Aranyaprathet

We waren vanochtend bang dat we nooit in Aran zouden komen. De treinreis naar Bangkok verliep geheel volgens plan, maar op het station in Bangkok werd ons door verschillende mensen verteld dat we de fietsen niet mee zouden kunnen nemen voor de treinreis naar Aranyaprathet wegens het ontbreken van een bagagewagon. Maar zoals zo vaak, helemaal zeker iets weten is er hier niet bij, dus die slag om de arm was voor ons de strohalm. We hadden inmiddels wel een alternatief plan bedacht, namelijk met de trein naar Surin en daar de grens over naar Cambodja. Iemand van het toeristenbureau vertelde echter dat het daar nog steeds onrustig was vanwege een grensconflict, dus dat gaf ook al niet zo zoveel zekerheid.
We hebben de 4 uur wachttijd overbrugd met koffiedrinken, eten en het zoeken van een internetcafe, maar dat laatste was er niet bij het station.

Toen de trein om 1 uur het station binnenreed hebben we gewoon al onze spullen in de trein gezet, de fietsen in het gangpad. Dat vonden we wegens de drukte wel wat genant, maar we wisten ook niet hoe het anders moest. De Thai kijken evenwel nergens van op en eenmaal onderweg trok de conducteur zijn boekje om er 28 recuutjes uit te scheuren. De prijs werd dus bepaald op 280 baht of 6 euro. Vergeleken met wat we voor de 3e klasse zitplaatsen betaalden, namelijk elk 1 euro, was het veel maar we waren al lang blij en we hoefden ons ook niet meer te schamen voor onze grote obstakels in het gangpad.
De reis ging verder zonder problemen, maar pas het laaste uur konden we een beetje fatsoenlijk zitten. Daarvoor was het steeds erg druk in dit stoptreintje.
De Thaise spoorlijnen zijn alle smalspoor en zonder bovenleiding. Het ziet er alles een beetje primitief uit in tegenstelling tot de ultramoderne en schone metro van Bangkok. Als je in tweede klas zit (met AC) of in de eerste klas ligt, is de trein eigenlijk best prima, hoewel een beetje langzaam, maar de derde klas treinen zoals die naar Aran is een verhaal apart.
Opnieuw hebben we weer een extreem duur hotel (20 euro) met alle luxe die erbij hoort. We willen goed uitgerust aan onze route door Cambodja beginnen, hier 8 km vandaan. We hebben net nog even een lekker visje gegeten. Het eten hier verveelt niet snel.

We zijn nu circa 28 dagen in Thailand en zitten bijna aan de limiet van 30 dagen. Als je langer in Thailand wilt blijven moet je in je eigen land een visum aanvragen en dat hebben wij niet gedaan. Je mag overigens wel na even buiten de grens te zijn geweest, weer opnieuw 30 dagen in Thailand zijn. Bij sommige grensovergangen leidt dat tot een zgn. visarun. Ons plan is in elk geval om langer dan een dag in Cambodja te blijven. Ons nieuwe schema is circa 25 dagen in Cambodja en Laos en dan terug naar Bangkok.