9.3.19

Parker (Arizona)

We zijn voor even terug in Arizona, al is het op de grens van Californië.
Gisteren vertrokken we vanuit Las Vegas in zuidelijke richting via Needles naar Lake Havasu City.
In de heuvels rond deze stad is veel BLM-land waar je vrij mag kamperen. De vallei die wij inreden bleek behoorlijk geliefd te zijn. We telden wel honderd caravans, busjes, tenten en campers en dat verspreid over een paar mijl langs een onverharde weg. Dat is ook weer typisch Amerikaans, langdurig in een busje of caravan leven en rondtrekken.

Zo kampeert men op BLM land
Even iets over BLM, het Bureau of Land Management. Terrein dat overheidseigendom is kan toebehoren aan de nationale staat (nationale parken, nationale bossen, nationale recreatiegebieden, nationale wildernissen, nationale monumenten en nog meer). Het kan ook in handen zijn van een van de staten, een county, een gemeente, het leger en dergelijke. En alles wat niet interessant is voor deze instanties wordt beheerd door het BLM. Soms zijn er zelfs voorzieningen, zoals wc's, parkeerterreinen en wandelpaden, maar vaak staan kampeerders in het vrije veld en moeten zelf zorgen voor water, afvalverwijdering en sanitair. Het is doorgaans gratis om er te verblijven, maar niet langer dan 14 dagen. Je mag er dus niet permanent gaan wonen.


De afgelopen nacht hebben we dus op een BLM-terrein overnacht. Sommigen kampeerders hebben een aggregaat, dus we zorgen ervoor niet te dicht bij anderen te gaan staan.
De omgeving was mooi en omdat we tot aan het eind van de weg doorreden was het er erg rustig.

De imposante London Bridge in Lake Havasu City
De Britse en Amerikaanse vlaggen wapperen naast elkaar
Vandaag hebben we Lake Havasu City bezocht, een plaats aan het Havasu stuwmeer, die nog maar enkele decennia bestaat. De boost werd gegeven door de bouw van een brug naar een eiland in het meer. Niet zo maar een brug. Een visionaire investeerder kocht een stenen brug in Londen die afgebroken zou worden.
Stenen als puzzelstukjes
Alle stenen werden genummerd en naar de VS verscheept en met vrachtauto's naar deze plek in de woestijn gebracht. Hier werd de brug weer opgebouwd en in 1971 geopend. De kosten van de aankoop, het vervoer en de bouw was minder dan 10 miljoen dollar, een koopje zou je nu zeggen. Van een slaperige buurtschap werd Lake Havasu City in 50 jaar een bruisende stad, die voornamelijk vanwege de London Bridge veel toeristen trekt.

We hebben er een tijdje rondgekeken en een fietstocht over het eiland gedaan.

Daarna reden we verder in de richting van Parker en we staan nu op een county-camping. Dat is vooral omdat we om de paar dagen water nodig hebben, een douche willen en onze wc moeten legen.

We hebben over het algemeen wat moeite om voor ons geschikte campings te vinden. In Mexico ging het gemakkelijker.
De particuliere campings zijn doorgaans gericht op langkampeerders, dus met speciale voordelige maandtarieven. Voor passanten is het vaak erg duur, tussen de 30 en 60 dollar per nacht. Soms hebben ze plaatsen zonder stroom die goedkoper zijn.
Stateparkcampings zijn aantrekkelijk maar bijna altijd volgeboekt. Je moet al meer dan een week tevoren online boeken wil je een kans maken. Voor nationale parken geldt meestal hetzelfde.
Tot nu toe is het nog steeds gelukt om een plek te vinden en als we de zuidelijke streken met alle 'snowbirds' verlaten hebben wordt het wellicht rustiger.

Het is momenteel mooi weer en ongeveer 20 graden. Wel veel wind.

Geen opmerkingen: