19.11.18

Pátzcuaro (3)

Pitriet in Tzintzuntzan, in de Mexicaanse kleuren
De nachten zijn fris hier,  zo'n 8 graden, maar overdag warmt het op tot boven de 20 graden met volop zon.
Langs het meer van Pátzcuaro

We vonden het weer eens tijd voor een fietstocht. Vanaf de camping maakten we een rondrit van bijna 50 km. Deels was het een redelijk drukke weg en deels was het heel rustig en er was regelmatig uitzicht op het meer van Pátzcuaro, met zijn vier eilanden.

Hier is geen woord Spaans bij
Het verkeer houdt wel goed rekening met fietsers, merken we. We kwamen ook wat andere fietsers tegen, maar er is geen echte fietscultuur in Mexico.

Alles van hout
Onderweg kwamen we door één groot dorp, Tzintzuntzan. De streek heeft diepgewortelde Indiaanse tradities en de meeste plaatsnamen hebben ook een Indiaanse oorsprong. Deze plaatsnaam betekent 'plaats van de kolibries'.

Cafeetje van 6 vierkante meter
We aten bij een stalletje langs de weg, een zeevruchtencoctail met garnalen en inktvis, die heel goed smaakte. Ook vonden we een piepklein koffietentje. Er konden met een beetje goede wil vier mensen zitten, maar een tafel ontbrak. De koffie was niettemin uitstekend.

Op een gegeven moment hoorden en zagen we tijdens onze wandeling door Tzintzuntzan een muziekgroepje voorbij komen, die een naar ons gevoel opgewekt deuntje speelde. Dat bleek evenwel het begin van een zeer lange begrafenisstoet te zijn, met naar schatting 300 mensen.

Begrafenisstoet
Tzintzuntzan is een centrum van houtbewerking en pitrietverwerking. Veel dorpen rond dit meer hebben van oudsher een specialiteit als het om ambachten gaat, zoals koper, aardewerk, muziekinstrumenten. We zagen heel wat mensen die met houten voorwerpen onder de arm vertrokken. Niet onze smaak, maar hier blijkbaar geliefd.


2 opmerkingen:

IneNico zei

Prachtig woordgebruik: "Niettemin" en "evenwel". 👍

J&J zei

Dank! Gebruik ik ook regelmatig in gesprekken met mijn eega...