Huasco

Muurschildering in Huasco

De oude vuurtoren van Huasco

Inmiddels zijn we een paar honderd kilometer naar het noorden gereden. We zijn weer aan de kust, dus de temperatuur is weer lager en zonnig is het alleen in de middag. We zijn nu in de regio Atacama, bekend van de Atacamawoestijn, die de droogste woestijn ter wereld zou zijn. 

Zover is het nu nog niet, al wordt de begroeiing steeds spaarzamer. Af en toe is er een groen rivierdal, gevoed door water vanuit de besneeuwde Andes. Zo ook hier, bij het havenstadje Huasco. 

We hebben twee nachten geboekt op de camping Atacama Glamp. Er zijn ook enkele grote tenten die je kunt huren, vandaar de suggestie van "glamping". Zo luxe is het verder niet, maar er is elektriciteit, een warme douche en een keuken. We genieten van het uitzicht op riviermonding en de stranden. 

Gisteravond werden we door het personeel uitgenodigd om wat mee te eten van de barbecue. Er zijn overigens maar weinig gasten. Een Argentijn, die in Chili woont, vroeg hoe het kon dat Nederland een even extreme figuur de grootste heeft gemaakt als de rechtsextreme president Milei. Dat is in het Nederlands al moeilijk uit te leggen, gelet de hoge welvaart en de hoge geluksscore van de Nederlanders, in het Spaans vergt het nog veel meer. De man was trouwens aan het studeren voor technisch directeur betaald voetbal, ook wel bijzonder.

De visverkoper

De zaagvis wordt gefileerd

Vandaag zijn we naar het centrum van het dorp gelopen, waar het ook niet druk was maar waar wel tientallen marktkramen stonden opgesteld. Ons doel was de vismarkt of eigenlijk de visverkopers bij de pier. Ze hebben de vers gevangen vissen opgehangen voor de verkoop. Jan wilde een kleine zaagvis, die 5 euro zou kosten maar het bleek al snel dat de hele bundel van 5 vissen dat bedrag kostte. Dat was echt te veel van het goede. In plaats daarvan namen we een grote zaagvis van 5 euro. We werden doorverwezen naar een winkel verderop waar de fileerder zich voor 1 euro over de vis ontfermde. Wat overbleef, vier forse filets van samen ruim een kilo, namen we mee. We zagen dat de meeste mensen ook de koppen en graten meenemen, waar je natuurlijk een vissoep van kunt maken, maar dit was voor ons voor nu wel even voldoende. 

Vis eten op de camping

Naast de pier zwemmen zeehonden rond in de hoop wat restjes te kunnen meepakken en ook de aalscholvers laten geen enkele kans onbenut. 

We maakten vandaag de helft van de vis op en het smaakte uitstekend.