5.2.25

Zorritos

Aan zonsondergangen geen gebrek; met pelikanen
Er is over de afgelopen dagen niet zo veel te vertellen. We genieten van het warme weer aan mooie stranden op leuke campings. Het is overdag rond de 30 graden met heel veel zon en 's nachts koelt het net genoeg af om goed te kunnen slapen. 

Bij de villa van Carlos in Colán
Vrijdag en zaterdag waren we in Colán bij een Uruguayaan die in zijn villa aan zee woont en in de tuin gastenverblijven en ruimte voor campers heeft. Bij aankomst troffen we een Chileens busje waarin een Russisch gezin bleek rond te reizen. Na hun reis willen ze in Zuid-Amerika permanent gaan wonen. We denken dat de man gevlucht is voor de dienstplicht, zoals zo veel Russische mannen sinds het begin van de oorlog. We durfden het alleen niet te vragen. 
Overal tuktuks, oftewel mototaxi's

Vrijdagavond was er in de buurt ergens harde muziek maar op zaterdag werd het enigszins chaotisch omdat ineens alle kamers bezet waren en de Peruanen tot laat in de avond bij het zwembad luid converseerden en de kinderen ook tot na 12 uur in het zwembad bleven. We konden toch uiteindelijk de slaap vatten.

Hetzelfde gebeurde min of meer zondag op de volgende camping in Los Órganos. Een familie bleef tot diep in de nacht naar een tv kijken waarbij de liedjes van een concert luidkeels werden meegezongen.

De camping in Los Órganos; 
sinds lange tijd weer eens onder de luifel
Smullen van ceviche en andere vis

De weekends zijn altijd tricky voor je nachtrust in Zuid-Amerika en Peru is bepaald geen uitzondering. De afgelopen nacht was gelukkig wel rustig en de camping was verder prima, zelfs met kookgelegenheid. 

Op weg naar Los Órganos kregen we nog even een schrik toen onze routeplanner Maps.me een kortere route aangaf maar die wel zo'n 20 kilometer over een tamelijk ruige onverharde weg bleek te gaan. Op een gegeven moment wist de routeplanner het ook niet meer en we volgden maar de weg die naar de Panamericana zou kunnen leiden en dat bleek ook zo te gaan. 

Zijn we de weg kwijt?

Vandaag reden we weer verder naar het noorden en deden het zeer toeristische dorp Máncora aan. Hier komen veel surfers en anderen die de vele bars hier bezoeken. Wij kwamen rond het middaguur voor een eenvoudige lunch.

We zijn inmiddels op een overvolle camping aangekomen, Swiss Wassi geheten. Er staat een groep van zes terreinauto's met daktenten die een Zuid-Amerikaanse tour doen. Het zijn overigens heel nette mensen. We passen er nog net bij. Morgen gaan ze weg zodat onze laatste overnachting in Peru waarschijnlijk weer heel rustig zal verlopen. Nog 70 kilometer tot Ecuador. 

 



Tijdens een strandwandeling kwamen we op deze pier; hier wordt de vis aangevoerd in kleine bootjes;
de oceaan bij Perú is een van de rijkste visgronden ter wereld


Camping Swiss Wassi; na het vertrek van de groep met terreinauto's hadden we het rijk alleen

De laatste plek in Peru is niet verkeerd

Geen opmerkingen: