Purmamarca (Argentinië)

Valle de Jere

Vrijdag wilden we eigenlijk naar een natuurpark waar veel flamingo's te zien zijn. Helaas bleek na 55 km rijden dat we slechts een gesloten hek te zien kregen. Op de route erheen bezochten we nog wel de Valle de Jere, een schilderachtige vallei, waar met behulp van bevloeiingskanaaltjes veel fruit wordt geteeld. Het is niet alles woestijn wat de klok slaat hier.

Pad langs bevloeiingskanaaltje

Een garage zonder honden bestaat niet

Zaterdag heeft de ons aanbevolen monteur na 15.00 uur onze auto gemaakt, dus een nieuwe stofhoes geplaatst, waar hij met de beperkte middelen drie uur mee bezig was. 

Uitzicht over de camping vanaf uitzichttoren

We brachten een laatste nacht door op de prettige camping Andes Nomads, al werd er van het schoonmaken weinig tot geen werk gemaakt en was er af en toe geen water en stroom. Op de camping ontmoetten we Nederlanders die met een huurcamper twee maanden door Chili en Argentinië reizen. Hoe dan ook was San Pedro een mooie afsluiting van ons verblijf in Chili.

Van San Pedro de Atacama naar Purmamarca is een afstand van ruim 400 kilometer en die hebben we verdeeld over twee dagen. We hebben de auto getest tot ruim 4800 meter, voor Europees begrip is dat de top van de Mont Blanc. Dat ging eigenlijk prima, hoewel er een steil stuk was waar teruggeschakeld moest worden naar de tweede versnelling. Je kruipt dan met 30 km/u omhoog. De motor krijgt te weinig lucht op deze hoogte en dat vermindert het vermogen.

Onderweg gisteren zagen we uit de verte flamingo's en vicuñas (klik voor een scherpere weergave)

Onderweg zagen we op verschillende plekken flamingo's en ook heel wat vicuñas, die een beetje lijken op guanaco's die we in het zuiden van Argentinië veel zagen. Beide diersoorten zijn de wilde varianten van de lama's en alpaca's die je ook soms ziet. 

Richting Argentinië zien we weer wolken

De grenspassage leverde een onverwacht probleem. Volgens de computer waren we Argentinië op 23 oktober niet officieel uitgereisd. Argentinië stempelt geen paspoorten, zodat we het ook niet konden aantonen. We hadden wel een inreisstempel van Chili die dag, maar dat heeft voor de Argentijnen geen waarde. Als het nog eens gebeurt riskeren we een boete maar nu kwamen we ermee weg.

Kerkje in Susques

We reden door naar het eerste dorp in Argentinië, Susques, maar we vonden het niet zo aantrekkelijk, behalve het kerkje. Bijna alles was gesloten op zondagmiddag. We besloten 10 km buiten het dorp op een stil plekje, ongezien vanaf de doorgaande weg te overnachten.

Salinas Grandes (Argentinië)

We sliepen op 3800m hoogte en hadden geen last van hoogteziekte, waarschijnlijk omdat we al meer dan een week op 2500m waren. Vandaag vervolgden we onze weg door een mooi landschap. We maakten een tussenstop op de Salinas Grandes, een groot zoutmeer dat enigszins toeristisch is ontsloten. We liepen met een gids een eindje de vlakte op, daar waar zout voor huishoudelijk gebruik wordt gewonnen in speciaal gemaakte sleuven. Er staan borden van de plaatselijke bevolking dat ze geen winning van lithium willen, een onderwerp dat Argentinië nogal verdeeld houdt. Het probleem is vooral de onttrekking van water en de vervuiling ervan.

Een vicuña gemaakt van zout

We moesten nog een bergpas over, ook weer heel fraai, voordat we in Purmamarca aankwamen, een toeristisch dorpje, dat zijn faam heeft gekregen door de Sierra de Siete Colores (zevenkleurenberg).

We hebben bij de terugkeer naar Argentinië een paar probleempjes. De simkaart die we tot 23 oktober hebben gebruikt zijn we kwijtgeraakt zodat we nu geen mobiel internet hebben. Jan dacht (voor 20 cent!) een nieuwe te kopen, maar die krijgen we niet geregistreerd. Het schijnt een speciale voor toeristen te moeten zijn en die krijgen we alleen in Jujuy, 70 km verderop. Het andere probleem is geld. We hadden nog Argentijns geld over van de vorige keer (inmiddels weer een stuk minder waard geworden), maar hier kun je nergens geld krijgen. De enige geldautomaat is leeg en het Western Union kantoor heeft ook geen geld, misschien morgen. In een winkel werkte onze bankpas niet, de creditcard wel.

Maar niet te veel klagen. We staan op een aardige camping (met wifi) en het is opnieuw lekker weer, al is het aan deze kant van de grens vaker bewolkt. 

Na drie maanden zonder regen in Chili, hebben we nu een onweersbui.

De spectaculaire afdaling naar Purmamarca (1800 meter dalen)