Valladolid (2)

Ramón (35), de eigenaar van de camping is een dromer die zijn dromen weet waar te maken.
Hij had/heeft een bedrijf in Cancún dat geluidsinstallaties verhuurt. Hij heeft het drukke leven van de stad verruild voor werken op het platteland. Hij kocht 2 jaar geleden een stuk jungle, ruimde het op en maakte er een eco-camping van. Eco betekent in dit geval alles op zonneenergie en zoveel mogelijk hergebruik van bronwater en materialen.
Na hard werken is de camping 5 maanden geleden geopend.

Hij is ook kevergek. Hij rijdt rond in een kever en heeft er een zelfgebouwde caravan achter waarmee hij veel heeft gereisd. De caravan is een replica van een Teardrop minicaravan. Het is nu zijn huisje op de camping.

Gisteravond hebben we uren met hem gepraat, alles in het Spaans, hoewel hij af en toe wat Engels gebruikte als we het niet snapten.

Een nieuw droomproject is dat hij een groot afgeschreven Boeing vliegtuig kan krijgen en dat wil verbouwen tot hotel. Het staat niet ver hier vandaan op een vliegveld maar hij weet nog niet hoe hij het naar de camping moet krijgen...
Dat zelfde geldt voor een klein vliegtuigje dat in het oerwoud vlakbij het vliegveld is neergestort. Hij kent de lokatie maar er is geen weg naar toe.

Voorlopig moet hij het dus doen met kevers, ook leuk.

De geheime cenote

De reden dat hij deze grond heeft gekocht is dat er een gemeenschappelijk eigendom van een cenote aan vast zit. Voor deze cenote viel hij zogezegd.
Een cenote is kort gezegd een ingestorte grot, die doorgaans met water is gevuld. Daarvan zijn er honderden, verspreid over Yucatan. Volgens sommige tellingen zelfs 5000.
Hij bezoekt met alle gasten die dat willen deze min of meer geheime cenote. Dat wilden wij graag en vanochtend liepen we een kilometer met Ramón naar de cenote. Het is inderdaad een indrukwekkende grot, weliswaar met weinig water maar een prachtige plek met veel vogels.
De Maya’s kenden al deze cenotes en hadden er hun rituelen.
Ook in deze omgeving vind je restanten van hun bewoning en zelfs enkele kleine bedekte piramides en een aquaduct.

We waren bijzonder onder de indruk. Ramón vertelde ook over veel planten en bomen. Er is een beruchte giftige boom die bij aanraking een soort etsende werking heeft die het nodig maakt de huid te verwijderen om nog ergere verwondingen te voorkómen. Daarnaast staat meestal een boom die juist een vloeistof afscheidt die deze verwonding kan genezen.

Het aquaduct, vlakbij de geheime cenote

Deze kennis van de Maya’s heeft hij van vrienden en bekenden uit de omgeving. Zelf komt hij uit Centraal-Mexico.

Ramón is ook een fanatiek mountainbiker. Hij legt zelf mtb-routes aan en onderhoudt ze. Vooral het wegkappen van gevaarlijke planten is belangrijk. Hij heeft een zelfs voor Nederlandse begrippen erg dure fiets, maar hij kon er goedkoop aankomen. Hij zegt dat hij met alles geluk heeft, maar zijn bijzonder vlotte babbel verklaart wel een deel van het geluk.

De cenote in het centrum van Valladolid

Na de wandeling van 2 km zijn we op de fiets naar het centrum gegaan, ongeveer 4 km. Daar aten we  typische mayagerechten, zoals heerlijke lima soep.

Midden in het centrum van Valladolid is ook een grote cenote, heel bijzonder om te zien. Heel wat mensen zwemmen er of duiken er van grote hoogte in. Wij laten het zwemmen nog even voor wat het is. Er komen nog meer cenotes op onze weg.

Als laatste bezochten we nog een convento, een zeer oud klooster, 60 jaar na Columbus gesticht.

We blijven vannacht op de camping van Ramón. We slapen hier goed.