We hadden vooraf geen idee hoe hoog het Boloven Plateau eigenlijk was. Daar kwamen we de eerste dag al achter, want onze eerste stop, Paksong, ligt op 1280 meter hoogte, oftewel een lange klim van 50 km met een hoogteverschil van 1150 meter.
Het was dus niet erg steil, maar het kost toch wel de nodige inspanning, temeer daar we de afgelopen 7 weken nooit hoger waren geweest dan 200 meter. De weg voert door een mooie omgeving met diverse dorpjes en veel koffie- en bananenplantages. Onderweg zijn we twee onverharde zijwegen ingegaan om watervallen te bezoeken. Bij Tad Fan hebben we ook gegeten met mooi uitzicht op de watervallen daar.
De volgende dag klommen we nog iets verder alvorens we in Thateng een stoffige gravelweg kregen over 18 kilometer. Het ging toen wel steeds naar beneden. Dit was wel het meest landelijke deel van de route met toch af en toe dorpjes langs de weg waar de tijd stil leek te staan. Na 66 km (18,9 gemiddeld) kwamen we bij alweer een waterval, Tadlo, waar we onze intrek namen in de tamelijk luxe Tadlo Lodge. We sliepen in een een goed ingericht huisje met terras dat uitzag op de rivier en de waterval. De oerwoudgeluiden werden overstemd door het geluid van de snelstromende rivier.
Hier worden ook olifanttreks georganiseerd, hetgeen wil zeggen dat je een paar uur bovenop een olifant zit te schommelen die je een eind het woud in brengt. Toen Jan de stoffige fietsen ging afspoelen in de rivier werden ook de olifanten de rivier in geleid voor hun avondbad. De lodge heeft ook een goed restaurant en we hebben daar lekker gegeten terwijl de tropenavond viel.
De derde dag deden we het rustig aan en vertrokken pas om 11 uur. We moesten wel weer een stuk klimmen, met als hoogste punt 600 meter (300 meter hoogteverschil).
Het was echter geen zware dag, mede dankzij de rugwind. De totale afstand was 56 km met een gemiddelde van 18,6). We namen de afslag naar Tadxe Phasouam met alweer een waterval. Het is er erg mooi en we hebben ook hier weer overnacht met het ruisen van de rivier en de typische tropische geluiden. De accommodatie Uttayan Bajiang was bepaald rustiek te noemen. Alles is van hout en bamboe en de omheinde sanitaire ruimte is naar de hemel toe open.
Nog meer dan in Tadlo bevind je je hier in de natuur. We vonden de prijs wel een beetje aan de hoge kant voor de toch wel primitieve onderkomens (en slechte bedden), maar het was leuk om mee te maken.
Vandaag restten ons nog maar 37 km naar Pakse en met de wind in de rug was dat in 2 uur bekeken. Het gemiddelde was dus 18,5 km/u. We zitten nu in Hotel Pakse, nu we een beetje aan de hoge prijzen gewend zijn, want dit is een van de luxere hotels. De vorige keer hadden we op het dakterras gegeten en dat willen we nu op kerstavond weer doen.
Het rondje Boloven is ons goed bevallen en heeft ons een goede indruk gegeven van hoe zuidelijk Laos is. We vinden Laos heel wat netter en rustiger dan Cambodja en Laos heeft de westerse toerist ook wat meer te bieden. Ook hier werden we toegeroepen door tientallen kinderen langs de weg, maar het was geen hello meer, maar de Lao variant sabaidy.
In Laos zie je altijd twee vlaggen, de officiele van het land en een rode met hamer en sikkel. Toch is de economie heel liberaal en wordt er veel geinvesteerd vanuit het buitenland, vooral Thailand. Hier in Pakse zijn alle voorzieningen aanwezig maar in het achterland is het soms moeilijk aan de noodzakelijke boodschappen te komen. We zagen bijvoorbeeld nergens brood of crackers meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten