Onze VW T4 California Syncro

Toen we onze camper in 2001 in Duitsland kochten, konden we niet vermoeden dat we hem in 2017 nog steeds gebruiken.
Toen 2 jaar oud, nu 18. Toen 38.000 km, nu 364.000 km op de teller.

Marokko 2017

Voor 2018 hebben we een lange reis gepland, in Noord- en Midden-Amerika, zodat we voor de keus stonden of we verder gaan met deze camper.
Zonder lang na te denken werd dat een volmondig ja.

Zagora, Marokko

Deze Volkswagen T4 met TDI 2.5 motor heeft eigenlijk alleen maar pluspunten voor ons.

1. De 5-cilindermotor staat bekend als zeer betrouwbaar. Hij verbruikt geen olie en hij loopt nog steeds goed.

2. Het is een compacte bus die overal past. Dankzij de slechts 2 meter hoogte betalen we een laag toltarief en hij past in elke parkeergarage. Smalle straatjes zijn zelden een probleem.
Een verscheping is eveneens vanwege de afmetingen relatief goedkoop.

3. De camperinrichting van de Volkswagen California is simpel maar degelijk en functioneel. We zouden er zelf niets aan willen veranderen. Er zit standverwarming in die werkt op diesel. De koelkast werkt op 12V. Er zit een 220V aansluiting op de camper voor als je op een camping stroom wilt. Maar een feit is dat we deze maar zelden gebruiken omdat we 3 tot 4 dagen kunnen staan zonder stroomaansluiting.
Zonnepanelen hebben we daarom ook niet echt nodig.
Wel hebben we een fietsenrek en luifel aan de camper. Het fietsenrek gebruiken we bijna constant en de luifel af en toe, maar we zijn ook niet vaak onderweg tijdens hete zomers.
Een nadeel van de Syncro is dat het reservewiel niet onder de auto past en dus achterin ligt. Dat kost vrij veel bergruimte. Sommigen hebben het reservewiel op een beugel op de achterklep, maar daar zit bij ons het fietsenrek.

Franse Alpen, 2017

4. Het is een comfortabele reisauto. Dankzij de 75 KW motor kom je vlot mee in het verkeer. Er zit cruise-control in en airco. Het lawaai tijdens het rijden is aanvaardbaar.
De syncro-uitvoering hebben we destijds bewust gekozen, maar het is wel een feit dat we zelden 4wd nodig hebben. In Amerika hebben we er wellicht nog voordeel van.

5. Hij ziet er nog mooi uit. Afgezien van een paar kleine deukjes is de buitenkant nog gaaf. Alleen de motorkap is overgespoten. De binnenkant ziet er ook nog goed uit, hoewel het tentdoek van het hefdak niet echt mooi meer is.

Het voorgaande klinkt als een verkoopverhaal, maar het zijn toch echt redenen om hem juist niet te verkopen.
Het enige argument tegen het meenemen van deze camper naar Amerika is dat deze daar niet veel voorkomen, zeker geldt dat voor de T4 met dieselmotor. Dat kan een eventuele reparatie misschien een moeilijke zoektocht naar een betrouwbare garage nodig maken, om nog maar niet te spreken van onderdelen.

Marokko 2010

Hoe goed ook, de VW T4 TDI 2.5 is ook niet onfeilbaar en heeft onderhoud nodig. Veel dingen die door slijtage kapot kunnen gaan, zijn de laatste jaren vervangen, zoals:
-koppeling en vliegwiel
-fuseekogels
-stuurkogels
-draagarmen (met rubbers) van de voorwielophanging
-katalysator
-startmotor
-dynamo
-vacuümpomp
-luchtmassameter
-2 ventilatoren
-krukaspoelie
-omvormer/scheidingsrelais
-kunststof schakelbolletje
-schokbrekers

Update april 2020

Red Rock State Park, Californië, 2019

Inmiddels zijn we weer een paar jaar verder. De reis door Midden-Amerika, Mexico en de Verenigde Staten werd gevolgd door een reis naar Spanje en Marokko.
Na het reguliere onderhoud werden we in Spanje verrast door een gebroken schakelbolletje. Je moet de bolletjes eigenlijk preventief vervangen na circa 8 jaar.

Tafraoute, Marokko, 2020
Nieuw doek

Serieuzer was het probleem met de standkachel. Deze ging in Frankrijk kapot en tot nu toe bleek reparatie onmogelijk. Er zit een elektronische fout in die niemand er nog uit heeft kunnen halen. We blijven proberen.
Verder bleek vervanging van het doek van het hefdak noodzakelijk. Er vielen te gemakkelijk scheuren en gaten in.
Ook zit er nu een nieuwe huishoudaccu in.
De kilometerstand is nu 406.000 km en daar zal voorlopig vanwege de coronacrisis niet veel bij komen.

Nu met zonnepaneel

Update februari 2021

Inmiddels staat er 415.000 km op de teller. 

De standkachel werkt weer nadat hij door een bedrijf in Ede is gereset met de juiste apparatuur.

We waren van plan om dit jaar naar de Canarische Eilanden te gaan en veel vrij te staan. Met het oog daarop heb ik een zonnepaneel op het hefdak gelijmd.

We zijn niet verder gekomen dan het vasteland van Spanje, maar het blijkt goed te werken. We kunnen nu langer achtereen vrij staan. 

Update september 2022

Na een lange reis door Spanje, inclusief de Canarische Eilanden staat er nu 435.000 km op de teller.

De bus wordt grondig voorbereid op een nieuwe reis naar Amerika, nu naar Zuid-Amerika, vanaf november. 

Er is ook een spatbord vervangen omdat een vrachtauto er een deuk in had gereden, maar verder is er niet zoveel spannends te vermelden. We hopen dat het weer circa 30.000 km goed blijft gaan. 

Voor Zuid-Amerika monteren sommigen all-terrain-banden maar anderen doen dat bewust niet. Na lang aarzelen kiezen we toch maar voor de gewone banden, want ook daarmee kun je best over gravelwegen rijden.

Update zomer 2023

Vrije overnachting aan de Ruta de 7 Lagos, Argentinië

We hebben de camper na 5 maanden door Zuid-Amerika achtergelaten in Mendoza, Argentinië, met de bedoeling om er later dit jaar mee verder te reizen.

We hadden enkele tegenslagen tijdens de 14.000 km die we hebben afgelegd. De vaak beroerde steenslagwegen hadden hier wel iets mee te maken (kapotte band) maar de camper hield zich verder goed. Wel hadden we aan het begin van deze reis snel na elkaar een kapot zonnepaneel, een scheur in de voorruit en een kapot wiellager. 

Aanstaande is het vervangen van de achterremblokken en de banden. 

Update mei 2024

De tweede reis in Zuid-Amerika van ruim 6 maanden en bijna 12.000 km leverde weer enkele problemen op.

De eerste keer in 25 jaar afgesleept

Een lekkend druklager van de koppeling maakte een grote reparatie in Chili noodzakelijk, waarbij zekerheidshalve de volledige koppeling met vliegwiel werd vervangen. Verder was er weer eens een ashoes gescheurd en ging de spanningsregelaar kapot. Ook brandde het laadapparaat door, voor de tweede keer in 25 jaar. Dat wordt in Nederland gereviseerd. Inmiddels liggen er ook nieuwe banden onder en zijn de remblokken achter vervangen. 

De camper staat in Uruguay en vanaf daar staat een derde reis gepland richting Colombia. De kilometerstand is nu 464.000 km. 

Update april 2025

Garage in Potosí, Bolivia

De Zuid-Amerikareis zit erop. Onze bus gaat in een container terug naar Nederland. De kilometerstand is nu 477.690. 

Ook de laatste 14.000 kilometer verliepen niet helemaal zonder problemen, maar het was relatief behapbaar. Een rammelende schijfrem is gerepareerd, er is een nieuwe stuurarm geplaatst en er zijn wat lekkages verholpen, zowel motorolie als koelvloeistof en brandstof. 

Gelukkig vind je onderweg steeds wel betrouwbare monteurs. De overlandercommunity verspreidt de goede berichten maar waarschuwt ook voor garages waar je beter niet heen kunt gaan.  

Girona

Arles, buitenkant van Romeins amfitheater

Vanochtend hebben we kort Arles bezocht. Het is de stad van de Romeinen, te zien aan een groot amfitheater dat nog grotendeels intact is. Het is ook de stad van Vincent van Gogh, die hier veel werken heeft gemaakt, maar ook is hier het psychiatrisch hospitaal waar hij verbleef. Het gebouw staat er nog steeds.

Arles, ziekenhuis waar Vincent van Gogh verbleef

Daarna reden we 350 km door naar Girona en we dineerden in de oude stad. Dat kon buiten op een terras, want het is nog steeds niet koud, zelfs in Noord-Spanje niet.
Girona is onze laatste etappeplaats voor we weer in Denia zullen zijn.

Onze Italiëreis is ons goed bevallen.
We hebben de cultuurschatten die in ruime mate voorhanden zijn, regelmatig kunnen afwisselen met leuke fietstochten, 9 keer om precies te zijn met een totaalafstand van 425 km.
Met de camper hebben we, eenmaal terug in Denia, 5400 km afgelegd.

Arles

Levanto, zonsondergang vanaf de boulevard

Onze Italiëreis zit er al zo ongeveer op. We hebben vandaag voornamelijk de tolwegen gebruikt om een flink stuk van de afstand naar Denia te overbruggen.

We staan nu op een camperplaats in Arles, langs de brede Rhone.

Levanto (2)

Riomaggiore

Vandaag was ons bezoek aan Cinqueterre. Dat is vanuit Levanto prima te doen met de trein. Ongeveer elk halfuur doet de trein alle 5 de dorpen aan. We beginnen bij de verste, 20 minuten met de trein, Riomaggiore, de grootste van de vijf.

Helaas kunnen we niet langs zee wandelen naar het volgende dorp, Manarola, want het wandelpad is sinds 2011 gesloten. Er was toen natuurgeweld in de vorm van modderstromen, die veel vernield hebben, waaronder dit wandelpad. Kennelijk is het lastig om deze schade te herstellen.

Het kerkje van Vernazza staat bijna in de Middellandse Zee

We nemen dus steeds de trein tussen de dorpen.
Het spoor gaat bijna volledig door tunnels en er gaan ook sneltreinen en goederentreinen overheen. Voor het toerisme in Cinqueterre is de trein heel belangrijk, te zien aan de vele mensen die er gebruik van maken.

Uitzicht vanuit het kerkje van Vernazza

Zo bezoeken we dus ook nog Corniglia, Vernazza en Monterosso.
Het zijn alle pittoreske dorpen, een bezoek zeker waard, al worden we aan het eind enigszins moe, want we leggen al met al toch 15 km af, zegt de stappenteller.

Eenmaal terug in Levanto, rijden we de camper even naar de boulevard om bij zonsondergang een biertje te nemen en ons avondeten te genieten.

Levanto

Het plaatsje Levanto wordt onze uitvalsbasis voor Cinqueterre, het beroemde nationale park.

Fietspad bij Levanto

Het ligt er juist ten noorden van, aan zee.
Van hieruit willen we morgen per trein de 5 dorpen bezoeken die het park zo bijzonder maken.

Vanmiddag hebben we ons beperkt tot een fietstochtje van de camping naar het dorp en van daar naar het dorp Bonassoia, ten noorden ervan. Het is een fraai fietspad langs zee, deels door spoortunnels, want vroeger liep de spoorbaan dichter langs zee.

We aten een ijsje in de zon en zagen dat het strandseizoen hier nog niet ten einde is. Veel zonaanbidders op het strand.

Pisa(2)

Lucca, Torre Guinigi, met 7 eiken

In de buurt van Pisa ligt Lucca. We fietsten erheen over een vrij drukke weg, met een niet lastige klim en een niet erg aangename tunnel.

De terugweg ging grotendeels over een fietspad langs een rivier, dus relaxt.

De stad Lucca is nog volledig ommuurd en heeft brede verdedigingswallen waarover je mooi kunt fietsen of lopen. Binnen deze muren vind je alle bezienswaardigheden en dat zijn er ook hier vele.

Lucca, Piazza Amfiteatro

Bijzonder is het perfect ovale plein Piazza Amfiteatro. Op deze plek was vroeger een Romeins amfitheater, vandaar de naam en de vorm.
Nu staat het rondom vol met restaurants en terrassen.

Fietsen over de vestingwallen van Lucca

Een andere, nogal bizarre, bijzonderheid is de 45 meter hoge Torre Guinigi, waarop ooit 7 eiken zijn geplant. Je gelooft het pas als je het ziet.

Lucca is een aangename en rustige stad, wel toeristisch maar niet overlopen door groepen die achter een gids aansjokken.

Camping in Pisa

Het was vandaag perfect fietsweer.
De totale fietsafstand was 56 km met 250 hoogtemeters.

Pisa

Toren van Pisa, toen wij er waren stond hij gewoon recht, of...

Via een tussenstop in San Gimignano hebben we Pisa bereikt.

We staan op de stadscamping op loopafstand van de basiliek en de beroemde toren.

Brug over de Arno in Pisa

Aan het eind van de middag hebben we de wandeling gedaan naar de toren en zijn de oude stad doorgelopen tot de rivier de Arno. Het is ook hier overal een drukte van belang.

Ook in Pisa worden Remus en Romulus geëerd

Vanochtend hebben we San Gimignano aangedaan, eigenlijk omdat het in de reisgids staat. Waarschijnlijk komt het mede door de zondag, het was in elk geval ook hier bijzonder druk. De mensen vochten bijna om een (betaalde) parkeerplaats te krijgen.

De torens van Gimignano

Het kleine stadje heeft een lange geschiedenis en die is terug te vinden in de gebouwen en de stadsmuren, maar vooral in de karakeristieke vierkante torens. Het enige doel van die torens was dat de eigenaar kon pronken met zijn welstand: hoe hoger hoe rijker.
Er waren er ooit ruim 70, nu nog 14.

Na een bewolkt begin werd het opnieuw zonnig, met 20 graden bijna fris.

Siena (2)

Piazza del Campo, Siena

Met de fiets is het 6 km  vanaf de camperplaats om het centrum van Siena te bereiken.

Ook Siena is een hoogtepunt op onze rondrit door Italië. En dat zie je natuurlijk ook meteen aan de drukte. Gelukkig is het hele centrum voetgangersgebied, maar toch is het hier en daar nog lastig om door te komen. Het is zaterdag, dus veel Italianen zijn aan het winkelen.
Overigens slaan we Florence deze reis over omdat we daar al eens waren.

Piazza del Campo

Een van de grootste attracties is het Piazza del Campo, een groot glooiend plein omringd door pallazzi. Het is het absolute centrum van Siena. Dit is ook het toneel van Il Palio, de beroemde
paardenrace van drie rondjes om het plein. Het wordt dan volgestort met zand en 10 ruiters strijden om de eer van hun wijk. Het wereldberoemde spectakel trekt elk jaar duizenden bezoekers.

We lunchten in Morbidi, een klein buffetrestaurantje met heerlijke gerechten. De Italianen zijn toch wel meesters in de keuken.

Eten in restaurant Morbidi

Dom in Siena

Daarna bezochten we de dom van Siena, die heel karakteristiek is met zijn zwartwitte zuilen. De hele kerkvloer is met marmer ingelegd en beeldt allerlei episoden uit.

Remus en Romulus, stichters van Siena

Onder andere de stichting van Siena, die te danken zou zijn aan Remus en Romulus (ook verantwoordelijk voor Rome), de door een wolvin gevoede tweeling.

Op de camperplaats genoten we in de zon nog even na onder het genot van een Bavaria.

Siena

Pitigliano

Eerst hebben we vandaag drie dorpen bezocht met de gezamenlijke noemer 'tufa'. Ze zijn oud, karakteristiek en zijn volledig uit tufsteen opgebouwd.

Middeleeuws Sorano

De streek geniet blijkbaar een zekere toeristische reputatie want we zijn niet de enige die hier rondkijken. Toch is het zeker niet overlopen en we hebben te doen met de winkeltjes en restaurants die deze periode van het jaar maar weinig aanloop hebben.

Sorano. Satellietschotels verplicht in middeleeuwse bruine kleur. 

De dorpjes heten Pitigliano, Sovana en Sorano. Ze liggen er na al die eeuwen prachtig bij in een fraaie omgeving.

Daarna reden we door naar Siena, waar we op een camperplaats staan, een paar kilometer buiten de stad.

Vanmorgen was het bewolkt met een paar druppels regen. Later werd het zonnig.

Lago di Bolsena

Het stadsgedruis van Rome ligt al weer achter ons. In plaats daarvan staan we nu aan het rustige en schilderachtige meer van Bolseno, ongeveer halverwege tussen Rome en Siena.

Het is een min of meer rond kratermeer lang geleden ontstaan toen dit gebied nog vulkanisch was. Er zijn heel wat van deze ronde meren in dit gebied.
De stranden van dit meer bestaan ook uit zwart zand.

Meteen na de lunch hebben we een fietstocht gedaan rond het meer. Het was 47 km met 375 hoogtemeters en de helft ongeveer onverhard.

Goed kijken: camera niet op tijd klaar om de fietster goed in beeld te krijgen

We vonden het beiden een mooie route, die de meeste tijd uitzicht op het meer gaf. Het dorp Bolsena is ook fotogeniek, zoals er zovele zijn in Italië.

We staan op een leuke camperplaats (lijkt meer een camping) met uitzicht op het meer.

Ook vandaag was het zonnig en met 24 graden aangenaam.

Nog een pittige klim

Rome (2)

De Tiber vanaf kasteel Sant Angelo

Bij de tweede poging om de St. Pieter te bezoeken gooide de paus zelf roet in het eten. Het hele plein stond vol met mensen die zijn toespraak aanhoorden. Intussen bleef de kerk urenlang gesloten.

Het Vaticaans museum met o.a. de Sixtijnse kapel moesten we eveneens laten schieten omdat we de rijen daar wel erg lang vonden.

Kasteel Sant Angelo

In plaats daarvan  bezochten we het kloeke kasteel Sant Angelo. Heel eigentijds kon je een app op je telefoon zetten en zo bij de diverse ruimten een commentaar laten horen. Helaas werkte het nogal krakkemikkig en kon je dezelfde teksten ook ter plaatse lezen.
Het bezoek was de moeite waard, zeker ook door het uitzicht vanaf het dakterras.

De Sant Angelobrug van bovenaf. Delen zijn 2000 jaar oud. 

Daarna aten we lekker in een echt lokaal restaurantje.

De inmiddels weer herstelde fontein, een lekkende boot voorstellend.
Zo'n kunstwerk vraagt er ook om om vernield te worden...

's Middags wandelden we verder naar de Spaanse trappen. Dit is de plek waar Feyenoordhooligans in 2015 de fontein vernielden, zoals zelfs de Lonely Planet gids vermeldt. Alleen staat er niet bij dat het Feyenoord was maar 'Nederlands'; nog erger.
Inmiddels is de fontein hersteld met Nederlands geld.

De stappenteller zegt dat we 17.000 stappen hebben gedaan, dus Rome bezoeken is een  vermoeiende  zaak. Een dagje fietsen is relaxter.

Morgen gaan we weer verder. De rest van Rome bewaren we voor een andere keer.

Rome

St. Pieter in Rome. De binnenkant wacht nog even. 

De eerste middag in Rome verliep ongelukkig. We wilden de St. Pieter bezoeken maar na drie kwartier in de rij te hebben gestaan bleek onze rugzak gescand te worden en er zat een ongeoorloofd zakmes in. We mochten er niet in.

Het Pantheon hebben we daarna bekeken, daar was niet een dergelijke controle.

De koepel van het Pantheon. Door het 9 meter grote gat kan het naar binnen regenen. 

Wat een fantastisch gebouw is dat. Tweeduizend jaar oud en de enorme koepel heeft al die eeuwen doorstaan. Het werd de inspiratie voor allerlei andere koepels op kerken zoals in Florence en de St. Pieter.

We zijn via de beroemde Trevifontein teruggelopen naar de metro.

Trevifontein

Rome is een ongelooflijke magneet voor toeristen en op sommige plaatsen als de Trevifontein is het wel wat te veel van het goede. Waarschijnlijk is het minder erg dan in Amsterdam en bierfietsen hebben we gelukkig niet gezien.

We staan op een camperplaats op korte afstand van een metrostation en winkels.
Het weer is aangenaam warm, echt weer voor een Italiaans ijsje.

Napels

Typisch straatbeeld in Napels

Vanuit Pompeï namen we de trein naar Napels, ongeveer drie kwartier in een stoptrein.

In ongeveer 4 uur hebben we de sfeer geproefd van de historische binnenstad en we weten dat we daarmee Napels tekort doen. We vonden het leuk, toch weer onvergelijkbaar met wat we tot nu toe aan Italiaanse steden hebben gezien.

In de dom van Napels

Tijdens onze rondwandeling bezochten we de dom van Napels, met veel barokke versieringen, niet zo onze smaak.

Daarna gingen we naar een kapel gewijd aan beeldhouwkunst, waaronder de wereldberoemde 'gesluierde Christus'. Inderdaad heel interessant en mooi, een bezoek zeker waard.

De terugweg verliep wat minder soepel. We namen de verkeerde trein maar een attente Italiaan wees ons daarop en vertelde waar we konden overstappen. De volgende trein hield er mee op, zodat iedereen moest overstappen op de volgende. Ja, Italiaanse treinen hebben niet zo'n goede naam bij Nederlanders...

Terug op de camping in Pompeï maakten we ons op voor een ritje naar Rob en Antonietta, die ten noorden van Napels wonen. Hij is de broer van een vriendin van Janny en hij is getrouwd met de Italiaanse Antonietta, die goed Nederlands spreekt.
Ook kan ze lekker Italiaans koken, zo hebben we mogen vaststellen.
Hartelijk dank voor de gastvrijheid.

Pompeï (2)

Straat in Pompeï, met trottoirs. Vesuvius op de achtergrond. 

De camping waar we staan ligt tegenover de ingang van de opgravingen en ook vlakbij een supermarkt. Heel gunstig dus.

Vandaag hebben we Pompeï bezocht, de Romeinse stad die in 79 nC werd bedolven onder de as van een uitgebarsten Vesuvius.

Muurschildering 2000 jaar oud. Wat heeft het meisje in de hand?

Met 2,5 miljoen bezoekers per jaar is het natuurlijk druk, zeker als de entree ook nog eens gratis is. Waarom dat was weten we niet; volgens de reisgids is het normaal € 11.

Pompeï is bijzonder,  vinden wij. De mogelijkheid om door een 2000 jaar oude stad te lopen is uniek. Natuurlijk is er veel beschadigd en verdwenen, maar er is zoveel overgebleven dat het een onvergetelijke ervaring is.

Zo zijn er nog veel originele muurschilderingen te bewonderen, mozaïeken,  beelden en teksten. De straten zijn ook indrukwekkend met grote stenen geplaveid met daarin diep uitgesleten karresporen. Langs de straten alles wat je in elke stad aantreft: huizen, villa's, winkels, beelden, fonteinen, godshuizen. En dat alles met op de achtergrond de immer aanwezige Vesuvius die dit allemaal veroorzaakt heeft.

Levensecht vloermozaïek achter de voordeur: waakhond

Wij vonden vooral het amfitheater bijzonder, het oudste Romeinse theater dat nog bestaat.

Ook indrukwekkend zijn de gipsen afgietsels van de mensen die de dood in de ogen zagen onder de asregen.