20.12.22

Camarones

Camarones betekent garnalen; we begrijpen niet goed
waarom het dan de nationale zalmhoofdstad is
Gisteren reden we 420 km naar dit "einde van de wereld" dorp.  De tijd lijkt hier stil te staan, wat wel logisch is als je aan een doodlopende 70 km lange weg zit. Er staan wat pandjes van ruim een eeuw oud, van golfplaat. In een ervan is de kruidenierszaak Casa Rabal gevestigd, met een antieke inrichting. We kochten er wat noodzakelijke aanvullingen. 

De uitbaatster verdwijnt bijna achter de enorme kassa
Gisteren stonden we op de gemeentecamping van Camarones, samen met een stel kampeerders op een motor. Het was met 3 euro de goedkoopste camping deze reis maar zeker niet de slechtste. Er werd ondanks de weinige bezoekers flink schoongemaakt en blad geharkt. We stonden er mooi onder oude bomen en met uitzicht op zee,

Magelhaens pinguïns bij Cabo de Dos Bahias, tot 500 meter van zee hebben ze nesten
Vandaag stond Cabo de dos Bahias op het programma, te bereiken via een 30 km lange steenslagweg. Het eindpunt is bij een pinguïnkolonie in een beschermd park.
Er moet heel wat heen en weer worden gelopen

Er zijn ruim 10.000 nesten. Veel minder dan in een ander park, maar ook met veel minder menselijke bezoekers... Er was bijna niemand.
Ouder met twee donzige jongen

Je kunt de pinguïns bijna aanraken. Er is een 500 meter lange loopbrug gemaakt met geperforeerde bodem. Daar doorheen zie je veel pinguïns met hun jongen. Het lijkt erop dat ze zo'n geperforeerd ijzeren dak even veilig vinden als een gegraven hol. De jongen worden nu gevoed tot ze over een maand zelf naar zee moeten. 

Guanaco's en pinguïns storen elkaar niet
Tussendoor lopen dan ook nog eens guanaco's, die hier wat minder schuw zijn dan in de vorige locatie. We zagen ook nog twee gezinnen nandoe's (een klein soort struisvogel) en een gordeldier. 

Een vredige plek aan zee

Onze overnachtingsplek nu is prachtig aan zee. We horen en zien de branding en zien wat schapen grazen. Geen mens te zien hier. Wel mobiel internet, wat je op dergelijke afgelegen locaties vaak moet ontberen. 

Er staat een licht briesje en de zon schijnt volop. We merken wel dat we steeds zuidelijker komen met af en toe frisse perioden. Verderop zal het nog koeler worden. De zon gaat om half 6 op en gaat pas na 21.00 uur onder. Het is vandaag (of morgen?) dan ook de langste dag, het begin van de zomer. 

Oh ja, we deden ook nog een flinke wandeling naar een uitzichtpunt.

 

Onderaan nog wat bewegende beelden.

Geen opmerkingen: