Purmamarca (opnieuw)

Zwart, wit en rood, de Cerro Las Señoritas

Onderweg naar het zuiden stopten we bij de Cerro Las Señoritas. We wisten niet helemaal wat we konden verwachten. We lazen iets over een eenvoudige wandeling in een mooie kloof. Het pakte iets anders uit.

Een deel van de groep

Het bleek dat je alleen kon wandelen met een groep onder begeleiding van gidsen en later begrepen we wel waarom. We konden kiezen voor de korte wandeling van minder dan twee uur en de lange van ruim drie uur.

 

De gidsen namen er de tijd voor en stopten op diverse plekken om wat te vertellen over de streek, de bewoners, de gebruiken en de natuur. De gidsen zijn geboren en getogen in dit gebied.

Het eindpunt van de korte route was na een smalle, geheel rode, kloof in een grote ruimte, gevormd door een waterval die de meeste tijd droog staat. Daar bleek men nog een cultureel intermezzo voor ons te hebben in de vorm van gedichten, liedjes en een fluitspeler. De groep die grotendeels uit jonge Argentijnen bestond kon dat wel waarderen. De uitleg van de gidsen was voor ons nog wel te volgen, maar poëzie is toch wat te hoog gegrepen. 

Een cardon van 300 jaar oud;
het hout van deze cactus is zeer duurzaam;
in sommige kerken zit cactushout van 500 jaar oud

Vervolgens was de keuze of we het bij de korte route zouden laten of verder gaan. De hele groep ging verder en wij ook, niet helemaal wetende wat ons nog te wachten stond.

We kwamen eerst bij de Señoritas, drie rotsformaties in de kleuren zwart wit en rood. De naam bleek voort te komen uit een legende met inheemse vrouwen die de Spanjaarden ooit in dit grillige gebied in de val hebben gelokt. 

Terug bij de ingang van de spleet

Was dit al behoorlijk wat klauterwerk, het lastigste moest nog komen. We kregen helmen op tegen het stoten van je hoofd en moesten de rugzakken afdoen. Door een smalle spleet klauterden we omhoog tot we niet verder konden. Niet voor mensen met engtevrees. Het was een inspannende en leuke ervaring die weer mooie foto's opleverde.

We waren inmiddels laat in de middag en besloten om niet al te ver meer te rijden. We overnachten op de zelfde camping als waar we negen dagen geleden ook waren, in Purmamarca.