Mendoza

Het is nu kerstavond en we hebben Mendoza gehaald! We hebben eerst gedacht om het in twee dagen te doen, maar omdat we veel zouden dalen en omdat er onderweg geen echt geschikte overnachtingsmogelijkheid was zijn we doorgefietst. Na ruim zevenenhalf uur op de fiets en 108 km (gem. 14,1 km/u) zijn we nu in onze eindbestemming. Van Mendoza vliegen we zondag a.s. terug.
We hebben vandaag alles nog eens opnieuw gehad, stevige klim, ripio, tegenwind, lange rechte weg, maar ook een zeer bochtige afdaling en fietsen in de grote stad. We wisten dat we een pas over moesten, maar we hadden geen idee hoe hoog. We moesten uiteindelijk over 29 km zo´n 1100 meter klimmen tot een hoogte van 2950 m. Alleen de eerste 17 km waren asfalt, de rest niet al te beste ripio, zodat we maar langzaam vooruit kwamen.

Het werd ook steeds kouder met een venijnige tegenwind. De beloning kwam in de afdaling, een echt schitterende route naar Villavicencio, met vele haarspeldbochten, wel alles over een erg hobbelige onverharde weg. Daarna moesten we nog ruim 50 km over asfalt naar Mendoza. Verkeer was er nauwelijks op deze toeristische route, want bijna iedereen neemt de snelle geasfalteerde zuidelijke route naar Mendoza.
Mendoza is een fraaie stad, zo op het eerste gezicht met bijna elke straat omzoomd met mooie bomen. We hadden de pech dat 2 hostals die we uitgezocht hadden al waren volgeboekt.

We zitten nu in hostal Huellas Andinas, een hostal gericht op bergbeklimmers. Het is wat minder dan we zouden willen, maar er is wel een patio, internet, keuken e.d. Zelfs een mobiele airco hebben ze in onze kamer neergezet.
We zullen nog schrijven over hoe Mendoza is en wat we er gedaan hebben.