Red Rock Canyon State Park

Het is fascinerend om te zien hoe het landschap verandert als je verder van de kust af rijdt.

We zijn op weg naar Death Valley gestopt in dit staatspark. Het is hier woestijn met heel weinig begroeiing. Wel zien we wat verdwaalde yucca’s en soortgelijke vegetatie.
Dit park dankt zijn bestaansrecht aan de rotsen en ‘badlands’. De foto’s moeten laten zien wat we bedoelen.

We staan hier op een volledig bezette camping in het park, vlak naast de rotsen. Het is weer een prachtige omgeving. Er is geen mobiel internet hier, maar wel een zwak wifi-signaal van het bezoekerscentrum, zodat we toch weer wat kunnen schrijven.

Onderweg hebben we boodschappen gedaan bij ALDI, die probeert in Californië voet aan de grond te krijgen. Ze zijn goedkoper dan anderen en toch met een goed assortiment. Maar Amerikanen zijn conservatief, dus het was er niet erg druk.

Castaic

Camping Lake Castaic

We stonden voor de keuze om verder langs de kust naar het noorden te reizen of eerst een omweg te maken naar Death Valley, een flink stuk het binnenland in. Na lang wikken en wegen hebben we gekozen voor het laatste waarbij opnieuw het weer de bepalende factor is. In de omgeving van San Francisco is het voor ons nog te fris en er valt ook nog steeds regen, dus dat moet nog even wachten. Daarom dus weer naar de woestijn, met vandaag een tussenstop aan het stuwmeer van Castaic. Er is een aardige camping met uitzicht over het meer.

Het is zonnig, met vrij veel wind en de temperatuur komt tot 22 graden. Voorlopig is het nog erg groen overal.

Ojai (2)

Fietspad in de Ojai Valley

Van Ventura aan de kust liep vroeger een spoorlijn naar Ojai. Tegenwoordig is het een mooi fietspad. We fietsten vandaag vanaf de camping 16 km naar Ojai en het zelfde traject terug. De route loopt door een mooie groene vallei.

Postkantoor met klokkentoren in Ojai

Ojai blijkt een aardig dorp te zijn met een enigszins Mexicaans uiterlijk. Langs de hoofdstraat zagen we een lange rij arcaden, een mooi park en een postkantoor met een toren, begin vorige eeuw gebouwd naar Cubaans voorbeeld.

Er zijn trendy winkeltjes, restaurants en bars. We namen een pauze in een van de etablissementen, druk bevolkt door jonge mensen achter hun laptop.

Arcaden in Ojai

Ojai

Getty Museum

Gisteren zijn we vertrokken uit Newhall na afscheid van Yvonne te hebben genomen. Ze heeft goed voor ons gezorgd en we hebben ons bijzonder prettig gevoeld in haar huis, deze vijf dagen. Het is ook een mooie afwisseling van het voortdurend reizen.

Tuin van het Getty Museum

We reden in de richting van Santa Monica om het Getty Museum te bezoeken. Het is architectonisch een bijzonder complex en er zijn zeker interessante dingen te zien.

Getty Museum

Het begon ooit als een privéverzameling van de steenrijke Paul Getty en is nu een vooraanstaand kunstmuseum in de VS. We denken dat de beste musea in Europa wel heel wat meer te bieden hebben dan Getty, maar dat staat hoge bezoekersaantallen niet in de weg, onder andere veel Japanners en Chinezen zagen we. Bijzonder is dat Getty gratis is, zoals de stichter het heeft gewild. Je betaalt alleen voor het parkeren.

Muurschildering in Venice

Na een intensief bezoek reden we verder naar de kust, naar Venice. Het Amerikaanse Venetië heeft ook water en heeft ook grachten met bootjes, maar verder houdt de vergelijking met het origineel wel op.

Venice Beach

De echte bijzonderheid is hier Venice Beach, een zeer breed zandstrand, waar vooral jonge, hippe Amerikanen zich genesteld hebben. Je ziet surfers, hardlopers en fietsers die hun best doen om er goed uit te zien. Er zijn allerlei trendy bars en restaurants en er zijn ook opvallend veel daklozen. Ze overnachten in tentjes en dergelijke op het strand of in de straten er achter. We zagen zelfs tentjes op trottoirs en in diverse geparkeerde auto's sliepen mensen.

Zelf deden we ook zoiets, we parkeerden de camper in een straat waar dat mocht (er zijn veel parkeerverboden en privé parkeerterreinen) en zo overnachtten we op straat in Venice. Niet onze favoriete manier, maar het was rustig en we werden niet gestoord.

Vandaag reden we langs de kust naar Oxnard. De camping die we daar vonden bleek helaas gesloten. Via Ventura reden we in de richting van Ojai het binnenland in en we staan nu op een prettige county camping tussen de eiken.

Het was gisteren en vandaag zonnig en circa 19 graden.

Gracht in Venice met bloeiende boom

Newhall (2)

Wandelen met Yvonne

Het weekend hebben we onder andere besteed aan wandelen met Yvonne en het schoonmaken van de camper.
Ook een bezoek aan de kapper was wenselijk.

The Oak of the Golden Dream
Hier vond iemand in 1842 goud in de grond

In de omliggende heuvels zijn behoorlijk wat wandelpaden en zowel gisteren als vandaag hebben we een leuke wandeling gedaan. Tijdens de wandelingen en ook daarbuiten is er natuurlijk veel tijd om bij te praten.

Wandeling op de tweede dag

We zagen de gevolgen goed van de branden in de afgelopen jaren. De recente regens hebben trouwens gezorgd voor aardverschuivingen waardoor niet alle wandelroutes gebruikt kunnen worden.

Met nog twee wandelvriendinnen

Dat komt mede door de branden, waardoor de grond niet meer goed vastgehouden wordt door de bomen en struiken.

Water met olie komt uit de grond

Een bijzonder fenomeen hier is dat op sommige plaatsen olie uit de grond komt. Deze streek was de eerste in Californië waar olie werd gewonnen en nog steeds komt het dus op sommige plaatsen aan de oppervlakte. Ook werd hier de eerste geregistreerde goudvondst van Californië gedaan.

Vooral vandaag was het mooi weer met veel zon. Er waren deze zondag bijzonder veel mensen aan het wandelen.

Vlakbij het woonhuis van Yvonne bezochten we ook nog het bezoekerscentrum van het natuurgebied.

Newhall

Ons onderkomen voor enkele dagen

Inmiddels zijn we in de omgeving van Los Angeles aangekomen. We zijn te gast bij Yvonne, die in de heuvels rond Newhall woont, ten noorden van Los Angeles.

Het is een gebied dat berucht is vanwege de vele bosbranden en haar huis is al eens net ontsnapt aan een ramp. Maar nu zijn de heuvels opvallend groen.

Meteen handen uit de mouwen

Gisteren waren we nog in Palm Springs waar het eerst nog mooi weer was en behoorlijk warm. Bij het verlaten van de stad begon het erg te waaien, begon het te regenen en werd het uitgesproken koud. Het weer kan hier blijkbaar snel omslaan.
We sliepen weer eens op een parkeerplaats bij een casino.

We blijven enkele dagen bij Yvonne en zullen genieten van een echt bed in een comfortabel huis.

Palm Springs

Park in Borrego Springs

Uitzicht over de vallei met bijna volle maan

Gisteren hebben we de vallei van Borrego Springs verlaten en 800 meter hoger bereikten we een fraaie gratis camping in het park.

Gratis kamperen in fantastische omgeving

Hier zijn weer veel grote rotsblokken zoals in Joshua Tree.

Het eerste kampvuur deze reis

De enige voorziening is een toiletgebouw, maar dan zonder water, zoals meestal het geval op dergelijke afgelegen plaatsen.
Ook was er geen mobiel internet en ook dat is de prijs die je soms betaalt voor een mooie plek in de natuur.

Veel galerieën in Palm Springs

We vonden wel een metalen bak met restanten brandhout, zodat we een tijdje bij het kampvuur hebben gezeten. Het koelde vannacht af tot 12 graden.

De gemeente heeft deze fietsen geplaatst;
je dient je eigen fiets er tegenaan te zetten!

We namen een mooie bergachtige route, met prachtige oranje poppyvelden, naar Palm Springs, een bekende plaats voor de jetset.

Door de ioverlander app werd ons een plek gewezen op een parkeerplaats vlak achter het centrum. Het lijkt ons oké, al is het overnachten op een openbare plek in de stad nooit erg rustig.

Warm is het hier wel. Overdag 30 graden en om 20.30 uur nog 23 graden. Morgen wordt het minder warm.

Anza-Borrego Desert SP (2)

Overal bloemen

Er is een flinke stroom bezoekers naar het park gekomen vandaag.

Overal mensen

Een Nederlander die in Californië woont vertelde ons dat de bloemenpracht echt uitzonderlijk is, veel uitbundiger dan andere jaren. Hij had er overigens 2:30 uur voor over om vanaf de kust hier heen te rijden.

Wandelen in de Borrego Palm Canyon

De vele bloemen zijn vooral te danken aan de extra regen die de afgelopen weken is gevallen. Dit weekend is wel het hoogtepunt, hetgeen mede de mensenmassa verklaart.

Palmbomen in Borrego Palm Canyon

Bij het bezoekerscentrum van het staatspark hadden ze wel 10 vrijwilligers ingezet om de stroom mensen te woord te staan. Rond het bezoekerscentrum leek het wel een bloementuin en de mensen verdrongen zich bijna om foto’s te maken.

Wij deden een mooie wandeling van 5 km door de Borrego Palm Canyon. Ook hier weer uitbundig bloeiende planten. Aan het eind van het dal staan inderdaad palmbomen, die daar spontaan groeien.

Koken op de camping in Borrego Springs

We staan op een luxe camping met een golfbaan in het dorp Borrego Springs. Door de onvolprezen iOverlander app zijn we hier gekomen. Normaal betaal je hier 30 dollar voor een plek zonder elektriciteit en zonder picknicktafel. Echt duur, zelfs voor Amerikaanse begrippen. Maar als je voor het eerst komt krijg je een kennismakingkorting van 20 dollar voor de eerste overnachting.

Uitzicht op de golfbaan

De camping heeft prachtig sanitair, een verwarmd zwembad en 4 jacuzzi’s. En een golfbaan, maar daar wagen we ons niet aan.

Het was prachtig zomers weer.

Anza-Borrego Desert SP

De woestijn kleurt geel

Na drie dagen aan de Salton Sea zijn we nu westelijk ervan in de woestijn. Alweer woestijn dus of eigenlijk nog steeds. Vanaf de kerst zijn we vrijwel voortdurend in woestijnachtig gebied geweest.

Met de iphone vlinders fotograferen:
dan moeten ze wel stil blijven zitten

We zijn nog niet echt in het Anza-Borrego park, maar in een voor ons heel vreemd gebied, een SVRA.  Een State Vehicle Recreation Area. Het is dus een staatspark waar je gelegaliseerd mag crossen met motoren, quads en terreinwagens. Dat doet men hier op deze zaterdag volop. We zien er honderden. Tegelijk is het hele gebied toegankelijk om vrij te kamperen. Bij de entree zijn toiletten en douches.
Het is dus een behoorlijk lawaai om ons heen en er waait veel stof op.

Tegelijk komen er veel mensen naar dit gebied voor iets heel anders, namelijk de bloeiende woestijn.
Een paar kilometer van de ingang vonden wij via een gravelweg de aangegeven plek waar je een geel tapijt van bloemen ziet. Diverse soorten zijn op hun mooist op dit moment en er vliegen veel vlinders rond.

Vandaag was opnieuw zonnig en warm, 27 graden. We hebben een zomerse periode.

Salton Sea

Camping Corvina Beach, Salton Sea, gisteren

Vandaag zijn we naar een andere camping gegaan, in het zelfde state park aan het meer. Deze camping is wat luxer en er staan bomen en struiken, zodat er meer beschutting tegen de wind is.

Camping New Camp, Salton Sea, vandaag

De Salton Sea is dus een meer, maar ooit was het een verlengde van de Golf van Californië, dus zee.
In de loop van de geologische geschiedenis is het afwisselend zee, meer en zoutmeer geweest. Sommige tijden stroomde het water van de Coloradorivier er in en soms was deze uitstroom afgesloten en stroomde de Colorado direct naar zee.
Een eeuw geleden was dat ook zo en was het een zoutmeer.  Maar toen maakte men bevloeiïngskanalen van de Colorado naar de zoutvlakte, maar op de verkeerde manier. Bij een hoge stand van de Colorado gebeurde het dat het hele dal, inclusief spoorlijn, dorpen en grond van de indianen overstroomde. Tot op heden is de situatie zo gebleven en is de spoorlijn omgelegd.

 

De indianen hopen dat het meer opdroogt en ze hun grond terugkrijgen.

De Salton Sea heeft net als de Dode Zee geen uitstroom en wordt steeds zouter. Ook steeds vuiler vanwege de bemesting van landbouwgrond. Toch is er nog een rijk vogelleven.

We zien ook enorm veel vlinders. Ze lijken op de monarch maar zijn kleiner. Het zijn ‘painted ladies’, ook een trekvlinder. Ze vliegen allemaal naar het noorden. We zien er honderden en helaas ook wel een aantal op de voorruit.

We genieten van het mooie weer.
De camping ligt tussen de weg en het meer. Ook de spoorlijn loopt langs het meer. Regelmatig komt er een goederentrein langs met meer dan honderd wagons. Helemaal rustig is het dus niet maar we slapen hier uitstekend.

Joshua Tree NP

Een joshua tree

In dit nationale park kun je dagen doorbrengen.

Goed aangekleed tegen de frisse wind

Het heeft nu alleen een nadeel, namelijk dat het er koud is en waait. Dat was gisteren nog iets erger vanwege de bewolking, een groot deel van de dag.

Stuwmeertje achter de Barker Dam

Vroegere bewoners van het gebied hebben sporen achtergelaten

Vandaag was het zonnig en nog steeds niet warmer dan 9 graden. Dat komt vooral door de hoogte, die tussen de 1000 en 1500 meter is.

We hebben gisteren twee wandelingen gedaan en vandaag nog eens twee. Daarmee hebben we veel moois gezien en we hebben tientallen foto’s gemaakt.

Vooral de Hidden Valley is bijzonder in trek bij de parkbezoekers. Af en toe moest je wel even opletten dat er geen figuranten op je foto komen.

Camping Jumbo Rock

We stonden op een van de acht kampeerterreinen van Joshua Tree. Een leuke plaats, tussen de grote rotsblokken. Het is vrij primitief omdat er geen water en elektriciteit op de camping is, maar de omgeving is onbetaalbaar. En het was heerlijk stil, geen aggregaten.

'Doodshoofdrots'

Vannacht werd het 4 graden met een heldere hemel. De verwarming moest gisteravond wel weer even aan.

Inmiddels zijn we het park uit en staan we aan de Salton Sea, een groot meer. Het ligt 69 meter onder de zeespiegel en dat betekent flink hogere temperaturen. Overdag 22 graden en minima van 12 graden. Bijna strandweer.

Twentynine Palms (Californië)

Joshua Tree National Park

Nu zijn we dan echt in Californië met onze Volkswagen California. Over een stille weg van 180 km lengte, zonder enig dorp onderweg, hebben we Twentynine Palms bereikt. Het is een oase in de woestijn.

Joshua Tree NP

Tevens zijn we nu bij Joshua Tree National Park gekomen. We hebben een campingreservering voor morgen. Ook nu was het vrij lastig om een plekje te vinden; het is een van de meest bezochte parken in de VS.
Vandaag staan we opnieuw bij een casino, op de grens van het park.  Voor ons is het nu het vierde casino waar we gratis kunnen overnachten. Heel prettig deze service. Je kunt er eten en ze hebben uitstekende sanitaire voorzieningen.

We hebben al wel een paar korte wandelingen in het Joshua Tree park gedaan. Het park is bekend van de yucca’s (die dus Joshua trees genoemd worden) en de heel speciale rotsblokken. Ze doen ons denken aan Tafraoute in Marokko.

We vertrokken vandaag met lekker weer, maar inmiddels is het bewolkt en regenachtig.

Parker (2)

Naast het casino Bluewater in Parker aan de Colorado River

Ook Parker heeft een casino, van de indianen natuurlijk, want in de staat Arizona zelf zijn casino’s niet toegestaan.
Ook hier mag je overnachten in je camper en dat gaan we evenals 50 anderen de komende nacht doen. We staan niet op het parkeerterrein maar op een heuveltje ernaast, met uitzicht op de Coloradorivier.

Er is een bioscoop maar de aangeboden films spreken ons niet zo aan.

En er is een blues/rockconcert aan de oever van de rivier. We staan op 250 meter afstand en horen voldoende van de muziek, die we overigens wel kunnen waarderen. Leuke muziek.

Parker (Arizona)

We zijn voor even terug in Arizona, al is het op de grens van Californië.
Gisteren vertrokken we vanuit Las Vegas in zuidelijke richting via Needles naar Lake Havasu City.
In de heuvels rond deze stad is veel BLM-land waar je vrij mag kamperen. De vallei die wij inreden bleek behoorlijk geliefd te zijn. We telden wel honderd caravans, busjes, tenten en campers en dat verspreid over een paar mijl langs een onverharde weg. Dat is ook weer typisch Amerikaans, langdurig in een busje of caravan leven en rondtrekken.

Zo kampeert men op BLM land

Even iets over BLM, het Bureau of Land Management. Terrein dat overheidseigendom is kan toebehoren aan de nationale staat (nationale parken, nationale bossen, nationale recreatiegebieden, nationale wildernissen, nationale monumenten en nog meer). Het kan ook in handen zijn van een van de staten, een county, een gemeente, het leger en dergelijke. En alles wat niet interessant is voor deze instanties wordt beheerd door het BLM. Soms zijn er zelfs voorzieningen, zoals wc's, parkeerterreinen en wandelpaden, maar vaak staan kampeerders in het vrije veld en moeten zelf zorgen voor water, afvalverwijdering en sanitair. Het is doorgaans gratis om er te verblijven, maar niet langer dan 14 dagen. Je mag er dus niet permanent gaan wonen.

De afgelopen nacht hebben we dus op een BLM-terrein overnacht. Sommigen kampeerders hebben een aggregaat, dus we zorgen ervoor niet te dicht bij anderen te gaan staan.
De omgeving was mooi en omdat we tot aan het eind van de weg doorreden was het er erg rustig.

De imposante London Bridge in Lake Havasu City
De Britse en Amerikaanse vlaggen wapperen naast elkaar

Vandaag hebben we Lake Havasu City bezocht, een plaats aan het Havasu stuwmeer, die nog maar enkele decennia bestaat. De boost werd gegeven door de bouw van een brug naar een eiland in het meer. Niet zo maar een brug. Een visionaire investeerder kocht een stenen brug in Londen die afgebroken zou worden.

Stenen als puzzelstukjes

Alle stenen werden genummerd en naar de VS verscheept en met vrachtauto's naar deze plek in de woestijn gebracht. Hier werd de brug weer opgebouwd en in 1971 geopend. De kosten van de aankoop, het vervoer en de bouw was minder dan 10 miljoen dollar, een koopje zou je nu zeggen. Van een slaperige buurtschap werd Lake Havasu City in 50 jaar een bruisende stad, die voornamelijk vanwege de London Bridge veel toeristen trekt.

We hebben er een tijdje rondgekeken en een fietstocht over het eiland gedaan.

Daarna reden we verder in de richting van Parker en we staan nu op een county-camping. Dat is vooral omdat we om de paar dagen water nodig hebben, een douche willen en onze wc moeten legen.

We hebben over het algemeen wat moeite om voor ons geschikte campings te vinden. In Mexico ging het gemakkelijker.
De particuliere campings zijn doorgaans gericht op langkampeerders, dus met speciale voordelige maandtarieven. Voor passanten is het vaak erg duur, tussen de 30 en 60 dollar per nacht. Soms hebben ze plaatsen zonder stroom die goedkoper zijn.
Stateparkcampings zijn aantrekkelijk maar bijna altijd volgeboekt. Je moet al meer dan een week tevoren online boeken wil je een kans maken. Voor nationale parken geldt meestal hetzelfde.
Tot nu toe is het nog steeds gelukt om een plek te vinden en als we de zuidelijke streken met alle 'snowbirds' verlaten hebben wordt het wellicht rustiger.

Het is momenteel mooi weer en ongeveer 20 graden. Wel veel wind.