Putre

Overnachtingsplek in de Atacamawoestijn, maar wel enkele bomen

We hebben ons verblijf eergisteren met nog een dag verlengd in Iquique. Aan het strand dit keer, samen met zo’n zes andere campers, waaronder een VW T4 zoals wij hebben. Hij zag er mooi uit en wordt gebruikt door een jong Argentijns stel. 

Stand in Iquique met kerstboom

De plek was rustig als overnachting maar ‘s avonds is er enorm veel activiteit van joggers, skaters en fietsers. Veel jongeren komen hier sporten en het is ook wel uitnodigend met de goede voorzieningen en vlak aan het strand. 

Een diorama verbeeldt het werk in de salpetrgroeve

Gisteren vertrokken we naar het binnenland. We hoopten nog een blik te kunnen werpen op de kledingstort in de woestijn, waarover in een NRC-artikel werd gerept. Chili is een dumpplaats voor onverkochte kleding uit Europa en de VS. Gedeeltelijk wordt het hier verkocht of geëxporteerd naar omliggende landen. Echt onverkoopbaar spul blijft liggen in de woestijn. 

We bezochten de Oficina Humberstone. Met oficina worden de salpetergroeven aangeduid waarvan er in deze omgeving tientallen zijn geweest. De Engelsman Humberstone nam er een over en exploiteerde hem tot in de zestiger jaren. Het dorp dat bij zo’n mijn werd gebouwd werd in dit geval een museum en het spookdorp werd gedeeltelijk gerestaureerd, ook al omdat het werelderfgoed is. Wij hadden zoiets eerder gezien maar Humberstone is wel echt bijzonder vonden wij. 

 

Het werd ons ook duidelijk dat in de begintijd, rond 1900, de sociale omstandigheden erg slecht waren. Er braken stakingen uit, die bloedig werden neergeslagen. Later is de situatie wel verbeterd. De dorpen bij de salpeterfabrieken hadden allemaal het zelfde stramien met onder ander school, theater, kerk en winkels. Ze lagen afgelegen in de woestijn, zodat het hele leven zich noodgedwongen in zo’n dorp afspeelde. 

Salpeter is natriumnitraat en was een gewilde grondstof voor kunstmest en allerlei biochemische toepassingen.

We eindigden de dag ook in de woestijn, maar wel met bomen om ons heen, voor het eerst weer in de Atacama. Het was een prachtplek met een mooie sterrenhemel. 

Onderweg zagen we deze vier meter hoge beelden;
ze zijn geïnspireerd op mummies uit deze omgeving;
ze geven mooie klanken door de wind

Verrekijker in de aanslag

Aan de overkant afbeeldingen van lama's (klik voor scherpere weergave)

Vandaag vervolgden we de reis naar Arica, de meest noordelijke stad, vlakbij de grens van Peru. We deden nog wat boodschappen en tankten extra vol. Normaal als je tankt en je stopt als het tankpistool afslaat is de tank niet echt vol. De pompbediende wist er met veel geduld nog 13 liter extra in te krijgen. Zo kunnen we een eind komen, want voorlopig zien we geen tankstation meer. 

We staan inmiddels op 3100 meter hoogte even voor het dorp Putre, prima om te wennen aan hoogten rond de 4000 meter waar we de komende tijd langdurig zullen verkeren. We zijn op weg naar Bolivia.