22.11.18

Mazamitla

Gisteren zijn we verder gereden naar Angahuan. Het is een Indiaans dorpje ten noodwesten van Uruapan. Het is vooral bekend vanwege de vulkaan Paricutín. Deze is in 1943 ontstaan als een plotselinge opwelving van de grond. Gedurende 9 jaar werd het een vulkaan van 400 meter hoog die lava, as en rook uitspuwde. Er vielen geen gewonden.


Vanaf de primitieve camping bij het dorp hebben we vandaag een mooie wandeling gedaan.
De Paricutín met gestolde lava op de voorgrond
Eigenlijk was het de bedoeling naar de vulkaan te lopen hetgeen ongeveer 15 km retour zou zijn, maar het bleek dat deze korte route een flink stuk strompelen over lavablokken zou betekenen en dat zagen we niet zitten.

De kerkruïne van San Juan Viejo
De langere en gemakkelijke route die veel mensen per paard doen is ruim 25 km en dat was ons te veel, te meer omdat we al een stuk omgelopen hadden.

We beperkten ons tot het bezoeken van San Juan Viejo, het dorp dat destijds onder een lavastroom werd bedolven. Alleen van de kerk staan nog restanten overeind tussen de grote brokken lava. Een bijzonder gezicht is dat.

Kerkruïne sinds 1943
Uiteindelijk hebben we 11 km gewandeld, maar het was zeker de moeite waard. Deze omgeving is heel mooi.
Ochtenddauw

We besloten niet nog een nacht te blijven op deze camping maar door te rijden naar onze volgende stop in Mazamitla.
Dat bleek gemakkelijker gezegd dan gedaan. De 130 km zaten niet in de lengte maar in de kwaliteit van de wegen. Niet alleen moesten we door enkele grote plaatsen en hadden we weer veel verkeersdrempels te verwerken. De weg bleek over grote afstand van heel slechte kwaliteit. regelmatig moest je slalommen om de gaten heen en op diverse plekken ontbraken hele stukken asfalt.

In de buurt van Mazamitla zou een camping moeten zijn, maar deze is inmiddels opgeheven. We overnachten nu in een hotel, dichtbij het centrum.
We zullen het dorp nog gaan verkennen, want dit is weer een van de 111 Mexicaanse 'pueblos magicos'.

Geen opmerkingen: