Pacasmayo

We gaan de laatste week in, hier in Peru. Op de kaart is te zien dat we een groot deel van het land zijn doorgetrokken, maar wel voornamelijk langs de kust. We hebben Cusco en Machu Pichu overgeslagen omdat we vreesden voor regen en kou in de bergen. Misschien dat sommigen ons voor gek verklaren dat we deze hoogtepunten hebben laten liggen. Het moet gezegd, de kustroute van Peru is niet heel fraai. Het is eigenlijk voortdurend woestijn. Het regent vrijwel nooit hier. Af en toe wordt de woestijn onderbroken door een bevloeide vallei, want daar bereikt het water vanuit de Andes de zee. Daar zie je rijstvelden en suikerriet en ook wel andere gewassen.

Sinds La Paz waren we 25 dagen onderweg en hebben 2700 kilometer afgelegd

Zondag vertrokken we uit Lima, wat ons een rustige dag leek. Toch duurde het ruim een uur voordat we de stadsgrenzen achter ons lieten, want wat een uitgestrekte stad is dit. Er zijn oneindig veel verkeerslichten en verkeersdrempels die de vaart er uit halen. Het verkeer is hier ook erg chaotisch met voortdurend onverwachte manoeuvres van verkeersdeelnemers. Tot nu toe is het zonder schade verlopen. 

Na Lima lonkt deze natuurcamping

Eenmaal weer op de snelweg valt op dat rechts rijden niet bij alle Peruanen is ingeburgerd, ondanks de borden die je daar wel op wijzen. Sommigen, ook vrachtwagens af en toe, blijven consequent op de linkerbaan rijden, zodat je wel rechts móet inhalen. 

In sommige plaatsen rijden tientallen tuktuks als goedkope taxi's. Deze chauffeurs maken het helemaal bont en rijden echt kriskras overal langs. 

Camping aan zee

De eerste stop was een camping aan een meer, vlak achter het strand, waar veel vogels te zien zijn. Wij moesten op een plekje staan waar de nachtwaker ons kon zien want men was enigszins bezorgd om onze veiligheid. We lazen op de app iOverlander inderdaad dat (in het verleden) in deze streek wel eens gewapende overvallen voorkwamen. Daarom kiezen we momenteel ook niet voor vrije overnachtingsplaatsen, maar campings. 

Maandag waren we ook weer aan zee, nu bij een mooi gelegen complex van vakantiehuisjes waar wij op de parkeerplaats mochten staan met gebruikmaking van het sanitair. Het was een flink lawaai van de branding die ons echter geen moment uit de slaap hield.

Gisteren kwamen we aan in de grote stad Trujillo, ruim een miljoen inwoners. Rond de stad liggen overblijfselen van de Moches, een inheemse cultuur van voor de Inca's. We bezochten het museum en kregen daarna een rondleiding langs de Huaca de la Luna, de maantempel.

Zo was het rond 800 NC; op de voorgrond de Huaca del Sol en achter de Huaca de la Luna;
daar tussen de stad

De Moches hadden een hoogstaande cultuur en ze woonden hier tot ongeveer het jaar 800. Doordat de tempelcomplexen onder een laag zand waren bedekt zijn de kleurige muurreliëfs eeuwenlang mooi bewaard gebleven.

Zo verbeelden de Moches hun belangrijkste god

In het museum zagen we veel voorwerpen die als grafgiften zijn teruggevonden bij recente opgravingen. 

Prachtig keramiek maakten de Moches;
de bolle wangen verraden het kauwen van cocabladeren

Omdat de Moches alles van adobe bouwden is het kwetsbaar voor weersinvloeden. De belangrijkste plekken zijn daarom overdekt. Het einde van deze stad en tempels kwam door grote overstromingen, veroorzaakt door ongewoon sterke El Niño cycli. Men probeerde door mensenoffers doorgaans de goden gunstig te stemmen, maar zelfs het veel grotere aantal geofferde personen hielp niet en dus emigreerden de Moches naar elders. Men heeft de resten van honderden onthoofde mensen gevonden in een massagraf. 

We kijken vanaf de camping niet tegen een rots aan; het zijn de resten van de piramide Del Sol

De Huaca del Sol ligt hier vlakbij en we keken er vanaf onze camping tegenaan. Het was een enorme piramide van 45 meter hoog, gebouwd van 143 miljoen adobestenen. De Spanjaarden hebben eenderde van het bouwwerk vernield. Het was destijds, 600 na C. het grootste door mensen gemaakte gebouw in Amerika. 

Op het dakterras van hotel Los Faroles in Pacasmayo;
hier kunnen we koken en eten

Vandaag bezochten we het centrum van Trujillo, een koloniale stad met een mooi centraal plein. Na nog eens 120 km rijden zijn we nu in de kustplaats Pacasmayo, opnieuw op een camping, eigenlijk de tuin bij een hotel. We blijven twee nachten.