Er zijn veel bezienswaardigheden rond het dorp San Pedro de Atacama, vandaar dat er ook zoveel toeristische voorzieningen zijn en veel toeristen. De meesten zijn jong, maar we zien toch wel wat van onze leeftijd. De bekendste bezienswaardigheid zijn de Tatio Geisers, maar die slaan we over omdat je er heel vroeg moet zijn voor het mooiste effect en ook omdat het 90 km is over een niet erg goede weg en dezelfde weg terug.
 |
| Valle de la Luna: rotsen en duinen |
Wat we gisteren inmiddels wel hebben bezocht is het warmwaterriviertje Puritima. Het is wat moeilijk te bereiken omdat er dicht riet langs de oevers staat.
 |
| Warm water in de woestijn |
Na 20 minuten stroomopwaarts kwamen we na wat moeizaam geklauter bij een waterval en een poel in het riviertje waarin je kon poedelen. Het water was heerlijk, naar schatting 27 graden. Op het laatste stuk werden we vergezeld door een Braziliaans stel, Max en Ana. Hij hielp Janny langs het moeilijkste stuk rotswand, waar je zelfs met handen en voeten maar weinig grip had. Hoe dan ook, we kwamen er en genoten van het warme water. De Brazilianen vonden het wel bijzonder wat wij deden en ze zeiden dat we echt langs moesten komen in de buurt van São Paulo waar ze wonen.
We zijn nu op een leuke camping, 10 km vanaf het centrum. Er staan veel bomen, wat prettig is voor de schaduw. Meer dan de helft van de campinggasten zijn Brazilianen. Ze komen hier met campers, terreinwagens, auto's of motoren en dat is hoe dan ook een verre reis. Van bijvoorbeeld Curitiba naar hier is 2700 km.
 |
| Valle de la Luna (het Amfitheater) |
Vandaag gingen we naar een van bekendste attracties hier, de Valle de la Luna (maanvallei). Nu zijn er meer plekken in Zuid-Amerika die Valle de la Luna heten, dus op de naam afgaan zegt niet alles, maar we waren het er over eens dat het een bijzondere plek is, een landschap dat onze ogen nog niet eerder zagen. De foto's moeten maar duidelijk maken wat we bedoelen.
 |
| Valle de la Luna |
 |
| Geen sneeuw maar zout |
Er leidt een weg door het park en op verschillende punten kun je een wandeling doen. In totaal wandelden we 8 km en dat ging niet echt gemakkelijk met de felle zon, steile paden en soms lastig duinzand om door heen te komen.
We worden nog wel enigszins achtervolgd door pech met de camper. Er is een gescheurde ashoes. Een nieuwe is in aantocht en een monteur hebben we ook geregeld.
Vandaag kregen we een probleem met het laadapparaat. Een condensator is doorgebrand en dat ging met de nodige rookontwikkeling gepaard. De huishoudaccu wordt nu alleen nog tijdens het rijden opgeladen en dat is gelukkig geen onoverkomelijk probleem. We kunnen alleen niet langer dan twee of hooguit drie dagen stilstaan, want dan krijgt de koelkast niet meer voldoende stroom uit de accu. Het laadapparaat kan pas in Nederland gereviseerd worden, dus de komende maanden doen we het maar zo.
 |
| Deze rotsen worden de Drie Maria's genoemd |
 |
Stevig klimmen
|
 |
| Surreëel wit door het uitgeslagen zout |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten