Tenerife (8)

Nationaal Park El Teide

Gisteren waren we al wat geacclimatiseerd op 1000 meter hoogte. De nacht was goed te doen met 5 graden. Vandaag ging het verder omhoog naar 2200 meter, want het beloofde een heldere dag te worden. Dat klopte inderdaad en velen grepen de kans aan om, na dagen van bewolking, regen, sneeuw en wind op de berg, eindelijk onder goede omstandigheden de Teide op te gaan. We vonden het behoorlijk druk.

De 3700 meter hoge top en links de 200 jaar oude krater die het lavaveld veroorzaakte

Na een korte stop in Vilaflor, een aardig dorpje, kwamen we aan op de grootste vulkaan van de Canarische Eilanden. We kozen een wandelroute die langs de lavavelden liep van de laatste uitbarsting, ruim 200 jaar geleden. Deze lopen tot vlak onder de resterende rotsen van veel oudere vulkanische formaties, miljoenen jaren oud. 

Boven de mist uit zagen we de toppen van La Gomera en rechts La Palma

De mist is er nog wel, maar deze blijft beperkt tot de lagere regionen. Het hele nationale park ligt er boven en je kijkt over deze mistlaag naar de hoogste toppen van de eilanden in de buurt, La Gomera, La Palma en zelfs El Hierro. Onderweg konden we ook nog even Gran Canaria zien.

De sneeuw van de afgelopen tijd, waardoor tijdelijk zelfs wegen even werden afgesloten, is aan de zuidkant nauwelijks nog te zien, maar nog wel aan de noordkant. Tijdens ons bezoek in 2016 lag er echter veel meer sneeuw. 

Zo stonden we de afgelopen nacht

We daalden later vanmiddag weer naar zeeniveau en prompt belandden we ook weer in de stofmist, zodat je maar een paar kilometer zicht hebt. We staan op een parkeerplaats in Puerto de Santiago, niet ver van de steile rotskust Los Gigantes. Er staan nog zo'n acht campers hier, een heel stuk drukker dan de afgelopen nacht toen we geheel alleen stonden. 

Tenerife (7)

Wandeling vandaag

Na het vertrek van de camping wilden we naar Palm-Mar om daar in de buurt van de kust twee keer te overnachten. We wisten al dat dit een vrij populaire plaats is voor mensen met campers. 

We hadden regen onderweg, maar toen we in Palm-Mar kwamen zagen we dat daar een flinke stortbui had huisgehouden. Veel modder op de straten en sommige auto's in 30 cm diep water. De brandweer was aanwezig om de nodige hulp te verlenen. Ook de rest van de dag en de volgende dag was de gemeente druk bezig om de boel weer netjes te krijgen. 

Wij hebben er inderdaad twee keer overnacht. Gisteren hebben we nog een wandeling gedaan, af en toe met moeite de modder ontwijkend. 

 

Vandaag wilden we het binnenland in. Net ver van Arona zou een leuke overnachtingsplek moeten zijn, waar ook gewandeld kan worden en waar aan parapente wordt gedaan.

Klaar om te vliegen

De plek is inderdaad spectaculair op 1000 meter hoogte, uitkijkend over de kuststrook. 

 

Dat uitkijken zat er vandaag helaas niet zo in, want het was weer eens bijzonder heiig van het stof in de lucht. De zon komt maar met moeite door deze stofmist. 

 

Hoe dan ook, we deden wel een wandeling en die was zonder meer indrukwekkend, ondanks het beperkte zicht.

Eenmaal donker blijken we een veel beter zicht te hebben op de omgeving, met name de kustplaatsen beneden ons. Hopelijk is dat een goed voorteken voor morgen als we verder gaan klimmen naar de Teide. 

Tenerife (6)

Mountainbiken langs de zuidpunt van Tenerife

Gisteren zijn we aangekomen op een volgende camping. Het zal voorlopig ook de laatste zijn, want verder op onze route is er nog maar één particuliere camping. De overheidscampings in de natuurparken zijn helaas alle gesloten vanwege covid. 

Rechts bananenplantages, links de kust

Waar we nu zijn, Camping Nauta, bevalt het ons wel, met name vanwege de goede voorzieningen. Er is helaas alleen uitzicht op omliggende bananenplantages, dus daar moeten we het niet van hebben. Het is ook een camping waar veel oudere langkampeerders verblijven, vooral Duitsers en Engelsen. Soms denk je dat je maar beter jongeren naast je kunt hebben, want wat kunnen deze mensen een lawaai maken, met name aan het eind van de middag, wanneer ze bij elkaar gaan zitten met een voorraadje drank. 

Eenvoudige lunch

Vandaag hebben we de fietsen weer eens gebruikt. We hadden een mooie route langs de uiterste zuidpunt van Tenerife. Het is een natuurpark met veel paden waarop gewandeld wordt maar die ook leuk zijn om te fietsen. Af en toe een stukje lopen nemen we voor lief. 

 

Er was regen voorspeld vandaag en in de verte zagen we ook wel buien, maar uiteindelijk stelde het weinig voor en onderweg hadden we gewoon prettig weer. 

In het vakantiedorp Palm-Mar hielden we een pauze bij een loungebar aan zee. 

Morgen zijn we ook nog op deze camping en daarna hopen we dat het zonnig genoeg is voor ritjes door de bergen. Nu hangen er nog bijna constant dikke wolken rond de Teide.

De regen bleef ver verwijderd

Tenerife (5)

Barranco van San Blas

Nog steeds doen we minimale dagafstanden, niet eens 15 km. Gisteren vertrokken we van El Médano naar  de camping Montaña Roja, waarvan we vanaf de top van de berg al een glimp konden opvangen. 

Camping Montaña Roja

Het bleek een keurige camping te zijn en er waren zowaar ook veel bomen, hetgeen aan de kust geen vanzelfsprekendheid is. Nu hadden we geen behoefte aan schaduw, maar toch, het ziet er aantrekkelijker uit. 

We deden de was en konden weer eens een douche nemen. Er was zelfs elektriciteit en het bleek dat hier de camperaccu toch werd opgeladen, terwijl we een tijd geleden dachten dat er iets kapot was aan de lader. 

Het gesteente in de kloof is bijna wit

Vandaag deden we weer eens uitgebreid boodschappen en reden naar een klein omheind natuurpark, genaamd San Blas, bij het dorp Los Abrigos. De entreepoort was afgesloten om voor ons onbekende reden, maar we vonden iets verderop een onofficiële ingang. We zagen dat er ergens een filmploeg bezig was met opnames en kozen een route met een grote boog er omheen. 

Het gebied is echt schitterend. Het lijkt nauwelijks bekend te zijn, maar dat is geheel ten onrechte. We liepen door enkele kloven en we kwamen bijzonder veel cactussen tegen. Het landschap is magisch.

Barranco San Blas

Mooi wandelpad langs de rotsen

We eindigden vandaag bij het vakantiedorp Costa del Silencio, naast de gele berg, de Montaña Amarilla. Voor de verandering slechts één andere camper bij ons in de buurt.

Tenerife (4)

Uitzicht op de Montaña Roja, vanaf een veel lagere top

Iets verder naar het zuiden ligt El Médano, een dorp dat we nog kennen van 6 jaar geleden. Het heeft een ontspannen toeristische sfeer.

Over het strand op weg naar de Montaña Roja

Het ligt op korte afstand van het vliegveld Tenerife-Sur, dus buitenlandse vliegtoeristen zien we hier ook wel, maar daarnaast ook veel Spaanse strandbezoekers en surfers in busjes uit allerlei landen. We zagen ook wel buitenlanders met hun laptop in een café aan de slag. Tenerife wordt aangeprezen als plek om onder de zon online te werken, dus dat werkt misschien wel.

Er zijn enkele parkeerterreinen waar veel campers staan en daar hebben wij ook overnacht, opnieuw aan het strand. 

Op de berg uitzicht naar het westen: strand, kassen, het vliegveld;
rechtsboven de besneeuwde top van El Teide

Vandaag, zaterdag, hebben we een wandeling van 8 kilometer gedaan, onder andere naar de 170 meter hoge top van de oude vulkaan Montaña Roja. Het waren heerlijke omstandigheden, 21 graden, veel zon en weinig wind, dus we hebben er erg van genoten. Het was wel behoorlijk druk op het laatste stukje naar de top. 

De 'rode berg' is de naam en inderdaad is de oppervlakte meest donkerrood door het vele ijzer. 

Ruïnes van het leprasanatorium

Eergisteren hebben we vanaf onze vorige standplaats in Abades nog de ruïnes van het leprasanatorium bezocht. Vanwege een lepra-uitbraak tijdens de Spaanse Burgeroorlog besloot Franco in 1940 opdracht te geven voor de bouw van dit sanatorium. Voordat de bouw helemaal voltooid was werd er met het werk gestopt in 1945 omdat er inmiddels een medicijn was tegen lepra en dus afzondering van de maatschappij niet langer nodig was. 

De kerk bleef onvoltooid

In de loop van de tijd zijn de gebouwen nog gebruikt als oefenlocatie voor het leger, filmlocatie en voor paintball e.d. Het bouwen van een vakantieresort op deze plek ging 20 jaar geleden niet door vanwege beperkende wetten en sindsdien vervalt het complex langzamerhand steeds verder. 

Tenerife (3)

Camping, maar wel op de eerste lijn

Het weer is inderdaad opgeknapt. Vandaag is het zelfs warm, vinden wij.

Geen ruimtegebrek

We zijn nog steeds ongeveer halverwege de oostkust van het eiland. Gisteren en eergisteren hadden we een camping aan zee. Vrij primitief, maar wel handig om weer wat voorzieningen bij de hand te hebben, zoals de mogelijkheid om te wassen en kleding op te hangen. Er was geen elektriciteit, wel verlichting, maar geen stopcontacten. Het was er redelijk rustig, voornamelijk vaste gasten.

We deden beide dagen een wandeling naar een naburig dorp over een kustpad. 

Ministrandje in het dorp La Jaca

Eigenlijk doen we verder niet al te veel. Wat lezen en wat internetten en de huishoudelijke karweitjes. 

Inmiddels hebben we weer een paar kilometer gereden naar een andere kustplaats en hier zijn speciale camperparkeerplaatsen gecreëerd. Er staan er nu een stuk of tien. Ook weer met de branding van de zee vlakbij. 

Voor degenen die zich afvragen of we alleen maar langs de kust trekken, nee, dat is niet de bedoeling. We willen ook de bergen nog in, maar de afgelopen dagen was het erg heiig en kon je geen bergen zien. We weten niet zeker of de nevel komt van stof uit de Sahara of iets anders is. Strakblauw was de lucht zeker niet en ook vandaag nog niet, al is het zonnig. Op onze weerapp staat trouwens dat de lucht die we inademen ongezond is. Maar ja, wat moet je daarmee? 

Tenerife (2)

We stonden prettig langs de boulevard in San Andres

Drie nachten waren we bij het strand van San Andres en dat beviel goed.

Pretentieloos maar lekker

Gisteren aten we in een 'volks' restaurant in San Andres. Geen buitenlanders en het menu zonder prijzen op een bord aan de wand. Alleen maar vis, salade en natuurlijk rimpelaardappelen, waar Tenerife om befaamd is. 

Tijdelijk inzinking

Meerdere redenen deden ons besluiten om vandaag toch te vertrekken. Het weer heeft een dip, gelukkig maar van korte duur. Vannacht regende het flink en ook vandaag zijn er buien geweest met een zwaarbewolkte hemel. Het klimaat is hier ook duidelijk anders dan op Fuerteventura en Lanzarote, waar het zelden regent. Wat dan wel weer meevalt is de temperatuur. Het is nog steeds 17 graden en in het zuiden nog een paar graden warmer.

Vanmorgen kwam ook de plaatselijke politie langs en zei dat alle campers moesten vertrekken. Waarom we nu met regen juist moeten vertrekken en de afgelopen dagen met heerlijk weer mochten blijven zal wel een raadsel blijven.

We reden 40 km naar het zuiden, maar stonden wel bijna een uur in de file in Santa Cruz. Niet iets wat je verwacht op een eiland. 

In afwachting van beter weer

We zijn in de buurt van Güímar aan zee. Het is weer een leuke plek, pal aan de promenade die ons scheidt van het zwarte strand. Alleen nog even wachten op mooi weer.   

We waren eerder op Tenerife, namelijk in 2016.  Klik hier

Toen waren we op de fiets en deden we ook nog een rondje La Gomera, alles met overnachtingen in pensions, B&B's en hotels. Nu zullen we het eiland op een andere manier gaan ervaren.

We hebben de terugreis een week vervroegd, namelijk met vertrek op 13 februari en ook de vertrekhaven gewijzigd. Dat was niet eenvoudig ondanks dat je tickets bij Fred.Olsen gratis kunt wijzigen. Iemand in een kantoor van de reder is er een halfuur mee bezig geweest. De computer zei 'nee'. Het probleem was dat wij een retour Huelva - Gran Canaria hebben en hoewel de boot op de terugweg Tenerife aandoet om passagiers en auto's op te pikken konden wij niet zonder bijbetaling in Tenerife opstappen. Dan was het (volgens de computer) geen retour meer, maar twee enkele reizen en dus flink duurder. 

De mensen van het kantoor belden met het hoofdkantoor en na twintig minuten kwam dan de verlossende uitkomst: we kunnen toch zonder bijbetaling vanaf Tenerife terug en een week eerder. Gelukkig zijn mensen ook nog wel eens de baas over de computer.

Tenerife

Campers bij het strand van San Andres op Tenerife

De moderne veerboot van Agaete naar Santa Cruz de Tenerife bracht ons in 80 minuten naar het laatste eiland deze reis. Het was opnieuw een rustige overtocht, misschien omdat het een speciale catamaran is met drie drijvers. 

Jardín Canario

Gisteren hebben we een botanische tuin in de buurt van Las Palmas bezocht. Het was een stevige wandeling omlaag naar het centrale deel en later weer omhoog.

 

Een deel is heel natuurlijk gehouden en een ander deel van deze tuin wordt intensiever verzorgd. We vonden het leuk om er rond te struinen.

Zeebaden in de avondzon

Na wat boodschappen gedaan te hebben kwamen we bij onze laatste bestemming op Gran Canaria, het kleine havenplaatsje Agaete. Behalve de veerboot en een vissershaven gebeurt er niet al te veel. Er zijn geen echte stranden, dus het toerisme is er kleinschalig. Wel zijn er zeebaden gemaakt, waar je in kunt zwemmen als in een zwembad.

Laatste overnachtingsplek op Gran Canaria

We stonden voor onze overnachting boven op een klif met uitzicht op zee. We konden de Teide op Tenerife al zien. 

We zijn nu in San Andres. Ten noorden van het dorp is een kunstmatig strand gemaakt en alle strandfaciliteiten zijn aanwezig. Het is er flink druk. Er is een onverharde strook waar circa dertig campers staan. Daar konden we gemakkelijk een plaatsje vinden voor de komende nacht. 

Ook Santa Cruz wordt door cruiseschepen bezocht, kunnen we zien. Er liggen er drie voor anker. 

Het is nog steeds mooi weer. 

Rotskust bij Agaete in de avondzon

Gran Canaria (bis)

Afscheid van Fuerteventura, waar zelfs geiten een karig leven hebben

Voor een paar dagen zijn we terug op de plek waar we de reis langs vier Canarische Eilanden op 21 november begonnen, Gran Canaria. Van hieruit nemen we nog een veerboot naar Tenerife.

De molen van Tefia staat er mooi bij

De overtocht vandaag van Fuerteventura naar Las Palmas de Gran Canaria duurde 2 uur en verliep gladjes. Geen zeeziekte ditmaal. 

Water uit de rotsen zorgt voor uitbundig groen

Op Fuerteventura bezochten we gisteren nog een bijzondere plek, de kloof van Los Molinos. Het is de enige plek waar ook in droge perioden een riviertje stroomt. Het water komt ergens uit de rotsen en dat zorgt voor uitbundige flora en fauna. We zagen heel wat vogels. 

Diverse malen moesten we de beek oversteken

We deden een wandeling door de kloof tot we bij de uitmonding in zee bij het gehucht Los Molinos waren. Na een koffie in het plaatselijke restaurant liepen we bovenlangs terug naar de parkeerplaats, in totaal zo'n 7 kilometer. 

Het zoetwater trekt veel vogels aan

We overnachtten op de parkeerplaats in het dorp Pájara, wat we al kenden van ons vorig verblijf. 

Vandaag bleven we een paar uur bij La Pared, een slaperig oord aan zee. Het was prachtig weer. 

Nu staan we op de camping die we ook al kennen van ons eerste verblijf op Gran Canaria, aan de noordkust, 20 km ten westen van Las Palmas. 

Fuerteventura (bis)

Wasbordweg tussen de lavavelden

Na twee weken Lanzarote zijn we terug in Corralejo op Fuerteventura. Dat is ongeveer zoals gepland. We doen de eilanden nu in omgekeerde volgorde en in sneltreinvaart. Woensdag terug naar Gran Canaria en vrijdag naar Tenerife, ons laatste eiland, waar we dan nog ongeveer vier weken zullen blijven. 

Druiven groeien altijd tussen muurtjes

Een directe veerboot naar Tenerife had ook wel gekund, maar dan zijn we met een tussenstop 10 uur onderweg, geen prettig vooruitzicht.

Gisteren deden we een fietstocht ten noorden van het Timanfaya NP. Dat is ook voornamelijk lavagebied. De grotendeels onverharde weg was in het begin nogal lastig te fietsen met veel losse stenen, maar later werd het beter, hoewel wasbordwegen ook niet prettig zijn en er was ook nog een straffe tegenwind. 

In de buurt van het enige dorp onderweg zagen we hoe de wijnbouw er uit ziet op Lanzarote. Het eiland heeft kwaliteitswijnen, mede vanwege de lavagrond. Er valt hier heel weinig regen maar het planten van de wijnstokken tussen muurtjes van lavastenen zorgt blijkbaar voor wat extra vocht door condensatie. Het is nog maar begin januari maar de druivenplanten beginnen al uit te lopen.

Een van de Papagayostranden

Vandaag hebben we nog enige tijd doorgebracht op de zuidelijke punt van Lanzarote, bekend als Punta del Papagayo. Er zijn mooie strandjes tussen de rotsen. Hoewel het bewolkt was vandaag zagen we toch wat mensen op het idyllische gele strand. 

Wandelen rond Punta Papagayo

Twee eilandbewoners zeiden ons vandaag spontaan dat ze het maar koud vonden. De thermometer wees 20 graden aan, maar de zon kwam er vandaag niet door.

Lanzarote vonden we erg de moeite waard. Het vulkanisme is overal zichtbaar, onder andere door de 300 uitgedoofde vulkanen. Ook de deels door César Manrique ontworpen bezienswaardigheden vonden we mooi. Het eiland heeft een aantal prachtige plekken aan zee om met de camper te overnachten.

Lanzarote (6)

Vulkanen en lavavelden

Het zuidwestelijke deel van Lanzarote wordt gedomineerd door uitgedoofde vulkanen en uitgestrekte lavavelden. Het vulkanisme is hier twee eeuwen geleden gestopt, maar je weet nooit of het definitief is. Wat je ziet is dus nog betrekkelijk vers in geologische zin.

De bus reed hoog; je kijkt op een vulkaan

Allereerst bezochten we het Nationale Park Timanfaya, de belangrijkste toeristentrekker van Lanzarote. Vanaf het restaurant is een weg door het park aangelegd die alleen door bussen mag worden gebruikt.

Een vreemd gevormde krater

Men is erg strikt in het beschermen van het gebied; je mag dus alleen met zo'n bus mee om wat te kunnen zien; wandelen zit er niet in.

Het moet gezegd, het park is van een bijzondere schoonheid, ook vanaf de touringcar. 

Eenmaal terug bij het restaurant, ook weer een creatie van de kunstenaar César Manrique, blijkt dat de ondergrond hier nog niet helemaal is afgekoeld na twee eeuwen.

Barbecue op hete lucht uit een vulkanische put

De hete lucht doet stro vlamvatten, water opspuiten als een geiser en boven een 7 meter diepe put worden de kippenpoten voor de restaurantgangers geroosterd.

Demonstratie van een geiser

We gaan naar de kust en installeren ons voor de nacht op een parkeerplaats bij de Salinas van Janubio. Er is een lagune met veel watervogels en er omheen zoutpannen waar nog steeds zout wordt gewonnen.

Zoutwinning

 

Lavapad

Vandaag reden we naar El Golfo een dorpje aan zee met een stuk of 12 restaurants. We komen hier echter om een wandeling te doen, die eerst de kustlijn volgt. Ook hier zijn het de lavavelden, die tot aan de kust reiken,  die het landschap domineren. Op een parkeerplaats bij het dorp en met uitzicht op een sterke branding overnachten we, opnieuw met enkele andere campers.

Ruige branding bij onze overnachtingsplek

Na drie stormachtige dagen is het vandaag weer "normaal" geworden, met veel zon, een lekkere bries en een aangename temperatuur.