of meerdere dagen bij hen te verblijven.

Lunch aan de rivier van de estancia

Ze zijn echte avonturiers die in hun jonge jaren beiden op een motor samen 16 jaar de wereld rondreisden. Ze hebben er een bestseller over geschreven: Abgefahren.

Leuk om te lezen, wereldreizigers van de 80-er jaren

We hebben meteen een exemplaar bij hen gekocht. Inmiddels hebben ze al 20 jaar deze boerderij die uit 100 ha land, een huis en wat bijgebouwen bestaat. Het ligt aan een idyllische rivier. Wij mogen daar kamperen en dat betekende een heerlijk rustige overnachting en een mooie sterrenhemel. 

Overigens is er twee jaar geleden een bosbrand op hun terrein geweest waardoor veel bos is verbrand. De opstallen konden worden gespaard. Dat zal mede de reden zijn dat ze rond hun huis constant alles nat sproeien in de zomer.  Ze hebben geen internet en er is geen mobiele dekking zodat we maar één dag bleven.

Het bestuurscentrum van Bariloche in chaletstijl

Maandag reden we verder naar Bariloche, de hoofdplaats van het Argentijnse Zwitserland. Zelfs veel gebouwen hebben hier een alpenstijl. De ligging aan het meer en de bergen rondom trekt de bemiddelde Argentijnen en Europeanen, ook in de winter. Het schijnt dat Máxima hier ook vaak kwam in het familiehuis. 

Een van de zeven meren

Ons onderkomen was enigszins het tegendeel van luxe. We stonden met de camper op een betaalde overdekte parkeerplaats en daar mochten we ook overnachten. Wel midden in het centrum, maar geen lawaai. 

Ten noorden van Bariloche begonnen we gisteren aan de 7-meren-route. Het is een fraai gebied met beboste bergen rond inderdaad zeven meren. Er zijn veel uitzichtpunten maar op een gegeven moment stopten we niet meer bij elke gelegenheid voor een foto.

Heerlijk plekje op de gratis camping

De overnachting de afgelopen nacht was ook aan een meer, op een vrije camping, zonder voorzieningen, behalve enkele picknicktafels. Er waren circa 20 andere campers en iedereen kon gemakkelijk een stekje vinden zonder de anderen last te bezorgen. 

Halverwege de wandeling vanmorgen

Na een wandeling langs het meer vanochtend reden we nog eens 50 km om in San Martín de los Andes te komen, natuurlijk ook aan een meer gelegen. Het is ook toeristisch maar veel kleiner dan Bariloche. Het heeft een gezellige uitstraling. 

We staan hier ook weer vrij, vlakbij het dorp, samen met enkele andere campers.