Pichilemu

Overnachtingsplek in Pichilemu

De plaatsnamen zijn af en toe tongbrekers. Dit is een bijzonder levendige badplaats waar de temperatuur niettemin nauwelijks boven de 20 graden komt om nog maar niet te spreken van het koude oceaanwater. Maar de bijna altijd aanwezige zonneschijn vergoedt veel.

Park Ross in Pichilemu

We staan op een parkeerplaats aan een lagune, maar nog wel aan de rand van de stad. Er staan hier ook caravans en busjes en het is er vrij rustig. Overdag komen er een stuk of tien touringcars die op een terrein hiernaast geparkeerd staan. Ze brengen Chilenen die voor een dagje naar het strand gaan, de souvenirstalletjes langsgaan en eten bij goedkope tentjes. Het is er overdag dan ook behoorlijk druk.

Daarnaast heeft Pichilemu zich uitgeroepen tot surfhoofdstad van de wereld. Dat lijkt ons overdreven want zo heel veel surfers zien we niet. 

Ondanks de toeristenstroom heeft het stadje toch wel sfeer, zodat we er een extra dag blijven.

Mistige strandwandeling

Onze vorige overnachtingsplek was 120 km zuidelijker en was het volkomen tegendeel. Aan een kilometers vrijwel leeg zandstrand stonden we vrij. Er was een gratis camping met een toiletgebouw, een ruimte met barbecues en overkappingen waar je op een beschutte plek je tent kunt neerzetten. Wij stonden dus op een verhard deel van het strand. Het is een bijzondere voorziening die de gemeente hier heeft gerealiseerd.

In de nacht was het volkomen donker, dus een mooie sterrenhemel.

Voor we naar Pichilemu reden probeerden we nog een parkeerplaats in het nietige dorpje Boyeruca, maar de mist uit zee was daar de spelbreker. Na een korte wandeling reden we verder. 

Het clichébeeld van zwervers: slapen op een bankje

We willen het even hebben over zwerfhonden. Deze komen in Chili heel veel voor. Wij hebben er geen last van want ze zijn niet agressief en bedelen ook niet echt om eten. 

We verbazen ons over hoe Chilenen met deze honden omgaan. Ze worden feitelijk volledig genegeerd. Niemand stoort zich er aan. Niemand jaagt ze weg, zelfs niet uit winkels of andere publieksruimtes. Niemand geeft ze te eten. Ze leven blijkbaar van afval. Het enige probleem is dat ze je 's nachts uit je slaap kunnen houden door geblaf en het zorgt voor extra vervuiling doordat ze vuilniszakken openmaken. 

Slechts een breed strand scheidde ons van de branding