Vandaag zijn we op de fiets naar het centrum gereden, zo'n 12 km. Het verkeer is redelijk druk, maar men is hier wel gewend aan brommers en fietsen op de weg, dus het ging redelijk ontspannen. Fietsen in de smalle straatjes in de medina is leuk om eens te doen.
We hebben deze keer het centrum voor kunstnijverheid bezocht en daar maar liefst 3 paar schoenen gekocht. Daarna op het grote plein couscous gegeten, voor het eerst in Marokko. Tenslotte hebben we nog een paleis bezocht, mooi maar enigszins overlopen door de toeristen.
We hebben nog een paar uur te gaan morgen, over de snelweg naar Tanger en dan de veerboot. Hopelijk ook morgen, anders een dag later.
Marokko is ons goed bevallen. We hebben erg genoten van de landschappen, zowel vanaf de fiets als vanuit de camper. De vooroordelen over de Marokkanen, vooral ingegeven door de reisgids, zijn niet bewaarheid. We hadden weinig last van hinderlijke handelaars of vasthoudende gidsen. Eigenlijk hebben we geen enkele echt negatieve ervaring gehad, bijna alleen aardige mensen.
Het eten was heerlijk, de campings waren goedkoop en boden vaak veel waar voor het geld. Kortom, binnenkort willen we nog wel wat meer van het land zien. Drie weken was wel wat kort...
22.3.10
21.3.10
Marrakech opnieuw
Na een langdurige rit over de Atlas zijn we weer in Marrakech aangekomen. Onderweg hebben we eerst een bezoek aan een bezienswaardige kashba gebracht, Aît Benhaddou.
Het was er behoorlijk toeristisch, een plek waar toeringcars komen, dan weet je het wel. Niettemin was het wel de moeite waard. We moesten wel een rivier doorwaden om bij de plek te komen, wat dus met een omzwachtelde voet geen goed idee is. Dus lieten we ons per ezel door het water vervoeren.
De daaropvolgende bergetappe was erg fraai, maar de zwaarbeladen busjes en vrachtauto's maken dat het verkeer soms stapvoets gaat. Net voor donker waren we in Marrakech bij de Marjane (kenners weten wat we bedoelen) om wat inkopen te doen.
Nu staan we weer op de camping Le Relais de Marrakech, waar we op de heenweg ook waren en waar wifi nu wel werkt.
En dan was er nog het 'wijnincident'. Onze wijnvoorraad was al dagen geleden opgeraakt en zoals bekend kun je in dit land moeilijk aan alcoholische dranken komen. Maar bij de Marjane zagen we iemand groot inslaan. Dus Janny op zoek naar de wijn en ze dacht een goedkoop wijntje gevonden te hebben. Meteen maar 2 flessen naar de kassa gekomen en toen bleek na afrekening dat de wijn 10 keer zo duur was als gedacht. Ze had een klein rekenfoutje gemaakt. Zuinig als we zijn hebben we de flessen bij de klantenservice weer ingeleverd...
Het was er behoorlijk toeristisch, een plek waar toeringcars komen, dan weet je het wel. Niettemin was het wel de moeite waard. We moesten wel een rivier doorwaden om bij de plek te komen, wat dus met een omzwachtelde voet geen goed idee is. Dus lieten we ons per ezel door het water vervoeren.
De daaropvolgende bergetappe was erg fraai, maar de zwaarbeladen busjes en vrachtauto's maken dat het verkeer soms stapvoets gaat. Net voor donker waren we in Marrakech bij de Marjane (kenners weten wat we bedoelen) om wat inkopen te doen.
Nu staan we weer op de camping Le Relais de Marrakech, waar we op de heenweg ook waren en waar wifi nu wel werkt.
En dan was er nog het 'wijnincident'. Onze wijnvoorraad was al dagen geleden opgeraakt en zoals bekend kun je in dit land moeilijk aan alcoholische dranken komen. Maar bij de Marjane zagen we iemand groot inslaan. Dus Janny op zoek naar de wijn en ze dacht een goedkoop wijntje gevonden te hebben. Meteen maar 2 flessen naar de kassa gekomen en toen bleek na afrekening dat de wijn 10 keer zo duur was als gedacht. Ze had een klein rekenfoutje gemaakt. Zuinig als we zijn hebben we de flessen bij de klantenservice weer ingeleverd...
20.3.10
El Kelaa (2)
Vandaag is Janny 60 geworden, bijna weer in blakende gezondheid. In elk geval was ze goed in staat om de geplande fietstocht te doen. Het was 45 km met weer aardig wat klimmetjes. De bedoeling was eigenlijk een rondrit, maar de kaart gaf verkeerde afstanden aan, zodat het te lang zou worden. Na 30 km zijn we naar een restaurantje gegaan en hebben we voor de zoveelste keer een tajine gegeten, deze keer met kip en diverse groenten.
Ook erg lekker.
Omdat het in de zon behoorlijk warm is kozen we voor een plekje in de berbertent die op het terras staat.
19.3.10
El Kelaa
We hebben op de fiets de Gorges de Dadès bezocht. Een tocht van heen en terug bij elkaar 36 km. Er zit een fikse klim in, waardoor je 100 meter boven de rivier komt met een fraai uitzicht op de kloof. Verderop gaat de weg door een erg smal deel van de kloof.
Er komt nog zoveel smeltwater van de Atlas dat de weg 20 cm onder water staat. Omdat de voet in verband van Janny niet nat mag worden heeft Jan zijn schoenen en sokken uitgetrokken en haar door het water geduwd. Daarna nog een stukje verder door de vallei gefietst.
De camping waar we overnacht hebben is op 23 km van Boumalne. Dus zijn we wat verder naar het westen, stroomafwaarts van de Dadès. Morgen zijn we van plan nog een laatste fietstocht te maken. Het weer is onverminderd zonnig en redelijk warm. Het wordt overdag circa 22 graden en 's nachts koelt het af tot 12 graden.
Er komt nog zoveel smeltwater van de Atlas dat de weg 20 cm onder water staat. Omdat de voet in verband van Janny niet nat mag worden heeft Jan zijn schoenen en sokken uitgetrokken en haar door het water geduwd. Daarna nog een stukje verder door de vallei gefietst.
De camping waar we overnacht hebben is op 23 km van Boumalne. Dus zijn we wat verder naar het westen, stroomafwaarts van de Dadès. Morgen zijn we van plan nog een laatste fietstocht te maken. Het weer is onverminderd zonnig en redelijk warm. Het wordt overdag circa 22 graden en 's nachts koelt het af tot 12 graden.
18.3.10
Boumalne de Dadès
De afstand naar Boumalne hebben we op een manier gedaan die vrijwel niemand doet, namelijk met een omweg via Iknioun. De eerste 50 km naar Iknioun is onverhard en gaat door een afwisselend en soms indrukwekkend landschap.
De afdaling naar Boumalne is wel over asfalt en gaat door een kaal landschap. In Boumalne zitten we even in een internetcafé en hebben we boodschappen gedaan, maar het is de bedoeling een flink eind het dal van de Dadès in te rijden , waar we een mooie camping hopen te treffen.
Het weer is onveranderlijk mooi, maar het wordt wel snel fris als de zon weg is. We zitten op een hoogte van ca. 1400 meter, vandaar. In het veel lager gelegen Marrakech schijnt het al tropisch te zijn.
De afdaling naar Boumalne is wel over asfalt en gaat door een kaal landschap. In Boumalne zitten we even in een internetcafé en hebben we boodschappen gedaan, maar het is de bedoeling een flink eind het dal van de Dadès in te rijden , waar we een mooie camping hopen te treffen.
Het weer is onveranderlijk mooi, maar het wordt wel snel fris als de zon weg is. We zitten op een hoogte van ca. 1400 meter, vandaar. In het veel lager gelegen Marrakech schijnt het al tropisch te zijn.
16.3.10
Tineghir (2)
We zijn van camping veranderd. We staan nu 7 km noordelijk van het stadje in de palmentuin op camping Atlas. Het is een erg leuk plekje boven de rivier en aan de overkant de palmen. Tegenover de camping is een goedwerkend internet, dus we zijn helemaal tevreden. De Todrakloof hebben we vandaag bezocht op de fiets en we hebben er meteen een heel stuk aan vast geknoopt naar het dorp Tamtatouchte. We hebben daar lekker gegeten in auberge Les Amis.
Het staat op 1600 m hoogte en het was er vrij fris. Alles bij elkaar was het een route van 46 km. De route werd na 6 km, dus na de spectaculaire kloof een heel stuk rustiger en aangenaam om te fietsen. Het loopt langzaam omhoog en je volgt steeds het mooie rivierdal. Je kunt, als je de weg blijft volgen helemaal het Atlasgebergte doorsteken.
We zijn in principe van plan hier nog een dagje te blijven.
Het staat op 1600 m hoogte en het was er vrij fris. Alles bij elkaar was het een route van 46 km. De route werd na 6 km, dus na de spectaculaire kloof een heel stuk rustiger en aangenaam om te fietsen. Het loopt langzaam omhoog en je volgt steeds het mooie rivierdal. Je kunt, als je de weg blijft volgen helemaal het Atlasgebergte doorsteken.
We zijn in principe van plan hier nog een dagje te blijven.
15.3.10
Tineghir
Het internet functioneert lang niet overal goed, dus elke dag een berichtje zit er niet in. Gisteren hebben we een korte maar leuke fietstocht gedaan aan weerszijden van de Draa. Het is een vruchtbare vallei met veel dadelpalmen. Vooral de stille kant is leuk om te fietsen, een deel was trouwens onverhard.
In Agdz hebben we een succesvolle poging ondernomen om een stuk schapenvlees te kopen. De slagersjongen sprak nauwelijks Frans of Engels maar uiteindelijk kregen we een homp van aanvaardbare grootte en voor weinig geld. Dat er vliegen op hadden rondgelopen, ach, het wordt toch gestoofd. Het was erg lekker.
Daarna hebben we de rustige route naar Nekob en Tazzarine gereden met de camper.
In Tazzarine stonden we op een schattig en schaduwrijk campinkje, zo goed als onbereikbaar voor grote campers. Mede hierdoor stonden we met 5 Volkswagenbusjes hier en verder niets. En dat terwijl we tot nu toe nog maar één enkele VW hadden gezien.
We zijn nu aanbeland in Tineghir, een vrij grote plaats, aan het begin van de route door de Todrakloof, die we nog willen gaan bezoeken.
Vanwege de voet van Janny die maar slecht wil herstellen, beperken we het fietsen tot relatief korte ritjes. Een meerdaagse trektocht zit niet meer echt in de planning.
In Agdz hebben we een succesvolle poging ondernomen om een stuk schapenvlees te kopen. De slagersjongen sprak nauwelijks Frans of Engels maar uiteindelijk kregen we een homp van aanvaardbare grootte en voor weinig geld. Dat er vliegen op hadden rondgelopen, ach, het wordt toch gestoofd. Het was erg lekker.
Daarna hebben we de rustige route naar Nekob en Tazzarine gereden met de camper.
In Tazzarine stonden we op een schattig en schaduwrijk campinkje, zo goed als onbereikbaar voor grote campers. Mede hierdoor stonden we met 5 Volkswagenbusjes hier en verder niets. En dat terwijl we tot nu toe nog maar één enkele VW hadden gezien.
We zijn nu aanbeland in Tineghir, een vrij grote plaats, aan het begin van de route door de Todrakloof, die we nog willen gaan bezoeken.
Vanwege de voet van Janny die maar slecht wil herstellen, beperken we het fietsen tot relatief korte ritjes. Een meerdaagse trektocht zit niet meer echt in de planning.
13.3.10
Agdz
Over de afgelopen twee dagen valt niet zo veel te vertellen. We hebben ongeveer 400 km gereden door eenzame landschappen, bij tijd en wijle desolaat. Gisteren was de weg op verschillende plaatsen weggeslagen door de rivier, want het is erg slecht weer geweest de laatste weken. Dankzij provisorische reparaties konden we wel overal langs. Vannacht waren we op een camping in Taliouine, waar we in het restaurant gegeten hebben. Voor de derde keer tajine nu, maar wel steeds totaal anders. Het is een stoofschotel. De aardewerk schotel wordt met een puntig deksel er op verhit en opgediend.
In Agdz aan de rivier de Draa, staan we op een kale camping met 4 bomen. Ja we zitten in de schaduw, want het is zonnig en redelijk warm. Helaas ontbreekt hier wifi, zodat we het tegenovergelegen internetcafé bezoeken.
In Agdz aan de rivier de Draa, staan we op een kale camping met 4 bomen. Ja we zitten in de schaduw, want het is zonnig en redelijk warm. Helaas ontbreekt hier wifi, zodat we het tegenovergelegen internetcafé bezoeken.
11.3.10
Tafraoute (4)
Vier dagen op dezelfde plek, dan moet het wel mooi zijn. Inderdaad, dat is het ook. We hebben met de camper eerst 35 km gereden door een prachtig berglandschap naar een al even mooie oase Aït Mansour. Deze ligt ingeklemd tussen hoge rotswanden en het geheel is bijzonder idyllisch. We hebben een fietstocht gemaakt van 48 km, helaas wel heen en terug dezelfde weg, maar erg mooi. Omdat er behoorlijk geklommen moest worden en de tegenwind later ons parten speelde, werd het nog redelijk inspannend. Tegen het eind werd de lucht steeds donkerder en begon het wat te spetteren, maar we werden niet echt nat, hooguit onze voeten vanwege de vele beek-oversteken.
In Tafraoute hebben we de patisserie maar eens bezocht, want de Marokkaanse deegwaren hebben een naam op te houden.
Gisteren aten we in l'Etoile d'Agadir. Smakelijk en goedkoop was de tajine met vlees, pruimen en amandelen.
Terug op de camping is het bewolkt. Tijd om de nieuwssites te lezen, e-mails te beantwoorden. Het meenemen van een laptop is voor ons essentieel gebleken. Zakelijk gezien is internet bijna onmisbaar voor ons. Gisteren op een dag liefst 3 boekingen afgerond. We zijn dus ook helemaal niet op vakantie, we hebben alleen ons kantoor verplaatst...
In Tafraoute hebben we de patisserie maar eens bezocht, want de Marokkaanse deegwaren hebben een naam op te houden.
Gisteren aten we in l'Etoile d'Agadir. Smakelijk en goedkoop was de tajine met vlees, pruimen en amandelen.
Terug op de camping is het bewolkt. Tijd om de nieuwssites te lezen, e-mails te beantwoorden. Het meenemen van een laptop is voor ons essentieel gebleken. Zakelijk gezien is internet bijna onmisbaar voor ons. Gisteren op een dag liefst 3 boekingen afgerond. We zijn dus ook helemaal niet op vakantie, we hebben alleen ons kantoor verplaatst...
10.3.10
Tafraoute (3)
's Ochtends is het fris en bewolkt, maar in de loop van de dag komt er steeds meer zon. Ook vandaag was het weer uitstekend fietsweer. Eerst bezoeken we nog even de weekmarkt in Tafraoute. Het is er gezellig druk.
We hebben vervolgens een rondje van 45 km gedaan door de vallei van de Ammeln. Het is een groen dal met veel dorpjes en uitzicht op de rotsen verder weg. De weg is helemaal geasfalteerd en bijzonder rustig. Af en toe moeten we door een beek maar we krijgen net geen natte voeten.
Helaas zijn we wat te laat vertrokken zodat we niet voor etenstijd in Tafraoute terug zijn. De restaurants zijn al gesloten. Dat houden we tegoed voor vanavond.
We hebben vervolgens een rondje van 45 km gedaan door de vallei van de Ammeln. Het is een groen dal met veel dorpjes en uitzicht op de rotsen verder weg. De weg is helemaal geasfalteerd en bijzonder rustig. Af en toe moeten we door een beek maar we krijgen net geen natte voeten.
Helaas zijn we wat te laat vertrokken zodat we niet voor etenstijd in Tafraoute terug zijn. De restaurants zijn al gesloten. Dat houden we tegoed voor vanavond.
9.3.10
Tafraoute (2)
Een supermarkt heeft Tafraoute niet, dus maken we een ronde langs de kleine winkeltjes en over de markt om het nodige in te slaan. Het is altijd weer de vraag of je geen toeristenprijzen betaalt en sommige winkeliertjes verdenken we van minder eerlijke praktijken.
Vandaag laten we de camper staan om eens een rondje te rijden met de fiets. We kiezen voor een bescheiden start, zo'n 22 km naar de beschilderde rotsen. Wel de helft onverhard, maar niet al te veel klimmen, dus het is en blijft een rondje waar we ons misschien voor moeten schamen.
De omgeving is prachtig met al die afgeronde rotsen. Een kunstenaar is op een bepaalde plek ooit begonnen rotsen blauw te verven. De meeste verf is er weer af maar blijkbaar wordt er nog steeds geverfd, want we zagen rotsen die erg strak in de verf zaten en een hele verzameling verfbussen.
Hoe dan ook, naturel vinden wij de rotsen zeker even mooi.
Tijdens het fietsen snuiven we de heerlijke geur op van bloeiende struiken. Het weer is aangenaam, zonnig en een briesje.
Vandaag laten we de camper staan om eens een rondje te rijden met de fiets. We kiezen voor een bescheiden start, zo'n 22 km naar de beschilderde rotsen. Wel de helft onverhard, maar niet al te veel klimmen, dus het is en blijft een rondje waar we ons misschien voor moeten schamen.
De omgeving is prachtig met al die afgeronde rotsen. Een kunstenaar is op een bepaalde plek ooit begonnen rotsen blauw te verven. De meeste verf is er weer af maar blijkbaar wordt er nog steeds geverfd, want we zagen rotsen die erg strak in de verf zaten en een hele verzameling verfbussen.
Hoe dan ook, naturel vinden wij de rotsen zeker even mooi.
Tijdens het fietsen snuiven we de heerlijke geur op van bloeiende struiken. Het weer is aangenaam, zonnig en een briesje.
8.3.10
Tafraoute
We hebben een flink stuk gereden om in een landschappelijk interessanter gebied te komen en een geschikte omgeving te vinden waar we de fietsen willen gebruiken. Tafraoute leek ons een goede plaats daarvoor.
Tussen Marrakech naar Agadir wordt gewerkt aan een nieuwe tolweg, maar er is nog maar een klein stukje open. De rest is dus tweebaans en dat schiet niet zo erg op. Van Agadir naar Tafraoute moesten nog ruim 100 erg bochtige kilometers worden overwonnen over een smalle weg.
Het is een erg fraaie route over Aït Baha, met canyonachtige landschappen. We zagen ook enkele versterkte dorpen, kashba's onderweg. Uiteindelijk waren we pas na zessen in Tafraoute en staan hier op een camping in een betoverende omgeving.
In deze omgeving hebben we ook veel campers vrij zien staan, zo ongeveer naast de camping.
Wij verkiezen nu de camping, o.a. omdat we internet (wifi) willen gebruiken en zo af en toe een douche nemen en de was doen is ook belangrijk voor ons.
Het weer is nu behoorlijk, vrij veel zon en temperaturen tot 21 graden. 's Avonds koelt het af tot ca. 14 graden. Vanmorgen vertrokken we wel met mist maar die was snel opgelost.
De mensen zijn hier weer veel traditioneler gekleed dan in Marrakech. We zien veel vrouwen in het zwart en zwaar gesluierd.
De eerste foto laat een arganboom zien, in dit geval in een soort bonsaïvorm.
Tussen Marrakech naar Agadir wordt gewerkt aan een nieuwe tolweg, maar er is nog maar een klein stukje open. De rest is dus tweebaans en dat schiet niet zo erg op. Van Agadir naar Tafraoute moesten nog ruim 100 erg bochtige kilometers worden overwonnen over een smalle weg.
Het is een erg fraaie route over Aït Baha, met canyonachtige landschappen. We zagen ook enkele versterkte dorpen, kashba's onderweg. Uiteindelijk waren we pas na zessen in Tafraoute en staan hier op een camping in een betoverende omgeving.
In deze omgeving hebben we ook veel campers vrij zien staan, zo ongeveer naast de camping.
Wij verkiezen nu de camping, o.a. omdat we internet (wifi) willen gebruiken en zo af en toe een douche nemen en de was doen is ook belangrijk voor ons.
Het weer is nu behoorlijk, vrij veel zon en temperaturen tot 21 graden. 's Avonds koelt het af tot ca. 14 graden. Vanmorgen vertrokken we wel met mist maar die was snel opgelost.
De mensen zijn hier weer veel traditioneler gekleed dan in Marrakech. We zien veel vrouwen in het zwart en zwaar gesluierd.
De eerste foto laat een arganboom zien, in dit geval in een soort bonsaïvorm.
7.3.10
Marrakech
In slecht weer hebben we de weg naar het zuiden genomen, gisteren. Ook bij aankomst op de camping Le Relais de Marrakech kregen we nog vele buien over ons heen, maar vandaag is het gelukkig vriendelijk weer. Het beloofde internet op de camping werkte niet, maar verder is het een nette camping, voor 7 euro per nacht.
We hebben een taxi naar de stad genomen, hoewel het ook wel te fietsen was geweest. Dit bericht komt dus weer uit een internetcafé.
Wij vinden Marrakech een prettige stad. In de souks worden we vrijwel geheel met rust gelaten. Geen opdringerige gidsen en handelaren.
Wel moet je weten wat iets mag kosten. We hebben bij iets afgedongen tot een zesde van de vraagprijs. En het ging eigenlijk nog te gemakkelijk...
Marrakech is aan de zuidkant omgeven door besneeuwde bergen. We weten nog niet goed hoe we verder gaan. Misschien moeten we de bergen nog even mijden na al dat slechte weer van de laatste tijd.
We hebben een taxi naar de stad genomen, hoewel het ook wel te fietsen was geweest. Dit bericht komt dus weer uit een internetcafé.
Wij vinden Marrakech een prettige stad. In de souks worden we vrijwel geheel met rust gelaten. Geen opdringerige gidsen en handelaren.
Wel moet je weten wat iets mag kosten. We hebben bij iets afgedongen tot een zesde van de vraagprijs. En het ging eigenlijk nog te gemakkelijk...
Marrakech is aan de zuidkant omgeven door besneeuwde bergen. We weten nog niet goed hoe we verder gaan. Misschien moeten we de bergen nog even mijden na al dat slechte weer van de laatste tijd.
5.3.10
Témara
We zijn vandaag tot even ten zuiden van Rabat gekomen. Het was een stuk met hindernissen, veroorzaakt doordat we de snelweg wilden mijden. Op een gegeven moment werden we van de oude route afgeleid en kregen zo'n 30 kilometer een weg met bijzonder veel gaten en modder. De weg was totaal kapotgereden. In Sale, net boven Rabat wilden we naar een camping, maar die was onvindbaar of bestaat nier meer. Door Rabat heen vonden we onze weg weer naar de kustweg aan de zuidkant. We kunnen hier op de camping een draadloos internetsignaal oppikken, dus lekker gemakkelijk. Verdere luxe ontbreekt geheel. De camping verkeert in deplorabele staat. In Sale was trouwens een grote Carrefour voor de broodnodige fourage.
4.3.10
Marokko 2010
Gisteren, 3 maart, zijn we vertrokken met de camper naar Algeciras. Tijdens deze 700 km vanaf Denia hadden we diverse regenbuien. In Algeciras kochten we een retourtje voor de veerboot voor € 120 en dat viel ons erg mee.
Wat ons vandaag niet meeviel was de duur van de overtocht naar Tanger van 3,5 uur. We rekenden op ruim 2 uur want dat was ons beloofd. En op het kaartje stond de snelle boot van 1 uur.
Maar goed, we zijn op Afrikaanse bodem en het is mooi weer.
In Algeciras stonden we bij de Lidl met 30 andere campers en hier in het leuke dorp Asilah, aan zee, ook met ongeveer 30.
Helaas nog geen WiFi, dus dit bericht komt uit een internetcafe.
Wat ons vandaag niet meeviel was de duur van de overtocht naar Tanger van 3,5 uur. We rekenden op ruim 2 uur want dat was ons beloofd. En op het kaartje stond de snelle boot van 1 uur.
Maar goed, we zijn op Afrikaanse bodem en het is mooi weer.
In Algeciras stonden we bij de Lidl met 30 andere campers en hier in het leuke dorp Asilah, aan zee, ook met ongeveer 30.
Helaas nog geen WiFi, dus dit bericht komt uit een internetcafe.
29.12.08
Terugblik Azië
Terwijl we vandaag nog wat de toerist uithingen in Bangkok (paleis en markten) hebben we nog even op een rijtje gezet wat ons is bijgebleven van de drie landen die we bezocht hebben.
Thailand
De gladde asfaltwegen, vaak met vluchtstrook.
De ongelofelijke aantallen brommers, logisch ook wel, want het is prettig je zo te verplaatsen met het meestal mooie weer.
De bushokjes, bij vrijwel elk dorp, zodat je onderweg altijd een plekje hebt voor een rustpauze.
De altijd attente bediening.
De 7-eleven winkels en soortgelijke, op bijna elke straathoek, waar je de meeste dingen kunt kopen die je dagelijks nodig hebt en de vele etens- en fruitstalletjes.
Het heerlijke en afwisselende eten. Zelfs een standaardgerecht als kip met cashewnoten krijg je steeds weer op een andere manier voorgeschoteld. Bangkok is helemaal geobsedeerd door eten, zo lijkt het, zo ongelofelijk veel mogelijkheden heb je daar om te eten, al vanaf 60 cent voor een maaltijd.
De fantastische levendige markten, vooral de weekendmarkt in Bangkok die we twee keer bezochten vonden wij leuk. In een van de koffiestalletjes maakten ze echte kunstwerken van de cappucino en café latte, die ook nog eens voortreffelijk smaakte.
Verder is Thailand in veel opzichten een westers gelijkend land, zeker in de steden.
Cambodja
De verbazingwekkende aantallen kinderen, die bijna zonder uitzondering hello en bye bye tegen je roepen.
Heel veel jongens die in droogvallende poelen de achtergebleven vissen vangen met een net.
De afwezigheid van verkeersregels of in elk geval worden ze niet nageleefd. Zelfs rechts van de weg rijden wordt lang niet altijd gedaan. Helmen draagt men niet.
Het altijd maar toeteren.
De bruiloften met keiharde en meestal volledig vervormde muziek.
De brommer is een universeel vervoermiddel al dan niet met zijspan of aanhanger, wat gaat er eigenlijk niet mee. We herinneren ons de matrassenverkoper die 4 tweepersoonsmatrassen achterop vervoerde. Later zagen we hem weer, met eentje minder: goede zaken gedaan die dag.
Ook wordt er veel gefietst, vooral schoolkinderen zie je in grote groepen in hun uniformen langs de weg fietsen.
Een levensritme van opstaan tussen 5 en 6 uur en tussen 8 en 9 uur naar bed. Restaurants sluiten vaak al om 7 uur.
Overdreven veel personeel in restaurants. Heel vaak meer personeel dan klanten en soms komen ze je uitvoerig gadeslaan als je je bord leeg eet.
De chaos en vervuiling op straat. De smerigheid is in Phnom Penh wat minder, maar alles lijkt onder een laag vuil bedekt, zelfs veel hotelkamers.
Het grotendeels ontbreken van straatverlichting.
De afdingcultuur. Je moet zeker als buitenlander bij bijna alles eerst de prijs vragen en vaak afdingen, wil je niet te veel betalen. Je wordt ook nogal eens genept met wisselgeld.
De alom aanwezige dollar. Geldlades in kassa's bevatten altijd dollars en Cambodjaanse rielen en er is een vaste koersverhouding. Geldautomaten geven dollars.
Laos
De mooie natuur met onder andere veel watervallen, waarbij dan vaak weer een romantisch restaurant.
Mooie hotels.
Lekkere koffie en in de steden stokbrood.
Iedereen die 'sabaidy' tegen je roept.
Redelijk vaak word je toegesproken in het Frans.
Ondanks de armoede die hier ook bestaat is het een net en geordend land.
Nog een paar tips voor degenen die ook willen fietsen in deze landen:
- valuta meenemen is niet nodig; je kunt in alle drie de landen volop pinnen (in de steden)
- malariapillen lijken ons overbodig; we hebben bijna geen mug gezien en we zijn gestopt met slikken wegens de bijwerkingen
- de wind is vrijwel altijd uit het noordoosten
- het moessonseizoen duurt langer naarmate je zuidelijker bent
- fietsen meenemen in de trein kan meestal probleemloos, maar informeer wel of er een bagagerijtuig meegaat, anders wordt het lastig.
27.12.08
Bangkok
De laatste fietsetappe naar Ubon Ratchatani verliep probleemloos en was sommige stukken nog leuk ook.We legden de afstand van 87 km af met een gemiddelde van 20,1 km/u. Deze keer konden we wel een eerste klas coupe boeken en hadden dus een bed. We sliepen redelijk goed in de trein, zodat de ruim 11 uur ons niet zwaar vielen. Vervolgens fietsten we door Bangkok naar ons hotel en dat hotel bevalt ons ook wel. We zullen de laatste dagen hier gebruiken om nog wat dingen te bezoeken waar we de vorige keer niet aan toe kwamen.
Overigens hebben we deze fietsvakantie 2254 kilometer bij elkaar gefietst met een gemiddelde van circa 18,7 km/u.
De gemiddelde dagafstand was 68,3 km. Het aantal fietsdagen was 33. We hadden ongeveer 75 km onverharde weg. We hebben geen enkele materiaalpech gehad, zelfs geen band hoefde er te worden geplakt. We kijken met veel genoegen terug op deze relaxte fietsreis.
Overigens hebben we deze fietsvakantie 2254 kilometer bij elkaar gefietst met een gemiddelde van circa 18,7 km/u.
De gemiddelde dagafstand was 68,3 km. Het aantal fietsdagen was 33. We hadden ongeveer 75 km onverharde weg. We hebben geen enkele materiaalpech gehad, zelfs geen band hoefde er te worden geplakt. We kijken met veel genoegen terug op deze relaxte fietsreis.
25.12.08
Khong Chiam (Thailand)
Vandaag zijn we de grens weer overgestoken en bevinden we ons in het aardige dorp Khong Chiam, nog steeds aan de Mekong. We kregen van de Thaise immigratie vreemd genoeg een verblijfsvergunning voor 15 dagen, terwijl 30 dagen toch normaal is. We weten de reden niet en hebben er ook niet naar gevraagd omdat we er meer dan genoeg aan hebben.
De route hier naar toe was mooi, vooral het Thaise gedeelte, dat wel heuvelachtig was. We hebben de 73 km met een gemiddelde van 18,5 km/u afgelegd.
Het guesthouse is prima in orde, met eigen internetcomputers en zelfs een ligbad op de kamer, wat we deze vakantie nog niet hebben gehad.
Morgen is ons laatste fietstraject naar Ubon Ratchatani, waar we deze keer wel een slaapcoupe hopen te krijgen in de trein naar Bangkok.
In Bangkok hebben we voor de laatste dagen gereserveerd in Charlies House Lumpini.
De route hier naar toe was mooi, vooral het Thaise gedeelte, dat wel heuvelachtig was. We hebben de 73 km met een gemiddelde van 18,5 km/u afgelegd.
Het guesthouse is prima in orde, met eigen internetcomputers en zelfs een ligbad op de kamer, wat we deze vakantie nog niet hebben gehad.
Morgen is ons laatste fietstraject naar Ubon Ratchatani, waar we deze keer wel een slaapcoupe hopen te krijgen in de trein naar Bangkok.
In Bangkok hebben we voor de laatste dagen gereserveerd in Charlies House Lumpini.
24.12.08
Pakse (2)
Rondje Boloven
We hadden vooraf geen idee hoe hoog het Boloven Plateau eigenlijk was. Daar kwamen we de eerste dag al achter, want onze eerste stop, Paksong, ligt op 1280 meter hoogte, oftewel een lange klim van 50 km met een hoogteverschil van 1150 meter.
Het was dus niet erg steil, maar het kost toch wel de nodige inspanning, temeer daar we de afgelopen 7 weken nooit hoger waren geweest dan 200 meter. De weg voert door een mooie omgeving met diverse dorpjes en veel koffie- en bananenplantages. Onderweg zijn we twee onverharde zijwegen ingegaan om watervallen te bezoeken. Bij Tad Fan hebben we ook gegeten met mooi uitzicht op de watervallen daar. Uiteindelijk kwamen we na 61 km (12,2 gemiddeld) aan bij Paksong Greenview Guesthouse, waar we 's avonds nog een tijd uit onze slaap gehouden werden door een niet zo goed geisoleerde karaokekelder.
De volgende dag klommen we nog iets verder alvorens we in Thateng een stoffige gravelweg kregen over 18 kilometer. Het ging toen wel steeds naar beneden. Dit was wel het meest landelijke deel van de route met toch af en toe dorpjes langs de weg waar de tijd stil leek te staan. Na 66 km (18,9 gemiddeld) kwamen we bij alweer een waterval, Tadlo, waar we onze intrek namen in de tamelijk luxe Tadlo Lodge. We sliepen in een een goed ingericht huisje met terras dat uitzag op de rivier en de waterval. De oerwoudgeluiden werden overstemd door het geluid van de snelstromende rivier.
Hier worden ook olifanttreks georganiseerd, hetgeen wil zeggen dat je een paar uur bovenop een olifant zit te schommelen die je een eind het woud in brengt. Toen Jan de stoffige fietsen ging afspoelen in de rivier werden ook de olifanten de rivier in geleid voor hun avondbad. De lodge heeft ook een goed restaurant en we hebben daar lekker gegeten terwijl de tropenavond viel.
De derde dag deden we het rustig aan en vertrokken pas om 11 uur. We moesten wel weer een stuk klimmen, met als hoogste punt 600 meter (300 meter hoogteverschil).
Het was echter geen zware dag, mede dankzij de rugwind. De totale afstand was 56 km met een gemiddelde van 18,6). We namen de afslag naar Tadxe Phasouam met alweer een waterval. Het is er erg mooi en we hebben ook hier weer overnacht met het ruisen van de rivier en de typische tropische geluiden. De accommodatie Uttayan Bajiang was bepaald rustiek te noemen. Alles is van hout en bamboe en de omheinde sanitaire ruimte is naar de hemel toe open.
Nog meer dan in Tadlo bevind je je hier in de natuur. We vonden de prijs wel een beetje aan de hoge kant voor de toch wel primitieve onderkomens (en slechte bedden), maar het was leuk om mee te maken.
Vandaag restten ons nog maar 37 km naar Pakse en met de wind in de rug was dat in 2 uur bekeken. Het gemiddelde was dus 18,5 km/u. We zitten nu in Hotel Pakse, nu we een beetje aan de hoge prijzen gewend zijn, want dit is een van de luxere hotels. De vorige keer hadden we op het dakterras gegeten en dat willen we nu op kerstavond weer doen.
Het rondje Boloven is ons goed bevallen en heeft ons een goede indruk gegeven van hoe zuidelijk Laos is. We vinden Laos heel wat netter en rustiger dan Cambodja en Laos heeft de westerse toerist ook wat meer te bieden. Ook hier werden we toegeroepen door tientallen kinderen langs de weg, maar het was geen hello meer, maar de Lao variant sabaidy.
In Laos zie je altijd twee vlaggen, de officiele van het land en een rode met hamer en sikkel. Toch is de economie heel liberaal en wordt er veel geinvesteerd vanuit het buitenland, vooral Thailand. Hier in Pakse zijn alle voorzieningen aanwezig maar in het achterland is het soms moeilijk aan de noodzakelijke boodschappen te komen. We zagen bijvoorbeeld nergens brood of crackers meer.
We hadden vooraf geen idee hoe hoog het Boloven Plateau eigenlijk was. Daar kwamen we de eerste dag al achter, want onze eerste stop, Paksong, ligt op 1280 meter hoogte, oftewel een lange klim van 50 km met een hoogteverschil van 1150 meter.
Het was dus niet erg steil, maar het kost toch wel de nodige inspanning, temeer daar we de afgelopen 7 weken nooit hoger waren geweest dan 200 meter. De weg voert door een mooie omgeving met diverse dorpjes en veel koffie- en bananenplantages. Onderweg zijn we twee onverharde zijwegen ingegaan om watervallen te bezoeken. Bij Tad Fan hebben we ook gegeten met mooi uitzicht op de watervallen daar. Uiteindelijk kwamen we na 61 km (12,2 gemiddeld) aan bij Paksong Greenview Guesthouse, waar we 's avonds nog een tijd uit onze slaap gehouden werden door een niet zo goed geisoleerde karaokekelder.
De volgende dag klommen we nog iets verder alvorens we in Thateng een stoffige gravelweg kregen over 18 kilometer. Het ging toen wel steeds naar beneden. Dit was wel het meest landelijke deel van de route met toch af en toe dorpjes langs de weg waar de tijd stil leek te staan. Na 66 km (18,9 gemiddeld) kwamen we bij alweer een waterval, Tadlo, waar we onze intrek namen in de tamelijk luxe Tadlo Lodge. We sliepen in een een goed ingericht huisje met terras dat uitzag op de rivier en de waterval. De oerwoudgeluiden werden overstemd door het geluid van de snelstromende rivier.
Hier worden ook olifanttreks georganiseerd, hetgeen wil zeggen dat je een paar uur bovenop een olifant zit te schommelen die je een eind het woud in brengt. Toen Jan de stoffige fietsen ging afspoelen in de rivier werden ook de olifanten de rivier in geleid voor hun avondbad. De lodge heeft ook een goed restaurant en we hebben daar lekker gegeten terwijl de tropenavond viel.
De derde dag deden we het rustig aan en vertrokken pas om 11 uur. We moesten wel weer een stuk klimmen, met als hoogste punt 600 meter (300 meter hoogteverschil).
Het was echter geen zware dag, mede dankzij de rugwind. De totale afstand was 56 km met een gemiddelde van 18,6). We namen de afslag naar Tadxe Phasouam met alweer een waterval. Het is er erg mooi en we hebben ook hier weer overnacht met het ruisen van de rivier en de typische tropische geluiden. De accommodatie Uttayan Bajiang was bepaald rustiek te noemen. Alles is van hout en bamboe en de omheinde sanitaire ruimte is naar de hemel toe open.
Nog meer dan in Tadlo bevind je je hier in de natuur. We vonden de prijs wel een beetje aan de hoge kant voor de toch wel primitieve onderkomens (en slechte bedden), maar het was leuk om mee te maken.
Vandaag restten ons nog maar 37 km naar Pakse en met de wind in de rug was dat in 2 uur bekeken. Het gemiddelde was dus 18,5 km/u. We zitten nu in Hotel Pakse, nu we een beetje aan de hoge prijzen gewend zijn, want dit is een van de luxere hotels. De vorige keer hadden we op het dakterras gegeten en dat willen we nu op kerstavond weer doen.
Het rondje Boloven is ons goed bevallen en heeft ons een goede indruk gegeven van hoe zuidelijk Laos is. We vinden Laos heel wat netter en rustiger dan Cambodja en Laos heeft de westerse toerist ook wat meer te bieden. Ook hier werden we toegeroepen door tientallen kinderen langs de weg, maar het was geen hello meer, maar de Lao variant sabaidy.
In Laos zie je altijd twee vlaggen, de officiele van het land en een rode met hamer en sikkel. Toch is de economie heel liberaal en wordt er veel geinvesteerd vanuit het buitenland, vooral Thailand. Hier in Pakse zijn alle voorzieningen aanwezig maar in het achterland is het soms moeilijk aan de noodzakelijke boodschappen te komen. We zagen bijvoorbeeld nergens brood of crackers meer.
20.12.08
Pakse
Vanmorgen waren we vroeg op en we ontbeten terwijl de zon opkwam boven de Mekong. We hebben de 135 km naar Pakse met de bus gedaan want Janny was nog niet helemaal in orde. We konden dit ook niet goed in tweeen knippen want de eerste overnachtingsmogelijk is pas na een kleine 100 km. Het is wel een heel gedoe, want we gingen met de zgn. local bus vanaf het eiland met het veer naar het vasteland. De bus was afgeladen vol en onze bagage kon maar met moeite mee. De fietsen konden niet in of op de bus, dus werd een typisch Laotiaanse manier gevonden: vastbinden achter op de bus. Later zagen we 2 levende kippen die in een net meegenomen waren in het ruim.
De foto is gemaakt tijdens een plaspauze. De bus bleef gewoon op de weg staan en iedereen ging de bosjes in.
We hebben hier weer snel internet en het kost maar eenzesde van de vorige keer, namelijk een halve euro per uur.
De komende dagen maken we een rondrit over het Bolovensplateau en we verwachten daar geen internetcafe's. We komen de eerste kerstdag hier weer terug in Pakse, is de bedoeling.
De foto is gemaakt tijdens een plaspauze. De bus bleef gewoon op de weg staan en iedereen ging de bosjes in.
We hebben hier weer snel internet en het kost maar eenzesde van de vorige keer, namelijk een halve euro per uur.
De komende dagen maken we een rondrit over het Bolovensplateau en we verwachten daar geen internetcafe's. We komen de eerste kerstdag hier weer terug in Pakse, is de bedoeling.
19.12.08
Khong eiland (Laos)
We zitten op een eiland in de Mekong. Het is er prettig, een beetje toeristisch en er is goed internet, zodat we ook weer wat foto's bij voorgaande berichten kunnen plaatsen.
Het viel niet mee gisteren, vooral voor Janny was de tocht erg zwaar. Dat kwam vooral omdat ze zich niet lekker voelde. Op de foto was er nog niets aan de hand maar later ging het steeds moeizamer naarmate de dag vorderde. We hebben de 95 km gefietst met een gemiddelde van 18 km/u. Het ging ook moeizaam vanwege de tegenwind en het glooiende terrein. Gelukkig is tegenwoordig het hele trajct geasfalteerd. Een Cambodjaan had ons ten onrechte gewaarschuwd voor een "bumpy" traject.
De grenspassage verliep soepeltjes. Er komt bijna geen mens; de hele weg is trouwens bijna uitgestorven. Je moet wel op tijd bij de grens komen, want om 4 uur sluit het daar al. Aan de Laotiaanse kant moesten we 1 dollar per persoon betalen om onduidelijke reden.
De route was eerlijk gezegd wel wat saai, een heel verschil met Khong eiland dat er idyllisch bijligt. We hebben net een fietstochtje over het eiland gemaakt van 20 km, want we houden hier een geplande en meer dan welkome rustdag.
De tweede foto is nog gemaakt in Stung Treng, Cambodja. Het is een trouwstoet. De bruiloftsgasten nemen allemaal wat te eten mee en ze zijn er heel kleurig gekleed. Eerst de vrouwen en achteraan de mannen, sommige met hompen rauw vlees op een schaal.
Het viel niet mee gisteren, vooral voor Janny was de tocht erg zwaar. Dat kwam vooral omdat ze zich niet lekker voelde. Op de foto was er nog niets aan de hand maar later ging het steeds moeizamer naarmate de dag vorderde. We hebben de 95 km gefietst met een gemiddelde van 18 km/u. Het ging ook moeizaam vanwege de tegenwind en het glooiende terrein. Gelukkig is tegenwoordig het hele trajct geasfalteerd. Een Cambodjaan had ons ten onrechte gewaarschuwd voor een "bumpy" traject.
De grenspassage verliep soepeltjes. Er komt bijna geen mens; de hele weg is trouwens bijna uitgestorven. Je moet wel op tijd bij de grens komen, want om 4 uur sluit het daar al. Aan de Laotiaanse kant moesten we 1 dollar per persoon betalen om onduidelijke reden.
De route was eerlijk gezegd wel wat saai, een heel verschil met Khong eiland dat er idyllisch bijligt. We hebben net een fietstochtje over het eiland gemaakt van 20 km, want we houden hier een geplande en meer dan welkome rustdag.
De tweede foto is nog gemaakt in Stung Treng, Cambodja. Het is een trouwstoet. De bruiloftsgasten nemen allemaal wat te eten mee en ze zijn er heel kleurig gekleed. Eerst de vrouwen en achteraan de mannen, sommige met hompen rauw vlees op een schaal.
17.12.08
Stung Treng
De afgelopen 143 km hebben we verdeeld over twee dagen maar we wisten tevoren niet hoe omdat er onderweg tussen Kratie en Stung Treng nergens een echt dorp is en dus ook geen overnachtingsmogelijkheid. We vertrokken vrij laat uit Kratie om niet te vroeg ergens aan te komen. De relaxte tocht bracht ons uiteindelijk in O Krieng waar we aan de monniken van de plaatselijke wat (=boeddhistische tempel) vroegen waar we konden overnachten. Dat kon wel bij hen, bleek uit de gebarenconversatie, en we kregen een plaatsje in het open gebouw waar de monniken bidden bij het boeddhabeeld.
Onderweg hadden we de mogelijkheden al overwogen. Overnachten bij particulieren leek ons niet zo geweldig (de mensen hebben vaak nauwelijks voldoende ruimte voor al hun kinderen) en overnachten in een leegstaande hut, zoals een Duitse fietser ons aanraadde vonden we evenmin aanlokkelijk. Jan sliep goed en Janny slecht, onder andere vanwege de luide Cambodjaanse popmuziek die de monniken draaiden (er zaten ook tienermonniken bij). Bovendien werden we om half 4 al gewekt door de gebeden die werden opgezegd. Uiteindelijk zaten we om 6 uur alweer op de fiets.
Vandaag kwamen we weer fietsers tegen, nu een Australiër en een Israeliër, die beiden in Vietnam begonnen waren.
De andere foto is eerder op de dag gisteren gemaakt. We zien ze vaak lopen de monniken met hun parasols. Ze lopen elke ochtend van hun wat (tempel) naar het dorp om voedsel te krijgen. Monniken mogen niet werken en zijn aangewezen op giften.
Het gemiddelde over de afgelopen twee dagen was 17,2 km per uur, te wijten aan tegenwind en vandaag ook wat heuveltjes. Morgen hopen we in Laos aan te komen. We weten niet of daar goede internetmogelijkheden zullen zijn en daarom wensen we iedereen alvast prettige kerstdagen en al het goede voor 2009.
Onderweg hadden we de mogelijkheden al overwogen. Overnachten bij particulieren leek ons niet zo geweldig (de mensen hebben vaak nauwelijks voldoende ruimte voor al hun kinderen) en overnachten in een leegstaande hut, zoals een Duitse fietser ons aanraadde vonden we evenmin aanlokkelijk. Jan sliep goed en Janny slecht, onder andere vanwege de luide Cambodjaanse popmuziek die de monniken draaiden (er zaten ook tienermonniken bij). Bovendien werden we om half 4 al gewekt door de gebeden die werden opgezegd. Uiteindelijk zaten we om 6 uur alweer op de fiets.
Vandaag kwamen we weer fietsers tegen, nu een Australiër en een Israeliër, die beiden in Vietnam begonnen waren.
De andere foto is eerder op de dag gisteren gemaakt. We zien ze vaak lopen de monniken met hun parasols. Ze lopen elke ochtend van hun wat (tempel) naar het dorp om voedsel te krijgen. Monniken mogen niet werken en zijn aangewezen op giften.
Het gemiddelde over de afgelopen twee dagen was 17,2 km per uur, te wijten aan tegenwind en vandaag ook wat heuveltjes. Morgen hopen we in Laos aan te komen. We weten niet of daar goede internetmogelijkheden zullen zijn en daarom wensen we iedereen alvast prettige kerstdagen en al het goede voor 2009.
15.12.08
Kratie
Mountainbikes met voorvering, ze kwamen de afgelopen twee dagen goed van pas.
Gisteren reden we naar Chhlong (met dubbel h) langs de Mekong. Eerst een stukje langs de westkant, en toen bij de bocht met een veerboot naar de andere (zuid) kant. We hadden 35 km onverharde weg en soms was het behoorlijk hobbelig. In het regenseizoen moet dit een grote modderpoel zijn en de sporen zijn nog steeds niet gedicht. In totaal legden we 89 km af met een gemiddelde van 16,0 km/u. De route was overigens erg mooi met een afwisseling van rivierzicht, rijstvelden, huisjes langs de kant en zo af en toe een brug over een zijrivier. Het verkeer was minimaal, voor het eerst in Cambodja en dat waarderen we natuurlijk ook.
Chhlong was een dieptepunt qua onderdak, maar we hebben er wel lekker gegeten, een soort bouillonfondue.In het guesthouse Mekong99 werden we onbeschoft behandeld, absoluut af te raden dus. Zo moesten we om 7 uur al van het terras af omdat de eigenaresse vond dat alles afgesloten moest worden. Van de weeromstuit hebben we in Kratie zo ongeveer de duurste hotelkamer genomen, met airco en mooi zicht op de rivier. Het is ook een gezellige plaats waar heel wat toeristen komen. Uiteraard is er dan ook internet, zij het wat langzaam.
Vandaag reden we 31 km met een gemiddelde van 15,5 km/u en 23 km was onverhard. Ook hadden we een stevige tegenwind. We moesten onze gezichten bedekken met een doek om niet al te veel stof binnen te krijgen.
Gisteren reden we naar Chhlong (met dubbel h) langs de Mekong. Eerst een stukje langs de westkant, en toen bij de bocht met een veerboot naar de andere (zuid) kant. We hadden 35 km onverharde weg en soms was het behoorlijk hobbelig. In het regenseizoen moet dit een grote modderpoel zijn en de sporen zijn nog steeds niet gedicht. In totaal legden we 89 km af met een gemiddelde van 16,0 km/u. De route was overigens erg mooi met een afwisseling van rivierzicht, rijstvelden, huisjes langs de kant en zo af en toe een brug over een zijrivier. Het verkeer was minimaal, voor het eerst in Cambodja en dat waarderen we natuurlijk ook.
Chhlong was een dieptepunt qua onderdak, maar we hebben er wel lekker gegeten, een soort bouillonfondue.In het guesthouse Mekong99 werden we onbeschoft behandeld, absoluut af te raden dus. Zo moesten we om 7 uur al van het terras af omdat de eigenaresse vond dat alles afgesloten moest worden. Van de weeromstuit hebben we in Kratie zo ongeveer de duurste hotelkamer genomen, met airco en mooi zicht op de rivier. Het is ook een gezellige plaats waar heel wat toeristen komen. Uiteraard is er dan ook internet, zij het wat langzaam.
Vandaag reden we 31 km met een gemiddelde van 15,5 km/u en 23 km was onverhard. Ook hadden we een stevige tegenwind. We moesten onze gezichten bedekken met een doek om niet al te veel stof binnen te krijgen.
13.12.08
Kompong Cham
De hoofdstad van Cambodja ligt alweer achter ons. We kwamen er moeilijk weg want de bus kreeg al snel pech en we moesten overstappen op een andere. Pas 3 uur later waren we in Skun waar we de fietsen en de bagage weer konden ophalen. De 46 km naar Kompong Cham ging vervolgens lekker vlot met een gemiddelde van 21,5 km/u.
We hebben onze intrek genomen in het Mekong hotel. We zitten inderdaad aan de oever van de Mekong, maar de kamers met rivierzicht waren helaas alle bezet.
Over Phnom Penh is niet zoveel meer te vertellen. We vonden het niet zo'n prettige stad omdat je er eigenlijk niet kunt lopen. De trottoirs worden vrijwel overal als parkeerplaats of als uitstalruimte gebruikt en worden zo helemaal geblokkeerd. Je moet dan over de straat lopen tussen de brommers en auto's. Het oversteken van een weg is ook een heel avontuur. Er zijn enkele spaarzame kruispunten met verkeerslichten, maar ook al krijgen de voetgangers groen licht, de brommers rijden aan alle kanten langs je heen.
De Cambodjanen lopen dus ook niet, ze hebben zelf een brommer of ze laten zich door iemand anders met een brommer vervoeren. We hebben de tweede dag natuurlijk onze visa voor Laos opgehaald en maar liefst drie markten bezocht. De foto laat manden met gedroogde garnalen zien.
Genoeg dus over de Phnom Penh. We zijn nu in een relatief rustig stadje met opvallend veel buitenlanders die allemaal trekken naar een restaurant van een Engelsman.
Wij zagen het te laat met moesten ons tevreden stellen met een goedkoop maar ook tamelijk smerig Chinees restaurant. Het stond in onze reisgids, maar gidsen moet je niet altijd vertrouwen.
Al de tijd dat we in Cambodja zijn is het weer al prima. Het is behoorlijk zonnig en de temperaturen liggen tussen de 25 en 30 graden.
In Skun worden gefrituurde vogelspinnen aangeboden. Dat is de specialiteit van deze plaats. We hebben er niet van geproefd.
We hebben onze intrek genomen in het Mekong hotel. We zitten inderdaad aan de oever van de Mekong, maar de kamers met rivierzicht waren helaas alle bezet.
Over Phnom Penh is niet zoveel meer te vertellen. We vonden het niet zo'n prettige stad omdat je er eigenlijk niet kunt lopen. De trottoirs worden vrijwel overal als parkeerplaats of als uitstalruimte gebruikt en worden zo helemaal geblokkeerd. Je moet dan over de straat lopen tussen de brommers en auto's. Het oversteken van een weg is ook een heel avontuur. Er zijn enkele spaarzame kruispunten met verkeerslichten, maar ook al krijgen de voetgangers groen licht, de brommers rijden aan alle kanten langs je heen.
De Cambodjanen lopen dus ook niet, ze hebben zelf een brommer of ze laten zich door iemand anders met een brommer vervoeren. We hebben de tweede dag natuurlijk onze visa voor Laos opgehaald en maar liefst drie markten bezocht. De foto laat manden met gedroogde garnalen zien.
Genoeg dus over de Phnom Penh. We zijn nu in een relatief rustig stadje met opvallend veel buitenlanders die allemaal trekken naar een restaurant van een Engelsman.
Wij zagen het te laat met moesten ons tevreden stellen met een goedkoop maar ook tamelijk smerig Chinees restaurant. Het stond in onze reisgids, maar gidsen moet je niet altijd vertrouwen.
Al de tijd dat we in Cambodja zijn is het weer al prima. Het is behoorlijk zonnig en de temperaturen liggen tussen de 25 en 30 graden.
In Skun worden gefrituurde vogelspinnen aangeboden. Dat is de specialiteit van deze plaats. We hebben er niet van geproefd.
11.12.08
Phnom Penh
De laatste 75 km naar de hoofdstad hebben we per bus afgelegd. We moeten hier zijn om bij de ambassade van Laos een visum voor dat land te halen. Dat kostte 40 dollar en 3 pasfoto's per stuk, dat is meer dan in de reisgidsen staat. We hebben de fietsen en de meeste bagage laten staan in een guesthouse in Skun. Daar kwamen we gisteren na 91 km met een gemiddelde van 20,5 km/u aan. De weg naar Skun was opnieuw de nationale weg nr.6, die wij deelden met allerlei soorten verkeer. We zagen op een gegeven moment een meisje van een jaar of tien op een brommer rijden (heel langzaam, dat wel), maar ze had ook nog een klein kindje van 2 jaar bij zich. Je ziet ook heel veel kinderen fietsen op veel te grote fietsen, zodat ze met een voeten niet bij de trappers kunnen. De meeste fietsen hebben trouwens geen trappers meer, alleen nog maar een asje.
Het dorp Skun is niet meer dan een kruispunt met naar alle kanten lintbebouwing en een markt. Het viel nog niet mee om de bus te nemen. Uiteindelijk wist een brommertaxi-jongen ons duidelijk te maken dat het busstation 3 km in de richting van Phnom Penh was maar hij wilde ons wel brengen. Na scherp onderhandelen stapten we beiden (!) bij hem achterop en inderdaad kwamen we zo bij de bus.
Phnom Penh is een grote stad met veel verkeer en dus niet zo aantrekkelijk op het eerste gezicht. We blijven nog een dag om het visum op te halen en nog wat meer indrukken te krijgen.
We hebben in elk geval al het indrukwekkende genocidemuseum bezocht. Het vroegere schoolgebouw is door de Rode Khmer als martelcentrum gebruikt, voordat de slachtoffers werden afgevoerd naar de massagraven buiten de stad. De foto laat een stellage voor het gebouw zien waar mensen aan werden opgehangen en ondersteboven met hun hoofd in potten met vuil water werden gehangen. Er zijn ook schilderijen te zien, gemaakt door een overlevende (er waren maar 7 overlevenden). Heel aangrijpend.
Het dorp Skun is niet meer dan een kruispunt met naar alle kanten lintbebouwing en een markt. Het viel nog niet mee om de bus te nemen. Uiteindelijk wist een brommertaxi-jongen ons duidelijk te maken dat het busstation 3 km in de richting van Phnom Penh was maar hij wilde ons wel brengen. Na scherp onderhandelen stapten we beiden (!) bij hem achterop en inderdaad kwamen we zo bij de bus.
Phnom Penh is een grote stad met veel verkeer en dus niet zo aantrekkelijk op het eerste gezicht. We blijven nog een dag om het visum op te halen en nog wat meer indrukken te krijgen.
We hebben in elk geval al het indrukwekkende genocidemuseum bezocht. Het vroegere schoolgebouw is door de Rode Khmer als martelcentrum gebruikt, voordat de slachtoffers werden afgevoerd naar de massagraven buiten de stad. De foto laat een stellage voor het gebouw zien waar mensen aan werden opgehangen en ondersteboven met hun hoofd in potten met vuil water werden gehangen. Er zijn ook schilderijen te zien, gemaakt door een overlevende (er waren maar 7 overlevenden). Heel aangrijpend.
9.12.08
Kompong Thom
Na 2 dagen kilometers wegtrappen zijn we aanbeland in het bedrijvige stadje Kompong Thom.Er is een mooi hotel (Arunras) en volgens zeggen heeft dat een goed restaurant. We hebben op een goede weg gefietst en zagen weer allerlei gekke en leuke dingen. De dierentransporten zijn hier niet erg diervriendelijk. We zagen weer regelmatig brommers met daarop een bamboerek speciaal voor het vervoer van varkens, die er op hun rug op liggen. Het zijn er vaak 2 grote of 6 kleintjes. Ook zagen we een brommer met aanhanger waarop een koe lag, met de poten aan elkaar gebonden.
Onderweg word je als fietser bijna constant toegeroepen door kinderen. Ze roepen hello en rennen soms naar je toe. Cambodja is op het platteland heel erg kinderrijk. We lazen dat 80% van de bevolking van Cambodja jonger is dan 14 jaar.
Het gebied is bijzonder vlak met voornamelijk rijstvelden en palmen. Vooral in de ochtend is dat sfeervol.
Update:
Het restaurant was inderdaad behoorlijk. De volgende ochtend wilden ze ons voor een simpel ontbijt 10,5 dollar laten betalen (voor twee personen). We hebben dat wat omlaag gepraat, wat op zich natuurlijk al gek is in een restaurant. We hadden achteraf bezien gewoon moeten eisen de kaart met de prijzen in te mogen zien. Dat is niet zo'n goede beurt voor dit grote en drukke restaurant.
De dag ervoor waren we blijven steken in Kompong Kdei, een gat met 1 simpel guesthouse en een even simpel restaurant. Dit zijn plekken waar de gemiddelde toerist nooit zal komen, maar wij als fietsers zijn blij met dergelijke etappeplaatsen. Er is trouwens een historische brug.
Gisteren was de afstand 65 km met een gemiddelde van 18 km/u. Dat kwam mede door een afslag die we nog namen naar twee tempels. Ja, we konden er nog niet genoeg van krijgen. Vandaag was het 86 km met een gemiddelde van 21,5 km/u.
Onderweg word je als fietser bijna constant toegeroepen door kinderen. Ze roepen hello en rennen soms naar je toe. Cambodja is op het platteland heel erg kinderrijk. We lazen dat 80% van de bevolking van Cambodja jonger is dan 14 jaar.
Het gebied is bijzonder vlak met voornamelijk rijstvelden en palmen. Vooral in de ochtend is dat sfeervol.
Update:
Het restaurant was inderdaad behoorlijk. De volgende ochtend wilden ze ons voor een simpel ontbijt 10,5 dollar laten betalen (voor twee personen). We hebben dat wat omlaag gepraat, wat op zich natuurlijk al gek is in een restaurant. We hadden achteraf bezien gewoon moeten eisen de kaart met de prijzen in te mogen zien. Dat is niet zo'n goede beurt voor dit grote en drukke restaurant.
De dag ervoor waren we blijven steken in Kompong Kdei, een gat met 1 simpel guesthouse en een even simpel restaurant. Dit zijn plekken waar de gemiddelde toerist nooit zal komen, maar wij als fietsers zijn blij met dergelijke etappeplaatsen. Er is trouwens een historische brug.
Gisteren was de afstand 65 km met een gemiddelde van 18 km/u. Dat kwam mede door een afslag die we nog namen naar twee tempels. Ja, we konden er nog niet genoeg van krijgen. Vandaag was het 86 km met een gemiddelde van 21,5 km/u.
Abonneren op:
Posts (Atom)