Atlántida

La Chacra Holandesa

Ja, we hebben Montevideo achter ons gelaten. Het had nog wel even wat voeten in aarde om uiteindelijk de camper de haven uit te krijgen. Zo'n 5 uur duurde het. Hier in het kort het verhaal voor de geïnteresseerden.

1. De vertegenwoordiger van de rederij, KMA, waar ik maandag al de rekening had voldaan en gisteren het belangrijke papier B/L had gekregen kon mij gisteren en vanochtend niet het noodzakelijke stock number geven. Na nog twee keer vragen kwam het dan om 10.30 uur eindelijk in een mail.

2. Bij de douane moet je dan alle papieren laten registreren en daarna een uur wachten tot iemand anders het heeft gecontroleerd. Na een uur kwam een mailtje dat ze ook nog het verzekeringsbewijs wilden hebben. Dat gebracht en toen was deze horde snel genomen.

3. Daarna naar de ANP, de havenautoriteit. Daarover lees je steeds dat je een bedrag moet betalen afhankelijk van de waarde van de camper, die je dan heel laag moet opgeven om zodoende niet honderden dollars te moeten betalen. Niets van dit alles. De rekening was $23. Deze stap duurde ongeveer 20 minuten.

4. Terug naar de douane, nu naar een ander kantoor in het gebouw waar men ook weer alle papieren wil zien plus de betaling aan ANP. De informatie dat hier een werkorder (Orden de Trabajo) wordt gemaakt klopte niet. Dat konden ze (in mijn geval?) niet doen. Ik moest maar de havenpoort door en daar vragen. Bij de portier die je toegang moet verlenen werd mij verteld dat ik door iemand van de havenautoriteit ANP zou worden opgehaald. Zo geschiedde want na een kwartier werd ik opgehaald met een auto.

5. In zijn kantoor ging hij aan de slag om de werkorder te maken, maar dat verliep niet soepel onder andere omdat moeilijk contact was te krijgen met Murchison, het bedrijf waar de camper staat geparkeerd. Na ongeveer drie kwartier lukte het uiteindelijk om dat papier te fabriceren en werd ik door iemand anders in een auto naar het depot gebracht, waarbij onderweg de werkorder nog eens gestempeld moest worden.

6. Bij het depot van Murchison, waar ik maandag de camper al had zien staan, ontstond een nieuw probleem. De camper stond vast want er stond een andere in de weg waarvan men de sleutel niet kon vinden. Uiteindelijk na 20 minuten werd besloten om een deel van de omheining weg te halen zodat ik langs die kant kon wegrijden.

7. Vervolgens moest ik volgens de medewerkers naar gebouw 22. Toen ik zei dat ik geen idee had bood een van de jongens van Murchison aan om voor mij uit te rijden. Het bleek een gele container te zijn waar ook weer mensen achter een computer dingen moesten registreren. 

8. De laatste stap was naar het gebouw van Buquebus te gaan, de veerdienst naar Buenos Aires. In dit gebouw bevindt zich een ander douanekantoor waar je het papier voor de tijdelijke import van je voertuig krijgt. Het gebouw was uitgestorven en de betreffende ambtenaar zat een sigaretje te roken voor het gebouw. Hij nam me mee naar zijn kantoor, heel ver in het enorme gebouw en deed daar wat hij moest doen. Om 16.00 uur eindelijk met de camper naar het hotel waar Janny zich al die tijd vermaakt met haar iPad.

De eigenaren hebben zich laten afbeelden op het kippenhok

De 45 km naar Atlántida leggen we met een sukkelgangetje af, want de maximum snelheid is 60 km/u en er zijn veel verkeerslichten. Waarom hier naar toe? Omdat hier een landelijk gelegen camping ligt van Nederlanders waar vaak 'overlanders' zoals wij, een tijdje verblijven. Het is een leuke plek en je spreekt gelijkgestemden. Er is zelfs een zwembad en natuurlijk goede wifi. 

Het is kortebroekenweer, 30 graden in de schaduw

Onder het genot van een welkomstdrankje wisselden we ervaringen uit met Inge, Nederlandse, die alleen reist in een Landcruiser en online werkt, al vijf jaar. En met een Zwitsers stel dat tijdelijk de reis moet onderbreken wegens familieomstandigheden. Ze waren in vier dagen vanuit Chili hier heen gereden en vliegen overmorgen terug. En met de eigenaren, de Twentenaren Jan en Marieke.

Daarna moesten we nog de koffers uitpakken en de zaken weer ordenen in de camper. We kwamen er achter dat er wel is gerommeld in de camper en er ontbreken wat kleine dingen, zoals een broodmes, schaar, kaasschaaf, bandenreparatieset, multimeter, teenslippers en wandelstok. Een curieus lijstje.