San Ignacio

Mision San Ignacio, in het woud en toch in het dorp

We zijn in de provincie Misiones (te vertalen als Missies). Het blijkt een heel interessant gebied van Argentinië te zijn en niet alleen door de watervallen van Iguazú. Er is oerwoud en er zijn ruïnes van Jezuïetenmissies. 

Mision de Santa Ana

Na het bezoeken van twee van deze missies weten we ongeveer wat ze inhouden. Priesters van de Jezuïetenorde kwamen ruim 400 jaar geleden naar deze streek, gedeeltelijk ook in het huidige Paraguay en Brazilië met het doel om te evangeliseren, maar wel met een sociale instelling. 

Maquette van het centrum van Misión San Ignacio

In de missie van Santa Ana kregen we een uitgebreide uitleg van deze geschiedenis. De priesters probeerden het vertrouwen te winnen van de leiders van de clans van het Guaranívolk die in de oerwouden leefden. De priesters boden hen bescherming aan tegen agressieve kolonisten, onderwijs, huizen en een aantrekkelijke godsdienst die ze konden combineren met hun eigen goden. Ze moesten wel enkele gebruiken opgeven, zoals kannibalisme en polygamie, maar niet de taal. 

Zo ontstonden een soort modelsamenlevingen op vrijwillige basis, dus geen slavernij, met uiteraard een missiekerk, scholen, huizen, bestuursgebouwen, begraafplaatsen en werkplaatsen. Men probeerde zoveel mogelijk zelfvoorzienend te zijn. Er woonden enkele duizenden mensen in een missie.

Na ruim een eeuw vond de Spaanse koning het genoeg en verving de Jezuïeten door andere, minder vredelievende priesterordes, die bereid waren belasting te innen en aan hem af te dragen. Hierdoor en door aanvallen van Portugezen op de missies was het snel voorbij en trokken de inheemsen weer de oerwouden in of stichtten nieuwe dorpen en werden de missies platgebrand en deels afgebroken. Het woekerende woud dekte de overblijfselen toe en pas in de twintigste eeuw werden ze herontdekt en opgegraven en deels hersteld. Nu vormen ze Werelderfgoed van de VN. 

Het front van de missiekerk San Ignacio

Aan de missie van Santa Ana is niets herbouwd. De resten zijn blootgelegd en de begroeiing verwijderd.

De missie in San Ignacio (naar de stichter van de Jezuïetenorde Ignatius de Loyola) is wel gedeeltelijk herbouwd met de schaarse achtergebleven stenen. Deze plek is daarom ook bekender bij de toeristen, mede omdat de ruïnes aan de rand van het dorp liggen. 

De spectaculaire lichtshow onder de sterrenhemel

Om het voor bezoekers nog interessanter te maken wordt het verhaal van de missies uitgebeeld in een licht- en geluidsshow, die we gisteravond bijwoonden met acht andere mensen. Echt bijzonder vonden we dat, onder andere omdat het zich op verschillende locaties afspeelde waartussen je wandelde onder de sterrenhemel. Het was om 20 uur nog steeds ruim 30 graden. 

De kerk was wit en had één toren, zegt het infobord

Vandaag bezochten we dezelfde ruïnes nog eens bij daglicht.

Ontbijt bij het zwembad van het hostel

Vanwege de maximum temperatuur van rond de 38 graden, staan we tijdelijk niet op campings maar hebben we eenvoudige accommodaties met airco via Airbnb geboekt. Nu zijn we in een hostel van goede kwaliteit, 600 meter van de missie. We houden er lange siësta's, want tussen 13 en 18 uur gebeurt er weinig in deze braadpan van Argentinië. 

De grote toeristenstroom is in Misiones duidelijk niet nu in het hete seizoen, maar begint over enkele weken met Pasen.