20.1.19

Guerrero Negro

Deze stad is weinig interessant van zichzelf. Maar we maakten er een stop vanwege de baai Ojo de Liebre.
Deze baai wordt elk jaar bezocht door honderden walvissen. Vanaf het noordpoolgebied trekken ze duizenden kilometers naar het zuiden om er jongen te krijgen en te zogen. Deze jongen die 190 liter melk per dag krijgen, zijn dan sterk genoeg om met de oudere walvissen naar het noorden te zwemmen.

Volgens de gids is dit nog niet het topseizoen, want dan kunnen er wel drieduizend grijze walvissen in Ojo de Liebre zijn, maar de meeste tijd zagen we toch wel constant walvissen om ons heen.

 

De kunst is om bij ze in de buurt te komen zonder ze af te schrikken want dan duiken ze onder.
Een paar keer kwamen we echt dicht in de buurt, onder andere moeders met hun kind. De mannetjes zijn hier ook en eentje kregen we vlak voor onze boot te zien. Wat verder weg zagen we diverse keren een walvis rechtop het water uitkomen. Dat doen ze om te zien wat er boven water gebeurt.

Wij vonden het een fantastische ervaring, dit uitstapje. De foto’s zijn met de telefoon gemaakt. Die met de camera kunnen we helaas nog niet plaatsen.

Kamperen in natuurpark Ojo de Liebre

We zijn hier gisteren al aangekomen, want er is ook kampeergelegenheid, een mooie rustige plek met uitzicht over de baai. Het is 35 km vanaf de stad Guerrero Negro waar we gisteren eerst heen gingen om het Duitse meisje af te zetten dat met ons meegelift was vanaf San Ignacio. Ook deden we boodschappen en aten we in een Chinees restaurant.

Vandaag deden we de dus de boottocht en even buiten de stad gingen we eten. Bij dit restaurant kun je gratis kamperen.  Hier blijven we vannacht en morgen gaat de reis weer verder naar het noorden.

Intussen denken we na over wat we moeten doen na Mexico. De shutdown in de VS zorgt ervoor dat de nationale parken al dicht zijn of snel dicht zullen gaan. En een reis door de VS zonder nationale parken was niet wat we bedoeld hadden. We weten nog niet meteen de oplossing. Langer in Mexico blijven is een mogelijkheid en dan hopen dat de nationale parken wel een keer opengaan. En anders noodgedwongen de nationale parken laten zitten.
We waren al geen fan van Trump, maar nu gooit hij ook nog eens hoogstpersoonlijk ons reisschema in de war.

Geen opmerkingen: