 |
| De vuurtoren van José Ignacio |
We zijn verder oostwaarts gereden, naar waar de Atlantische Oceaan is. Tot nu toe waren we strikt genomen nog aan de Rio de la Plata. We hebben de grootste toeristenmagneet, Punta del Este, genegeerd en zijn vandaag neergestreken in de bescheiden badplaats José Ignacio. We staan vlakbij de vuurtoren.
 |
| In de vuurtoren |
Er zijn hier wel wat mensen op het strand, ook niet zo vreemd met dit warme weer, zo'n 30 graden.
 |
| Blik van bovenaf |
We beklommen de vuurtoren voor een overzicht over dit dorp dat op een landtong ligt.
Er is opvallend weinig te doen hier, nu buiten het vakantieseizoen. Vrijwel alle café's en restaurants zijn nog dicht.
 |
| Schoolexcursie |
Voor we vanmorgen uit Piriápolis vertrokken, bezochten we nog het zoölogische park. Er zijn allerlei inheemse diersoorten te zien. Er stonden wel acht bussen die schoolklassen hadden gebracht. We kwamen dus regelmatig zo'n groep tegen. Scholieren hebben hier witte jasschorten aan, als een soort schooluniform.
Eerder schreven we dat er hier nauwelijks elektrische auto's rijden. Ook gescheiden huisvuil inzamelen is hier zo goed als onbekend, evenals zonnepanelen op daken. We willen Uruguay echter niet afschilderen als achterlopend op milieugebied. We lazen dat de elektriciteitsopwekking hier voor 95% duurzaam is, met vooral waterkracht, zonne-energie en windmolens. Dat is een percentage waar geen enkel EU-land bij in de buurt komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten