Tarsouate

De oase van Igmir

De weg 107 naar Tafraoute is tegenwoordig helemaal verhard en uitstekend te berijden. Het is ook een heel fraaie route vooral het zuidelijke deel.

Uitzicht vanaf weg 107

In een dorpje onderweg dronken we koffie. De man maakte koffie met de espressomachine en we namen er een lekker broodje bij. De rekening was €2,50. We verbazen ons toch nog steeds dat goede dienstverlening hier vaak zo weinig kost.

Na de oase van Igmir gaat de weg steil omhoog in een aantal haarspeldbochten. Daar zijn we gestopt om foto’s te maken.

Muurschildering bij een school 

We zijn niet helemaal doorgereden naar Tafraoute. Twintig kilometer ervoor zijn we gestopt op de camping in het dorpje Tarsouate. We staan er helemaal alleen. Dat zal de komende dagen in Tafraoute wel anders zijn.