Merzouga

De zandduinen van Erg Chebbi

We bevinden ons in een figuurlijke achtbaan. Ja, we zijn nu in een mooi hotel, vlak naast de beroemde zandduinen. Maar ja, die duinen komen er niet vanzelf, daar is wind voor nodig. En net deze dagen is er een overmaat aan wind, gewoon een zandstorm dus.

Ons hotel is zandkleurig en in kasbahstijl gebouwd

Maar dan de geruchten en berichten. Is er wel of niet een gesloten grens met Ceuta? Zelfs de ambassadeur zegt nu dat de grens dicht is.
Komt er binnenkort (morgen) een totaalverbod op verplaatsingen in Marokko?
Moeten we zo snel mogelijk naar Ceuta rijden? En hoeveel staan er daar te wachten? We hoorden dat de veerboot gisteren niet gevaren heeft vanwege de storm.
Of beter naar een camping aan de kust waar we het een tijdje kunnen uitzingen?
Moet je een ticket op datum hebben voor de veerboot? Moet je dat online kopen of bij de haven? Het houdt ons de hele dag bezig in elk geval.

Centrale hal in het hotel

Het vooruitzicht dagen of weken vast te komen zitten hier in Merzouga is wel een angstscenario want we zitten nu als enigen in dit hotel, waar je overigens wel maaltijden kunt bestellen.

We zagen zowaar nog wel toeristen in de duinen; Marokko is nog lang niet leeggestroomd.

De tweede Duitse groep campers is vanmorgen vertrokken. Ze maken de reis niet af en reden nu naar Marrakech en willen dan naar Ceuta. Dat is hun plan en ook ons plan.

We gaan morgen hier weer weg en zo snel mogelijk naar het noorden, als het ons wordt toegestaan tenminste. Geen leuke verjaardag morgen.

Nog veel zand in de lucht en ook een spat regen

Na 5 uur ging de wind wat liggen en gingen we wandelen in de duinen.
We zagen op een gegeven moment bij een ander hotel drie campers staan, waarvan twee Nederlanders en daar knoopten we even een praatje aan. Ook zij piekeren zich suf hoe ze het aan moeten pakken en we wisselden uit wat we zelf weten en vooral wat we niet weten.