Segovia

Een doorkijkje in Burgo de Osma

We reden voor ons doen een flinke afstand vandaag, bijna 200 km. Onderweg stopten we in Burgo de Osma, een versterkt dorp. Een deel van de muren staat er nog keurig bij. 

Opvallend hier zijn de vakwerkhuizen, dus een houten skelet met stenen en cement opgevuld. In de hoofdstraat zijn de huizen over de wandelpromenade heen gebouwd, zodat je geen last hebt van de zon of de regen. 

Segovia is natuurlijk één van de hoogtepunten van de Spaanse steden. De Romeinen zaten hier al, getuige het enorme aquaduct, van bijna een kilometer lengte. 

Het aquaduct in Segovia

Het was zo degelijk, en zonder cement, gebouwd dat het 20 eeuwen moeiteloos heeft overleefd. De stad eert de Romeinen met een beeld van Romulus en Remus, de stichters van Rome. 

Alcázar

Natuurlijk heeft deze stad ook een enorme kathedraal, waar we een kijkje namen, maar het alcázar is toch meer beeldbepalend voor de stad. Het kasteel is vrijwel onneembaar en ziet er prachtig uit. We hebben het alleen vanaf de kant van de stad bekeken, maar vanaf de rondweg schijnt de aanblik nog imponerender te zijn. Misschien morgen nog een foto.

Een duivelse selfie?

We staan op de camping, drie kilometer vanaf het aquaduct. Dat hebben we per fiets gedaan, ondanks het ontbreken van een fietspad. Het fietst niet zo lekker in het drukke verkeer. 

Het weer is nog steeds opperbest. Na een frisse nacht zijn de temperaturen in de loop van de dag lenteachtig. 

Soria

Tarazona, overzicht van het lage stadsdeel, met Plaza de Toros en kathedraal

Onze tussenstop vandaag was Tarazona, een oud en sfeervol stadje. Er is een oud en hoog gelegen deel dat vroeger ommuurd was en aan de overkant van het riviertje een "nieuw" gedeelte met onder andere de kathedraal, hoewel die al eeuwen terug werd gebouwd en verbouwd. Naar men zegt op Romeinse fundamenten. 

Plaza de Toros

Daar bevindt zich ook de achthoekige stierenvechtersarena die omringd is door woningen in drie lagen, een slim multifunctioneel ontwerp van twee eeuwen oud. Vroeger kon men vanaf de balkons de gevechten gadeslaan. Tegenwoordig worden er concerten en dergelijke georganiseerd. 

We namen eerst een ontbijt en vervolgens liepen we door de hoge stad. 

Het stadhuis van Tarazona

Kathedraal Tarazona vanaf de kloostertuin

De kathedraal daarna bleek indrukwekkend. Er was een expositie van de omvangrijke restauratie die de afgelopen twintig jaar heeft plaatsgevonden en nog steeds niet helemaal klaar is. 

Kunst in het park in Soria

De volgende bezienswaardige stad is Soria. Ook hier zijn diverse historische gebouwen maar ook de Alameda (park) vonden we de moeite waard. Er bleek een expositie te zijn in de buitenlucht van haarscherpe kopieën van schilderijen uit het Pradomuseum in Madrid. Een leuk initiatief.

Kunst om op te zitten

In Soria staan we op een goede camping, wel met wat achtergrondgeluid van de drukke verkeersweg. 

Borja

Vandaag was het de beurt aan het noordelijke deel van de Bárdenas Reales, het meest toeristische. 

Op weg naar het "aarden kasteel"

We gingen eerst langs het bezoekerscentrum, waar zowel voor de balie als voor de wc's rijen stonden. Heel veel Spanjaarden hebben een lang weekend, vandaar dat het zo druk is op maandag. 

We lieten de camper achter op de parkeerplaats en gingen verder op de fiets. Er is een rondrit van 32 km over een goed berijdbare gravelweg. We gingen blijkbaar tegen de stroom in, want we kwamen veel auto's tegen die het nodige stof veroorzaakten. Ook waren er enkele fietsers die net als wij voor de langzame manier kozen.

Een korte wandeling

Castillo de tierra

De meeste mensen concentreerden zich bij een puntige heuvel met een dakje erop. Een markant punt dat veel wordt gefotografeerd.

De fietstocht beviel ons. We waanden ons weer even in de weidsheid van de Amerikaanse landschappen.

Geen vaste bewoners in het natuurpark

We zijn 's middags doorgereden naar het dorp Borja waar we een kamer met terras in een pension hebben geboekt. Een goede douche en internet kunnen we op z'n tijd wel waarderen. We slapen in de camper altijd prima, dus daar was het niet per se voor nodig.  

Bárdenas Reales

Bárdenas Reales

Bárdenas Reales is de naam van een groot natuurgebied. Het is een halfwoestijn en kenmerkt zich door veel erosie. Het lijkt op de badlands die we uit Amerika kennen. 

Een lastig stukje van de wandeling

Vandaag deden we een route door het zuidelijke deel, grotendeels over onverharde wegen. We stapten twee keer uit voor een wandeling. 

Lunch met uitzicht

De landschappen zijn erg bijzonder, zeker voor Spanje. 

De hoogste top in het zuidelijke deel;
we keerden halverwege terug

Een camping of een leuke camperplaats zagen we niet. We staan op een vrije plek niet ver van Arguedas. We horen alleen de wind door de naaldbomen. 

Eenzame overnachtingsplek

Het is ongeveer 12 km van het bezoekerscentrum van het park en daar gaan we morgen heen. 

Over gisteren valt niet veel te zeggen. We bleven op de camping. Het werd wel steeds drukker want de Spanjaarden vieren een lang weekend tot en met dinsdag wanneer de nationale feestdag is. 

Ejea de los Caballeros

Vliegende mensen en vogels boven Castillo de Loarre

Niet ver van Huesca bevindt zich het kasteel van Loarre. Dat wilden we vandaag eerst maar eens bezoeken, want het staat bekend als een mooi kasteel.

Uitzicht vanaf Castillo de Loarre

Het is inderdaad spectaculair gelegen, tegen een heuvel en met uitzicht over de weidse vallei.

De eerste delen van het kasteel dateren van 1000 jaar terug. Er werden een klooster en een kerk aan toegevoegd. Er is nog tamelijk veel van bewaard gebleven.

Castillo de Loarre

Boven het kasteel zweefden adelaars en paragliders. 

Uncastillo heeft een kasteel

Daarna kozen we een bochtige en smalle weg naar onder andere het dorp Uncastillo, een dorp met inderdaad één kasteel. 

Alleen deze scheefstaande zuilen staan overeind
bij de Romeinse baden

Nog iets verder, in Layana, sloegen we een onverharde weg in naar de Romeinse opgravingen van Bañales, waar onder andere badhuizen zijn blootgelegd. Wel bijzonder dat midden in kale heuvels zomaar deze opgravingen zijn gevonden en vrijwel niemand ze lijkt te bezoeken. Wel was er net tijdens ons bezoek een filmploeg en grappig genoeg enkele Romeins uitgedoste mensen. 

Het museumpje in het dorp Layana was helaas gesloten.

Ons eindpunt vandaag is een camping ten noorden van Ejea de los Caballeros, nabij een klein stuwmeertje. De camping telt meest vaste standplaatsen, maar met ons zijn er ook wel wat passanten. Het is alles prima verzorgd. We hebben ook weer eens goed werkende wifi. 

Hoewel we vlakbij het dorpje Bárdena zijn is het nog wel een uur naar het natuurpark Bárdenas Reales wat ook op ons lijstje staat.

Het was vandaag opnieuw fantastisch weer.

De Pyreneeën zijn af en toe nog zichtbaar, maar we hebben al afscheid genomen

 

Huesca

Dat we vandaag naar de wat saaie provinciehoofdstad Huesca zijn gereden heeft een goede reden. 

Er valt altijd wat te bespreken

Twee dagen geleden kreeg Jan opeens een zwarte vlek in zijn oog. Die verdween weliswaar na een paar minuten maar er bleven toch wat onregelmatigheden achter die er eerst niet waren. Na telefonische ruggespraak met de eigen huisarts leek het raadzaam om een oogarts te raadplegen. In Huesca vonden we er een en maakten telefonisch een afspraak. Vandaag deed hij grondig onderzoek en stelde vast dat er niets te zien was. 

Lunch in Huesca

De meest waarschijnlijke oorzaak vond hij een oogmigraine. Gerustgesteld gaan we morgen verder. Vandaag niet want de gebruikte oogdruppels zijn pas na een nacht uitgewerkt. 

Camperplaats Huesca

Gelukkig is hier een nette camperplaats en we staan onder de platanen. 

Het is volledig zonnig vandaag met een heerlijke temperatuur. Goed weer voor een lunch op een terrasje. 

Deze streek van Spanje kent nog vrij veel coronabesmettingen. We zien 95% van de mensen op straat met mondmaskers lopen. 

Escalona (2)

We hebben een asfaltroute gefietst van 31 km maar wel met circa 600 hoogtemeters. Het was dus pittig maar wel heel mooi.

De route door de Añisclokloof is een een smalle en spectaculaire weg. Hij was voor auto’s tijdelijk afgesloten wegens opruimwerkzaamheden en voor grote campers permanent. De tunnels zijn laag. 

Het is ook deels een eenrichtingsweg zodat we alleen om die reden al een andere weg terug fietsten, maar wel ten koste van extra klimmen. 

Hoe dan ook, het was prachtig. 

Escalona

Aínsa, met uitzicht over de rivier en stuwmeer

De eerste hele dag in Spanje was fraai, zowel wat weer als wat landschap betreft. 

Een deel van de burcht van Aínsa

Mooie route vandaag

Gedeeltelijk over rustige binnenwegen kwamen we eerst aan in het vestingdorp Aínsa. Het is mooi gelegen boven de rivier en de middeleeuwse bouwwerken zijn nog grotendeels intact. 

We hebben er een tijdje rondgelopen en koffie gedronken op de Plaza Mayor. Het is daar behoorlijk levendig nog met vooral toeristen. 

Nog geen 15 km naar het noorden ligt Escalona en nog een kilometer daar vandaan het nietige Puyarruego. Daar is een mooie camping, Valle de Añisclo. We gaan voor het eerst langer dan één dag op een plek blijven.

Dat biedt ons de gelegenheid om eens wat kleding te wassen en morgen een fietstocht te doen.

Vielha (Spanje)

Camperplaats Vall de Aran, Vielha

Het is vandaag inderdaad droog gebleven. Het werd richting Spanje ook steeds zonniger.

We staan in Vielha, in de Pyreneeën, op een camperplaats. Voor het eerst hebben we op onze standplaats wifi en kunnen op de computer tv kijken. Ook heeft deze camperplaats sanitaire voorzieningen en dat is lang niet altijd het geval. Vaak gaat men er van uit dat campers zelf een douche en wc hebben. 

We gingen in het dorp naar een restaurant voor een dagmenu. Forel en inktvis.

Carcassonne

Carcassonne met de lage en de hoge muur

Vannacht stormde het. Op de camping waren wat kleinere takken van bomen gevallen maar we hebben goed geslapen. 

Toegangspoort

Het was uitzonderlijk warm met 18 graden en ook vandaag was het aan de warme kant met 22 graden. Onderweg hadden we wel een stevige bui. In Carcassonne is af en toe wat lichte regen maar als we morgen de Pyreneeën oversteken belooft het in heel Spanje voorlopig goed weer te worden. 

In een grijs verleden hebben we deze stad wel eens bezocht. De vestingstad met zijn enorme muren is imponerend, dus dat wilden we nog eens zien. 

Wandelpad naar de ommuurde stad

Binnen de muren staan woonhuizen en een kerk, maar het toerisme heeft zijn werk gedaan en de meeste panden zijn restaurants en winkeltjes geworden en er zijn enkele hotels. Toch vonden we het leuk om hier rond te lopen. 

Op ruim een kilometer afstand is een camperplaats, die druk wordt bezocht. De naastgelegen camping is al dicht in de herfst. 

Millau

Vanaf de kapel kijk je uit over het hele dorp Ste. Énimie

Het duurde nog even voor we uit Ste. Énimie vertrokken. We werden trouwens vroeg gewekt door de start van een trailrunning wedstrijd. Die werd door heel luide speakers aangekondigd. 

De half in een grot gebouwde kapel

Na het ontbijt deden we eerst nog een wandeling naar een kapel die hoog boven het dorp zichtbaar is. 

De Tarn, de campers en Ste. Énimie

Pittig, al die traptreden. De kapel is gedeeltelijk een halfopen grot en verder een gebouw van stenen en hout. 

Een gebied met loodrechte rotswanden

Het grootste deel van de dag reden we een route door het natuurpark De Cevennen. Dat betekende het draaien van ontelbare bochten. De omgeving deed ons denken aan de Blue Ridge Parkway in de VS. Mooi.

Het eindpunt voor vandaag is Millau geworden, waar we op een camping staan, opnieuw aan de Tarn. 

We wandelden naar het centrum om eens van de Franse cuisine te kunnen genieten. Heerlijk. 

Het weer was beter dan verwacht, boven de 20 graden en opnieuw veel zon. Dat gaat morgen helaas veranderen. 

Sainte Énimie

Een berg over en je bent na 25 km in het oude dorp Sainte Énimie, aan de Tarn, de rivier die een diepe kloof heeft gemaakt in de Cevennen.

We hebben het dorp te voet verkend; op een andere manier is ook niet mogelijk. Er lijkt sinds de Middeleeuwen nauwelijks iets veranderd. Het was vroeger een levendig handelscentrum. Tegenwoordig weten de toeristen deze plek goed te vinden. 

We moesten moeite doen om twee groepen Franse ouderen met hun gidsen te ontwijken in de smalle straatjes en trappen.

De tien eeuwen oude romaanse kerk in Ste. Énimie

Het was tot halverwege de middag prachtig zonnig weer zodat we besloten hier de rest van de dag en de nacht te blijven. Aan de rivier is een parkeerplaats waar al een rij campers staat. Daar passen we nog wel tussen. 

Aan de Tarn in Sainte Énimie