Montevideo (2)

Uitzicht over een deel van de stad en de Rio de la Plata

Als er één gebeurtenis is die belangrijk is in het Uruguayaanse collectieve geheugen, dan is het wel de vliegramp van 1972. We bezochten vandaag het museum dat daaraan is gewijd en dat is een bijzondere belevenis. Kort gezegd gaat het om een rugbyteam dat op weg naar Chili met het vliegtuig in de Andes neerstort. Na twee weken wordt de zoektocht gestaakt. De 19 overlevenden van de crash houden zich 72 dagen in leven door het smelten van sneeuw en op den duur het rauw eten van bevroren lichamen van overledenen. 

Een lege fles van Bols redde levens

We zien eerst een korte film over de gebeurtenissen en daarna de tentoonstelling over alle omstandigheden en feiten van die 72 dagen en in het bijzonder de 9 dagen durende barre tocht van twee van de overlevenden naar de bewoonde wereld, zodat de rest ook gered kon worden. 

Een Engels sprekende medewerker vertelt ons over het Nederlandse aandeel in de gebeurtenissen. Het was een Fokker vliegtuig, waar overigens niets mee aan de hand was, er was een Nederlandse paragnost die werd geraadpleegd en die de families een hart onder de riem stak en achteraf met diverse van zijn uitspraken gelijk bleek te hebben. En er was de Bols fles, die werd gebruikt om smeltwater in op te vangen dat werd gemaakt met een geïmproviseerde zonnecollector. 

Daarvoor waren we bij de migratiedienst, want om de camper op te mogen halen heb je een officiële verklaring van aankomst in Uruguay nodig. Het kostte ruim een uur wachttijd om aan dit papier te komen. Dit is ook het enige wat je kunt regelen voor aankomst van de camper, de rest moet daarna.

Buiten lunchen, voor het eerst sinds maanden

Na een lekkere lunch gingen we nog naar een uitzichtpunt op een hoog gebouw.

Alles bij elkaar hebben we 7 km rondgewandeld.