Eerst enkele foto's om duidelijk te maken waar we zijn geweest.
 |
| Los Cuernos |
 |
| Los Cuernos |
 |
| Las Torres |
Dag 1
 |
| Een strandwal is de verbinding met het eiland waar het uitzichtpunt Mirador Grey is |
Vanuit Puerto Natales reden we 100 km naar de eerste overnachtingsplek. Van ver zie je het markante gebergte al oprijzen uit de lagere bergen. Met circa 3000 meter en bijna loodrechte wanden zijn het de meest indrukwekkende landschappen die we ooit hebben gezien.
 |
| Een ijsberg drijft in het meer |
Iedereen heeft z'n eigen manier van het beleven van dit park. Je kunt bijvoorbeeld meerdaagse wandelingen langs berghutten doen of je met een boot ergens laten afzetten.
Wij deden het op de meer simpele manier: ergens parkeren en dan een wandeling doen.
De eerste dag wandelden we naar de Mirador Grey, waar je van flinke afstand de gletsjer Grey kunt zien. In het gelijknamige meer drijven enkele ijsbergen.
Deze eerste dag kende een ongemeen heftige wind. Op bepaalde punten moest je flink oppassen. De stokken kwamen goed van pas om je evenwicht te bewaren.
We sliepen op het parkeerterrein waar toiletten de hele nacht beschikbaar blijven. Vanwege de wind en de regen hielden we het hefdak omlaag. Er stonden hier nog 6 andere voertuigen waar mensen in sliepen.
Dag 2
 |
| Rustpauze tijdens de wandeling naar Mirador Cuernos |
Met nog steeds harde wind reden we naar Salto Grande (een waterval) en deden de wandeling naar de Mirador Cuernos. De bergpieken aan deze kant zijn zo puntig dat men ze cuernos is gaan noemen, oftewel hoorns.
 |
| Salto Grande |
De wandeling was bijzonder mooi. Er waren windsnelheden van 80 km/u, stond aangegeven, nog net verantwoord.
 |
| De tweede overnachting was aan een meer |
We blijven nog even bezig over de wind, want de plek waar we wilden overnachten, bij een café en toiletten en aan een meer, is berucht vanwege extreem harde windstoten. In het verleden zijn er zelfs campers omgewaaid en autoruiten gebroken. Ook nu weer hielden we het dak omlaag maar evengoed stonden we te schudden. Vanuit het meer werd het water opgespat in onze richting.
Toch hebben we wel goed geslapen, want in de loop van de nacht werd het minder.
 |
| Dag 3 bracht niet echt regen, maar wel een regenboog |
 |
| Vier lifters |
Vandaag deden we de langste wandeling maar het duurde even voor we van start konden gaan. We moesten 28 km rijden naar de plek genaamd Las Torres, met o.a. een café en een tentcamping. Tien km voor we er waren werden we gestopt door een tegemoetkomend groepje wandelaars waaronder een Nederlands echtpaar. Ze moesten eigenlijk ook naar Las Torres, maar de bus die ze had afgezet, 8 km er vandaan, was doodleuk weggereden met hun bagage er in. Ze waren vervolgens de bus achterna gelopen want die zou gaan naar de plek waar wij vandaan kwamen, wat een zinloos idee was (20 km).
 |
| Het lijkt dom om een band zo kapot te rijden; lijkt... |
Het hele park heeft alleen maar gravelwegen, grindwegen en vooral veel "wasbord". Het is een regelrechte aanslag op voertuigen en inzittenden.
Dat bleek bij aankomst op het parkeerterrein. Een achterband was total loss gereden. Door het wasbord rammelt de auto zo erg dat je pas merkt dat de band leeg is als het al te laat is.
Het reservewiel was snel gemonteerd, dus we kunnen voorlopig verder.
 |
De wandeling vandaag was ook weer fraai en een stuk langer dan de vorige. De wind was vrijwel afwezig en de temperatuur met 23 graden aan de hoge kant. Heerlijk dus. Ook troffen we op deze wandeling weinig anderen. De meeste mensen doen de meerdaagse wandeling of naar het lastig bereiken uitzichtpunt van Las Torres. Dat duurt al snel 7 uur en dat doen we onszelf (nog) niet aan.
 |
| Het einddoel van de wandeling was een idyllisch meertje |
Vanwege de band die we zo snel mogelijk willen vervangen zijn we teruggereden naar Puerto Natales en dat betekent dat we circa 120 km moeten omrijden. Chili lijkt een stuk gemakkelijker te zijn voor banden dan Argentinië. Dus eerst morgen een band krijgen en dan de grens over naar Argentinië.
Voor de mensen die de atlas er niet bij hebben: over land kun je de rest van Chili niet bereiken, je moet via Argentinië.
 |
| Voor de laatste keer een blik op Torres del Paine |
1 opmerking:
Wat een prachtige foto's van de bergen. Net ansichtkaarten.
Een reactie posten