Caleta Olivia

Gisteren kwamen we na 340 km tot Rada Tilly, een badplaats even ten zuiden van de grote stad Comodoro Rivadavia. 

We stonden daar op een relatief goede camping. Naast ons kwam een Zwitsers gezin te staan met een zelf ingerichte Volkswagen T6, eigenlijk de eerste Volkswagenbus die we tegenkomen. Ze hebben er een grote daktent op want het is woekeren met de ruimte, met drie kleine kinderen, in zo'n kleine bus. Ze zijn nu halverwege hun sabbatical jaar en hopen in Colombia hun reis te eindigen. 

Overal zijn fossiele boomstammen tevoorschijn gekomen na erosie

Vandaag hebben we ruim 400 km gereden maar we zijn niet veel verder naar het zuiden gekomen. Dat komt omdat we "even" op en neer naar Sarmiento zijn geweest, ruim 300 km om is dat. Het doel van de reis was het Bosque Petrificado, waarvoor we ook nog eens twee maal 20 km een hobbelige kiezelweg moesten rijden.

Het is geen bos, maar een aantal versteende boomstammen zoals ze wel op meer plekken in de wereld voorkomen. Er is een wandelroute langs de mooiste punten en de uitzichten over de vallei zijn echt heel mooi. Het gebied was miljoenen jaren geleden een tropisch bos aan zee. De omgevallen bomen raakten bedekt onder zand en daarna begon een proces waarbij de cellen van de bomen werden vervangen door zouten die kristalliseerden tot steenachtige structuren, precies gelijk aan de oorspronkelijke houtstructuur. Het lijken dus boomstammen maar het is gesteente. 

Wat vandaag niet meewerkte was het weer.

De wind kende geen genade

We hadden minstens windkracht 8 en konden ons met moeite staande houden af en toe. Ook de weg er naar toe hadden we te maken met sterke zijwind zodat je erg geconcentreerd moet rijden.

 

We vonden het al met al zeker de moeite waard deze omweg te maken.

Overigens is de route vanaf Comodoro Rivadavia naar Sarmiento zo'n 60 km lang door een olieveld. We zagen honderden jaknikkers die de olie oppompen en meerdere olieopslagplaatsen. Om de stroom voor die jaknikkers te leveren is er opvallend genoeg ook een aantal windmolens geplaatst. 

We zagen al eerder heel grote windparken, terwijl zonne-energie in Argentinië nauwelijks aanwezig lijkt te zijn. Windmolens draaien in Patagonië bijna altijd want het gebied is berucht om de altijd maar blazende wind. De komende dagen zal de wind gelukkig weer afnemen.

We overnachten nu weer bij een benzinestation, in het dorp Caleta Olivia dat  aan zee ligt. Niet zo heel rustig, maar we slapen toch vrijwel altijd goed. Er staat een grote Franse camper naast ons, die blijkens de opschriften al in heel Amerika is geweest.

De vorige overnachtingsplek bij Camarones