Uyuni

Isla Intihuasi in de Salar de Uyuni

Waarschijnlijk de belangrijkste toeristenmagneet in Bolivia is de Salar de Uyuni, het (op een na?) grootste zoutmeer ter wereld. Hoewel we maandag al aankwamen in Uyuni hebben we voor vandaag, woensdag, een tour geboekt om het zoutmeer te beleven.

Cementerio de los trenes

Het is ondanks de drukte echt een belevenis die je meegemaakt moet hebben. Er zijn honderden Landcruisers met toeristen onderweg om de bezienswaardigheden langs te gaan. Je bent er een hele dag mee bezig. 

Er gaan zes personen mee in zo'n auto, in ons geval gingen we met twee Brazilianen en twee Duitsers op stap. De chauffeur/gids, Alejandro, was een onderhoudende en enthousiaste begeleider met een bijzonder gevoel voor humor. 

Na de bezichtiging van het zogenaamde treinenkerkhof, gingen we naar een werkplaats waar het zout wordt verpakt. Er is een hele reeks toeristenwinkeltjes waar ze mooie spullen verkopen. 

 

Daarna ging het de zoutvlakte op naar het monument Dakar en het voormalige zouthotel. Dakar refereert aan de Dakar-rally die hier ooit langstrok. Volgens onze gids haalden de rallyauto's 295 km/u op de zoutvlakte. Het zouthotel is opgebouwd uit blokken zout die uit de Salar worden gehaald. We zien in Uyuni op meer plekken deze bouwstenen. 

 

Daarna was het tijd om wat te eten. Midden op de zoutvlakte zette Alejandro alles klaar zodat we konden lunchen. 

Reservechauffeur

Toen we weer verder reden vroeg Alejandro of er misschien belangstelling was om het stuur over te nemen. Dat wilde Jan wel. 

 

We kwamen aan bij het fotogenieke vulkanische eiland midden in de Salar, mede dankzij de grote cactussen is dit een van de meest gefotografeerde plekken ter wereld. Er is een wandelroute en het ene na het andere mooie plaatje komt voorbij.

Hier komt natuurlijk elke auto met toeristen langs, zodat er tientallen Toyota's geparkeerd staan voor de ingang. Je kunt ook op eigen initiatief de vlakte over rijden en we zagen twee fietsen op het eiland en er stond ook een camper geparkeerd.

 

Wij waren toch wel blij dat niet te hebben gedaan want het zout is natuurlijk niet prettig voor een auto. Op de weg terug kreeg Alejandro een telefoontje van een collega die pech had. Zijn auto was door de veren gezakt en kon niet verder. 

 

Langzamerhand kwam de zonsondergang er aan. Dat wordt op de Salar doorgaans gevierd met een wijntje maar het was inmiddels te hard gaan waaien. Een paar foto's in de avondzon konden natuurlijk nog wel. Alejandro wist het moment waarop Janny haar zonneklep verloor precies vast te leggen. 

In het donker reden we terug naar Uyuni, naar ons hotel. Nou ja hotel, we overnachten in onze camper bij een leuk hotel waar we de wc mogen gebruiken. Op donatiebasis, heel sympathiek voor overlanders. 

We overnachten naast hotel Nido del Flamenco

Afgelopen zondag hadden we nog een verrassing in de vorm van een autoloze zondag. Zaterdagavond kwamen we daar achter. Het heeft te maken met verkiezingen. Elke keer dat er verkiezingen zijn wordt het autoverkeer compleet stilgelegd door de overheid. Men wil daarmee verkiezingsfraude voorkomen, begrepen wij. We zaten dus de hele zondag vast op ons plekje. Geen straf, want we hadden genoeg te eten en we hadden internet.

We kregen laarzen voor een nat gedeelte van de Salar